As medidas concretas da reforma laboral son tan brutais contra os dereitos dos traballadores que o Goberno elude falar delas e escóndese detrás de afirmacións xenéricas que en realidade non son máis que falacias.
A primeira é que a reforma contribuiría á creación de emprego cando a economía recupérese. Isto non é certo, senón todo o contrario. O obxectivo buscado pola reforma é baixar os salarios dos traballadores. Se a iso unimos o medo a perder o emprego, o resultado vai ser, inevitablemente, un agravamento da recesión. Menos salario e máis aforro supón unha caída na demanda e polo tanto na actividade económica e nas vendas das empresas. Por iso, o efecto da reforma non será o impulso ao emprego. Ao contrario. Polo menos en todo o 2012 a reforma fará que se destrúa máis emprego que o que xa se ía a perder.
A segunda falacia é que a reforma aumenta a flexibilidade interna para evitar despedimentos. O que se fai é xustamente o contrario: facilítase e abarata o despedimento ata levalo case ata o límite do despedimento libre e gratuíto e non se introduce ningún incentivo para que se utilicen fórmulas alternativas, como as reducións de xornada ou outras.
Na primeira fase da crise as empresas, ante as caídas na súa produción, non responderon con axustes internos senón rescindindo o contrato aos temporais, porque iso non tiña custo. Agora abarátase o despedimento e, polo tanto, o que se facilita é despedir aos fixos e non esforzarse en buscar acordos e medidas de flexibilidade interna.
A terceira idea é que se actúa contra a precariedade laboral. E con todo non só mantéñense todas as modalidades dos contratos temporais, senón que se engade outra máis. En concreto, un novo contrato para as empresas de ata 50 traballadores, o 99 % das que hai en España, cunha característica moi perigosa: o período de proba amplíase ata un ano, un tempo no que a rescisión do contrato é a vontade do empresario e sen ningunha indemnización.
A última afirmación é que a reforma que se fai pensando nos 5,3 millóns de persoas en paro. Pero isto non pasa de ser unha simple frase que non se corresponde coa realidade, porque no texto non hai ningunha medida que dea máis oportunidades de emprego aos desempregados, que aumente a súa empleabilidade ou mellore a súa protección. As únicas concrecións no texto son para ver como se reduce o gasto en prestacións, con medidas que van desde que o parado que sexa contratado páguese coa súa prestación ata o 25 % do seu soldo, ata tratalo de presunto delincuente, ao vincular o seu lexítimo dereito ao cobro de prestacións a traballos de servizos á comunidade, algo que por agora realizan condenados por delitos menores. Manuel Lago
A primeira é que a reforma contribuiría á creación de emprego cando a economía recupérese. Isto non é certo, senón todo o contrario. O obxectivo buscado pola reforma é baixar os salarios dos traballadores. Se a iso unimos o medo a perder o emprego, o resultado vai ser, inevitablemente, un agravamento da recesión. Menos salario e máis aforro supón unha caída na demanda e polo tanto na actividade económica e nas vendas das empresas. Por iso, o efecto da reforma non será o impulso ao emprego. Ao contrario. Polo menos en todo o 2012 a reforma fará que se destrúa máis emprego que o que xa se ía a perder.
A segunda falacia é que a reforma aumenta a flexibilidade interna para evitar despedimentos. O que se fai é xustamente o contrario: facilítase e abarata o despedimento ata levalo case ata o límite do despedimento libre e gratuíto e non se introduce ningún incentivo para que se utilicen fórmulas alternativas, como as reducións de xornada ou outras.
Na primeira fase da crise as empresas, ante as caídas na súa produción, non responderon con axustes internos senón rescindindo o contrato aos temporais, porque iso non tiña custo. Agora abarátase o despedimento e, polo tanto, o que se facilita é despedir aos fixos e non esforzarse en buscar acordos e medidas de flexibilidade interna.
A terceira idea é que se actúa contra a precariedade laboral. E con todo non só mantéñense todas as modalidades dos contratos temporais, senón que se engade outra máis. En concreto, un novo contrato para as empresas de ata 50 traballadores, o 99 % das que hai en España, cunha característica moi perigosa: o período de proba amplíase ata un ano, un tempo no que a rescisión do contrato é a vontade do empresario e sen ningunha indemnización.
A última afirmación é que a reforma que se fai pensando nos 5,3 millóns de persoas en paro. Pero isto non pasa de ser unha simple frase que non se corresponde coa realidade, porque no texto non hai ningunha medida que dea máis oportunidades de emprego aos desempregados, que aumente a súa empleabilidade ou mellore a súa protección. As únicas concrecións no texto son para ver como se reduce o gasto en prestacións, con medidas que van desde que o parado que sexa contratado páguese coa súa prestación ata o 25 % do seu soldo, ata tratalo de presunto delincuente, ao vincular o seu lexítimo dereito ao cobro de prestacións a traballos de servizos á comunidade, algo que por agora realizan condenados por delitos menores. Manuel Lago
Ningún comentario:
Publicar un comentario