Cando converter o teu hábitat nunha cloaca sae extremadamente barato
A ría de Vigo camiña con pasos axigantados cara a un mal destino. É de ilusos pensar que un mesmo espazo pode servir para criar moluscos en batea e recibir as augas fecais de máis de 400.000 habitantes, para vivir da pesca e alterar as correntes con progresivos recheos, para presumir de praias e rodealas de industrias, para vender como Rede Natura auténticos vertedoiros de metais pesados... É obvio que non dá para soportalo todo.
Convén non perder a perspectiva. Mentres o alcalde Abel Caballero presume nas fotos de Escoba de Platino, unha distinción tan trucada como o premio Planeta pero de moito menos interese, a depuradora do Lagares que ninguén arranxa desde que entrou en funcionamento (fai trece anos) verte cada día ao mar uns 160 millóns de litros contaminantes. Moitos deles non reciben ningún tipo de tratamento e o resto van cargados de bacterias.
Velaí a maior contradición de todas: ¿Como podemos esperar unha boa vixilancia da mesma Administración que incumpre a lei e contamina? Quen máis contribúe a que a ría de Vigo convértase nunha cloaca son os concellos e a Xunta, que miran para outro lado cando se descobre que a maior carga contaminante procede de estacións depuradoras cun funcionamento penoso. A moi longa distancia, en contra do que puidese parecer, sitúanse as tamén punibles industrias conserveiras e almacéns frigoríficos.
Dá risa pensar que, nun litoral portuario como o de Vigo, só recadáronse 117.000 euros en oito anos por ¡23 sancións! Pero aínda máis risa provoca saber que desde o ano 1995 investíronse 110 millóns de euros nun plan de saneamento que fai augas (fecais) por todas partes. Aquí non reza principio de que «quen contamina paga». Aquí, o que mancha malgasta.
A ría de Vigo camiña con pasos axigantados cara a un mal destino. É de ilusos pensar que un mesmo espazo pode servir para criar moluscos en batea e recibir as augas fecais de máis de 400.000 habitantes, para vivir da pesca e alterar as correntes con progresivos recheos, para presumir de praias e rodealas de industrias, para vender como Rede Natura auténticos vertedoiros de metais pesados... É obvio que non dá para soportalo todo.
Convén non perder a perspectiva. Mentres o alcalde Abel Caballero presume nas fotos de Escoba de Platino, unha distinción tan trucada como o premio Planeta pero de moito menos interese, a depuradora do Lagares que ninguén arranxa desde que entrou en funcionamento (fai trece anos) verte cada día ao mar uns 160 millóns de litros contaminantes. Moitos deles non reciben ningún tipo de tratamento e o resto van cargados de bacterias.
Velaí a maior contradición de todas: ¿Como podemos esperar unha boa vixilancia da mesma Administración que incumpre a lei e contamina? Quen máis contribúe a que a ría de Vigo convértase nunha cloaca son os concellos e a Xunta, que miran para outro lado cando se descobre que a maior carga contaminante procede de estacións depuradoras cun funcionamento penoso. A moi longa distancia, en contra do que puidese parecer, sitúanse as tamén punibles industrias conserveiras e almacéns frigoríficos.
Dá risa pensar que, nun litoral portuario como o de Vigo, só recadáronse 117.000 euros en oito anos por ¡23 sancións! Pero aínda máis risa provoca saber que desde o ano 1995 investíronse 110 millóns de euros nun plan de saneamento que fai augas (fecais) por todas partes. Aquí non reza principio de que «quen contamina paga». Aquí, o que mancha malgasta.
La Voz
Ningún comentario:
Publicar un comentario