PARROQUIAS RURAIS

Uns 176.000 galegos viven nas parroquias rurais das oito cidades

.Lavadores, en Vigo, é o máis poboado dos 154 núcleos, con algo máis de 17.000 habitantes

.O 17,23% dos habitantes das oito primeiras cidades galegas teñen o seu fogar nunha parroquia rural. En total son 176.707 as persoas que se fincaron nalgunha das 154 parroquias que rodean os oito principais centros urbanos da comunidade e que teñen enteiramente un carácter rural ou de transición entre o campo e os barrios do arrabalde. A súa dispersión condiciona a prestación de servizos e as comunicacións, pero o seu peso poboacional é cada vez maior, tamén á hora de determinar a cor política das alcaldías.

En urbes como Vigo, a de maior número de habitantes de Galicia, a condición de parroquiano está asimilada nada menos que a 80.894 residentes, crecendo ademais sen cesar cada ano o éxodo cara ás aforas ao mesmo ritmo que as leiras van deixando paso a urbanizacións e chalés.

O caso de Vigo é o máis paradigmático, xa que os habitantes da súa área rural son practicamente a metade dos que teñen a mesma condición no conxunto das cidades galegas. Os vigueses do medio rural representarían o sexto enclave máis poboado de Galicia, por diante ata de cidades como Pontevedra, Ferrol e Vilagarcía. É máis, Lavadores, onde a mancha urbana xa empeza a estender a súa influencia, é a parroquia máis poboada de Galicia coas súas 17.064 censados no que ata 1941 foi un municipio independente.

Con todo, é Vilagarcía onde a balanza entre centro e rural está máis equilibrada. As súas once parroquias verdes, con 13.038 habitantes, reúnen o 35,7% por cento do censo, mentres que no caso de Vigo os 18 núcleos parroquiais suman o 27,58% do padrón.

Menos dun punto por baixo atópase Pontevedra, onde, con Lourizán na cabeza, os seus 16 parroquias non urbanas acollen a 21.689 veciños, ou o que é o mesmo, ao 26,85% da poboación total.

No extremo oposto do ranking atópase curiosamente Ourense, que nos seus 85,2 quilómetros cadrados conta con 17 zonas nas que o campo fúndese coas vivendas, onde habitan 7.528 ourensáns, o 6,96% da súa poboación. A Coruña, cun núcleo urbano moi consolidado e apertado nos seus 37 quilómetros cadrados -é a menos extensa das oito cidades- reparte só ao 7,91% do padrón nas áreas aínda rústicas das súas catro parroquias, onde se asentan en todo caso 19.257 veciños.

Pero o caso máis paradoxal de Galicia constitúeo quizais a cidade de Lugo. Suma nin máis nin menos que 54 parroquias, das que 49 sitúanse en zonas rurais, pero que só representan en termos poboacionais ao 9,48% dos seus 93.450 habitantes. Bóveda é o núcleo que máis veciños ten, con 567, o que dá unha idea de por que só 8.862 persoas teñen a súa casa afastada do centro urbano.

la voz