xoves, 5 de abril de 2012

DE RAJOY O ÚLTIMO

É un dos contos máis "trapalleiros" de todos os que figuran no índice. Supera á historia de Caperucita que tiña unha lea co lobo; é máis triste que a vida da Cenicienta, só comparable á dun xubilado con pensión de catrocentos euros: con máis malvados que a historia do espejito e Blancanieves, e máis trampas que a historia do sapo convertido en príncipe, coñecendo a historia de tanto "principes" que fai animaladas que sorprenderían a un sapo...
Trata, o último conto de Mariano, da chamada Lei de Transparencia pero que non ten nada que ver coa que funciona nos países máis desenvolvidos...
E é que, a pesar da chamada ao cidadán para que colabore, a verdade é que ninguén contesta, non hai acuse de recibo... co que non sabes se detrás da iniciativa está un marianista ou é unha coña...
Inclúe cousas tan pintorescas (e tan "transparentes") como que as administracións poden contestar ás túas queixas, suxestións, preguntas... ou non, pois se poden acoller ao silencio administrativo que é como facer a peineta...
Os encontróns para medir a transparencia da última ocorrencia marianista resolveraos unha axencia estatal de transparencia (aquí risas, palabrotas, etc.) que estará dirixida por unha persoa nomeada polo Ministro de Facenda que será transparente ou non, segundo sálgalle do moño ou tupé...
Di o borrador (que vostede se está cunha copa de máis ou con gañas de bronca pode consultar en Internet) que o goberno instará ás outras administracións a contestar pero hai unha serie de excepcións que sumadas lévannos a parágrafos anteriores: a peineta e volva vostede mañá.
Di "O País" nun editorial que parece unha broma de mal gusto. Eu insisto... "É o último chiste de Mariano".
Outro día falaremos do conto das autoestradas que tan ben nos recita a ministra de Fomento e que inclúe beneficiar ¡aínda máis! ás empresas concesionarias que veñan con capital estranxeiro ou o do mega-casino que, no conto de Montoro, terá barra libre para cambiar as leis laborais, calquera formulación moral ou as normas que prohiben fumar...
Todo sexa pola pasta, que di o ministro, para que traguemos o conto este que vai de tahúres, prostitutas e todo iso que vimos na película "Casino"... J.M.V. 

2 comentarios:

UN INDIGNADO dixo...

¿Desgaste? un presidente ausente que solo habla en los foros internacionales cuando cree que no le graban, un ministro de economía que no da una, un ministro de hacienda jocoso y risueño que adorna las subidas de impuestos con chanzas y gracietas, el ministro de cultura que hace suya la ley Sinde ( dentro de un par años muchos ni se acordaran de que fue Sinde y no Wert el autor de la ley) y deroga EpC ( lo importante lo primero, no sea que se cree empleo...), Mariloli, envuelta en la bandera con su peineta pidiendo sacrificios mientras trata de colocar a toda la familia, el ministro de la manteca colorá subido al tren de nepotismo y por el último el Menestro de INjusticia, el gran derrochón, que para arreglar el atasco brutal de la justicia se pone a cambiar la Ley del Aborto, pasando de una ley de plazos a la subjetividad, la mentira y el engaño....la de Trabajo tratando de convencerme de que si mañana me despiden y me pagan 20 dias por año trabajado hasta 12 mensualidades es mejor que si me tienen que pagar 45 dias y hasta 42 meses .....¿piensa que somos tontos o es que no sabe sumar?..... pues la verdad, no me imagino porque se desgasta el PP, los que no iban a improvisar

Anónimo dixo...

Que no han sabido explicar la reforma laboral..,, la misma parida, que mira tú por dónde, decían los del P$OE.
La verdad es que no han tenido ningun interés en explicarlo, sólo en imponerlo.
Además se han confiado en que la gente está absolutamente agilipollada -conseguir mayoría absoluta con toda la corrupción en el debate público, es como para pensarlo-, y, además de aplicar la reforma laboral del robo a mano armada de derechos+copagos+empresarios aguantándose la risa,etc.., se han dedicado a repartir trabajo bien pagado e influencia entre familiares -para el esposo de la vicepresidenta del gobierno para empezar, para la familia de la Cospedal para seguir, para el hijo de Esperanza Aguirre par continuar...-...
Y ahora hablan de "Es el momento de hacer autocrítica, dar un puñetazo encima de la mesa, corregir los errores y ponerse las pilas"... Siempre con puñetazos encima de la mesa esta gente, cuando lo que tienen que hacer es bajar la cabeza ante la ciudadanía que les da de comer, y no tratarnos como basura prescindible.
Pero creo que es demasiado pedirles que se bajen del pedestal al que se creen subidos y que reconozcan que actúan como listillos. Creen que llegar al poder es aprovecharse de él y de la posición que da, y eso practican.
¿Qué puede hacer falta para que esta gente cambie?