A DEPURADORA, OUTRA CHAPUZA DO PXOM

A depuradora de Vigo acadará sete pisos de altura se non ocupa máis terreos.

.

Só a súa declaración de supramunicipalidade permitiría expropiar terreos non previstos no PXOM recén aprobado

.

Xa o decia Alternativa Veciñal na súa paxina o pasado 29 de abril, pisitos con vistas á ría.

.

A depuradora de augas residuais de Vigo acadará unha altura de vinte metros se non se logra sumar máis parcelas á que ocupa a actual planta que se pretende substituír na desembocadura do río Lagares, e cuxo deficiente funcionamento fai que 44 millóns de litros vértanse ao día á ría sen tratar.

O espazo previsto no novo Plan Xeral engadiu ao complexo orixinal uns 16.000 metros cadrados que resultan insuficientes para despregar unhas instalacións que deberán estar preparadas para tratar catro veces a capacidade da actual.

As catro alternativas para a nova depuradora deseñadas por Acuanorte, organismo dependente da Confederación Hidrográfica, recalcan a falta de espazo previsto para construír unha planta de forma expandida na ubicación pactada entre Xunta e Concello. Só a declaración de supramunicipalidade por parte do Goberno galego permitiría expropiar terreos e vivendas lindeiros, obviando o novo Plan Xeral, para facer medrar a parcela entre un 25 e un 40%.

.

Cambio do PXOM, ou en altura

.

Se esa vía non lévase a cabo, habería que facer unha modificación do novo Plan Xeral, expoñelo á cidadanía, atender as súas alegacións e o proceso burocrático que comporta, atrasando a prevista entrada en funcionamento da planta no 2011, tal e como prometeu a Xunta á Unión Europea.

A última opción posible, a aludida como cuarta alternativa por Acuanorte, é a de encaixar todo o complexo no solo dispoñible. Habida conta de que ademais a planta aberta no 1997 invade nun tercio terreos de dominio público marítimo terrestre que hai que liberar, só a opción de construír a depuradora en altura apúntase como solución técnica diante da carencia de espazo e a complexidade engadida de que a estación actual debe seguir funcionando por fases durante as obras.

O deseño desta opción marca a cota de 20 metros de altura, uns sete pisos, como a necesaria para establecer todas as fases do tratamento das augas residuais. Se ben contempla que se poida enterrar polo unha parte, advírtese da proximidade da capa freática (onde xorden as primeiras augas subterráneas) xa que toda a zona está rodeada por unha marisma que desemboca co Lagares nun dos extremos da praia de Samil.

.

Limitacións subterráneas

.

«Se logramos enterrar cinco metros, teremos que subir a planta outros quince», apuntan fontes técnicas implicadas nunha infraestrutura na que participa o Ministerio de Medio Ambiente, Xunta e Concello de Vigo, engadindo que ademais das dificultades técnicas aumentaría o custo e o tempo dunha obra cifrada en 180 millóns de euros e que deberá ser licitada durante o presente exercicio para que funcione á perfección dentro de tres anos.

En todo o contorno da nova depuradora non hai ningunha edificación de máis de tres alturas, polo que a planta provocaría un gran impacto visual ao bordo do mar.