sábado, 30 de xuño de 2007

ABEL CABALLERO EA POLTRONA



Caballero quixo evitar unha votación no PSOE para non debilitarse ante o BNG
.
O alcalde pediu por favor á asemblea socialista que non dese imaxe de división

.
Os críticos ameazan con impugnar a reunión por falta de garantías democráticas
.
A recuperación da alcaldía para o PSOE non propiciou o fin das disputas no seo da familia socialista viguesa, a tenor da tumultuosa asemblea que a súa militancia celebrou na noite do pasado xoves para analizar a xestión da súa dirección e os resultados das pasadas eleccións municipais.
O intento de Abel Caballero de que ambas cuestións non fosen sometidas a votación, provocou un agre debate que terminou co abandono da reunión dun nutrido grupo de militantes e un caótico reconto da consulta que, pese ao desexo do alcalde, ao final levou a cabo.
Tras varias intervencións nas que os seus autores, liderados por Gonzalo (sobriño do rexedor) reclamaron unha maior democratización do partido e censuraron unha falta de participación na elaboración das listas, programa e campaña electoral, o novo alcalde -que pechou sorprendentemente a quenda de palabra en lugar de facelo o secretario xera local como ata agora- cominou aos asistentes a non votar para non mostrar unha imaxe de división entre a militancia socialista. chegou a pedir por favor que se evitase a dobre consulta, ante a evidencia da falta de unanimidade e as consecuencias que dita imaxe podería ter na súa relación co BNG, expresando que lle podería debilitar nas súas negociacións cos nacionalistas.
.
Falta de control
.
Tras máis de tres horas de debate e ao fío da madrugada, acordouse consultar se se votaba conxuntamente o informe de xestión e o balance electoral, extremo que apoiaron 169 asemblearios fronte a 30. A falta de control na porta do salón onde se celebrou a reunión para comprobar que todos os asistentes eran militantes e estaban ao corrente nos seus pagos levou ao grupo crítico a esixir que a posterior votación fose secreta para asegurarse de que non participaban persoas sen dereito a iso. Segundo varias fontes presenciais consultadas, Abel Caballero chegou a asegurar que tomaría nota dos que insistían en facer a consulta e non aprobar ambas as xestións por aclamación.
O abandono do grupo crítico coincidiu finalmente coa votación definitiva, que segundo varios militantes presentes pechouse cunha aprobación xeral, a pesar de non haber un reconto formal das mans alzadas.
.
Impugnación
.
Entre o grupo dos críticos advertiuse sobre as posibles irregularidades cometidas na asemblea, avanzando que antes de dez días poderían solicitar a impugnación do encontro. Ademais de Gonzalo , militantes históricos como Jorge Parada, Maribel Ayuso, Alonso Araújo, Antonio Chaves, Ricardo Aldao, Antonio Collazo ou Luís López Bouza manifestaron a súa discrepancia coa xestión da campaña electoral e ata os resultados finais, inferiores aos de fai catro anos, a pesar de obter un escano máis. Unha lectura intermedia foi ofrecida polo ex alcalde Carlos Príncipe, que aínda que pediu máis autonomía para o partido en Vigo, respaldo á executiva, mentres Abel Caballero, Dolores Villarino, Anxo Rivas e o secretario xeral local, Manel Galego, defenderon o éxito da consecución da alcaldía. O propio Galego acabou por postularse para seguir no cargo e mellorar as vías de participación no PSOE vigués.

venres, 29 de xuño de 2007

O PAVO REAL EA GRULLA

Un pavo real convidó a unha grulla a un festín suculento. Durante o banquete púxose a discutir cos comensais acerca de cal dos dous posuía mellores dons persoais.
Abrindo o pavo real a súa cola, dicía que aquel abanico de finísimas plumas non tiña no mundo outra cousa que lle igualase en perfección e hermosura.
- Certamente - respondeu a grulla -, confeso que es máis fermoso que eu, pero se as túas plumas son máis vistosas que as miñas, en cambio non che serven para voar.
- Eu, coas miñas ás - proseguiu a grulla -. Podo elevarme ata as nubes, contemplando baixo os meus pés todas as maravillas da terra.

xoves, 28 de xuño de 2007

O PSOE VENDEU O PXOM

Abel Caballero, vende el PXOM al Bloque, y así puede ejercer lo que me las le gusta, la poltrona y ser el alcalde presidencialista de todos los ciudadanos a costa de los vigueses que fueron engañados en las últimas elecciones municipales a través del Plan General.
-Nacionalistas y socialistas, tienen la intención que en este año 2007, sea aprobado el Plan General una vez se que introduzcan los cambios ordenados por la Consellería de Política Territorial, según la orden del 19 de Enero pasado.
-El Sr. Caballero como podemos imaginar, no tiene la más remota idea del contenido en términos generales del PXOM de Vigo, pero quiere indicarnos que sabe mucho de su contenido como explicó en la campaña electoral pasada, al decir que el PXOM es ilegal y hay que cambiarlo.
-El PSOE y el Sr. Caballero, se olvidan de que el PXOM de Vigo tendrá que elaborar el informe de la Evaluación Ambiental Estratégica (EAE) Ley 9/2006 del 28 de Abril, “sobre evaluación de los efectos de determinados planes y programas del medio ambiente”, siguiendo las directrices Comunitarias, que son de obligado cumplimiento para todos los países miembros de la CE.
-Nos preguntamos si es compatible con la competencia y responsabilidad profesional de la Sra. concejala de urbanismo Carmela Silva (no fue votada polos ciudadanos), clave en estos momentos y no intervino en las negociaciones entre PSOE y el BNG para un pacto de gobierno, toda vez que es licenciada en derecho, ignorando si está al tanto de las enormes dificultades por las que pasó y las profundas deficiencias e irregularidades que tiene el PXOM, llama la atención que no intervenga por lo menos sobre una parte fundamental que le afecta directamente, la ilegalidad del PXOM en el referente a cuestiones urbanísticas y ambientales.
-Estar al margen de un pacto que, presumiblemente -por lo que trascendió-abandona la línea de defensa legal y técnica mantenida por el concejal del PSOE de la anterior corporación Sr. Ruiz Ceniceros.
-El PSOE, el Sr. Caballero y la concejala de urbanismo Carmela Silva deben una explicación a todos los ciudadanos, a los que les votaron en las elecciones municipales, a los colectivos y asociaciones de afectados, y a los miles de vigueses que rechazan este Plan General y piden que se realice uno nuevo adaptado a la legalidad y a una realidad crítica en la situación ambiental mundial con una innegable calentamiento y contaminación global.
-El PSOE y el Sr. Caballero, no pueden olvidar la trayectoria vivida con el Plan General desde su inicio, no pueden olvidar que los colectivos y asociaciones ciudadanas, elaboraron un dictamen Jurídico, avalado por un gabinete de abogados, tampoco pueden olvidar las 21.065 firmas, recogidas y entregadas para que el Ayuntamiento aprobase en pleno, un referéndum sobre el Plan General, tampoco pueden olvidar las 22.049 firmas, entregadas recientemente al Presidente de la Xunta Sr. Touriño, rechazando el PXOM de Vigo, por ser ilegal y no transparente y a tener muy en cuenta, las más de 61.000 alegaciones presentadas por los ciudadanos y ciudadanas.
-Para finalizar, decir al Sr. Caballero que baje de la nube del poder, y que se ponga a trabajar a favor de la legalidad vigente sobre el Plan General, y que no puede olvidarse de los colectivos y asociaciones, que están en contra del PXOM, por ser el mismo, ilegal, no cumple con la legislación vigente, no garantiza la seguridad jurídica, porque es contrario a los principios del desarrollo sostenible, y apuesta por el cemento y el ladrillo entre otros.
-Por lo tanto, el Concello de Vigo, tiene que redactar un nuevo PXOM, (partiendo de cero) de lo contrario tendrá enfrente y con todas las consecuencias a los ciudadanos y ciudadanas que engañaron en las elecciones municipales pasadas.
.
Vigo, 26 de Junio de 2007

mércores, 27 de xuño de 2007

ACTO DE RECOÑECEMENTO

Acto de recoñecemento a Mauricio Ruíz Ceniceros
.
Polo seu traballo como concelleiro, pola súa coherencia, honestidade e valor cívico en defensa dun urbanismo sostible, dunha cidade para a cidadanía e en definitiva por un Vigo vivíble, Mauricio Ruiz merece o pleno recoñecemento e, mesmo, o agradecemento das viguesas e vigueses.
.
O acto terá lugar o vindeiro venres 29 de xuño ás 20,30 horas no Pazo de San Roque Caixanova.
.
As persoas interesadas en asistir deberán formalizar a inscrición (nome e apelidos da persoa o persoas que desexan asistir) ingresando antes do 25 de Xuño, a cantidade de 25 € (por persoa) na conta número 2080-0100-05-0000112035 (CAIXANOVA)
.
ORGANIZA:
.
Comisión cidadá do acto de recoñecemento a Mauricio Ruíz

martes, 26 de xuño de 2007

A NUESTROS POLÍTICOS MUNICIPALES

Muchos ciudadanos seguimos con expectación las múltiples declaraciones de los líderes políticos que regirán el destino de Vigo durante los próximos cuatro años.
.
Lo que se dice, y también puede deducirse, sobre el PGOM, intranquiliza a miles de ciudadanos. No se debe seguir amparando las ilegalidades especulativas que contiene este documento, en base a conseguir un acuerdo de apoyo para gobernar, y no precisamente, como puede deducirse, atendiendo y para los ciudadanos.

No olviden ustedes que este PGOM ha sido contestado por más de 61.000 alegaciones y solicitando un referéndum, hurtado a los vigueses y contemplado en el Reglamento de Participación Ciudadana. Amparada, dicha solicitud, por más de 21.000 firmas de personas mayores de edad censadas en Vigo.

Las Leyes están para cumplirse. Para seguir con propuestas sin fiabilidad jurídica, ya tenemos el PGOM del 93.

La ciudad necesita un PGOM nuevo, aprovechando, si es posible, parte del trabajo realizado, sobre el que deben aplicarse todas las modificaciones solicitadas por la Xunta, además de las Leyes existentes -Autonómicas, Nacionales y Comunitarias- en vigor.

Si ustedes no tienen el coraje político para realizarlo, abandonen el Gobierno y dejen gobernar al PP que seguiría sin escuchar ni recibir a los ciudadanos, tal como hizo recientemente en su mandato, pero no engañaría a nadie.

.Manuel Rodríguez Lima - Vigo

luns, 25 de xuño de 2007

domingo, 24 de xuño de 2007

CÁRCERE E DERRIBOS

Martín Pallín ve dous remedios ao descontrol: cárcere e derribos

O maxistrado emérito do Tribunal Supremo José Antonio Martín Pallín asegurou hoxe que, na súa opinión, existen dous remedios ao urbanismo descontrolado que padecen varias zonas de España: un endurecemento das penas, con condenas de prisión, e derribos exemplarizantes que 'abran os telexornais'.

Martín Pallín dirixe esta semana na Universidade Internacional Menéndez Pelayo (UIMP) un seminario sobre 'Os impactos colaterais do urbanismo descontrolado', no que ten previsto pronunciar unha conferencia titulada 'O cárcere como remedio'.
O maxistrado recoñeceu hoxe en conferencia de prensa que o enfoque da súa charla é 'provocador', pero tamén aclarou que el é partidario dun endurecemento das condenas previstas no Código Penal de 1995 para os delitos relacionados co urbanismo, a ordenación do territorio e o medio ambiente.
'A gravidade do ben xurídico lesionado está adquirindo unhas dimensións verdadeiramente espectaculares. Creo que, neste momento, as penas non son proporcionadas ao ben que se trata de protexer, que é o interese colectivo destas e das futuras xeracións, porque non podemos deixar ás futuras xeracións esta herdanza', razoou Martín Pallín.
O maxistrado do Supremo tamén avogou por levar o castigo administrativo ás irregularidades urbanísticas ata as súas últimas consecuencias: o derribo do edificado ilegalmente.
'O punto de ruptura será o día que vexamos caer unha mole. Eu pediría que fose televisado na apertura do telexornal, no canto de tantos sucesos e tantos cadaleitos que pasan dun lado para outro...
Pediría abrir os telexornais cun edificio de oito ou nove plantas ou co Cuco, aquí en Cantabria, voando', sinalou.
O maxistrado referíase así á urbanización de 400 vivendas levantada no Alto do Cuco (Piélagos), que foi declarada ilegal polo Tribunal Superior de Xustiza de Cantabria por vulnerar a Lei do solo e polo seu grave impacto sobre a paisaxe, descrito na propia sentenza como 'unha dentellada ao monte'.
Martín Pallín relacionou tamén o problema do urbanismo con 'a famosa autonomía municipal', principio que foi recoñecido polo Tribunal Constitucional, pero cuxos efectos preocúpanlle, porque hai que proxectalo sobre un país con 8.108 concellos, recordou.
Este xurista sostén que non se pode deixar a iniciativa urbanística' aos concellos e advirte sobre as consecuencias derivadas de 'mesturar' a súa autonomía coa acción de 'uns enxeñosos axentes urbanizadores aos que lles importa moi pouco a ordenación do territorio e moito o beneficio inmediato'.'O concello cumpre uns servizos, entre os cales podería estar algunha planificación urbanística. Pero nunca, e aí vén a parte máis perigosa, debe convertelo nun negocio, sobre o pretexto de financiarse e botarlle a culpa ás autoridades estatais de toda índole por non prever unha lei de financiamento de partidos políticos', engadiu.
No entanto, tamén fixo autocrítica e considerou que 'boa parte' da responsabilidade do que está ocorrendo recae sobre 'a xudicatura', nuns casos por non actuar a tempo e noutros por non chamar a atención do lexislador sobre a necesidade de reformar e axilizar determinados procedementos.
Para iso recorreu ao exemplo de Marbella, localidade cuxo plan de urbanismo foi anulado polo Tribunal Supremo a instancias da Xunta de Andalucía aos dez anos da súa aprobación.
'O resultado foi 33.000 vivendas edificadas en zona verde.
Pero quen lle pon agora o cascabel ao gato e as tira? Este é problema que temos que corrixir', explicou.

sábado, 23 de xuño de 2007

CORRUPCIÓN SEN ESCÁNDALO

TEODORO LEÓN GROSS
.
A noite electoral do 27-M o alcalde de Alhaurín el Grande, Juan Martín Serón, detido fai cinco meses en Marbella e en liberdade baixo fianza, celebrou unha rotunda vitoria electoral tras ampliar a súa maioría absoluta. Ocorreu o mesmo en Alacante, en Andratx, en Castelló, en Vall d'Alba, en Las Navas del Marqués, en decenas de topónimos asociados á venalidad. As sospeitas de corrupción non devolveron a casa aos seus rostros máis conspicuos; de feito, ata lles premiou.
Probablemente habíanse sobrevalorado as expectativas de rexeneración a través das urnas. Pero a hipótese do voto hixiénico está lonxe de confirmarse. Nun artigo sobre "a repercusión electoral dos escándalos políticos" publicado na Revista Española de Ciencia Política , o profesor Jiménez Sánchez, un acreditado experto na materia, concluía que "os escándalos teñen certa influencia sobre o voto, pero o seu impacto non adoita ser pronunciado e, en moitas ocasións, non dá lugar á derrota do candidato ou o partido afectado". O seu escrutinio estendíase a Estados Unidos, Francia, Xapón, México ou Grecia, ademais de España. O efecto do escándalo no voto require, segundo esa tese, seis factores: "coñecemento" do votante; "avaliación negativa" da acción; "atribución de responsabilidade" ao candidato ou partido; "atribución de relevancia" ao caso; "visualización dunha alternativa" para votar a outro partido; e "consistencia" do paquete de factores previos. Isto non é fácil en ningún lugar. Desde logo non en España, onde os triunfadores a pesar das sombras de corrupción parecen beneficiarse de dous cromosomas políticos moi característicos do código xenético nacional: unha cultura democrática de escasa musculatura ética e unha flexibilidade moi limitada do electorado para reorientar o seu voto.
A indisposición ao voto alternativo obedece a preferencias fortemente partidarias, está claro, pero tamén á convicción de que un certo grao de corrupción forma parte do sistema. Un votante na Costa do Sol pode fixarse en localidades lindeiras do PP e do PSOE sen observar substanciais diferenzas. Non hai unha caracterización ideolóxica do urbanismo. E a condena social se atenúa ao considerar que o urbanismo nutre a metade do deficiente financiamento municipal. Nun ciclo expansivo, supón un incremento dos investimentos e do benestar, polo que poucos parecen dispostos a renunciar a iso, convencidos de que facelo só trasladaría os beneficios ás localidades veciñas.
Ante esa indulxencia social, os partidos parecen renunciar a asumir eles a tarefa de limpeza. Como sostén José María Maravall no control dos políticos , o electorado "recompensa aos malos axentes que teñan un partido disciplinado", porque a disciplina interna, a fortaleza da organización, é un valor central no aprecio do electorado, e viceversa. Isto parece confirmarse cos casos de alcaldes expulsados polo PSOE en Ciempozuelos ou Catral, localidades onde os socialistas perderon, sendo ademais desposuídos de votos polos novos partidos creados por eses ex militantes. Pola contra, o PP logrou manter todas as súas prazas baixo sospeita mediante unha estratexia defensiva. Quedaba patente na resposta de Zaplana ao recente escándalo da man dereita de Fabra en Vall d'Alba: lonxe de mostrar preocupación e comprometerse a investigar, eloxiou a unha "excelente persoa" e gran "home de partido" descartando sen máis calquera polémica. Francisco Martínez conservou, nas urnas do 27-M, máis de dous terzos do voto. Queda claro que o electorado premia a consistencia da organización antes que outros valores.
Pode haber corrupción, pero non hai escándalo. O escándalo require que haxa indignación social ante a violación da confianza outorgada, e é exactamente o que parece faltar a xulgar polos resultados electorais. Non hai que descartar, ademais, un certo efecto bumerán polo tratamento de determinados episodios. O caso de Marbella, de feito, proxectou unha imaxe tan histriónica, tan chea de excesos ao bordo permanente da astracanada, que máis que servir de acicate á conciencia colectiva, quizá terminou por narcotizar o sentido crítico. A forma de visibilidade mediática é un factor esencial na natureza do escándalo, como sostén John B. Thompson. A operación Malaya parece afastarse dunha resposta ética porque o Homo videns-que segundo Sartori substituíu ao Homo sapiens fronte ao televisor-perde a intelixencia moral, contempla todo isto como un espectáculo antes que como un tumor na cultura democrática.

venres, 22 de xuño de 2007

xoves, 21 de xuño de 2007

LEI DO SOLO ESTATAL (8/2007)

A entrada en vigor o 1 de xullo da Lei do solo estatal obrigará a revisar os ámbitos do PXOM de Vigo
.
O documento necesitaría unha nova avaliación ambiental
.
A nova normativa estatal afectará aos terreos urbanizables do municipio, a excepción do centro da cidade e do Casco Vello.
.
O 1 de xullo entra en vigor a nova Lei do Solo do Estado. Unha normativa que afectará a todos os plans xerais que están en tramitación ou en redacción, como é o caso do de Vigo, que non conta aínda coa aprobación definitiva da Xunta. Esta lexislación estatal, de obrigado cumprimento, provocará que no PXOM vigués teñan que revisarse ata 75 ámbitos ou ordenacións detalladas que figuran no documento que está pendente de aprobación.
A medida afectará a todos os solos urbanizables que están repartidos polo municipio, a excepción do centro da cidade -os edificios ou solares que están incluídos en zona delimitada polo Plan de Edificios a Conservar- e o Casco Vello.
Os trámites administrativos do Plan Xeral de Ordenación Municipal, coa inclusión de polo menos o 30 por cento de solo para vivenda protexida, non só necesitará unha exposición ao público para presentación de alegacións. Outra das consecuencias inmediatas será a obrigación de someter o documento a unha avaliación ambiental, que contemple a nova realidade.
Na actualidade o Plan Xeral está pendente, no que se refire aos trámites que son competencia da Consellería de Medio Ambiente, de que este departamento autonómico faga público o informe preceptivo de que o Plan "cumpre" desde o punto de vista ambiental. Este informe é consecuencia de haberse acollido á declaración de excepcionalidade -que foi un dos puntos de fricción entre Concello e Xunta a finais do ano pasado-. Coa normativa estatal que entrará en vigor o día 1 de xullo, non serviría a excepcionalidade e si habería que ir a unha avaliación ambiental completa, segundo os técnicos municipais.
Estes informes son imprescindibles para que Política Territorial poida emitir o seu informe favorable ao Plan Xeral vigués e, como consecuencia, a aprobación definitiva do documento.

mércores, 20 de xuño de 2007

VIGO, ONDE PEOR SE VIVE



.
Vigo é unha das cidades españolas onde peor se vive, segundo unha enquisa da OCU
.
.
Os vigueses critican da súa cidade o ruído, a atención sanitaria especializada e o transporte público
.
A cidade de Vigo constitúe un dos núcleos urbanos nos que peor se vive en España, segundo un estudo da Organización de Consumidores e Usuarios (OCU) que analizou o grao de satisfacción dos habitantes das 17 cidades máis poboadas de cada Comunidade Autónoma.
Ademais, esta enquisa comparou a calidade de vida de 76 cidades europeas en colaboración coas asociacións de consumidores que forman o grupo Euroconsumers, con presenza en España, Italia, Bélxica e Portugal.
Deste xeito, os 10.123 enquisados --dos que case 2.900 foron españois-- elixiron un total de 11 criterios relevantes para definir a calidade de vida dunha poboación, que se ponderaron dando máis peso a aqueles que os cidadáns consideraron máis importantes.
Así, os vigueses mostráronse descontentos co ruído, a atención sanitaria especializada, o transporte público e a falta de instalacións deportivas da súa cidade. Concretamente, outorgaron un 3,8 á Administración e as xestións; un 4,3 ao transporte e a mobilidade; un 4,5 ao mercado laboral e un 4,8 á situación do medio ambiente na cidade.
Por outra banda, puntuaron cun 5,1 a paisaxe urbana; cun 5,3 a cultura, o lecer e o deporte; cun 5,6 a seguridade cidadá e cun 6,5 a asistencia sanitaria. Para rematar, outorgaron unha nota de 6,6 á educación, un 7,1 á vivenda e a máxima puntuación ao comercio e os servizos da cidade, cun 7,9.
.
EN EUROPA
.
Deste xeito en España, Vigo sitúase entre as localidades peor valoradas polos seus habitantes, xunto con Las Palmas de Gran Canaria, Madrid e Sevilla. Pola contra, Pamplona resultou a mellor puntuada, seguida por Bilbao, Xixón, Logroño, Albacete, Barcelona, Santander, Murcia, Zaragoza, Palma de Mallorca, Valladolid, Valencia e Badaxoz. En Europa, os cidadáns que din gozar de maior calidade de vida proceden de Bruxas, Lovaina e Hasselt (Bélxica). As grandes capitais non se atopan entre as mellor valoradas, xa que Bruxelas sitúase no medio da táboa, séguena Madrid e Roma e Lisboa obtivo a peor puntuación entre as capitais. As cidades peor valoradas foron Palermo e Nápoles.

martes, 19 de xuño de 2007

X. ÁLVAREZ CORBACHO

O dedo e a lúa

¿Están as deputacións provinciais na axenda do debate político ou se mencionan só para obviar os problemas reais do sector público local galego? Porque eses problemas existen e concrétanse no minifundio municipal, na complexidade crecente das áreas urbanas e na debilidade institucional do municipio. Eses son, ao meu xuízo, os estrangulamentos básicos da nosa Administración local. As causas profundas que explican a súa decadencia. Os problemas ausentes ou silenciados. Por iso dicimos que fixar a atención nas deputacións, ignorando as deterioracións que xera un mapa municipal obsoleto ou os déficits na ordenación territorial, infraestruturas e servizos dos espazos urbanos, sería unha desorientación imperdoable.
Os municipios menores de 5.000 habitantes son 199 (63% do total) e neles reside unha poboación envellecida que representa o 17% da poboación galega. As provincias de Lugo e Ourense absorben o 70% desas entidades. Os municipios con poboación inferior a 2.000 habitantes son xa o 28% do total. Como é fácil imaxinar, a capacidade organizativa e financeira destas entidades para xestionar competencias e servizos propios do século XXI é practicamente nula. Convivimos, pois, cunha articulación institucional en quebra que se reproduce en silencio por conveniencia política.
Utilizar as deputacións provinciais como distracción oportunista é comportamento que aflora carencias excesivas.
E outro tanto sucede nas áreas urbanas. Aplicar fórmulas de colaboración supramunicipal para afrontar os problemas derivados da concentración da poboación e actividade económica esixe primeiro deseñar e executar políticas de corte estrutural que respondan ao interese xeral do país (ordenación do territorio, infraestruturas, portos e aeroportos, protección do medio ambiente, etcétera), circunstancia que non só favorece a coherencia e encaixe das políticas locais, senón que propicia á súa vez a colaboración institucional para o seu desenvolvemento.
Por iso dicimos que as deputacións gobernadas por alcaldes e concelleiros distintos poden e deben realizar políticas alternativas ás convencionais. É a súa obrigación e responsabilidade. Xa sexa para reforzar a asistencia, cooperación e colaboración nos municipios máis pequenos, mellorando así a calidade e transparencia das políticas públicas, xa para participar activamente no desenvolvemento e benestar das áreas urbanas.
Mentres non se modifique a Constitución española e mentres non se afronten de verdade os problemas mencionados (minifundio, debilidade institucional do municipio e desarticulación urbana), é claro que as deputacións son máis materia pendente que obsesión errática.

luns, 18 de xuño de 2007

A FÁBULA DO PSOE-BNG


A raposa e o espiño.
-
Unha raposa saltaba sobre uns montículos, e estivo de súpeto a piques de caerse. E para evitar a caída, agarrouse a un espiño, pero as suas púas feríronlle as patas, e sentindo a dor que elas lle producían, díxolle ao espiño:
.
-- ¡ Acudín a tí pola túa axuda, e máis ben feríchesme !
.
Ao que respondeu o espiño:
.
-- ¡Ti tes a culpa, amiga, por agarrarche a min, ben sabes o bo que son para enganchar e ferir a todo o mundo, e ti non es a excepción !
.
Moraleja: Nunca pidas axuda ao que ten a costume de facer o dano.

domingo, 17 de xuño de 2007

sábado, 16 de xuño de 2007

A CONTAMINACIÓN DE VIGO

O arbolado só absorbe unha de cada 58 toneladas de CO2 que xera Vigo

.

.
A urbe lanza ao ano á atmosfera 1,9 millóns de toneladas de gases de efecto invernadoiro

As árbores de Vigo non poden con tanto fume. Non dan abasto. E non porque sexan poucos, que cada vez hai máis, senón porque a contaminación é moita. Confírmao o primeiro estudo elaborado en Vigo sobre a contribución da cidade ao cambio climático global, coordinado por Luís Espada, Valedor do Cidadán. E os resultados son como para tomarse as emisións de gases de efecto invernadoiro en serio, porque Vigo lanza cada ano á atmosfera 1,9 millóns de toneladas de dióxido de carbono (CO2), unha cantidade grosa que adquire aínda maior dimensión se se compara con algunhas das industrias máis contaminantes de Galicia.
Como Ence, por exemplo. A contestada fábrica pontevedresa vomita cada ano polas súas chemineas 91.600 toneladas de CO2, unha cifra importante que se converte en ínfima se se pon á beira da que xeran Vigo e os vigueses que contaminan 21 veces máis que a aromática planta instalada xunto á ría pontevedresa.
A maior parte deses gases xestados en Vigo están directamente relacionados co consumo de enerxía eléctrica. Segundo detalla o estudo coordinado por Espada, máis da terceira parte das emisións de CO2 da cidade (o 36,3%) son froito de electricidade xerada fundamentalmente en contaminantes centrais térmicas. Aínda que hai outros factores que explican os excesos eléctricos. Como a escasa implantación na cidade do gas natural, unha fonte de enerxía limpa que contribúe a que os veciños de urbes como Barcelona ou Pamplona emitan á atmosfera case a metade de CO2 que cada vigués. Tamén ten que ver con iso o menor arraigamento do uso de transporte público, plasmado nun estudo da Universidade da Coruña que documenta que os vigueses son os galegos que máis utilizan o seu coche para desprazarse.

Pesca contaminante

A consecuencia directa desa actitude é que o tráfico orixina máis de 550.000 toneladas de dióxido de carbono cada ano, o 28% do total. E para rematar a faena, a actividade pesqueira provoca outro 15% das emisións, como consecuencia do uso de gasóleo nos motores dos barcos.
Con todo, o resultado final son 1,9 millóns de toneladas de CO2, que contribúen a un cambio climático que nos trinta últimos anos fixo subir as máximas de Vigo en cinco graos. Fronte a tanto gas, as árbores viguesas poden facer. Segundo Espada, apenas absorben 33,6 toneladas de CO2, é dicir, o 1,7%. Ou unha de cada 58, o 80% delas fixadas por piñeiros e eucaliptos.

venres, 15 de xuño de 2007

XABIER TOBA E O SEU PXOM


O BNG opta pola rama dura para pactar sobre o porto e o PXOM

XABIER TOBA, Pai político do PXOM, recupera o papel político (non será concelleiro) para defender o seu Plan Xeral

.
O BNG non ten présa, díxo por activa e por pasiva. E un exemplo diso é que botou man de dous perfís duros e da vella garda para negociar sobre as dúas materias que máis separaron a nacionalistas e socialistas todos e cada un dos días dos últimos catro anos.

Xabier Toba, pai político do Plan Xeral será o encargado de chegar a acordos coa forza que lle botou en cara apadriñar un modelo de cidade baseado unicamente nun desenvolvismo desmedido, sen ter en conta as necesidades reais da cidadanía.

Toba foi un dos edís do Bloque que máis cargou contra as condicións impostas desde a Xunta para dar o visto e prace ao Plan Xeral, descualificando ata aos técnicos autonómicos por considerar que se inmiscuían na autonomía municipal.

En fronte, na mesa negociadora de urbanismo, terá ao socialista Xulio Calviño, ao que os nacionalistas seguen vendo aínda como parte do equipo co que romperon no 2003, precisamente polo Plan Xeral. Ata agora mantivo posturas diametralmente opostas ao BNG en devandita materia.

Para discutir sobre o porto, o BNG confiará no dirixente que máis se significou nos últimos meses por oporse aos plans de ampliación do porto, chegando a asegurar que a súa formación non permitirá a ocupación nin dun milímetro máis da ría. López Font, traballador do porto desde o 92, será o defensor dos proxectos de, quen ao contrario que o BNG decidiu non tirar de banco para as novas comisións.
O triste de esta noticia e que o PSOE, tragará co o que lle vote o BNG, xa que esta formación ten moito que decir sobre o PXOM, ya que o mismo lles vai a vida.

xoves, 14 de xuño de 2007

TOBA E VIÉITEZ DE NOVO CO PXOM

A negociación do pacto en Vigo tropeza co plan de urbanismo e o porto
.
Dúas "comisións de axuda" analizarán as distintas posicións que manteñen PSOE e BNG
.
O plan xeral de urbanismo e a remodelación do porto -a necesidade de fixar a política que os aborde- impediron que onte se avanzase substancialmente na negociación do pacto de goberno de Vigo entre PSOE e BNG. Xabier Alonso, o portavoz nacionalista, fixo explícitos eses escollos. O do PSOE, Carlos López Font, os soslayó para sinalar "avances na filosofía do acordo", que tamén foron recoñecidos por Alonso, pero que apenas terían transcendencia se non se resolven os espiñentos asuntos urbanísticos. Son a parte do león do acordo global que reclama o BNG.
"A negociación non está atopando obstáculos en case nada", afirmaba, ao seu termo, Carlos López Font. Sería, segundo el, moi frutífera, con avances en moitos temas, como as accións de goberno, "aínda que haberá que perfilalas". Para iso, sinalou, "o mellor é darnos un tempo para reflexionar".
A negociación está seguindo o guión exposto a véspera, proseguiu Font, co obxectivo de ofrecer ao final un programa de goberno completo. Iso necesita "compasar os tempos", xa que todos están concienciados da importancia e complexidade que ten chegar a resultados firmes, polo que "hai que meditalo moito". As posicións non están máis afastadas que ao comezo da negociación e, segundo o mesmo portavoz, na mesa falouse de urbanismo "como do sector social ou de calquera outro tema". Non dun modo concreto ou monográfico, viño a dicir.
Tampouco houbo tempo de entrar na repartición de áreas de goberno. Todo precisa unha mellor definición, "con calma e cautela". Das máis de 20 accións que o PSOE expón como contido do acordo, onte chegaron "ata a 12 ou a 13". Onde parece que máis se avanzou, segundo o portavoz socialista, é "no concepto político do acordo". Pero a comparecencia do portavoz nacionalista, Xabier Alonso, subliñou motivos concretos que cuestionarían ese avance.
"Non hai acordo", comezou dicindo Alonso, "porque non resolvemos nada sobre o plan xeral de urbanismo, sobre o porto e sobre política lingüística". A comisión nacionalista propuxo "desde o primeiro minuto da primeira sesión negociadora [o martes] que se formasen comisións que permitisen avanzar neses asuntos. E se iso non se resolve, non hai acordo".
O BNG ata deu os nomes dos seus comisionados para o plan xeral e para o porto: os aínda concelleiros Xabier Toba e Henrique Viéitez. Non podían atopar mellores mensaxeiros de falta de compracencia coas políticas socialistas.
Toba é unha figura crave na xestación e desenvolvemento do plan xeral de urbanismo desde que foi concelleiro da área no goberno do alcalde Lois Pérez Castrillo (1999-2003) e estivo durante todo o mandato que agora acaba na primeira liña dos enfrontamentos coas teses socialistas en torno ao plan. Viéitez, pola súa banda, foi un público detractor dos proxectos de remodelación do porto promovidos por Abel Caballero desde a presidencia de Autoridade Portuaria, o seu anterior cargo.
Estas dúas comisións paralelas -o BNG tamén propuña outra sobre Política Lingüística, pero finalmente prescíndese dela- terán unha función "de axuda coa documentación". "Queremos ver o que nos separa", precisou Alonso. Para remedialo coas pontes que sexan precisos. "Dixémolo ao comezar as negociacións e eles [os socialistas] non vían esa necesidade. Hoxe si a viron xa".
Por parte do PSOE, segundo sinalaron posteriormente fontes deste partido, será Xulio Calviño quen analice os temas urbanísticos con Xabier Toba na "comisión de axuda". Ambos, Toba e Calviño, levan analizando e debatendo o tema durante os últimos catro anos, sen que neste tempo poidan confluír en ningún acordo. No tema portuario, o portavoz socialista será o mesmo Carlos López Font, home da máxima confianza de . A "axuda" destas comisións parece orientada, sobre todo, a evidenciar a disparidade de criterios entre os dous partidos.
Para o BNG, o acordo ten que ser global, sen deixar flocos de perigo. "Vigo precisa un pacto de estabilidade e queremos ir con calma en todo, para que os cidadáns non leven logo sorpresas", explicou Alonso.
EL PAIS

mércores, 13 de xuño de 2007

martes, 12 de xuño de 2007

AS FONTES PÚBLICAS DE VIGO

A metade das 307 fontes públicas do municipio ofrecen auga potable
.
Cabral, Bembrive e Lavadores son as parroquias con maior número de chafarices
.
Nos últimos dous anos perdéronse por diferentes motivos preto de corenta manantiais
.
A metade das fontes públicas existentes no municipio de Vigo dispón de auga apta para o consumo humano. Son os resultados das últimas análises realizadas polos membros do laboratorio municipal. Nesta ocasión realizáronse análise en 307 fontes, obtendo resultados de potabilidade en 157 delas.
Desde este ano, o protocolo de potabilidade variou no municipio. Ata non fai moito tempo realizábanse catro análise ao longo do ano, e para cualificar de potable a auga dunha fonte era necesario que obtivese resultados bos en tres delas de forma consecutiva. Agora, o laboratorio outorga a unha fonte a cualificación obtida na última análise.
Desde fai anos, o municipio perde manantiais por diversas razóns. As condicións meteorolóxicas e a acción do home fixeron que desde fai dous anos desaparezan 36 fontes. Este ritmo vén sucedéndose desde fai anos, xa que entre o ano 2002 e o 2005 foron tamén 36 o número de manantiais que deixaron de ofrecer auga aos habitantes de Vigo. A ausencia dun equipo de mantemento é outro dos perigos que ameazan aos manantiais. Ante a falta dun servizo por parte do Concello, a responsabilidade de manter abertos estes manantiais adoita recaer nos propios veciños. Na memoria dos vigueses están fontes como a da Falperra que un mal día deixou de botar auga.
Cabral, Lavadores e Bembrive son as parroquias onde existen máis fontes, e o maior número de fontes con auga potable sitúase en Cabral, Bembrive e Valadares. No outro lado sitúanse Navia, Alcabre, Comesaña e Freixeiro.
.
Cíes
.
Na actualidade, os tres mananciais existentes nas illas Cíes non están avaliados. Haberá que esperar á tempada de verán para saber se estes manantiais dispón de auga apta para o consumo humano.
Os parámetros implicados na non potabilidade son químicos, principalmente ocasionados pola presenza de nitratos, e microbiológicos, representados pola presenza de bacterias do grupo coliforme. A presenza de nitrato na auga é o máis perigoso xa que hai estudos que o asocian á aparición de determinados tipos de cancros. Aínda que hai xente que bebe dunha fonte non potable porque leva toda a vida facéndoo, debe saber que se esa auga contén nitratos é moi probable que os efectos nótense a longo prazo.
.
Parámetros
.
Os parámetros implicados na non potabilidade son químicos, os nitratos que superan o nivel de 50 mg/l lexislado como máximo; e microbiológico, é dicir, a presenza de bacterias do grupo coliforme. Neste punto hai que diferenciar, Escherichia coli, indicador claro de contaminación por excrementos animais ou humanos, e os coliformes totais. A presenza destes últimos non supón un risco directo para a saúde, pero si é un indicador de contaminación, moitas veces superficial, é dicir, producida na fonte e, polo tanto, non ten porque estar necesariamente afectado o manancial.
O estado das fontes é moi variable xa que depende de moitas circunstancias, pero principalmente da meteorología; se chove, moitas análises dan positivo porque as augas arrastran sustancias cara aos mananciais. Neste sentido, as zonas agrícolas corren o risco de presentar máis sustancias nocivas para a saúde. É o caso de Lavadores.

luns, 11 de xuño de 2007

PROMOCIÓN INMOBILIARIA NA COSTA


A Xustiza autoriza en Fisterra edificios como os paralizados en Barreiros

Trátase de inmobles que a Xunta cre que se executan en solo non consolidado

Boa parte das vivendas afectadas na costa de Lugo xa foron vendidas

.«A xuíz párame unha obra cando teño a licenza na man, ¿como se explica isto?». Saturnino Díaz, xerente de Nordés Promocións, clama pola indefensión en que sente despois de que o Xulgado do Contencioso-Administrativo de Lugo ordenase a paralización cautelar da súa promoción en Barreiros. Pero a súa perplexidade vai en aumento tras coñecer que fai uns días, ante dous casos similares en Fisterra, outras salas do Contencioso non atoparon motivos suficientes para deter as obras.
Con todo, aínda que hai similitudes entre Barreiros e Fisterra, tamén hai matices que explican o dispar criterio xudicial. A Consellería de Política Territorial decidiu presentar os contenciosos contra ambos os concellos pola negativa dos alcaldes a revisar e anular varias licenzas de obra que considera ilegais, basicamente por executarse en leiras que non reúnen os requisitos para ser consideradas solo urbano consolidado.
Pero mentres que a pasada semana as salas terceira e cuarta do Xulgado do Contencioso-Administrativo da Coruña permitían seguir traballando a dúas construtoras en Fisterra -onde quedan varios casos por resolver-, o xulgado lucense si ordenaba a paralización cautelar de catro promocións en Barreiros. No municipio lucense ignorou só un dos inmobles denunciados pola Xunta, porque xa está practicamente concluído.
Dadas as similitudes dos casos, nos autos hai razoamentos xurídicos que poden parecer contraditorios. Así, no que se autoriza a Campoalsa a proseguir a construción dun edificio con 32 apartamentos en Fisterra, considérase determinante que a licenza de obra fose outorgada fai máis de dous anos, polo que se supón executada no seu maior parte. O xuíz tamén valora que a estas alturas o promotor xa debeu realizar o groso do investimento, «amparado na convicción da legalidade da licenza de obras concedida polo Concello, que, á súa vez, fíxoo en base a informes favorables», di.
En Barreiros a promoción de maior tamaño agora paralizada de forma cautelar, con 173 vivendas, execútaa Nordés. A licenza de obra obtívoa fai ano e medio e, segundo o xerente da promotora, o 60% do proxecto xa está executado e o 40% dos pisos vendidos. Pero en Barreiros esta licenza, como outras, foi outorgada a pesar dos reparos da secretaria municipal, quen advertiu que os servizos mínimos non estaban garantidos. Este foi precisamente o principal argumento que no seu momento esgrimiu a Xunta para solicitar a súa anulación.
En Barreiros outro dos edificios paralizados está bastante avanzado, con estrutura e tabiques; un terceiro estase iniciando e só unha promoción de vivendas unifamiliares de luxo, fronte á praia de Coto, aínda non se comezou.
Outra diferenza é que en Fisterra o xulgado considera que non reviste «a aparencia dunha nulidade radical, ostensible, palmaria e manifesta», sen necesidade de analizar o fondo da cuestión. «Pero non noso caso a xuíz entra a analizar se a licenza é nula ou non, cando ese non era ou asunto a tratar, senón se se debía revisar a concesión», quéixase Saturnino Díaz, xerente de Nordés.
Os promotores afectados denuncian o prexuízo que lles supón e inciden en que dispón de licenza de obra do Concello. As perdas para eles serán cuantiosas, polo que algún xa anunciou que reclamará as indemnizacións que correspondan.
Ademais, recorrerán a paralización cautelar ante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia. Pero aínda resolvéndose ao seu favor antes de agosto, din que o efecto, tanto de imaxe como económico (tamén a nivel de créditos bancarios), será moi negativo. Desde a oposición de Barreiros (PSOE e BNG) advírtese que as posibles indemnizacións poderían abocar á bancarrota ao Concello.

sábado, 9 de xuño de 2007

MAIS CONTAMINACIÓN

Adega afirma que 27 piscifactorías galegas carecen de permiso para verter ao mar e que "ninguén controla as súas emisións"
.
Ameaza con denunciar ante o fiscal ás empresas e á Xunta, que recoñece non ter un prazo fixado para a resolución dos trámites
.
A asociación ecoloxista Adega afirmou hoxe que un total de 27 piscifactorías radicadas na costa galega funcionan "desde fai anos" sen permiso para realizar as súas verteduras ao mar e criticou á Xunta porque "ninguén controla estas emisións, moi contaminantes".
En rolda de prensa, o secretario executivo deste colectivo, Fins Eirexas, explicou que están avaliando a posibilidade de presentar unha denuncia ante a Fiscalía por estes feitos, tanto contra as empresas como contra a Administración autonómica.
Argumentou que "é evidente que se está incumprindo a lei", que establece a obrigatoriedade de ter a autorización de verteduras, polo que o Goberno galego "podería estar cometendo prevaricación, aínda que iso dirao o fiscal", aclarou.
Así, acusou a Augas de Galicia, ente responsable na materia, de ter un "mero afán recadatorio", xa que "só se limita a cobrar o canon por emisión e recoñece que non ten capacidade para controlar as verteduras". "O presidente deste organismo --Jorge Antonio Santiso-- admite a súa incapacidade para facer o seu traballo, así que pedimos a súa dimisión", salientou Eirexas.
..
SEN PRAZO PARA A RESOLUCIÓN
..
Fontes da Consellería de Medio Ambiente confirmaron a Europa Press que, actualmente, os permisos están en trámite e recoñeceron que non hai un prazo fixado para a súa resolución. Ademais, alegaron que a súa filosofía é a de, en primeira instancia, "colaborar" coas empresas para "axudalas a cumprir a normativa".
Así, este departamento sinalou que "están nesa fase" de colaboración tamén coas piscifactorías, para que melloren os seus equipos de depuración. De feito, só avalían a posibilidade de sancionar ás empresas acuícolas se fracasa este primeiro paso.
Por outra banda, Adega presentou un estudo con análise das emisións realizadas por estas plantas acuícolas, "que botan ao mar centos de millóns de metros cúbicos de augas contaminadas". Segundo Eirexas, este informe "desmente a información achegada pola patronal, que di que a auga que verten é tan limpa como a que recollen do mar". "É un insulto á intelixencia dos galegos", aseverou.
..
SUPERAN LÍMITES DE CONTAMINACIÓN.
.
Diste modo, explicou que laboratorios das universidades da Coruña e Santiago analizaron mostras recollidas á saída dos colectores da piscifactoría de Quilmas, en Carnota. "Demostran o altísimo grao de contaminación, superando amplamente os límites establecidos pola directiva europea", indicou.
Segundo os datos presentados, o contido total de materia orgánica por litro excede 69 veces o imposto por lei, mentres que os sólidos en suspensión totais fano en 125 veces. Ademais, detallan que nas verteduras atópanse restos de sustancias químicas --ácidos, sulfatos--, pensos e ata os antibióticos que se lle administran aos peixes.
Neste sentido, outro membro de Adega, Fiz Fernández, advertiu que este feito supón "un problema de saúde pública" e argumentou que a inxesta sistemática de antibióticos "provoca que as bacterias afáganse e os medicamentos perdan eficacia". Os ecoloxistas acompañaron as súas denuncias cunha serie de fotos nas que mostran as augas vertidas ao mar. Nelas, pódense apreciar bancos de mújoles á espera do "maná de sopa boba" que, segundo Eirexas, sae das tubaxes das plantas acuícolas.
.
AFECTACIÓN SOBRE OUTRAS ESPECIES
.
Ademais, Adega ampliou a súa crítica á "afectación" que as verteduras provocan sobre outras especies de peixes e de algas. De feito, un mariñeiro de Quilmas interveu para testemuñar que, nos últimos anos, "estanse perdendo algunhas clases de peixes e de argazos, nos que se extraían mariscos como as centolas".
Por todo iso, Fins Eirexas apostou porque o novo plan acuícola, en fase de elaboración, "non copie o modelo da anterior Xunta" e axústese "a criterios de sustentabilidade ambiental e social".
Nesta liña, sinalou que as futuras plantas "non deben estar sobredimensionadas, deben contar con sistemas de depuración e non deben recibir subvencións da Administración, porque xeran poquísimos postos de traballo", que cifrou en preto de 350, "polos 16.000 da pesca tradicional", apostilou.
Así, cuestionou a necesidade das piscifactorías e defendeu a pesca tradicional, aínda que tamén recoñeceu que nesta "hai problemas de sobreexplotación", aos que o propio sector "ten que dicir xa abonda". "Hai que apostar pola calidade e non pola cantidade", sentenciou.

venres, 8 de xuño de 2007

ENTREVISTA CORINA PORRO


.
.Tras su dulce derrota electoral, Corina Porro (Ferrol, 1953) se prepara para abandonar la alcaldía de Vigo. Se quedó a 2.300 votos de la mayoría absoluta. Gobernó tres años y medio, tras la ruptura del pacto entre socialistas y nacionalistas, para subir en las últimas municipales de 10 a 13 concejales. Porro, que se declara "más progresista que el resto juntos", en referencia a los candidatos de PSOE y BNG, reconoce que las siglas del Partido Popular pudieron jugar en su contra. Le gustaría gobernar en coalición con los nacionalistas: "Nos une el mismo modelo de ciudad".Pregunta. Se quedó al filo de la mayoría absoluta ¿Qué le faltó para lograrla?
Respuesta. Sí que lo he analizado con el equipo, y creo que, sinceramente, más, imposible. Más con menos, imposible. Fuimos diez concejales, en minoría, sin presupuesto, y eso no nos impidió hacer las mayores inversiones de la historia de la ciudad. Y yo creo que subir a 13 concejales, a 4 de distancia del siguiente partido... Con más participación hubiésemos salido. Hay un reconocimiento claro, porque Gobierno central, Xunta, Puerto y Zona Franca, todos estaban en manos del PSOE. Es muy difícil aumentar 11 puntos en tres años y medio. En ningún sitio se aumentó tanto.
P. Pero muchos de sus logros se los debe a la Diputación, del PP, y a Zona Franca, cuando estaba dirigida por el PP.
R. Yo he llegado a muchos acuerdos con gente de otros partidos: la entrada del AVE a Vigo, la depuradora, el nuevo hospital... Pero lo que me dolió fue que, cuando estábamos cerca de las elecciones, el Plan General, que es vital para Vigo, lo paralizó un candidato.
P. ¿Qué cree que pasará ahora con el Plan General?
R. Que me digan, con los discursos que tenían el PSOE y el BNG, dónde va a estar ahora el punto de encuentro, porque estaban en posturas totalmente opuestas. Mi pronóstico es que, como alguno de los dos mintió, alguno de los dos va a ceder. No pueden seguir con el discurso de que en 2007 se va a aprobar el plan si se hace lo que dijeron Abel Caballero y Pérez Touriño. Si hacen todas las modificaciones que anunciaron, el plan se tiene que volver a exponer al público, y por tanto no se puede aprobar en 2007. Son plazos legales, no me los invento. El plan que se va a aprobar es el que está hecho. La única diferencia es que no se le van a poner todas las dificultades que se le pusieron.
P. No todo fueron dificultades. El PSOE le apoyó los presupuestos y el BNG, el Plan General...
R. Había dos partidos que no se entendían, porque el proyecto de ciudad está en un plan general. Y eso lo hago extensivo a lo que ocurre ahora. Cuando no tienen un modelo de ciudad, que me digan qué están pactando. No están llegando a acuerdos programáticos, sino repartiendo una tarta y espacios de poder en Galicia. Y eso es lo que me preocupa. El Bloque cedió ante temas de ciudad importantes. Y con él hallamos muchos más puntos de encuentro, de interés de ciudad, pese a no tener nada que ver. Pero la ciudad es gestión, solución de problemas, y en ese espacio me he encontrado con esa afinidad con el Bloque Nacionalista Galego.
P. ¿Qué se siente cuando una se queda tan cerca de la victoria?
R. La sensación es que, con los mimbres que tenía, hice un buen cesto. La transformación de Vigo está ahí, y eso es lo que me llena. Salir a la calle y que la gente me diga: "Yo no te he votado porque no puedo votar a tu partido, pero reconozco que has sido una buena alcaldesa". Mucha gente y muchos funcionarios me lo han dicho. Eso provoca la satisfacción del deber cumplido. Yo antepuse los intereses de Vigo, hice política de ciudad; del partido no me acordé para nada. Le di a Vigo una posibilidad de diversificar su economía. Vigo depende del sector industrial. Por eso hay que cuidar tanto el puerto y no convertirlo en un parque de atracciones.
P. ¿Se opondrá al proyecto de Jean Nouvel para el puerto?
R. No, no. Yo lo que quiero es que me planteen las cosas con seriedad. Una cosa son las maquetas y otra la seriedad y la viabilidad. Lo primero es presentar el plan de usos del puerto. Pero es curioso que quien critica el plan general por su edificabilidad le dé muchísima más a la zona portuaria.
P. ¿Cree que las siglas le han hecho perder votos?
R. Sí, pero también me los ha dado. No sé. Depende de los sitios y de las tendencias, pero en Vigo se valoró sobre todo la gestión.
P. ¿No será el urbanismo el que le impidió conseguir los votos que le faltaron?
R. No. De hecho, lo volvería a hacer todo igual. La subida fue espectacular, y volvería a hacer las cosas igual. Asumí un urbanismo del Bloque y del PSOE, y lo asumí porque creo que es el que necesita Vigo y que es legal.
P. Con esos 2.300 votos, el PP hubiese salvado los muebles en Galicia, ¿no cree?
R. Lo que le falta al PP es la posibilidad de pactar con otros grupos. En Vigo, por ejemplo, si hemos apoyado un mismo modelo de ciudad que el BNG, ¿por qué no llegar a un acuerdo con el Bloque? En las ciudades, digo, porque la ciudad es gestión. Otra cosa es un Parlamento, donde intervienen otros conceptos. Pero en una ciudad, donde no se legisla, se gestiona, podemos encontrar ese punto de encuentro. Si sumados BNG y PP representamos al 60% de los ciudadanos, por qué quedarnos en el 48% que tienen ellos. Y que no me vengan con pactos de progreso, porque yo he demostrado ser más progresista que ellos dos juntos. Me parece antidemocrático que un candidato con cuatro concejales menos, Abel Caballero, no quiera sentarse a hablar conmigo. ¡Yo represento a un número muy importante de habitantes de Vigo! ¡No me tiene que ver como PP ni como la Corina Porro a la que tira de los pelos en los debates, sino como la representante del partido más respaldado de Vigo!
P. Si el PP no tiene con quién pactar, será que se ha aislado.
R. Pero es que no me dan ni la oportunidad. Bueno, hay un partido al que no le importa hablar, pero es que en mi caso tienen interés en aislarme. Por lo menos uno: el partido socialista. Porque yo no represento la derechona ni nada por el estilo.
P. El PSOE y el BNG han renovado sus listas. ¿Cree posible una ruptura como la de hace tres años y medio?
P. No. Ahora están en una dinámica, sobre todo el PSOE, del poder por el poder, y están reconociendo que el reparto va a ser en Santiago. No, no creo que rompan. Otra cosa es que planifiquen y funcionen.
P. El PSOE se ha renovado. No cree que ahora puede ser más fácil entenderse con los socialistas.
R. Cambian las personas, pero para peor, en algún caso. Abel Caballero va a hacer bueno a Ventura Pérez Mariño. Las actitudes y la falta de diálogo están ahí.
P. ¿Qué le pide al BNG, que le vote o un gobierno de coalición?
R. Un gobierno de coalición. ¿Por qué no? Somos muy distintos, pero estamos hablando de intereses de ciudad. No tenemos nada que ver con el marxismo ni con nada de eso, pero los vigueses no nos dieron una mayoría absoluta a ningún partido y hay que llegar a acuerdos. ¿Por qué se me va a excluir a mí, si estoy dispuesta a ceder? Yo soy la más legitimada para ser alcaldesa, y eso sí que lo dicen los vigueses. Y teniendo eso en cuenta, hay un partido con el que nos une un punto de encuentro crucial, como es el Plan General y el modelo de ciudad, ¿por qué no llegar a acuerdos?
P. Caballero propone una Carta de Municipalidad y competencias de las diputaciones para el área metropolitana. ¿Lo apoyará?
R. BNG y PSOE tienen un modelo territorial distinto, y no quisieron entrar en ese debate en las elecciones. ¿Restar competencias a la diputación? Sí, y también a la Xunta. Por supuesto. Lo que no creo es que sea resolutivo meter tropecientos mil ayuntamientos en al área metropolitana. ¿La carta? A los reyes magos.
P. ¿Estos resultados alimentan sus aspiraciones dentro del PP?
R. No. Yo no soy persona de aspiración dentro del partido, sino en el puesto que me toque. Vivo el presente. No me dio nunca tiempo a ambicionar nada, porque me han llevado rápidamente de un sitio a otro. Y vine a Vigo sabiendo que perdía las elecciones. Creo tanto en Vigo... No sé si es por idealismo, pero el tiempo y el trabajo me han dado la razón.
P. ¿Le gustaría defender a Vigo desde el Congreso o el Senado?
R. La verdad, no me planteo nada. Primero veré esa posibilidad de una vicepresidencia de la Diputación muy ligada a Vigo. Eso sí que me apetece. Es una forma de seguir ayudando a Vigo. Esa es mi única aspiración hoy por hoy.
PUBLICADO POLO "EL PAIS"

xoves, 7 de xuño de 2007

mércores, 6 de xuño de 2007

A PAISAXE DE GALICIA

Entrevista: Francisco Díaz-Fierros


A paisaxe de Galicia será mediterráneo en 50 anos


.
As evidencias científicas que constatan o cambio climático en Galicia, permitiron onte ao catedrático de Edafología da Universidade de Santiago, Francisco Díaz-Fierros, imaxinar como será a rexión galega dentro de 50 anos. "Tanto se as cousas seguen igual coma se a nosa actitude fronte ao problema mellora, en Galicia dominará o clima mediterráneo fronte ao templado", asegurou na conferencia que impartiu en Santiago con motivo do Día do Medio Ambiente, dedicado este ano ás consecuencias do cambio climático.

O equipo de Díaz-Fierros atopou a zona á que se parecerá a paisaxe de Galicia no futuro: a Beira Alta portuguesa. En cinco décadas a vexetación desta zona do país veciño será aproximadamente a que teñamos aquí.

O arrequecemento global non afectará de xeito igual a todo o territorio galego. Se as emisións de CO2 non diminúen, o norte de Galicia sufrirá, "moi probablemente", un aumento de temperatura de entre dous e tres graos centígrados. Segundo estas mesmas previsións, será o sur da comunidade a que máis padecerá o arrequecemento, cun aumento de cinco graos. Os datos do Observatorio da Coruña ofrecidos polo catedrático reflicten un aumento dos valores de temperatura en 1,5 graos, "superior ata á media global".

Aumento de incendios

O aumento da seca e as altas temperaturas elevarán os próximos 30 anos un 30-40% o risco de incendios forestais. "Temos todas as condicións para que crezan dunha forma inequívoca", afirmou Díaz-Fierros, indicando que a cifra variará en función de como actúe a sociedade.

Non se observan con todo cambios na cantidade de precipitacións, que continúan na media de anos anteriores, aínda que máis concentradas. A pesar diso, o derretimiento do xeo dos polos do planeta provocou en Galicia un aumento en 20 centímetros do nivel do mar, que podería aumentar ata 80 dentro dun século, "dependendo da velocidade do cambio climático".

Onde si é evidente a variación é nas xeadas. "A primeira do ano vaise atrasando e a última adiantando", di Díaz-Fierros. O exemplo máis claro atopámolo en Lavacolla (Santiago): nos últimos 30 anos o período sen xeadas aumentou nada menos que 52 días, así como en Ourense (38 días) e Lugo (11 días).

Aínda que non todo son datos negativos. O cambio climático traerá, segundo o edafólogo, unha expansión da área da vide. "Ata no cantábrico poderán crecer", explica, "mentres que en Betanzos ademais, mellorarán os viños brancos e afianzaranse as cepas de viño tinto". "Nalgúns aspectos as consecuencias do cambio climático poderán ser aproveitables", indica, "teremos que adaptarnos ao futuro".

martes, 5 de xuño de 2007

DÍA MUNDIAL MEDIO AMBIENTE


Este 5 de junio se cumplieron treinta y cinco años que se celebró la Conferencia de las Naciones Unidas sobe el Desarrollo Humano, la cual se realizó en Estocolmo en el año 1972.
De esta Conferencia surge la propuesta de declarar el 5 de junio de cada año como el Día Mundial del Medio Ambiente. También la de crear el Programa de las Naciones Unidas para el Medio Ambiente –PNUMA-. Ambas propuestas fueron aprobadas por la Asamblea General del organismo multinacional.

Para este año 2007 el Día Mundial del Ambiente es convocado por el PNUMA bajo el lema “El Deshielo: ¿un tema candente?”.

Para la ocasión, el PNUMA presentó el informe de unas 238 páginas titulado: “Perspectiva Global para Hielo y Nieve”, preparado con la participación de 70 expertos de diferentes nacionalidades.
El informe alerta del peligro que se cierne sobre la humanidad por el progresivo derretimiento de los hielos polares y las aguas atrapadas en las montañas nevadas del mundo. Explica que el proceso es ya evidente, con mayor acentuación en el Ártico (Polo Norte).
Estima que los hielos terrestres de “Groenlandia y la Antártida constituyen casi 99 por ciento del hielo de agua dulce del mundo”. Si ambas se derritieran por completo, el nivel del mar subiría 64 metros. Se estima que para finales del siglo 21 se registrarán temperaturas más altas en la superficie Antártica.
Pero los impactos del calentamiento global no son solo a futuro. En la última reunión de Expertos Intergubernamentales para el Cambio Climático que analizó la vulnerabilidad frente al mismo, se estima que “el 60% de los movimientos migratorios actuales son causados por el cambio climático y por desastres naturales.
Los 1.300 millones de personas en el mundo, que viven bajo el umbral de pobreza, tienen una elevada dependencia de la agricultura, los recursos forestales y pesqueros y la biomasa como fuente de energía, lo que les convierte en un grupo especialmente vulnerable a los efectos del cambio climático. La escasez de agua, generada por efectos del cambio climático, pondrá en tensión a entre 7 y 77 millones de personas en el 2020”.
Al principio, los países desarrollados se resistían a adoptar medidas. Las multinacionales pagaron a expertos para desmentir las teorías del cambio climático global causado por la producción masiva de gases de efecto invernadero. Ahora nadie rebate la certeza científica de este fenómeno.
El actual Presidente de los Estados Unidos de América, país que es el mayor contaminador del mundo y el más reacio a comprometerse con la reducción de la emisión de gases de efecto invernadero, ha prometido que aprovechará la reunión de los países más ricos de la tierra, el llamado Grupo de los Ocho (G-8), para proponer algunos compromisos que podrían aplicarse a partir del 2012, cuando finaliza el acuerdo global contemplado en el Protocolo de Kyoto.
Mediante el Protocolo de Kyoto los países firmantes se comprometen a reducir la emisión de gases de efecto invernadero a los niveles que existían en 1990. Estados Unidos se ha resistido a firmar este Protocolo.
Aunque sería iluso esperar iniciativas minimamente positivas de la actual administración estadounidense, el hecho de que hable de tomar o proponer medidas constituye casi un triunfo, frente a su posición pasada de negarse a todo compromiso e, incluso, de pretender negar la certeza del cambio climático global.
El cambio climático provocado por las actividades humanas se puede revertir:
- Reduciendo la quema de combustibles fósiles (gas, petróleo y carbón mineral) y los incendios forestales.
- Promoviendo fuentes alternativas de producción de energía, como la hídrica, la cólica, la de las mareas y la solar.
- Protegiendo los bosques que aún existen y aumentando la superficie de estos. Los bosques son los grandes sumideros del dióxido de carbono, principal gas de efecto invernadero producido por las actividades humanas. Los bosques consumen CO2 y devuelven oxígeno.

O BUN INMOBILIARIO NO LITORAL GALEGO

GALICIA CONTA CON MÁIS DE 170.000 VIVENDAS BALEIRAS CASE TODO O ANO

O tirón turístico galego en España abarrota a costa de pisos baleiros

Sanxenxo multiplica a súa poboación por 15 no verán; e Foz, Ares, Mera ou Baiona, a cuadruplican

O litoral suma xa 173.000 vivendas baleiras, un 17% do parque residencial de Galicia

Ao tradicional investidor galego do ladrillo, primeiro causante do rosario de vivendas baleiras que salpica as grandes cidades da comunidade, saíulle un inesperado competidor: o turista da Meseta que demanda pisos e chalés para veranear. Galicia estase pondo de moda e a costa comeza a acusar esta tendencia. Faino desde fai case un lustro no seu ritmo inmobiliario, o terceiro que menos languidece de España por detrás dos de Levante e Andalucía. E tamén pola aparición dunha especie de cidades pantasmas , onde os pisos desocupados son maioría todo o ano, salvo no verán. As 119 bandeiras azuis concedidas ás praias da rexión, o 25% do total de España, e unha bonanza climatolóxica que subiu a temperatura media do termómetro en tres graos durante os últimos dez anos, teñen boa parte de culpa. En realidade, os veraneantes que alugan pisos baleiros ou compran vivendas en Galicia non compiten co tradicional investidor do ladrillo. Máis ben substitúeno. Os axentes inmobiliarios admiten que, sobre todo, a demanda procedente dos madrileños; e tamén a de ponferradinos ou andaluces, está mitigando a freada do sector. Sucede fundamentalmente na costa, onde, segundo a prospección do INE e do sector construtor, concéntranse o 63% das vivendas baleiras da comunidade. En total, son xa 173.200, o 17% de todo o parque residencial galego, composto a decembro do 2006 por algo máis dun millón de inmobles. A cambio de ser un estupendo negocio, o turismo inmobiliario altera o perfil das cidades con tirón. Galicia recibe ao ano máis de 5,1 millóns de turistas. Deles, 3,2 millóns alóxanse en hoteis e un millón repártense entre cámpings e casas rurais. Outro millón de persoas ocupan os chalés, apartamentos e pisos de descanso, primordialmente na área litoral mellor situada da comunidade.
.
Efectos
.
Este fenómeno, e o bum das segundas residencias nas grandes áreas metropolitanas, explica que municipios como Sanxenxo multipliquen por 15 a súa poboación no verán, ou que zonas en auxe, como Baiona e O Grove (en Pontevedra); Mera, Santa Cruz, Ares ou Mugardos (na Coruña), e Foz ou Viveiro (en Lugo) tripliquen ou cuadripliquen os seus habitantes en xullo e agosto. Pero tamén desertiza algúns destes pobos no inverno, cando se transforman en cidades de persianas baixadas e eco nas rúas.

luns, 4 de xuño de 2007

SI BEBES, NON FACER PACTOS


partido socialista e bloque nacionalista si bebes non facer pactos
.

Abel Caballero e Santiago Domínguez si bebes non facer pactos

domingo, 3 de xuño de 2007

OS PACTOS DO PSG E BNG

O acordo de socialistas e nacionalistas entra no regateo polos espazos de poder nos municipios
.
Socialistas e nacionalistas dedicaron a xornada do sábado a examinar as propostas que cada delegación puxo o venres sobre a mesa en busca dun acordo que lles permita apoiarse mutuamente nos concellos nos que PSG e BNG necesítanse para conseguir a alcaldía. Fontes de ambas organizacións coincidiron en considerar "normal e previsible" que a negociación detívose durante un día. Ambas as partes confiaban onte en que o diálogo renovásese probablemente hoxe mesmo.
O BNG quere conseguir un acordo que lles garanta gobernos de coalición "equilibrados", o que non significa que deban ser "simétricos", precisan fontes nacionalistas, fronte á vocación "hegemonista" do PSG. Os socialistas, pola contra, unha vez establecida a vontade dos dous partidos de pechar o paso ao PP, prefiren que o pacto limítese a garantir apoio para as listas máis votadas e deixar o resto da negociación aos grupos municipais. Os socialistas descartan a viabilidade dun escenario que non favoreza os intereses do BNG e do PSG en cada concello. Por iso dan por seguro que o acordo acabará materializándose, aínda que tarde uns días.
Segundo fontes socialistas, o Bloque móstrase insatisfeito coa rendabilidade que está obtendo da súa presenza na Xunta e por iso quere asegurarse un espazo nas coalicións municipais para que non sexa só o PSG quen teña todo o protagonismo.
Ambas as partes, con todo, son conscientes de que se necesitan mutuamente, non só para gobernar os concellos senón para conservar a Xunta. Por iso socialistas e nacionalistas nin sequera consideran a hipótese de non chegar a un acordo.

sábado, 2 de xuño de 2007

venres, 1 de xuño de 2007

CORRUPCIÓN NA COSTA

A Garda Civil investiga ao Concello do Grove por corrupción urbanística
.
O Grupo de Delitos Urbanísticos interrogou a funcionarios e levou documentación
.
A operación céntrase no caso de Raeiros e doutras urbanizacións con problemas legais
.
.
.
Moitas veces comparouse O Grove con Marbella polo seu urbanismo caótico e repleto de flagrantes ilegalidades a pé de praia que esnaquizaron unha das mellores costas de Galicia. A comparación gaña agora enteiros, xa que o recentemente creado Grupo de Delitos Urbanísticos da Garda Civil, formado tras o escándalo marbellí da operación Malaya, estreouse na comunidade abrindo unha investigación por presunta corrupción urbanística no concello arousán.
Axentes desta nova brigada policial irromperon o mércores no consistorio do Grove e esixiron que se lles entregase o expediente do caso Raeiros, unha polémica urbanización cuxa presunta ilegalidade foi reiteradamente denunciada polo Bloque Nacionalista Galego e cuxas obras foron paralizadas en xuño do 2006 pola Consellería de Política Territorial.
A investigación, que se centra na oficina do aparellador municipal, continuou onte no Concello. Varios funcionarios deste departamento foron interrogados sobre presuntas ilegalidades na construción de urbanizacións como as de Raeiros ou Borreiros e outros casos que suscitaron graves críticas da oposición contra o grupo de goberno, do PP.
A irrupción dos axentes provocou momentos de gran sorpresa e nerviosismo entre os traballadores da oficina do aparellador municipal. Onte as preguntas non foron só dirixidas aos funcionarios deste departamento do Concello, senón tamén a outros empregados municipais, aos que se interrogou sobre os seus compañeiros e por determinadas obras ilegais existentes no municipio.
Na investigación por corrupción urbanística aberta no Concello do Grove o caso Raeiros parece ser só a punta do iceberg. Este é un dos casos máis rechamantes dos existentes no municipio arousán. Xunto á praia de Raeiros, en San Vicente do Mar, apareceu unha mole de cemento que enseguida chamou a atención de veciños e partidos políticos.
As obras construíronse con licenza para apartotel, aínda que na práctica trátase de 52 chalés individuais e con leira privada e onde, de momento, non hai as zonas comúns características dos apartoteles.
.
Licenza de apartotel
.
Esta non é a primeira vez que ocorre algo parecido no Grove. No lugar de Ameiros, tamén en San Vicente, a empresa Praia Espiño construíu seis chalés con licenza unicamente para apartotel. O caso chegou ata o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), que emitiu sentenza firme de reposición da legalidade vixente, é dicir, de demolición das vivendas.
Con todo, o Concello do Grove non chegou xamais a executar o mandato do alto tribunal, a pesar de que o asunto remóntase ao ano 1999.
O alcalde do Grove, Miguel Anxo Pérez, do Partido Popular, preferiu onte non facer declaracións sobre este asunto cando foi consultado