venres, 31 de agosto de 2007

xoves, 30 de agosto de 2007

O PLAN ACUÍCOLA

Veciños e ecoloxistas presentan mil alegacións contra o plan acuícola
.
Máis de 7.000 firmas de particulares apoian os escritos e solicitan que se retire o proxecto da Xunta
.
Inciden no carácter supramunicipal das piscifactorías e no impacto ambiental que causará na costa
.
As asociacións ecoloxistas Adega e Verdegaia, así como varias plataformas veciñais presentaron onte en Santiago máis de mil alegacións contra o plan de acuicultura da Xunta. Xunto aos escritos entregáronse máis de sete mil de firmas de veciños e agrupacións costeiras que apoian que se paralice o proxecto.
Adega sostén que Galicia non necesita fomentar esta actividade en terra, á vez que apunta que o plan da Xunta unicamente regula o 1,8% da actividade acuícola aínda que cun gran impacto ambiental. Aseguran, a Xunta non sabe cal é a composición dos residuos que van ao mar.
As súas argumentacións inciden en que se trata dun plan que só beneficia ás empresas transnacionales e critican que o Plan Sectorial de Acuicultura sexa «unha revisión do aprobado polo anterior Goberno» e que nel se manteña a cláusula de supramunicipal, o que consideran pode provocar problemas de xestión.
Verdegaia, pola súa banda, propón o traslado das factorías que afecten aos espazos naturais protexidos e aposta por que só se modernicen as as instalacións xa existentes.
Parte das alegacións presentáronse na delegación comarcal de Pesca en Ribeira, onde acudiu unha comisión de propietarios dos terreos na zona de Laxe Brave, en Corrubedo. Este lugar é, con 308.000 metros cadrados, o que maior superficie reservada para instalar unha piscifactoría. Os afectados apuntan que o departamento que dirixe Carmen Gallego utiliza a declaración de interese público do plan sectorial como subterfuxio para levar a cabo unha «monstruosa expropiación forzosa» na zona.
Os donos das leiras e veciños expón que no texto ignórase a existencia de Teira como núcleo de poboación máis próximo á instalación da granxa. Sosteñen que na redacción do plan non se recoñece que o proxecto está a 1.500 metros do complexo húmido de Corrubedo; que non se someteu á preceptiva avaliación de impacto ambiental e que ocupa unha zona de servidume de protección do dominio público.
Ante a protesta de onte, desde Pesca consideraron a actuación «inxusta», porque, sosteñen, quen agora se opón non o fixo contra o plan do anterior Goberno, «moito máis impactante».
Hoxe, último día para presentar alegacións, espérase que a cifra de escritos aumente.
Publicado na Voz

mércores, 29 de agosto de 2007

FARAÓNS E CLEOPATRAS

A estirpe de Ra
.
Integridade é a calidade que máis destaca o articulista da VOZ DE GALICIA, D. Lois Branco, ao referirse ao pronunciamento do Sr. Wang sobre a Cidade da Cultura.
En novembro de 2004, o profesor Montalvo, da Universidade de Vigo, realizaba un ditame sobre o PXOM de Vigo. As súas conclusións tamén eran demoledoras. Palabras como incongruencias, excesivo, desmesura, foron aplicadas ao Plan Xeral. Desmesurado é o que levou Consultora Galega de Vigo só polo PXOM, máis de 3 millóns de euros ¡ATA AGORA!
En tempos máis recentes a ex-alcaldesa de Vigo, a Sra. Porro, do PP, encargaba un estudo para levar todas as augas residuais desta marxe da Ría de Vigo a Cabo Silleiro. Tamén era este un proxecto faraónico.
Non hai dúbida de que os soños dos nosos gobernantes galopan desbocados, dignos membros da estirpe de Ra. Réndeselles culto como a un deus e o país perténcelles.

martes, 28 de agosto de 2007

luns, 27 de agosto de 2007

EXPOSICIÓN PÚBLICA DO PXOM



Os autores do Plan Xeral advirten de que os cambios forzan a súa exposición pública


.
Se se reforma o Plan Xeral, ¿débese expor ao público? O equipo redactor -Consultora Galega-, teno claro. Si. Axustándose á Lei do Solo de Galicia, a incorporación dun 40% de solo para vivenda protexida no documento actual considérase "unha modificación substancial", polo que sería necesario retrotraer todo o proceso ata a orixe. É dicir, hai que introducir os cambios e sometelo á opinión pública, contestar as alegacións, aprobalo provisionalmente e remitilo á Xunta. Unha tramitación que se iría moito máis alá de decembro, tendo en conta que incorporar só esta petición municipal suporía, polo menos, dous meses de traballos.
O director do equipo redactor do plan, Juan Ignacio Zumárraga comunicoullo onte á concelleira de Urbanismo, Carmen Silva coa que se reuniu durante case tres horas. Neste tempo puido coñecer, por encima, algúns dos cambios que pretende introducir o goberno local no documento. Seranlles remitidos por escrito o máis breve posible para que a consultora póñase a traballar, se é posible a principios de setembro.
Lonxe de calquera valoración política, o arquitecto mostrábase onte rotundo ao afirmar que se fixeron "dúas promesas incompatibles: introducir o 40% do solo para vivenda protexida e aprobar o Plan este ano".
Segundo este experto, só esta petición suporía "reelaborar todo o plan xa que implica cambiar moitas cousas, entre elas os parámetros económicos porque se non o Plan quebaría". E facendo unha estimación sen aínda coñecer a fondo as esixencias municipais "suporía polo menos dous meses de traballos".
Despois tería que ser aprobado polo Concello, sometelo a exposición pública polo menos durante un mes, contestar as alegacións, acometer a aprobación municipal provisional e remitilo á Xunta para que culmine o proceso, que aínda non comezou.
Zumárraga asegurou onte que a exposición pública "é o que máis nos preocupa", e entendeu que este escoyo poderíase salvar se se aproba a nova Lei do Solo de Galicia, que "ao parecer" incorporaría a obrigación de reservar ese 40%.
Ademais habería unha esixencia municipal que o director deste equipo redactor entende que "é moi difícil de cumprir e nalgúns casos imposible" que é destinar o 40% dese solo en todos os ámbitos de construción, non no global do planeamento de Vigo. Zumárraga entende que esta decisión podería dar lugar "a situacións sociais insostibles" espertando, por exemplo, a especulación na venda de vivenda protexida nas zonas máis caras da cidade.
A pretensión do Concello é que Consultora Galega elabore esta reforma do Plan Xeral evitando os custos, pero a sociedade non ten a mesma opinión.
Foi o mesmo Zumárraga o que sacou o tema no transcurso da reunión. "Haberá que facer números porque é totalmente razoable". Desde a empresa enténdese que coa presentación do Plan Xeral, a sociedade concluíu o seu traballo "que cada nova corporación queira unha revisión, non quere dicir que o traballo estea inconcluso".

Publicado no Faro de Vigo

domingo, 26 de agosto de 2007

POR UNHA NOVA ADMINISTRACIÓN TERRITORIAL

X.L. MÉNDEZ FERRÍN
.

Seguramente fixen eu mal na semana pasada ao criticar a fantástica área metropolitana bicéfala que para unha parte do sur de Galicia propuxo o señor Méndez Romeu, meu cuase homónino conselleiro da Presidencia. E digo isto porque non teño demasiado claro que cousa debemos entender por "área metropolitana". En todo caso, esta dita de Pontevedra-Vigo, como escribiu Chema García, semella algo así como unha provincia de Pontevedra, dentro da provincia de Pontevedra. Ou ben unha provincia de Pontevedra sen o Salnés, e Terras de Montes e do Deza e Trasdeza. Tamén avisa Vidal Villaverde de que a mensaxe de Méndez Romeu é un falar por non falar do que urxe desde o punto de vista da administración territorial de Galicia.
Se o Parlamento galego fose rico en partidos representados, como o é o catalán e o vasco, poñamos por casos; ou sexa: se no Horreo estivesen sentados Mariano Abalo, Maruchi e Pazos en lugar de estes estaren ca cámara municipal de Cangas, conseguirían sen dúbida que, en materia de reforma territorial, o goberno entrase directamente ao que é prioritario e ben factíbel.
Comezando por baixo, a reforma administrativa territorial que se precisa é a posta en vigor da freguesías, distritos ou parroquias, así rurais como urbanas, cos seus órganos elexidos por sufraxio universal e directo e as súas competencias de rango inferior ao municipio ben definidas. Isto que está previsto na lexislación galega e española de réxime local e que funciona normalmente desde o Bierzo a Madrid, figura no programa nacionalista desde 1918 polo menos e está perfectamente explicado por Castelao en Sempre en Galicia. Pro non parece interesarlle nada ao BNG nin moito menos ao PSOE, aínda que en favor deste último compre decer que o asunto das parroquias non está recollido na chuleta española pola cal ese partido se rexe en Galicia. Unha política de racionalización municipal concretada en fusións e, por que non, secesións de municipios iría acompañada da posta en vigor das Xuntas de Freguesía. Con todo e estes órganos de administración local estaren previstos pola lei vixente, o obxectivo racional e serio sería o dunha nova lei de réxime local que homologase Galicia coa lexislación portuguesa de autarquías, a cal parece mesmamente que fose pensada para a nosa realidade.
Logo, a urxencia é a supresión desa chafallada do PP que chaman fundacións comarcais e a creación de verdadeiras terras ou comarcas administrativas. Dividida Galicia en comarcas e dotadas estas de entidade pública e poderes reais, iríase, camiñando con pasos tan lentos como for preciso pro tan seguros como se están dando en Cataluña, á supresión das catro provincias decimonónicas coas súas innecesarias e arcaicas deputacións.
Mais, desafurtunadamente, Maruchi, Pazos e Abalo, con outros, de esquerda nacionalista coma eles, non están no Parlamento, co cal este resulta moito máis Parlamentiño. O goberno biarcal non semella interesado para nada nestas cuestión e toda innovación reducirase a falar das áreas metropolitanas como xénero literario.

Publicado no Faro de Vigo

sábado, 25 de agosto de 2007

venres, 24 de agosto de 2007

xoves, 23 de agosto de 2007

PLAN XERAL DE ORDENACIÓN METROPOLITANA


A Xunta anunciou que creará nun ano as áreas metropolitanas de Vigo-Pontevedra e A Coruña-Ferrol


No ano 2005 o, entón, Director Xeral de Urbanismo, Martín Fernández Prado, advertía falta de coordinación dos concellos da área metropolitana de Vigo en materia urbanística. Segundo a visión da Xunta, os municipios deben definir a función que queren ter dentro da área metropolitana, e despois desenvolver o seu planeamento valorando as necesidades de toda a comarca. No 2005 o incremento poboacional previsto por todos eses concellos era, en conxunto, do 62%. Un dato preocupante.

mércores, 22 de agosto de 2007

O PELOTOZO DO PXOM

Vigo revisa 32 convenios inmobiliarios asinados polo PP en 2004 e 2005

O Concello citará aos promotores e aos políticos que rubricaron as operacións

O goberno municipal de Vigo (PSOE e BNG) chamará a declarar aos promotores inmobiliarios e políticos do PP que, en 2004 e 2005, asinaron 32 convenios urbanísticos para incluír no Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM). Trátase dos maiores pelotazos inmobiliarios previstos no PXOM de Vigo, suspendido pola Xunta e que o novo goberno terá que adaptar á lexislación. Xerencia e concellaría de Urbanismo decidiron revisar todos os convenios ao descubrir que os maiores beneficiarios poderían ser os promotores e non o Concello.

¿Pódense construír dous novos túneles na Praza de España e O Castro por 72 millóns de euros? ¿É posible instalar un polígono industrial novo en Vigo (Liñeiriños) cando a cuarta parte do terreo resérvase para vivendas? ¿Quen pagará a nova circunvalación (Rolda) de Vigo? ¿E a denominada Cidade do Frío (para industrias pesqueiras) ou a Cidade do Deporte?

O Concello de Vigo descubriu que o anterior goberno de Corina Porro (PP) deixou asinados 32 convenios urbanísticos, incorporados ao Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM). Todos prevén grandes promocións inmobiliarias e máis edificabilidade da normal. ¿A cambio de que? Os documentos asinados, na súa maioría por José Manuel Figueroa (ex concelleiro de Urbanismo) e Corina Porro (ex alcaldesa), prevén que o Concello reciba unha especie de cheques urbanísticos como cobro de plusvalía de cesións públicas. Devandita plusvalía úsase para pagar obras públicas (viarias, túneles, solo industrial, edificios deportivos).

Fontes da Concellería de Urbanismo informaron de que o problema que se atoparon é que as tasaciones das obras públicas e das cesións dos promotores non encaixan. Nalgúns casos, como o do convenio de construción dos dous maiores edificios de Vigo (dúas torres de 18 alturas na Praza de España) o documento ata podería pór ao Concello en serios problemas financeiros.

As que seguen son as principais operacións inmobiliarias obxecto de revisión.

- Rebaixar un 15%

O plan de Urbanismo que deixou o PP prevé construír 102.352 vivendas novas en todo Vigo (agora hai 122.000). O novo Goberno municipal calcula que rebaixará un 15% a edificabilidade, tanto en número de vivendas como en volume ocupado. O 40% do edificable deberán ser vivendas sociais e estas ocupan entre un 20% e un 30% menos que a media das vivendas libres.

- Beiramar

O convenio do PP prevé unha gran urbanización de edificios fronte aos peiraos de peixe e os estaleiros. A cambio, as empresas frigoríficas aceptarían trasladar a súa actividade aos montes de Valladares. O problema é que a denominada Cidade do Frío debería ser financiada (segundo o documento) pola Zona Franca de Vigo e este organismo afirma descoñecer tal investimento, que ademais non asinou.

- Liñeiriños

O convenio urbanístico para construír o suposto gran polígono industrial de Vigo (1,5 millóns de metros cadrados) non é tal. Un millón de metros cadrados están cualificados como solo residencial e 4 millóns de metros cadrados como solo terciario (e non como industrial). Ademais o documento explicita que as plusvalías da urbanización de vivendas de Liñeiriños serían as que financiarían a denominada Cidade do Deporte, que tamén sitúan en Valladares. O cruzamento de plusvalías, a xuízo do actual Concello, non cadra no orzamento de custos e tasaciones. A revisión buscará evitar vivendas e cualificar como industrial toda a área.

- Circunvalación

Un dos maiores problemas achados polos novos responsables de Urbanismo é o financiamento das grandes infraestruturas. A nova circunvalación de Vigo (tamén denominada Rolda) abre a edificabilidade ao arrabalde, pero non logra un só euro para pagar o viario. Algo similar sucede coa estación do AVE que se prevé sexa construída no mesmo lugar que a actual estación de Renfe en Vigo. A obra, para poder determinar o seu emprazamento real, necesita dun convenio entre o Concello, o Ministerio de Fomento e a Xunta, do mesmo xeito que o trazado dos accesos do AVE cara á citada estación. Ademais, o novo plan de urbanismo non planea novas infraestruturas locais no actual centro urbano, talles como parques, zonas de esparexemento, subestacións eléctricas, plantas de depuración de augas, nova rede de abastecemento de auga. Os novos responsables municipais de PSOE e BNG queren consensuar todos os cambios.

Publicado no PAIS

ESTAS E OUTRAS ACTUACIÓNS, XA VEN DENUNCIANDO ALTERNATIVA VECIÑAL, DENDE O INCIO DO PXOM

¿A QUE ESPERA O PSOE EO BNG PAR DAR O CARPETAZO AO PXOM DE VIGO?

martes, 21 de agosto de 2007

DESORDE URBAN DE VIGO

A Universidade de Palma pon a Vigo como exemplo de desorde urban.
.
O profesor Jesús González culpa á burguesía da conserva da escasa sensibilidade pola ordenación local.
.
..
.
..
.
A actual realidade urbanística de Vigo vén dada polo total incumprimento dos plans e proxectos deseñados para a cidade na súa recente historia, por un excesivo interese particular da súa oligarquía, o peso da especulación e a falta de poder dos políticos locais.
Esa é unha das conclusións ás que chegou a Universidade das Illas Baleares nun traballo realizado polo profesor de Ciencias da Terra da Facultade das Letras, José González Pérez, que identifica a Vigo como unha das mostras máis significativas de desorde urban de entre as cidades medias do Estado.
.
Comparación
.
González, que compara no seu estudo o crecemento de Palma de Mallorca co de Vigo, estima que a expansión pouco planificada da cidade «facilitou o asentamento de nova poboación que edificaba sen aterse a normas urbanísticas».
O especialista balear mantén que a burguesía chegada do exterior no século XIX «non tiña ningún tipo de apego social coa cidade e o núcleo histórico non lle ofrecía comodidade e imaxe aos novos ricos».
Ese condicionante marcou para sempre o devir urbanístico da cidade de Vigo, onde primou no seu desenvolvemento, segundo a tese do profesor balear, a procura individual de espazos e terreos cos que enriquecerse sen ningún tipo de planificación global, incumprimentos legais e unha explotación ao máximo das posibilidades construtivas.
A debilidade administrativa de Vigo pecha o círculo, segundo José González Pérez, do urbanismo que vive hoxe a maior cidade de Galicia «onde sempre se aspirou a dominar e non a ordenar».
A diferenza de Palma, Vigo non contou na súa fase de crecemento con grandes terreos propiedade da Igrexa, que no caso da illa si serviron para dotar á cidade de parques, servizos e grandes prazas.
.
Publicado na VOZ DE GALICIA

ESCRITO AO CONSELLEIRO MEDIO AMBIENTE




RECORDATORIO DO PXOM (11)




luns, 20 de agosto de 2007

domingo, 19 de agosto de 2007

sábado, 18 de agosto de 2007

venres, 17 de agosto de 2007

xoves, 16 de agosto de 2007

mércores, 15 de agosto de 2007

martes, 14 de agosto de 2007

luns, 13 de agosto de 2007

domingo, 12 de agosto de 2007

sábado, 11 de agosto de 2007

venres, 10 de agosto de 2007

xoves, 9 de agosto de 2007

PARROQUIAS RURAIS

Uns 176.000 galegos viven nas parroquias rurais das oito cidades

.Lavadores, en Vigo, é o máis poboado dos 154 núcleos, con algo máis de 17.000 habitantes

.O 17,23% dos habitantes das oito primeiras cidades galegas teñen o seu fogar nunha parroquia rural. En total son 176.707 as persoas que se fincaron nalgunha das 154 parroquias que rodean os oito principais centros urbanos da comunidade e que teñen enteiramente un carácter rural ou de transición entre o campo e os barrios do arrabalde. A súa dispersión condiciona a prestación de servizos e as comunicacións, pero o seu peso poboacional é cada vez maior, tamén á hora de determinar a cor política das alcaldías.
En urbes como Vigo, a de maior número de habitantes de Galicia, a condición de parroquiano está asimilada nada menos que a 80.894 residentes, crecendo ademais sen cesar cada ano o éxodo cara ás aforas ao mesmo ritmo que as leiras van deixando paso a urbanizacións e chalés.
O caso de Vigo é o máis paradigmático, xa que os habitantes da súa área rural son practicamente a metade dos que teñen a mesma condición no conxunto das cidades galegas. Os vigueses do medio rural representarían o sexto enclave máis poboado de Galicia, por diante ata de cidades como Pontevedra, Ferrol e Vilagarcía. É máis, Lavadores, onde a mancha urbana xa empeza a estender a súa influencia, é a parroquia máis poboada de Galicia coas súas 17.064 censados no que ata 1941 foi un municipio independente.
Con todo, é Vilagarcía onde a balanza entre centro e rural está máis equilibrada. As súas once parroquias verdes, con 13.038 habitantes, reúnen o 35,7% por cento do censo, mentres que no caso de Vigo os 18 núcleos parroquiais suman o 27,58% do padrón.
Menos dun punto por baixo atópase Pontevedra, onde, con Lourizán na cabeza, os seus 16 parroquias non urbanas acollen a 21.689 veciños, ou o que é o mesmo, ao 26,85% da poboación total.
No extremo oposto do ranking atópase curiosamente Ourense, que nos seus 85,2 quilómetros cadrados conta con 17 zonas nas que o campo fúndese coas vivendas, onde habitan 7.528 ourensáns, o 6,96% da súa poboación. A Coruña, cun núcleo urbano moi consolidado e apertado nos seus 37 quilómetros cadrados -é a menos extensa das oito cidades- reparte só ao 7,91% do padrón nas áreas aínda rústicas das súas catro parroquias, onde se asentan en todo caso 19.257 veciños.
Pero o caso máis paradoxal de Galicia constitúeo quizais a cidade de Lugo. Suma nin máis nin menos que 54 parroquias, das que 49 sitúanse en zonas rurais, pero que só representan en termos poboacionais ao 9,48% dos seus 93.450 habitantes. Bóveda é o núcleo que máis veciños ten, con 567, o que dá unha idea de por que só 8.862 persoas teñen a súa casa afastada do centro urbano.
la voz

mércores, 8 de agosto de 2007

UNHA DAS ILEGALIDADES DO PXOM

O goberno detecta lagoas financeiras no PXOM que poderían atrasalo máis.

. Alternativa Veciñal xa o denunciou en varias ocasións, e concretamento no ditamen xurídico elaborado no mes de maio do ano 2006.
.
O Concello acelera prazos e reunións para aprobar antes de final de ano un documento que precisa de "moitas correccións".
.
A medida que os técnicos municipais profundan no documento do Plan Xeral de Urbanismo de Vigo, ratifican a idea de que está máis verde do que parecía. Un dos escollos principais estano atopando na parte económica, xa que, aseguran, moitas das infraestruturas e dos convenios non ofrecen demasiadas garantías sobre quen os vai a sufragar.
Aínda que dende a Concellería de Urbanismo estanse celebrando reunións diarias e aceléranse os prazos para tratar de pechar o documento e aprobalo dentro deste ano, como comprometeu o alcalde durante a súa campaña electoral, o temor de que o proceso vaise a atrasar máis se consolida.
O convenio da Praza de España ou de Liñeiriños, a construción da Cidade do Deporte, o traslado das naves frigoríficas de beiramar ou infraestruturas como a rolda están aínda moi no aire, a pesar das correccións esixidas por Política Territorial o pasado mes de xaneiro. O novo equipo reunirase coa Dirección Xeral de Urbanismo en setembro para abordar cada tema, que a día de hoxe non se consideran corrixidos. Estes son os principais escollos:
- O convenio de Praza de España. A firma dun convenio permitirá construír dúas torres de edificios, trasladar a gasolineira, crear un espazo peonil en superficie e canalizar o tráfico rodado por túneles soterrados, crear un acceso ao Castro, no espazo que ocupa a actual Praza de España. O Plan Xeral non recolle quen é o responsable do financiamento. Aínda que estaba previsto que os custos corresen a cargo das plusvalías obtidas das edificacións, do documento extráese que o Concello tería que incrementar a súa achega para poder asumir o proxecto.
- Liñeiriños. O convenio de Liñeiriños suporá a creación de solo residencial e comercial en 150.000 hectáreas destinadas, 400.000 a solo terciario e un millón de metros a residencial. Podería non ser unha zona prioritaria de ordenación ao non estar próxima ao armazón urbano. Ademais, o goberno cre que a expropiación dun centenar de vivendas suporía un custo social demasiado elevado.
- A Cidade do deporte. Está prevista a súa localización na parroquia de Valadares e segundo o Plan Xeral sufragarase coa recalificación dos terreos de Liñeiriños, na parroquia de Cabral. De todos os xeitos, as fontes consultadas entenden que hai que estudar a fondo a legalidade para determinar se é viable que as plusvalías dunha parte da cidade poidan reverter noutro punto do armazón urbano. Ademais, no Plan Xeral non consta como se acometería a construción do macro complexo deportivo que se estuda construír para crear a Cidade do Deporte.
- Cidade do Frío. O Plan Xeral recolle o traslado das naves frigoríficas situadas en Beiramar á parroquia de Valladares, para recuperar esta zona para uso residencial e dotacional. Estaba previsto que este traslado estivese sufragado coa firma dun convenio con Zona Franca, pero esta nega que aceptase algunha vez financiar a operación.
- Infraestruturas. Un dos aspectos máis controvertidos do Plan Xeral redactado é a falta de financiamento para as infraestruturas viarias. A rolda terá que ser revisada polo equipo de goberno dado que só se coñece o trazado, que figura no documento, pero non se aclara con que fondos acometerase xa que non se compromete a ningunha administración. A Xunta asegura non habelo feito nunca. De feito, un dos máis de 60 aspectos que Política Territorial pediu ao Concello de Vigo que corrixise e aclarase era o financiamento das infraestruturas e proxectos que recolle o plan. Fontes municipais aseguran que no departamento autonómico aínda hoxe ignóranse as correccións, por iso é polo que haxa que empezar a concretalos en próximas reunións.
Isto medostra a versión facilitada por Alternativa Veciñal, que o PXOM de Vigo, é ilegal de pleno dereito, e demostra tamén, que o Alcalde Abel Caballero, non ten a mais remota idea do que di, e tamén dicir, que non sabe de que vai o PXOM.
Facerlle unha recomendación ao Sr. Alcalde, que lea detenidamente, o Ditamen Xurídico, elaborado por Alternativa Veciñal, e se dará conta que o PXOM de Vigo é ilegal, por moitos cambios que faga.

martes, 7 de agosto de 2007

luns, 6 de agosto de 2007

AVALIACIÓN AMBIENTAL ESTRATÉXICA

Sanxenxo rexeita paralizar duascentas vivendas que a Xunta considera ilegais
.
Medio Ambiente esixe informes de avaliación ambiental e estuda acudir aos tribunais
.
"A administración local non está desafiando a ninguén, só defende aos veciños". Estas son as palabras de Carolina González, alcaldesa de Sanxenxo polo Partido Popular, sobre a posible suspensión de dous plans de urbanización no municipio que suman 199 vivendas. O pasado 7 de maio, a corporación municipal aprobou os plans parciais do SU-22, en Major-Noalla, e o SU-18, en Montalvo-Adina. Nese momento empezou unha loita legal entre o consistorio e a Consellería de Medio Ambiente, que leva camiño de acabar dirimíndose nos tribunais.
O plan parcial de Montalvo prevé a construción de 38 vivendas unifamiliares nas proximidades da praia de Montalvo, "aínda que as construcións realizaranse detrás da estrada, lonxe da costa", afirman desde o concello. A consellería deu o pasado 5 de xullo un mes de prazo para que se anulase, ao considerar que "o proxecto de Montalvo non foi remitido para o seu informe de avaliación". Pero desde o consistorio afírmase que foi a propia Xunta a que previamente emitiu un informe decretando que esa avaliación non era necesaria.
O 10 de febreiro de 2006, a xerencia de Urbanismo de Sanxenxo remitiu un informe de avaliación ambiental. O 6 de abril dese mesmo ano, o director xeral de Calidade e Avaliación Ambiental, Joaquín Buergo, respondeu que, tras estudar todas as características do proxecto, considerábase que "non é necesario someter ao trámite de avaliación de impacto ambiental" a devandito plan. O asunto quedou pechado entón.
Con todo, a aprobación definitiva do proxecto o 7 de maio e a súa posta en marcha non gustou na Consellería de Medio Ambiente, que reclamou a súa anulación. Segundo a Xunta, o informe ao que se refiren desde o concello era válido coa lei do 2002 de Ordenación Urbanística e Protección do Medio Rural. Pero, en xullo de 2006, entrou en vigor unha nova lei (Avaliación Ambiental Estratéxica) que afecta a todos os plans e programas que non estivesen aprobados definitivamente antes desa data. O proxecto de Sanxenxo tería que haberse sometido á nova regulación e pedir de novo os informes de avaliación. Como o prazo dado pola Xunta expirou onte sen resposta municipal, Medio Ambiente xa remitiu o asunto á asesoría xurídica do Goberno autónomo.
Unha disputa parecida sobre a aplicación da lei suscitouse por mor dun proxecto, aprobado en Major, na parroquia de Noalla, que contempla a construción de 161 vivendas unifamiliares, situadas alén da estrada que une Sanxenxo coa praia da Lanzada, detrás das instalacións do circuíto de coches que se atopa alí. Está sendo promovido pola inmobiliaria de Nino Mirón, presidente do Pontevedra CF, e os donos do circuíto. O goberno local "ten a certeza" de que o plan, aprobado polo Servizo Territorial de Costas, "cumpre a lei". Medio Ambiente insiste en que, como o outro proxecto, necesita un estudo de impacto. Tamén neste caso expirou o prazo concedido pola Xunta, que estuda posibles accións xudiciais.
A Avaliación Ambiental Estratéxica, tamén afecta directamente ao PXOM de Vigo, xa que o mesmo non ten a aprobación definitiva, polo tanto, non existe razón de feito o de dereito para non aplicalo a Sanxenxo e a cidade de Vigo.

domingo, 5 de agosto de 2007

sábado, 4 de agosto de 2007

DIARIO OFICIAL DE GALICIA

Publicado o decreto que crea o Consello dá Rede de Parques Naturais de Galicia
.
A rede galega está integrada polos parques do Monte Aloia, o complexo dunar de Corrubedo e lagoas de Carregal e Vixán, a Baixa Limia-Serra do Xurés, O Invernadoiro, Serra dá Enciña dá Lastra e as Fragas do Eume.
.
O Diario Oficial de Galicia (DOG) publica hoxe o Decreto polo que se determina a creación, composición e funcionamento do Consello dá Rede de Parques Naturais de Galicia.
.
O preámbulo recorda que a Administración galega procedeu á declaración, ata o momento, de seis parques naturais na Comunidade, cunha extensión de 39.887 hectáreas.
.
A día de hoxe, a rede galega está integrada polos parques do Monte Aloia, o complexo dunar de Corrubedo e lagoas de Carregal e Vixán, a Baixa Limia-Serra do Xurés, O Invernadoiro, Serra dá Enciña dá Lastra e as Fragas do Eume.
.
O Consello que se crea agora ten como finalidade asesorar á Administración e servir de canle de participación dos diferentes sectores implicados na súa xestión e estará adscrito á Consellería de Medio Ambiente, cuxo titular exercerá de presidente.

venres, 3 de agosto de 2007

xoves, 2 de agosto de 2007

MARIÑA DOR (litoral galego)

ROSA ANEIROS
-
A dor dá Mariña, así de simple. O nome non é meu. Déronmo os artistas de Sala Nasa que, a través do humor, intentan demostrarnos que o estado do litoral ben podería ser un esperpento se non fose unha traxedia. Non só na Mariña lucense. Extendámoslo a Cedeira, Fisterra, Corcubión, O Grove ou Gondomar por pór só algúns dos numerosos concellos perfecta mostra de crecemento desmedido e parodia do desenvolvemento sostible.
O realmente curioso é que os veciños que puxeron o berro no ceo pola famosa lei de protección do litoral e os seus archiconocidos 500 metros se jactan agora de ter 117 bandeiras azuis. Temos praias con accesos, aparcadoiros, area blanquísima e augas cristalinas pero non podemos mirar en dirección contraria ao mar. Na maior parte das poboacións costeiras non hai depuradoras que controlen as verteduras ao mar, carecemos de subministración de auga potable, tamén de rede de sumidoiros, proliferan os pozos negros e o ladrillo atopou un lugar mellor para asentarse que a terra: a area.
Sigamos pensando que o uso do litoral é ilimitado e que podemos roubarlle metros ao mar ao mellor ofertante. Pongámonos o turismo masivo de Benidorm por monteira e creamos que con este fino orballo nos ombreiros proliferarán os guiris como cogomelos. Entón, cando o destruímos todo, cando xa non quede nada que edificar quizais nos deamos conta de que moitos dos que escollían Galicia como destino turístico non o facían polo sol ou a praia senón por outros recursos que fomos matando aos poucos. Que primaban as paraxes naturais, a tranquilidade, a gastronomía, a cultura, a natureza.
Entón quizá sexa demasiado tarde. Pero non o será só para o sector hostaleiro, non se enganen. Unha vez que os veciños do litoral vendan as súas terras ás grandes construtoras por catro cadelas daranse conta de que os seus fillos teñen que marcharse. Porque eles venden por dous e os edificadores de segundas vivendas véndenos por 500. Os veciños non poden edificar, só comprar un chalé por varios centos de miles de euros e, vaia, o seu soldo de percebeiro non dá para tanto. Se cren que esaxero pregunten en Cedeira, en Miño ou en Foz.
Que sumar habitantes está moi ben, particularmente dada a nosa pirámide poboacional investida, e cantos máis mellor se iso repercute na economía local. Pero non a calquera prezo. Non se os veciños non son beneficiarios directos senón prexudicados por unha urbanización masiva que sobe os prezos do metro cadrado construído.
Non se os únicos que se fregan as mans son construtores e concelleiros que se reparten os plans xerais de urbanismo coma se fosen cromos. Non se a cambio non logramos que a calidade de vida desas zonas e dos seus habitantes mellore, tanto en postos de traballo como en servizos. Que todos sabemos os custos do progreso, pero a deterioración paisaxística, ademais dunha catástrofe natural, é pan para hoxe e fame para mañá. Xusto as antípodas do desenvolvemento sostible.

mércores, 1 de agosto de 2007

O CONSELLO DE CONTAS


NO INFORME CORRESPONDENTE A 2004 CUESTIONA TAMÉN DETERMINADAS PERMUTAS DE TERREOS CEDIDOS AO CONCELLO
.
O Consello de Contas critica ao Concello por vender parcelas a prezo inferior ao mercado
.
O organismo público reprocha que non haxa estudos obxectivos que avalen a tasación realizada polos técnicos municipais.
.
O Concello de Vigo non sae ben parado no último informe emitido polo Consello de Contas de Galicia, correspondente ao exercicio de 2004. En concreto, as críticas do organismo público galego céntranse na xestión realiza sobre o patrimonio municipal do solo. Prezos de venda que non están acordes co que se contempla no mercado, abuso das permutas de parcelas cedidas ao concello nas novas urbanizacións, ou financiamento cos ingresos polas vendas de actividades que non están directamente relacionadas coa propia xestión urbanística, son repróchelos que o Consello realiza á actuación municipal.
O informe pon de manifesto que en determinadas actuacións, cando o Concello recibe o 10 por cento que fixa a lei como cesión dos promotores nas novas urbanizacións e decide vendelo, faino a prezos que están por baixo dos que hai no mercado. É o caso, segundo o informe oficial, do ocorrido na Unidade de Actuación Carrasqueira, na que o Concello vendeu a parcela en cesión que lle correspondía sen que o valor fixado para a operación sustentásese nun estudo de mercado, que marcase, de forma obxectiva, o xustiprecio da transacción.
O Consello de Contas critica, ademais, que determinados ingresos procedentes da xestión do patrimonio municipal do solo non se destinaron especificamente a operacións relacionadas coa xestión urbanística e si, de forma irregular, ao financiamento doutras actividades municipais.
Ademais, o organismo oficial galego constata -non é a primeira vez xa que en informes correspondentes a exercicios anteriores xa se pronunciou de forma similar- que non se rexistran na contabilidade financeira e no inventario do patrimonio municipal as parcelas que o Concello obtén polas cesións do 10 por cento que lle corresponden polo aproveitamento urbanístico.
O Consello considera, ademais, que os responsables municipais fan un uso excesivo das permutas de devanditos terreos obtidos en cesión para compensar actuacións que se realizan noutros lugares do municipio, e advirte de que non debe de ser a forma habitual de traballar.
Das actuacións examinadas polo Consello de Contas, destacan as seguintes.
- Carrasqueira. O informe do técnico municipal sobre o prezo de venda da parcela cedida non se sustenta sobre estudos de mercado.
- Metalúrxica. A leira que obtén o Concello polas cesións está afectada polos gastos de urbanización, o que incumpre a lei do solo.
- Finca Solita. Para a determinación do prezo mínimo de licitación das cesións municipais tampouco figuran os correspondentes estudos dos prezos de mercado.
- Navia. O convenio subscrito no seu día entre o Concello de Vigo e o Instituto Galego dá Vivenda e Solo deixa sen data o momento da recepción, por parte municipal, das cesións por aproveitamento urbanístico que lle corresponden.
- Vila Laura. No expediente non se xustifica a falta de demanda de vivenda protexida que se argumenta na documentación para a permuta dunha parcela como pago á ocupación de terreos na urbanización próxima de Regueiro.
- Teis. No convenio para a urbanización dos solares que ocupa a fábrica de pinturas da rúa Purificación Saavedra, táxanse as cesións municipais con arranxo ao prezo do solo industrial e non do residencial, xa que eses terreos están incluídos como tales no novo Plan Xeral.