AS FONTES PÚBLICAS DE VIGO

A metade das 307 fontes públicas do municipio ofrecen auga potable

.

Cabral, Bembrive e Lavadores son as parroquias con maior número de chafarices

.

Nos últimos dous anos perdéronse por diferentes motivos preto de corenta manantiais

.

A metade das fontes públicas existentes no municipio de Vigo dispón de auga apta para o consumo humano. Son os resultados das últimas análises realizadas polos membros do laboratorio municipal. Nesta ocasión realizáronse análise en 307 fontes, obtendo resultados de potabilidade en 157 delas.

Desde este ano, o protocolo de potabilidade variou no municipio. Ata non fai moito tempo realizábanse catro análise ao longo do ano, e para cualificar de potable a auga dunha fonte era necesario que obtivese resultados bos en tres delas de forma consecutiva. Agora, o laboratorio outorga a unha fonte a cualificación obtida na última análise.

Desde fai anos, o municipio perde manantiais por diversas razóns. As condicións meteorolóxicas e a acción do home fixeron que desde fai dous anos desaparezan 36 fontes. Este ritmo vén sucedéndose desde fai anos, xa que entre o ano 2002 e o 2005 foron tamén 36 o número de manantiais que deixaron de ofrecer auga aos habitantes de Vigo. A ausencia dun equipo de mantemento é outro dos perigos que ameazan aos manantiais. Ante a falta dun servizo por parte do Concello, a responsabilidade de manter abertos estes manantiais adoita recaer nos propios veciños. Na memoria dos vigueses están fontes como a da Falperra que un mal día deixou de botar auga.

Cabral, Lavadores e Bembrive son as parroquias onde existen máis fontes, e o maior número de fontes con auga potable sitúase en Cabral, Bembrive e Valadares. No outro lado sitúanse Navia, Alcabre, Comesaña e Freixeiro.

.

Cíes

.

Na actualidade, os tres mananciais existentes nas illas Cíes non están avaliados. Haberá que esperar á tempada de verán para saber se estes manantiais dispón de auga apta para o consumo humano.

Os parámetros implicados na non potabilidade son químicos, principalmente ocasionados pola presenza de nitratos, e microbiológicos, representados pola presenza de bacterias do grupo coliforme. A presenza de nitrato na auga é o máis perigoso xa que hai estudos que o asocian á aparición de determinados tipos de cancros. Aínda que hai xente que bebe dunha fonte non potable porque leva toda a vida facéndoo, debe saber que se esa auga contén nitratos é moi probable que os efectos nótense a longo prazo.

.

Parámetros

.

Os parámetros implicados na non potabilidade son químicos, os nitratos que superan o nivel de 50 mg/l lexislado como máximo; e microbiológico, é dicir, a presenza de bacterias do grupo coliforme. Neste punto hai que diferenciar, Escherichia coli, indicador claro de contaminación por excrementos animais ou humanos, e os coliformes totais. A presenza destes últimos non supón un risco directo para a saúde, pero si é un indicador de contaminación, moitas veces superficial, é dicir, producida na fonte e, polo tanto, non ten porque estar necesariamente afectado o manancial.

O estado das fontes é moi variable xa que depende de moitas circunstancias, pero principalmente da meteorología; se chove, moitas análises dan positivo porque as augas arrastran sustancias cara aos mananciais. Neste sentido, as zonas agrícolas corren o risco de presentar máis sustancias nocivas para a saúde. É o caso de Lavadores.