venres, 31 de outubro de 2008

xoves, 30 de outubro de 2008

DESCOBREN MARISCO EN MERCURIO

.
Altas doses de mercurio nun área marisqueira de Pontevedra.
...
Análise de Greenpeace detectaron nun área marisqueira de Lourizán (Pontevedra) unha dose de mercurio que triplica a presenza normal desta sustancia en chans non contaminados. Esta zona marisqueira, denominada punta Praceres, coincide, segundo a agrupación ecoloxista, co lugar onde a empresa de cloro Elnosa vertía os seus efluentes ata 2003. Para Greenpeace, esta persistencia da contaminación cinco anos despois de que se suspendesen as verteduras alerta "dos parámetros" de toxicidade que presentan os derrames que a compañía realiza actualmente mar dentro, fronte á illa de Tambo.
Os sedimentos recollidos na praia presentan 1,5 miligramos de mercurio por quilo, mentres que a cantidade deste metal nun río non contaminado, por exemplo, está por baixo dos 0,4 miligramos. "Elnosa opera pondo en risco a saúde dos galegos e o medio ambiente", afirma Sara do Río, de Greenpeace. Os ecoloxistas aseguran que o metal, ao entrar en contacto coa auga, transfórmase en metilmercurio, unha sustancia "sumamente tóxica" que pasa á cadea alimentaria.
Elnosa leva funcionando ao pé da ría de Pontevedra desde 1966 e ten permiso para seguir facéndoo ata 2011. A factoría utiliza a técnica de celas de mercurio, unha tecnoloxía para producir cloro que, segundo Greenpeace, foise substituíndo no resto de Europa polo seu carácter contaminante. Oito das nove plantas do sector en España optan por este sistema "obsoleto" que, co permiso do Goberno, poderán manter ata 2020, a pesar de que as recomendacións europeas animan a desterralo en dous anos.

mércores, 29 de outubro de 2008

COMUNICADO DE PRENSA EU-IU VIGO

.
.
PLENO DO CONCELLO DE VIGO
..
..
+
..
ESQUERDA UNIDA CONSIDERA INTOLERABLE A ACTITUDE
DESTE ALCALDE NO TOCANTE A PARTICIPACIÓN VECIÑAL E
ACCESO DEMOCRÁTICO AO PLENO
....
.O Deputado Gaspar Llamazares preguntará no Congreso sobre esta vulneración dos dereitos constitucionais maís básicos
..
Unha vez mais este concello amosou unha falla de compromiso democrático ao prohibir a membros do COLECTIVO VECIÑAL DE AFECTADOS POLA DEPURADORA DO LAGARES por parte da policia local o libre acceso ao pleno municipal. Este feito únese o ocurrido o pasado decembro coa utilización de militantes locais do PSOE como “tropa de choque” para impedir o libre acceso dos veciños ao pleno onde se aprobaba definitivamente o PXOM.
EU-IU considera probado que o goberno municipal do PSOE-BNG sigue a táboa rasa os principios antidemocráticos que instaurou o PP obviando miles de firmas para pedir o referendo sobre o PXOM, vilipendiando centos de alegacións, facendo do regulamento de participación cidadá papel mollado e dándolle a única utilidade de arma de patrimonialización do tecido asociativo da cidade.
Paralelamente constátase que dende ó concello se están a elaborar listas negras de cidadáns ós que se lle nega o dereito democrático amparado na Constitución de acceso os debates en pleno da súa corporación municipal.
EU-IU quere recodarlle ó alcalde que que a LEY 7/1985 relativa ás CORPORACIONES LOCAIS no seu CAPÍTULO IV.: “INFORMACIÓN Y PARTICIPACIÓN CIUDADANAS.” Artigo 70 di claramente: “Las sesiones del Pleno de las corporaciones locales son públicas. No obstante, podrán ser secretos el
debate y votación de aquellos asuntos que puedan afectar al derecho fundamental de los ciudadanos a que se refiere el artículo 18.1 de la Constitución, cuando así se acuerde por mayoría absoluta.” Co que con este feito O CONSELLO LOCAL DE EU-IU elevará unha pregunta parlamentaria ó ministerio de interior e de xustiza sobre este grave feito antidemocrático
..
CONSELLO LOCAL DE EU-IU DE VIGO
eu-vigo@esquerdaunida.org

O GOBERNO DE VIGO, A DERIVA.

O goberno de Vigo recoñece agora que non selará as verteduras ao Lagares
..
O Concello "pide" ás empresas que non contaminen e descarta sancións
.
A administración local non sabe aínda cantas empresas hai xunto ao río O pasado 6 de outubro, o conselleiro de Medio Ambiente, Manuel Vázquez, e o alcalde de Vigo, Abel Caballero, anunciaban que clausurarían entre 15 e 22 desaugadoiros ao río Lagares nunha política "estrita" contra as empresas contaminantes. O prazo que se deron para facelo foi de 15 días. Agora, os técnicos déronse conta de que os colectores serven para evacuar augas pluviais e non se selarán, a menos que se detecten verteduras contaminantes. É máis, da "tolerancia cero" pasouse a unha mensaxe moito máis suave, para tratar de atopar solucións "amigables" coas empresas nun marco "non sancionador".
O portavoz municipal, o socialista Carlos López Font, explicou onte que este labor estaa levando a cabo unha "patrulla ambiental" formada por unha ducia de policías municipais e dous técnicos de Augas de Galicia, que leva un mes percorrendo a canle do río para elaborar un censo. O concello recoñece que, ata que non tivo nas súas mans esa relación de industrias, o seu descoñecemento sobre o número de fábricas instaladas na zona era "total e absoluto", e culpa a gobernos anteriores, en especial ao do Partido Popular, de non facer os deberes.
A "patrulla" visitou 114 empresas e recolleu mostras que se analizarán no laboratorio municipal. De paso recomendou a cada peme que se poña ao día" nas súas obrigacións ambientais. Moitas desas empresas dirixíronse a xestorías para regular a súa situación. E iso é todo.
A negativa do concello vigués a sancionar as irregularidades baséase, segundo o equipo de goberno, en que, ata o próximo mes de novembro, non se actualizará o importe das multas reguladas na ordenanza municipal de Medio Ambiente, de 1994. Esa disposición "recolle sancións máximas de 90 euros", cantidade pouco disuasoria para os infractores. Coa nova redacción, as multas poderían chegar aos 3.000 euros e ata se contempla o cesamento de actividade. Para López Font, "foi un primeiro aviso" ante o "descoñecemento xeneralizado" que a patrulla, dirixida polo oficial Xulio Casal, detectou.
A abundante lexislación ambiental á que as empresas están sometidas dificulta, segundo recoñecen as propias organizacións empresariais, a adaptación das pemes. De xeito simplificado, cada industria ten que catalogar os seus propios residuos e encargarse do seu adecuado tratamento a través dun xestor autorizado, normalmente, unha empresa externa. "Unha lámpada ou a tinta da impresora, por pór dous exemplos, son desperdicios que non se poden depositar nun colector", sinalan desde o departamento de Medio Ambiente da Cámara de Comercio de Vigo.
Pero o problema de verteduras ao río Lagares tamén se estende a moitas vivendas. O concelleiro López Font recoñece que na propia desembocadura, preto da praia de Samil -un areal no que cada ano ondea a bandeira azul-, un importante bloque de apartamentos construídos en 1967 segue sen estar conectado á rede municipal de saneamento.
.
El Pais

martes, 28 de outubro de 2008

A DEMOCRACIA DO PSOE ¿SOCIALISTAS?


Abel Caballero impón listas negras de veciños para asistir a plenos.
.
Os socilaistas crense que o edificio do Concello, é da súa propiedade ao facer un bunquer contra os cidadáns.
.
.Un grupo de afectados pola depuradora do Lagares denunciaron ao alcalde ante o xulgado de garda por non permitirlles o acceso ao pleno municipal.
..
A HISTORIA REPÍTESE.
.
Por segunda vez en dez meses veciños de Vigo, nesta ocasión os residentes na parroquia de Coruxo que están afectados polos malos cheiros que emite a depuradora do río Lagares, quedáronse compostos e sen poder asistir a un pleno municipal porque os seus nomes figuran na lista negra que manexa a Policía Local "ditada" polo goberno vigués e que onte foi utilizada para impedirlles o acceso ao salón de plenos. "O meu único delito foi levar un folio de protesta dicindo Depuradora ilegal. Corporación prevaricadora, explica o portavoz veciñal José Antonio Fernández, a quen onte non se permitiu o acceso ao salón plenario do concello.
Indignados pola decisión -da que responsabilizan tanto ao concelleiro de Seguridade, Xulio Calviño, como ao alcalde, Abel Caballero- os sete veciños a quen se prohibiu o acceso á sesión plenaria presentaron unha denuncia no xulgado de garda por considerar que se han cercenado os seus dereitos. Piden a apertura dun "expediente" contra o rexedor vigués.
En paralelo á denuncia xudicial, no interior do salón de plenos vivíronse escenas de máxima tensión no momento en que unha das veciñas plantouse ante o alcalde para recriminarlle a súa actitude antidemocrática. "Isto é unha vergoña", gritou Dores Pazó cara a cara con , a quen invitou a vivir durante uns días na súa casa para que comprobe a situación na que viven desde fai máis de dez anos. "¡Veña a ver como sufrimos!", espetoulle, para recriminar tamén ao rexedor que non queira reunirse cos afectados da depuradora. "¡Faga o favor de contestar a algo do que lle dicimos!". Despois, reprochoulle o seu parecido cun robot, aínda que corrixiu a súa expresión para puntualizar que "máis que un robot é un robocop".
Os veciños instan aos grupos municipais a expresarse polas medidas "antidemocráticas" do alcalde.
.
XULIO CALVIÑO, O SARXENTO DE GARDA.
.
Calviño defendeu, pola súa banda, que a prohibición de acceso foi legal. "Fíxose un informe xurídico o día que ocuparon a sala de xuntas de goberno, e identificouse a varios do seu portavoces en dous plenos que interromperon. Entón sancionóuselles coa restrición temporal de acceso", xustificou. O concelleiro foi, ademais, taxativo. "Acabáronse os circos nos plenos", advertiu.
.
INDIGNACIÓN
.
"Xa está ben de ter tanta prepotencia" José Antonio Fernández, portavoz dos veciños que onte pretendían volver entregar á Corporación un escrito en contra da macrodepuradora, acusa ao alcalde de "querer impor a súa lei por encima dos dereitos dos cidadáns". Tras asegurar que a situación vivida "non se pode consentir" porque "encima de burros, mallounos", censurou a Abel Caballero por "utilizar o Concello de Vigo coma se fóra da súa propiedade, e a casa municipal é propiedade de todos os vigueses" .

luns, 27 de outubro de 2008

O PÚBLICO E O PÚBLICO

As administracións están obrigadas a facilitar os datos que solicite calquera cidadán
..
As actas das deliberacións de cada reunión do órgano executivo da Reserva Federal de Estados Unidos poden ser coñecidas polos cidadáns dese país a partir da terceira reunión posterior de devandito organismo. Algo así resultaría impensable con relación ao Banco de España, por exemplo. Por razóns históricas, pero tamén por inercias administrativas, aquí hai pouca conciencia da obrigación que teñen as administracións de facilitar ao público o acceso a datos e documentos, incluíndo informes financiados con diñeiro público. Unha lei a cuxa elaboración comprometeuse Rodríguez Zapatero que deberá regular esa obrigación.
Case todos os Gobernos do mundo teñen tendencia ao segredo. Pero na maioría dos países democráticos existe unha lexislación específica que ampara e regula o dereito dos cidadáns a acceder aos arquivos e rexistros administrativos e outras informacións non protexidas polo segredo ou o dereito á intimidade. España é, pouco envexable compañía de Grecia, Luxemburgo e Chipre, un dos escasos membros da UE que non ten regulado ese dereito, aínda que o artigo 105 da Constitución inclúe un mandato respecto diso. Ese artigo cita como únicas limitacións o relacionado coa seguridade e defensa do Estado, a investigación dos delitos e a intimidade persoal. Existen normas (a Lei de Datos, a de Segredos Oficiais, etcétera) que protexen esas excepcións, pero non aínda a que garanta o principio xeral: a obrigación de facilitar o acceso dos cidadáns a esas informacións.
O control dos administradores e a obrigación destes de render contas son o nervio do sistema parlamentario. Ambos os principios están relacionados coa liberdade de expresión. Pero a outra cara do dereito constitucional de difundir ideas, opinións e informacións é a obrigación das administracións de facilitar os datos que lle sexan solicitados. A historia contemporánea rexistra numerosas situacións tráxicas que se evitaron se a opinión pública coñecese informacións que os gobernantes ocultaron. Non todo é susceptible de publicidade, pero por iso é necesaria unha lei que non deixe ese dereito á discrecionalidade do poder ou de quen o exercen por delegación. Zapatero está obrigado a cumprir o seu compromiso, reiterado fai tres semanas ante unha asemblea internacional de xornalistas celebrada en Madrid.

domingo, 26 de outubro de 2008

MENOS ADOLESCENTES

Vigo e a súa área perderon 20.000 adolescentes nos últimos dez anos
.
A falta de mozos contrasta co auxe demográfico do último lustro, cando naceron máis de 12.000 nenos
.
O único municipio con saldo positivo na última década é o máis pequeno, Mondariz Balneario
.
Vigo en cifras, ano 1998= 38.893, ano 2007= 27.229, idades seleccionadas entre 10 e 19 anos.
.
Están chamados a ser a xeración Youtube. O mundo naceu para eles cun computador xa conectado a Internet. Son o futuro, aínda que de momento a súa maior preocupación é mergullar na adolescencia. Comparten rúa con menos rapaces que fai unha década, porque Vigo e a súa área perderon 20.981 mozos de entre 10 e 19 anos desde 1997. De interior ou de costa, non hai concello que non se libre desta sangría, excepto Mondariz Balneario. O municipio máis pequeno é o único que sae airoso, calculadora en man, posto que o ano pasado tiña 66 mozos, 18 máis que fai unha década.
O sur de Pontevedra non é a excepción. Os poucos nacementos na década dos 90 e finais dos 80 contaxian a toda Galicia, onde na actualidade hai máis de 230.000 adolescentes fronte aos 345.000 do 1997. Os números vermellos non quedan na lista da época do instituto; os universitarios da provincia teñen tamén menos colegas con idades de 20 a 25, case un 40 por cento menos.
En favor da base da pirámide, resalta o auxe demográfico dos últimos cinco anos, que se pode apreciar tanto nas estatísticas, con 12.333 máis nenos en Galicia, como na área de matronas do hospital Xeral. Por aquí pasaron moitos dos case 13.000 nenos, 2.800 máis que fai dez anos, nacidos no último lustro na cidade.
Para coñecer un pouco máis á os adolescentes, achegarse a tres mozos, en pleno cambio á ESO, que representan as diferentes Galicias nun radio de menos de 60 quilómetros: Vigo, a cidade máis grande da costa, con acceso ás últimas tecnoloxías e unha poboación que rolda os 300.000 habitantes; Ponteareas, un municipio puxante que nos últimos anos alcanzou os 22.000 veciños e nútrese da súa conexión coa costa, e Arbo, unha contorna rural onde case 4.000 habitantes gozan do aire libre e loitan por manter os servizos básicos cunha boa calidade a pesar da perda de poboación. Unha pequena mostra dos futuros galegos.

sábado, 25 de outubro de 2008

venres, 24 de outubro de 2008

VIGO, CIDADE SEN LEI

.
Máis da metade das empresas instaladas xunto ao río Lagares carece de licenza .

.
.
.
.
Inspectores municipais percorreron as marxes ata o Camiño do Caramuxo e acharon xa 62 industrias sen permiso de actividade nin vertedura
. .
A inspección das industrias construídas nas marxes do Lagares confirmou a desorde urbanística e o elevado incumprimento das medidas de depuración obrigatorias. Algo que era evidente, pero faltaba por determinar en que medida infrinxíase. Os técnicos municipais visitaron 110 empresas instaladas na contorna da canle ata o polígono do Camiño do Caramuxo. Máis da metade, 62, carecen de licenza de actividade, e o tratamento dos seus residuos é irregular, segundo expuxeron onte nunha reunión celebrada no Concello entre responsables de Augas de Galicia e de varias concellarías. A campaña non acabou, e prolongarase un mes ata chegar á desembocadura. Os representantes da Xunta, segundo as fontes consultadas, instaron ao Concello a dar aos empresarios unha data límite para legalizar as súas instalacións e deter as agresións ao río.
A maioría das industrias operan desde fai décadas sen que ata agora os seus donos pidan licenza. Cando verten residuos ao río -ou ao saneamento sen cumprir os requisitos de depuración previa que requiren moitas empresas pola actividade que desempeñan- e o Concello detéctao, as multas impostas son ridículas. Noventa euros cústalles cometer a infracción. O propio alcalde admitiu que os donos prefiren pagar a sanción a regularizar o saneamento, polo que se decidiu endurecer a norma. O pleno aprobará proximamente unha nova ordenanza que elevará as multas a 3.000 euros.
Nesta revisión de industrias participan axentes da patrulla ambiental xunto aos inspectores, e están implicadas as concellarías de Medio Ambiente e Urbanismo. Tras comprobar a documentación de cada unha constatouse que o 56% das 110 empresas non teñen licenza. "Moitas verten ao saneamento, pero sen as garantías necesarias, polo que chegan á depuradora augas que debían ser tratadas antes", indican asistentes á reunión.
Un polígono enteiro, o de Miraflores, verte a unha fosa séptica, e os técnicos conclúen que poden producirse filtracións que acaben por chegar ao Lagares. Ademais localizáronse puntos negros na contorna da avenida de Ricardo Mella e a desembocadura do río. Augas incoou expedientes, xa que a Xunta ten potestade para multar e as sancións son máis duras que as municipais.
Os técnicos tamén detectaron 23 saídas directas ao río de tubaxes en uso. A maioría, segundo as fontes consultadas, son de augas pluviais, pero as medidas de control constataron que transportan tamén residuos contaminantes. O conselleiro de Medio Ambiente anunciou que as conducións serán seladas, e os representantes de Augas tamén o expuxeron onte. Como primeiro paso acordouse realizar unha campaña de concienciación. "Hai casos de malas prácticas, como o lavado de coches fronte ás rejillas de recollida de pluviais, e eses deterxentes van parar ao río", comentan participantes na reunión.
. .
ISTO É CONSECUENCIA DA CLASE POLÍTICA QUE GOBERNOU E GOBERNA ESTA CIDADE, IMPÓRTALLES TODO UN BLEDO.
.
"VIGO CIDADE SEN LEI" "VIGO CIDADE SEN GOBERNANTES"

xoves, 23 de outubro de 2008

METAIS PESADOS NO RIO EUME

O uranio na conca do Eume supera o limiar recomendado.
.
Análises realizadas polo Departamento de Enxeñería Química da Universidade da Coruña detectaron niveis excesivos de metais pesados nun afluente do río Eume. Segundo as medicións dirixidas polo profesor Manuel Soto, o río Lavadoiro, cuxas augas van parar á canle que baña as fragas, presenta unha cantidade de aluminio que multiplica por 2.870 os limiares recomendados pola ONU, uns límites superados 24 veces no caso do uranio.
O estudo, realizado por encargo da asociación ecoloxista Adega, rexistra unha "preocupante" presenza de metais tóxicos. O arsénico multiplica por 4,7 os límites establecidos no Real Decreto 995/2000 sobre os obxectivos de calidade de augas en relación con sustancias contaminantes. As cantidades de cromo no río Lavadoiro son 2,2 veces superiores ás establecidas nesta norma estatal. Esta canle -que desemboca no río Chamoselo, un afluente do Eume- recolle, segundo Adega, as escorrentías das obras de construción da autovía Ferrol-Vilalba e do parque empresarial de Airós (As Pontes).
.
Á cadea trófica
.
Non é a primeira vez que os traballos da autovía son sinalados como causa de problemas ambientais. A Consellería de Medio Ambiente culpa a estas obras da morte en xuño de centos de peixes do parque natural das Fragas. Os movementos de terras dispararon a acidez das augas do río, polo que Medio Ambiente puxo en marcha "medidas de choque" para subir o pH. "Os labores da consellería para recuperar o pH", critica Adega, "deixan sen tratar outra preocupante consecuencia das verteduras: a cantidade de metais pesados que están sendo inxectados na conca do Eume e que, en moitos casos, pasan directamente á cadea trófica".
Os ecoloxistas alertan da crise "crónica" que sofre o Eume, castigado por "décadas de verteduras mineiras" procedentes da explotación de Endesa nas Pontes, que fan que nalgúns tramos a canle estea "practicamente morto". O próximo golpe, advirte Adega, recibirao do lago que esta empresa pretende executar no oco da mina, xa pechada. O fondo do xacemento ten "os mesmos materiais e algúns ata máis tóxicos" que as obras da autovía. O lago será, vaticina Adega, unha "perigosa balsa ácida que verterá augas ao Eume".

mércores, 22 de outubro de 2008

martes, 21 de outubro de 2008

luns, 20 de outubro de 2008

REDE NATURA EN GALICIA

A Xunta atrasa ampliar zonas protexidas para suavizar restricións.
,
Galicia é a autonomía con menor porcentaxe de territorio na Rede Natura.
.
O Goberno impulsa infraestruturas sen aprobar os novos espazos preservados.
.
A autonomía máis verde de España, admirada e visitada polo seu patrimonio natural, está á cola na cantidade de espazos protexidos pola Rede Natura, deseñada pola Unión Europea para salvar a biodiversidade do continente. Só o 12% do territorio galego goza desta blindaxe, unha cifra que unicamente é inferior en Melilla. O bipartito prometeu elevar a porcentaxe ata o 18% para equiparalo, polo menos, ao doutras comunidades do norte como Asturias e o País Vasco, pero coa lexislatura dando as últimas rabexadas a ampliación non pasou de ser un proxecto, mentres as infraestruturas, os parques eólicos e as industrias avanzan polo territorio.
A Consellería de Medio Ambiente esgrime que o atraso débese á necesidade de realizar certos cambios na normativa. O departamento de Manuel Vázquez prepara unha adaptación da lei galega de biodiversidade á norma estatal para que as restricións non sexan iguais en todas as áreas declaradas Rede Natura. Vázquez quere graduar as limitacións, incluídas as urbanísticas, para que non todos os espazos estean sometidos ás prohibicións máis duras, explican fontes de Medio Ambiente.
Ata que esta modificación lexislativa non estea lista, non se ampliará a lista de paraxes preservadas como Rede Natura. A consellería prevé iniciar a tramitación da lei galega nesta lexislatura, pero non dá garantías de que a posterior protección de máis espazos apróbese antes das eleccións de 2009. Sen definir as zonas que merecen ser preservadas, a Xunta está a piques de fallar un concurso para autorizar novos parques eólicos, aprobou un plan para levantar 24 piscifactorías a pé de costa e segue construíndo infraestruturas.
"Os políticos en Galicia aínda non asimilaron o concepto de desenvolvemento sostible", lamenta Javier Montalvo, profesor de Ecoloxía na Universidade de Vigo. "Hai medo a antepor a Rede Natura, o instrumento máis valioso da UE para conservar o patrimonio natural". Este investigador especializado na restauración ecolóxica de espazos degradados subliña que a ampliación da Rede Natura é "urxente" porque Galicia leva anos sufrindo "a tiranía acumulativa das pequenas decisións". Nos últimos vinte anos a natureza do país sufriu unha transformación radical, explica Montalvo, e nunha década a ocupación do chan incrementouse "un 500%".
.

REDE NATURA EN GALICIA (2)

Unha rede furada
.
Galicia ten na actualidade case 350.000 hectáreas do seu territorio catalogadas como Rede Natura, unha listaxe de espazos naturais de toda a UE que, a proposta dos gobernos autónomos e segundo criterios científicos, deben recibir coidados especiais para garantir a conservación de hábitats e especies. Este arquivo rexistra Zonas de Especial Protección para as Aves (Zepas) e Lugares de Importancia Comunitaria (LIC). Fronte ao 12% de territorio protexido de Galicia, as comunidades con máis espazos son Madrid (40%), Canarias (38%), A Rioxa (33%), Cataluña (29%) e Andalucía (28%).
Nin sequera os poucos espazos que se benefician desta protección están recibindo os coidados que propugna a directiva europea. Aínda que nestas áreas a Administración está obrigada a tomar medidas para evitar a deterioración dos hábitats e evitar alteracións que afecten ás especies que alí viven, en Galicia autorizáronse na Rede Natura aeroxeradores, minicentrais e piscifactorías.
Polo menos medio centenar de parques eólicos (a terceira parte dos autorizados desde 1996 polos gobernos do PP) ocupan enclaves protexidos. As zonas máis danadas son a Serra do Xistral, a Costa Ártabra, a Serra do Careón, a Serra do Cando, o Monte Pindo, as Fragas do Eume, Xubia-Castro, Serra do Candán, Monte Maior e Monte Faro.
O bipartito prohibiu por lei a instalación de muíños en Rede Natura, aínda que é posible que as localizacións dos novos aeroxeradores, que dependen da Consellería de Industria, decídanse antes de que Medio Ambiente aprobe a ampliación dos espazos protexidos.
"Os espazos da Rede Natura estanse degradando igual que os que non o son", lamenta Javier Montalvo. Este profesor de Ecoloxía explica que non son só as industrias as que destrúen estas paraxes e denuncia que hai bosques de ribeira xunto a ríos protexidos que sofren o ataque de especies invasoras porque ao seu lado plántanse eucaliptos sen control.
Este é un dos problemas que sofre a Fraga do Eume, na Coruña, o "bosque costeiro mellor conservado de Europa". A Fundación Matrix, que preside Montalvo, abriu este verán unha campaña para captar doazóns e crear un fondo co que restaurar as fragas. "A calidade ambiental de Galicia é alta, pero se está degradando ás alancadas", alerta Montalvo.
.
EL PAIS
.

sábado, 18 de outubro de 2008

BNG E OS FONDOS PÚBLICOS


Anxo Quintana dedícase a malgastar os fondos públicos en propaganda electoral encuberta
.
A súa última lucubración pasa por cambiar a imaxe de todos os centros sociais de Galicia dependentes do seu departamento para pasar a chamarse Rede de Centros Socio-Comunitarios.
Na época de grave crise económica que sofre o noso país, cando os mozos enchen as colas do INEM, Anxo Quintana dedícase a malgastar os fondos públicos en facer propaganda electoral encuberta con vistas ás autonómicas.
A súa última lucubración pasa por cambiar a imaxe de todos os centros sociais de Galicia dependentes do seu departamento para pasar a chamarse Rede de Centros Socio-Comunitarios, NN.XX. de Pontevedra, denúnciano ante a opinión pública.
Esta modificación, que non altera o servizo social que se presta, cústalle ás arcas públicas miles de euros cos que pretende tan só potenciar a súa imaxe.
Quintana converteuse nun verdadeiro lobby da comunicación que pretende ideologizar todo o que pasa polas súas mans, pero o que é facer non fai, prometera incrementar o persoal cun/a traballador/a social e un/a auxiliar administrativo/a por centro en canto producísese o cambio, cuestión que está incumprindo escandalosamente.
Con este tipo de actuacións o BNG demostra unha vez máis a utilización partidista que fai das institucións, así como a hipocrisía coa que aborda o Benestar Social de Galicia, concluíron os portavoces de NN.XX. de Pontevedra.
.
Xornal Galicia.com

CAMBIO CLIMÁTICO

O Nobel Al Gore compara o quentamento global coa situación económica
.
O premio Nobel da Paz e ex vicepresidente de Estados Unidos Al Gore comparou onte a «crise» climática coa crise financeira actual, e dixo que en ambos os casos a solución debe ser global. O cambio climático, segundo destacou, é real e pode chegar a ser «catastrófico», pero considera que se se conseguen reducir as emisións de dióxido de carbono o proceso pode ser reversible e, nese caso, «as nacións que se adapten máis rápido a unha economía baixa en carbono serán as que prosperarán».
Durante unha conferencia que ofreceu en Ferrol, Al Gore relacionou a actual crise financeira co que denomina a «crise climática», e sinalou que, mentres a primeira comezou polo «derrube das hipotecas lixo» e afectou de forma global a todo o planeta, a segunda tamén sufrirá o «derrube dos activos de carbono lixo» e require, así mesmo, unha solución global.
«Afrontamos a crise máis perigosa de toda a historia da humanidade e hai que evitar que saquen beneficio as empresas que se trasladan a rexións con menos límites nas emisións de CO2», sinalou Al Gore. Resaltou ademais que a solución pasa por cambiar os sistemas de produción de enerxía e, neste punto, apostou polas enerxías renovables.

venres, 17 de outubro de 2008

CORRUPCIÓN EN CASTELA-LEON

O fiscal pide imputar á vicepresidenta de Castela e León por corrupción urbanística
.
O Ministerio Público considera que María Jesús Ruiz asinou a declaración de impacto ambiental da Cidade do Golf, bloqueada pola Xustiza
.
O fiscal xefe de Ávila, Juan Miguel Gómez, pediu imputar á vicepresidenta de Castela e León, María Jesús Ruiz, do PP, polo escándalo de corrupción da localidade abulense de Las Navas del Marqués (5.500 habitantes). O fiscal considera que Ruiz, que cando se aprobou a urbanización no piñeiral protexido era conselleira de Medio Ambiente, aseguroulle ao alcalde que a urbanización sairía adiante e foi a que asinou a declaración de impacto ambiental. Parte da Cidade do Golf estaba prevista nunha área crítica para a cegoña negra, unha especie en extinción. Ruiz dixo a Efe que está "totalmente tranquila" e que espera demostrar a súa inocencia.
No seu escrito, o fiscal pide que se abra unha peza separada no Tribunal Superior de Xustiza e que lle tome declaración como imputada, xa que Ruiz é aforada. Xunto a ela hai imputados na causa o alcalde, Gerardo Pérez, do PP, o ex director de Medio Natural Mariano Torre, o ex presidente da Deputación, o promotor da urbanización, Francisco Gómez, alias O Pomba, e outros 14 técnicos que participaron na aprobación da urbanización.
A Xunta, o Concello das Navas e a Deputación, todos do PP, crearon en 2000 unha sociedade pública para "protexer o monte". Compraron á empresa Unión Resinera un enorme piñeiral e recalificaron parte. A empresa pública pactou cun promotor a construción de 1.600 vivendas, catro campos de golf e dous hoteis en Las Navas del Marqués. Antes de iniciar os trámites ambientais pactaron con el que podería construír nunhas 200 hectáreas de piñeiral e talar máis de 35.000 piñeiros.
.
Investigar se houbo prevaricación
.
A xustiza investiga se ese pacto previo foi un acto de prevaricación, xa que ata se comprometeron a indemnizar ao Pomba se os técnicos freaban a urbanización. A pesar de que o Tribunal Superior de Castela e León declarou ilegal a urbanización en 2006, o construtor, Francisco Gómez, comezou a talar o piñeiral ata que a fiscalía de Medio ambiente parouno.
Ruiz insistiu na súa "plena confianza" no "bo facer" dos tribunais. "Estou absolutamente a disposición da Sala do Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León", dixo. A vicepresidenta da Xunta de Castela e León subliñou que a súa actuación na tramitación da Declaración de Impacto Ambiental do proxecto da Cidade do Golf adaptouse "ao procedimento administrativo".

mércores, 15 de outubro de 2008

martes, 14 de outubro de 2008

SANTI DOMINGUEZ E OS CHOFERES


Santi Domínguez traballa por Vigo 20 horas e 42 minutos ao día.
.
Non, non é un erro. O que acaban de ler vostedes é rigorosamente certo. Aínda que pareza inhumano, 20 horas e 42 minutos de traballo diario, é o tempo efectivamente cobrado polos dous choferes de Santi Domínguez, ou que é o mesmo, as horas de traballo diario do Tenente de Alcalde de Vigo,...
xa que de non coincidir ambos os conceptos entrariamos en consideracións de moi mal gusto tanto para Santi Domínguez como para os seus choferes.Esta información publicábaa o Diario Que na súa edición de Vigo a mediados da semana pasada, por mor da denuncia que se atopa en trámite nun xulgado vigués por localizar ao vehículo oficial de Santiago Domínguez circulando a 119 km/h nunha vía urbana limitada a 50 km/h, aínda que segundo parece no momento da denuncia o tenente de Alcalde non se atopaba no vehículo.
O tema en cuestión é que desde que Santi Domínguez tomou posesión do seu cargo en Vigo, en xullo de 2007, ata o 30 de xuño deste ano, a Xunta de Goberno Local do Concello de Vigo autorizou que se abonen 16.479,00 euros en concepto de 2.216 horas extraordinarias aos dous choferes de Santiago Domínguez. A conta é fácil, se ás 7 horas de xornada laboral normal de cada chofer súmaselle o prorrateo das horas extras entre os días do ano a conta resultante é que este señor traballa de media 20 horas e 42 minutos ao día.O triste do asunto é que este "inmenso esforzo" realizado por Santi Domínguez, ademais de contravenir gravemente as indicacións médicas sobre a media de horas que debe durmir un adulto diariamente (cos trastornos que isto pode carrexar), non se traduce nunha mellora substancial da cidade de Vigo.
E mentres os vigueses seguimos tragando...
.

luns, 13 de outubro de 2008

AUDITORIO, ABRIR VIGO AO MAR


A xunta de goberno do Concello de Vigo aprobou o proxecto executivo do auditorio de Beiramar, tras o reaxuste acordado con César Portela e a empresa construtora e no que se limitou o espazo de aparcadoiro, a zona comercial e rebaixouse o orzamento ata os 86 millóns de euros.

domingo, 12 de outubro de 2008

sábado, 11 de outubro de 2008

venres, 10 de outubro de 2008

OS CHOFERES DE CABALLERO E DOMINGUEZ

.
SANTIAGO DOMINGUEZ OLVEIRA, PASOU 2.200 HORAS EXTRAS DOS SEUS CHOFERES NUN ANO.
.
ABEL CABALLERO NECESITOU A OS SEUS 860 HORAS MENOS.
.
O tenente de alcalde requíreos, de media 6 h e 42 minutos máis ao día. Por cada hora anterior ás 8.30 da mañá ou posterior ás 22.30, cobran 8.66 euros. Santiago Dominguez vive no coche oficial, desde que en xullo de 2007 converteuse no primeiro tenente de alcalde de Vigo que dispuña de vehiculo propio, os seus dous choferes pasaron ao Concello máis de 2.200 horas extras de traballo. Estas son aquelas que exceden os seus horarios de mañá e de tarde ou que se fan sábados, domingos e festivos.
.
HORAS EXTRAS APROBADAS EN XUNTA LOCAL:
.
ALCALDE: 1.357 HORAS EXTRAS, CUSTO XULLO 2007/XUÑO 2008= 10.094 EUROS
.
TTE. ALCALDE: 2.216 HORAS EXTRAS= 16.479 EUROS
.
UN VEHICULO DE 90.116 EUROS AO ANO: Iso cústalle ao Concello o coche do tenente alcalde. Aos soldos dos dous choferes, que exceden os 60.000 euros hai que sumar horas extras, gasolina, seguro e rodaxe.
As horas extras dos choferes de Dominguez Olveira superan ás de Corina Porro (2006/07) e (2007/08) xuntos.
E falta outro coche, un citroen C5 comprado pola alcaldía en 2007, que usan os concelleiros socialistas.
.
DIARIO QUE!

xoves, 9 de outubro de 2008

LEI DE COSTAS

CORRUPCIÓN URBANÍSTICA EN ESPAÑA


DEMOLICIÓN EN CHO VITO, TENERIFE



.. .
TROPELIAS URBANÍSTICAS DE PEPIÑO BLANCO

mércores, 8 de outubro de 2008

RICOS E POBRES


.
.
A conselleira de Pesca intenta legalizar unha casa en dominio público.
.
A conselleira de Pesca, Carmen Gallego Calvar, posúe unha vivenda a 72 metros da beira do Atlántico, no municipio pontevedrés de Vilaboa, que invade o dominio público marítimo terrestre. E que debería demoler cando a Xunta ordenoullo en 2000, despois de que a Dirección Xeral de Costas abríselle un expediente administrativo. As competencias que entón exercía o Ministerio de Fomento foron transferidas á comunidade autónoma e agora, caprichos do azar, exérceas a Consellería de Pesca que dirixe Galego desde o pasado mes de agosto. É dicir, que a conselleira debe ser quen decida se derruba ou non a súa propia casa.
A organización e cologista Salvemos Pontevedra, que denunciou en 1994 a infracción, remitiu unha carta ao presidente da Xunta, Emilio Pérez Touriño, e ao seu vicepresidente, Anxo Quintana, reclamándolles a execución da orde de 2000. Unha portavoz da Consellería de Pesca, pola súa banda, asegurou ao xornal galego que se está «buscando a fórmula xurídica» para que sexa outra persoa quen resolva o expediente sancionador. «Nunca vai ser ela quen decida».
A mesma portavoz explicou que en Vilaboa «hai outras 80 [vivendas] en situación similar» á de Carmen Gallego, cuxa regularización está pendente do novo Plan Xeral de Ordenación Municipal.De feito, nas únicas declaracións sobre a polémica realizadas por Carmen Gallego e que publica o Diario de Pontevedra, esta «confía» en que o Concello de Vilaboa -gobernado polo PSOE, partido ao que pertence tamén a conselleira- declare «núcleo rural tradicional» a zona de Riomaior onde ela construíu a súa casa en 1994 sen respectar os 100 metros da servidume de protección da costa.
A xuízo do presidente de Salvemos Pontevedra, Francisco Díaz Sánchez, tal declaración é «un insulto ás institucións e á intelixencia». E legalizar a vivenda desa forma, «unha prevaricación». A casa familiar de Carmen Gallego conseguiu no seu momento a correspondente licenza municipal, pero condicionada á obtención do permiso de Costas, un permiso que nunca se lle outorgou.

MÁIS ENGANOS DO PSOE

ABEL CABALLERO E PACHI VÁZQUEZ SEGUEN MENTINDO.
.
O Goberno non se compromete cos prazos fixados pola Xunta para a depuradora.
.
O secretario de Estado de Medio Rural evita definir a execución dos 101 millóns adxudicados.
.
A Consellería de Medio Ambiente e o Concello de Vigo anunciaban este mesmo luns que as obras da depuradora comezarían en 2´ e que levarían o montante dos 101 millóns adxudicados nos Orzamentos. O Goberno non parece telo tan claro. Nunha resposta ao BNG, o secretario de Estado de Medio Rural non quixo comprometerse en prazos.
.
Nin prazos, nin pormenores. O secretario de Estado de Medio Rural, Josep Puxeu esquivou onte as preguntas realizadas no Congreso pola deputada nacionalista Olaia Fernández, en relación á nova depuradora de Vigo, xustamente un día despois de que o propio conselleiro de Medio Ambiente, Pachi Vázquez, e o alcalde de Vigo, anunciasen oficialmente na cidade que as obras darían comezo en 2009.
Fernández quería saber que tipo de actuacións vanse a levar a cabo cos 101 millóns contemplados para a depuradora, porque ´levamos moitos anos reclamando esta obra e temos sobre a mesa directivas da UE incumpridas e sancións que ameazan ao Estado español. ´
Así, demandou ao responsable de Medio Ambiente que ´definise exactamente os 101 millóns para a Edar de Vigo,´ concretamente, como se ían a executar.
Segundo explicou o BNG, o secretario de Estado non deu resposta algunha a estes interrogantes e limitouse a sinalar que mantivo reunións co alcalde de Vigo respecto diso para acelerar as obras. Evitou comprometerse con prazo e data algunha, asegurando simplemente que ´se se poden finalizar as obras en tres anos, mellor que en catro.´
.

martes, 7 de outubro de 2008

OS POLÍTICOS E A DEPURADORA

CORINA PORRO, MANUEL VÁZQUEZ E ABEL CABALLERO ESTANSE A REIR DO POBO
.
Porro acorda con Vázquez converter a planta do Lagares nunha gran depuradora soterrada.
.
..
O acordo institucional está ultimado e só falta a aprobación final dos técnicos. A alcaldesa, Corina Porro, confirmou onte que aposta por unha gran depuradora nos terreos da planta do Lagares e os 67.000 m2 anexos -"SOTERRADA, coas últimas tecnoloxías e un parque en superficie para lecer"-. E o conselleiro de Medio Ambiente, Manuel Vázquez, aválao.
O responsable autonómico subscribiu a proposta que lle planteou a alcaldesa, e afirmou que "todo apunta a que a solución é esa", a falta de que os seus técnicos dean a validación final.
.
.
A depuradora de Vigo irá soterrada e custará máis de 200 millóns de euros
.
A Xunta acepta, a falta dun ditame técnico, a proposta do Concello para o Lagares .
.
A UE esixe obras de mellora no resto das estacións de tratamento da ría e un calendario
.
Tras un ano de agres discusións, Concello de Vigo e Xunta selaron un principio de acordo para construír a gran depuradora da ría. Estará situada no mesmo emprazamento que a actual (a desembocadura do río Lagares), irá total ou parcialmente soterrada para minimizar o seu impacto e custará un mínimo de 200 millóns de euros.
.
A depuradora duplicará o seu tamaño e o orzamento dispárase a 234 millóns
.
.
O sistema de tratamento elixido será por secado térmico, como adiantou FARO, e a planta sobresairá 14 metros do chan, o equivalente a un edificio de cinco alturas, salvo na parte da liña de auga, que estará soterrada 9 metros e só se elevará un en superficie. En principio expúxose unha instalación para tratar os residuos xerados por unha poboación de 600.000 cidadáns. O criterio cambiou, de aí o aumento de custo e superficie segundo a explicación do conselleiro. "Pasamos a atender 850.000 habitantes".

luns, 6 de outubro de 2008

VILA PSOE

Pepe Blanco compra un Atico de 120 metros na illa de Arousa, en terreos recalificados.
.
Nun artigo asinado por Jacobo Garcia do suplemento doninical do periodico o Mundo, data domingo 24 de Agosto do 2008, aparece a noticia dun esplendido atico comprado polo "socialista" Pepe Blanco, natural de Lugo, que non se que se lle perdeu na provincia de Pontevedra, cando alli nesas terras tan fermosas onde tambien dáse o nabo hai suficiente mar, encima nun edificio que se esta construíndo a menos de 100 metros da costa. Motivo polo cal, moitos pontevedreses de toda a vida, se teñen orde de demolicion ou prohibicion de construccion de vivendas.
Independentemente de canto é que gañase este home por ser un alto cargo dun partido politico que ten nas súas siglas "obreiro", o caso ten unha serie de "casualidades" relatadas polo xornalista que fan deste asunto unha das tantas cousas que só ler sobre estas apesta.
O referido edificio a pesar de ter un proceso xudicial en curso sobre a legalidade da súa construccion empezo as obras no 2006, para uns meses despois cando houbo un fallo, o o cal Jacobo Garcia desliza rumorear tivo que ver a man de Blanco, o agora vicepresidente do PSOE compra esa vivenda que é a xoia do edificio: catro habitacións, dúas terrazas, solo de madeira, garaxe, completamente acristalado para desde esa forma poder ver o mar desde calquera parte da casa. Ademais, casualidade de casualidades, é o unico inmoble de todo o edificio que esta completamente acabado. Para envexa de moitos outros futuros inquilinos, que !Oh sorpresa! tambien son do PSOE. Partido que por moi increible pareza domina o consistorio da illa, e foi o que recalificou uns esplendidos piñeirais, sobre os cales interpúxose unha querela onde a Xunta estivo envolvida. Pero claro, esa Xunta do 2004, non é a mesma Xunta de agora, porque nesta o PSOE goberna.
A legalizacion para seguir sorprendendonos basear en argumentar que na zona habia alumeado, rede de sumidoiros e luz electrica, o cal un dos veciños na reportaxe nega. Á vez o informe reduciu a distancia para cosntruir preto da costa de 100 metros a 20. Case nada. Ao cal o concelleiro de Urbanismo da illa alega todo o escandalo é porque o señor Blanco comprou ali, e xa que logo hai polemica. O home atopase todo normal, tamben que o piso mais economico dos edificios (tres torres) valga 300.000 euros, xusto o que segun o artigo de Cronica pagó o Señor Blanco polo atico. Conclusion, un atico vale igual que o piso mais pequeno e miserable. Ou non é asi?
Segun informa o xornalista Garcia nestes momentos hai ata unha asociacion de afectados por estafas inmobiliarias (Cafines) que interpuxo unha denuncia ante a Fiscalia, onde non só denuncia o caso de Branco senón dos responsables socialistas que segun dá a entender entre todos compraron un dos tres bloques de edificios nunha illa de apenas 4.500 habitantes, que xa se esta chamando popularmente "Vila PSOE".
Increible como cambiou España. A Guerra apartárono do goberno por moito menos que isto, por apenas o seu irmán usar un despacho do goberno. E agora un vicepresidente do PSOE dáse o luxo de comprar segundas residencias de 300.000 euros en terreos recalificados polo seu mesmo partido, e xunto a mais responsables desa organizacion. Ojala, o Mundo invesigue un pouco mais para pescudar que Caixa deu o prestasmo, en que condicións, e o mais importante cantos son os ingresos do señor Blanco para permitirse gastos desta clase, especialmente en tempos de crises.
.

domingo, 5 de outubro de 2008

sábado, 4 de outubro de 2008

O DANO DO PLAN ACUICOLA

A Direción Xeral de Urbanismo critica o dano do plan acuícola no litoral
.
O Plan Galego de Acuicultura, que prevé a construción de 24 piscifactorías e a expropiación, para iso, de tres millóns de metros cadrados de terreos na costa, foi aprobado pola Xunta en agosto sen o consenso de todos os seus departamentos. A Dirección Xeral de Urbanismo emitiu o 29 de xullo un informe no que critica o impacto que estas plantas terán en zonas protexidas. O plan sectorial da Consellería de Pesca prevé a ampliación de granxas mariñas en áreas incluídas na Rede Natura, cunha ocupación de 55.870 metros cadrados que, segundo Urbanismo, "non parece xustificable".
O departamento dependente da Consellería de Política Territorial, en mans dos socialistas igual que Pesca, advirte que o impacto das piscifactorías no territorio litoral é "forte" e que só os beneficios sociais destes proxectos industriais "poden xustificar a súa implantación". E son precisamente esas vantaxes as que a Dirección Xeral de Urbanismo non ve claras. "O plan revisado adoece, para varias das súas determinaciones máis importantes, de falta de xustificación, pois os datos que achega ou non son suficientes ou carecen da fundamentación necesaria", pódese ler no informe, asinado por Ramón Lueje, director xeral de Urbanismo.
.
Ao contencioso
.
Lueje refírese, por exemplo, ás 30.000 toneladas ao ano de peixes que, segundo o plan, producirán as 24 granxas mariñas, unha cifra que "determina a entidade superficial das instalacións previstas" e que "é máis unha premisa de partida que o resultado dun proceso de análise". Sobre os case 2.000 postos de traballo que, segundo Pesca, crearanse, Urbanismo tampouco os considera xustificados. "Non se analiza a posible incidencia negativa noutros secotres produtivos, como a pesca, o marisqueo, a agricultura, a gandería ou o turismo", esgrime.
Este informe e outro da Dirección Xeral de Patrimonio no que se advirte da afección das piscifactorías previstas a varios castros, petróglifos e unha ermida, serán utilizados polo colectivo ecoloxista Adega e os grupos veciñais afectados por estas plantas para presentar recursos contenciosos contra o plan acuícola. "Este plan é, cunha pequena maquillaxe, o mesmo que o do PP, que foi deseñado por Pescanova e Stolt Sexa Farm", conclúe Fins Eirexas, de Adega.
.

VERTEDURAS INCONTROLADAS SEN DEPURAR



"Tirón" de orellas da CE polas verteduras ó Tea en Ponteareas
.
O organismo abre un procedemento de infracción contra España por non depurar.
.
A Comisión Europea anunciou onte que abriu un procedemento de infracción contra España por verteduras incontroladas sen depurar ó río Tea, ó seu paso pola localidade pontevedresa de Ponteareas.
O comisario de Medio Ambiente, Stravos Dimas, explica en resposta a unha pregunta parlamentaria do eurodeputado de Izquierda Unida (IU) Willy Meyer, que a aglomeración urbana de Ponteareas "do mesmo xeito que outras" non cumpriu "dentro do prazo fixado" as disposicións da directiva sobre o tratamento das augas residuais. Por iso, decidiu abrir un procedemento de infracción.
A norma establece unha obrigación de recollida e tratamento das augas residuais aplicable a todas as zonas de vivenda ou de actividade económica que presentan concentración suficiente -aglomeracións urbanas-, cunha poboación superior ós 2.000 habitantes.
O comisario recorda que os prazos para o cumprimento dos obxectivos da directiva eran 1998, 2000 e 2005 respectivamente, dependendo do tamaño da aglomeración urbana e das características das augas afectadas.
A zona de vivenda de Ponteareas está incluída no ámbito de aplicación da norma, segundo a cal, a capacidade das instalacións de tratamento das augas residuais debe ser proporcionada con respecto á masa de augas residuais urbanas que se ten de tratar, segundo a Comisión.

venres, 3 de outubro de 2008

ASI É O PXOM DE VIGO

.
SEGUNDO ESTABLECE A ORDENANZA DETALLADA DA PRAZA DE ESPAÑA (AOD A-4-06) NAS PÁXINAS 12 E 18, PÓDESE OBSERVAR QUE A ALTURA MÁXIMA PARA ESTA ZONA, É DE 21 ALTURAS.


ORDENANZA DETALLADA...

O ALGARROBICO É ILEGAL


Greenpeace reclama ao Ministerio Fiscal que investigue os indicios de delito no caso do Algarrobico
.
O Fiscal Xeral do Estado debe depurar responsabilidades a todos os niveis.
.
Greenpeace presentou un escrito ante a Fiscalía Xeral do Estado no que insta ao comezo da investigación solicitada polo xuíz na última sentenza sobre o caso do Algarrobico, na que se apreciaban indicios de delito.
.
Recentemente, o Xulgado número 2 do Contencioso Administrativo de Almería declaraba ilegal a licenza de obras concedida polo Concello de Carboeiras á empresa Azata do Sol, que se sumaba á ditada en 2006, que provocou a paralización cautelar das obras.
"Existen claros indicios de prevaricación administrativa e contra a ordenación do territorio que non deben quedar impunes pola súa falta de respecto ás leis de protección da costa", declarou Juan López de Uralde, que solicita ademais "que se depuren as responsabilidades a todos os niveis e da forma máis rápida para que o caso non quede esquecido polo paso do tempo".
O Hotel construído na praia do Algarrobico, no municipio almeriense de Carboeiras, deu lugar a numerosas resolucións xudiciais sobre a súa ilegalidade xa que foi edificado dentro do Parque Natural de Cabo de Gata -Nijar, invadindo a servidume de protección do dominio público marítimo-terrestre (100 metros desde a beira do mar).
A última sentenza ditada sobre o caso sinalaba que: "a abulia e a desidia do Concello de Carboeiras e da Xunta de Andalucía na defensa do interese xeral provocou que o hotel construísese, e é tarefa da Fiscalía Xeral do Estado investigar o porqué varias administracións pasaron por alto as leis que impedían construír o hotel".
.
(Foto do macrohotel de 411 habitacións e máis de 20 plantas, do Algarrobico, situado dentro do Parque Natural Cabo de Gata-Níjar)

xoves, 2 de outubro de 2008

SEPARAR VIVENDA DE NEGOCIO ESPECULATIVO

XERARDO ESTÉVEZ-ARQUITECTO
.
Ante o horizonte global de crise, cabe preguntarse se nun sector da economía onde predominan, polo que se ve, os neocon-pillos, unha administración en Wáshington máis sagaz non podía prever o terremoto hipotecario americano. Noutro contexto financeiro, pero dalgunha forma agravado por aquel, si era, na miña opinión, predicible a crise inmobiliaria española, coa desmesurada construción de máis de 800.000 vivendas ao ano e o prezo subindo; só que naqueles momentos de euforia poucos quixeron escoitar o razoable prognóstico do estalido da burbulla. Hai que admitir, con todo, que o crecemento sostido durante tantos anos mellorou apreciablemente a calidade de vida; iso si, polo xeral a costa da deterioración do territorio. Un satélite que fotografou o ladrillo fíxonos advertir os efectos dunha cidade en fuxida, cunha excesiva colonización e un crecemento desordenado e disperso, sobre o que non se quixo botar contas dos seus custos de conexión, mobilidade, seguridade e mantemento.
Cando se quenta" o chan e, ao mesmo tempo, uns bancos espléndidos catapultan a demanda cun Euribor alcanzable e tasaciones un tanto sobrevaloradas para comprar, de paso, mobles e coche, a conclusión que se pode sacar é que a subida do prezo da vivenda é imparable; por certo, moi ao contrario da filosofía da lei do Solo de 1998, derrogada en 2007, que relacionaba de forma simplista unha liberalización do mercado de chan cunha reforma estrutural da economía española. Nos ciclos de máximo beneficio ao mercado moléstalle o público e grita, como no boxeo, segundos fóra, pero logo pide socorro na adversidade.
Nesta cidade-negocio o que compra non é tanto a casa para vivir, que se deprecia, senón máis ben a parte proporcional de chan alcista. En certo xeito, vémonos todos convertidos en especuladores pasivos, atrapados nunha contradición: somos conscientes de que o prezo da vivenda non pode seguir subindo desmesuradamente, pero ao mesmo tempo rezamos para que non baixe; só a aqueles que aspiran a adquirir un piso convenlles que o prezo contéñase. O problema xorde agora, cando moitos atópanse pagando unha hipoteca superior ao prezo de mercado da súa vivenda e co Euribor inestable.
A Administración central salientou quizá en exceso a achega conxuntural do cemento ao PIB e ao emprego, e evitou abordar o tema dun financiamento municipal suficiente para que os concellos non sexan tan dependentes da marea inmobiliaria. Porque á administración local esta actividade permítelle recadar e realizar investimentos e, con certa candidez, vinculou a construción masiva co éxito electoral. Mentres, as autonomías máis construtoras dedicaron demasiado tempo a lexislar minuciosamente, para logo ser demasiado flexibles na aprobación dos plans xerais e eludir o deber de coordinar as políticas municipais con plans territoriais que acoutasen os desenfreos dalgúns concellos.
Se algo positivo teñen as crises é que nos moven a sacar conclusións. En primeiro lugar, non é certo que o territorio aguánteo todo: a súa ocupación extensiva produce desaxustes e desequilibrios custosos. Non necesitamos que a Unión Europea veña a contárnolo para dicir non á avaricia duns cantos grandes propietarios de chan que o foron adquirindo como rural pensando en convertelo en edificable, á marxe de calquera previsión urbanística.
Unha boa ordenación territorial, como a que admiramos noutros países da nosa contorna, evitará dedicar o tempo da política e os recursos públicos a reparar erros e permitirá, a cambio, investilos nunha economía de innovación. É verdade que o urbanismo terá que actualizarse a través de plans viables onde a vivenda se incardine en lugar de ir por libre e as infraestruturas, ademais de comunicarnos, sirvan para ordenar o país. É aquí onde as autonomías, xunto co investimento e a prestación de servizos, teñen que dedicarse a regular o territorio con criterios supralocales.
Para acometer políticas sostidas e non cíclicas ao albur do interese ou desinterese económico é necesario deslindar o problema real da vivenda do negocio da vivenda. Debe manterse unha cooperación continuada entre o público e o privado para construír vivendas de protección, en venda ou en aluguer, e cunha arquitectura innovadora para dar satisfacción ás demandas dunha sociedade cambiante. É dicir, hai que racionalizar o sector residencial a fin de permitir unha revalorización equilibrada e un dinamismo que impida a formación de grandes stocks de pisos baleiros que conformen unha cidade de persianas baixas.
A política ha de realizar certo grao de prognosis, ir un palmo por diante da realidade e dotarse dunha perspectiva global que substitúa o pensamento cortoplacista. O Goberno non deixa de darnos ánimos, mentres a oposición insiste en infundir pesimismo. Ambos haberían de coincidir en que se debe introducir sustentabilidade no mercado, para que non pase da euforia á depresión, deixando familias hipotecadas xeracionalmente cara atrás, pais e avós que axudan hoxe, e cara adiante, fillos que herdarán a carga.
.
El Pais

mércores, 1 de outubro de 2008

A VIVENDA EN VIGO

A área metropolitana de Vigo é a máis cara de Galicia
.
Nos primeiros seis meses de 2008, o prezo da vivenda na área urbana de Vigo diminuíu en termos reais. Na primeira metade de 2008 pódese observar que o mercado inmobiliario vigués atópase sumido nunha seria crise. Os visados experimentan unha forte caída, a demanda esborrállase e a actividade de mercado contráese fortemente. Nos primeiros seis meses de 2008, o prezo da vivenda na área urbana de Vigo diminuíu en termos reais. A situación é das máis negativas das áreas urbanas galegas.
Así se desprende do último número do Observatorio Inmobiliario, un estudo periódico sectorial dirixido polo profesor da Universidade de Santiago Manuel Vilas, que analiza como evolucionaron os principais indicadores do sector da construción en España, Galicia e as sete áreas urbanas galegas durante o primeiro semestre de 2008. A publicación está editada polo Centro de Investigación Económica e Financeira (CIEF) da Fundación Caixa Galicia.
Segundo o Observatorio Inmobiliario, no primeiro trimestre de 2008 descende a intensidade da oferta de vivenda de Vigo, cunha caída dos visados dun 2,2%, o que a sitúa entre as máis baixas das urbes galegas. As transmisións de vivendas caen ao redor dun 8% en taxa interanual, sobre todo en vivenda usada.
O prezo medio da vivenda na área de Vigo no segundo trimestre de 2008 sitúase en 2.450 euros por metro cadrado, cun aumento dun 8,5% neste período.
A perspectiva de evolución do mercado é moi negativa, unha oferta en retirada, unida a un esborralle da demanda configuran un mercado cunha forte contracción da actividade. Na segunda metade de 2008, a demanda proseguirá a súa contracción a un ritmo máis contido e a oferta continuará reducíndose, de forma que a actividade experimentará unha forte caída. Pola súa banda, os prezos continuarán a súa tendencia, a vivenda nova manterase e a usada irá perdendo valor.