Vigo é a cidade galega con maior número de veciños nas parroquias
.
VIDA RURAL Á BEIRA DO CASCO URBAN.
.
Máis do 27% dos veciños de Vigo reside nunha parroquia rural, con diferenza a maior porcentaxe de todas as cidades galegas. De feito os 81.000 vigueses nesta situación son case tantos como os veciños das outras seis cidades galegas: 19.000 na Coruña, 21.000 en Pontevedra, 17.000 en Santiago e por baixo dos dez mil en Ourense, Lugo e Ferrol.
Trátase de zonas que teñen enteramente un carácter rural ou de transición entre o campo e os barrios do extrarradio. A sua dispersión condiciona a prestación de servizos e as comunicacións, pero o seu peso poblacional é cada vez maior, tamén á hora de determinar a cor política das alcaldías.
En urbes como Vigo, a de maior número de habitantes de Galicia, a condición de parroquiano crece sen cesar. Cada ano aumenta o éxodo cara ás aforas ao mesmo ritmo que as leiras van deixando paso a urbanizacións e chalés.
Tanto que os vigueses do rural representarían agora mesmo o sexto enclave máis poboado de Galicia, por diante ata de cidades como Pontevedra, Ferrol e Vilagarcía. É máis, Lavadores, onde a mancha urbana xa empeza a estender a súa influencia, é a parroquia máis poboada de Galicia cos seus 17.064 veciños censados no que ata 1941 foi un municipio independente.
.
Outra forma de vida
.
Entre as sete cidades reúnen 143 parroquias, 18 delas en Vigo. No caso de Pontevedra a porcentaxe de veciños que residen nas 16 existentes é case equiparable ao de Vigo xa que roza o 27%. No extremo oposto do ránking atópase curiosamente Ourense, que nos seus 85,2 quilómetros cadrados conta con 17 zonas onde o campo fúndese coas vivendas, onde habitan 7.528 ourensanos, que só representan o 6,96% do total da poboación da cidade.
Nas parroquias vívese doutra forma, como reflicten Esther e Salvador, dúas dos 3.544 veciños da viguesa San Andrés de Comesaña. Conversan ao pé do camiño mentres non chega a furgoneta do pan, como tantas outras que cruzan Vigo polos seus 18 parroquias, levando peixe, froita, carne e as novidades que contan os clientes das súas rutas.
Ambos non queren nin oír falar das eleccións. «Por aquí xa nin veñen os políticos, porque a verdade é que desde fai tempo non conseguían nunca encher os seus actos», di Esther. Política non, pero as súas queixas darían para reencher un programa electoral. O alcantarillado chegou fai catro anos «e fixérono correndo e quedou mal». O autobús está lonxe e así outros problemas, pese ao cal aseguran que nunca se irían a vivir ao centro
Ningún comentario:
Publicar un comentario