Esta crise que vimos arrastrando desde 2008 e que, en lugar de albiscarse o seu posible reconducción, ten todas as trazas de acentuarse cada vez máis e prolongarse no tempo, zarandea especialmente ás clases máis desfavorecidas. Non aos ricos nin a aqueles que fixeron diñeiro especulando e que agora poden facerse con bens a prezo de saldo, senón a mozos e non tan novos que non atoparon aínda un posto de traballo. Tamén a traballadores que perderon o emprego e non o van a atopar en moito tempo debido á súa idade ou ás dificultades do sector profesional no que traballaban, a parados de longa duración e a xubilados.
Hai actualmente en España moitos xubilados cunha pensión media-baixa que, xunto ao orzamento para atender as obrigacións de mantemento dos seus propios fogares, deben facer fronte ás necesidades doutras familias: as dos seus fillos, en paro e sen casa propia ou, no mellor dos casos, que viven baixo un teito grazas ao aval que lles facilitaron os seus pais nun momento en que en España todos os cidadáns parecían ricos.
Agora, o Goberno failles pagar parte dos medicamentos, que lles son necesarias, xunto a unha efectiva conxelación das súas pensións. Iso, de momento.
Aínda por riba, o FMI pide baixar as pensións ante o risco de vivir máis do esperado.
Hai actualmente en España moitos xubilados cunha pensión media-baixa que, xunto ao orzamento para atender as obrigacións de mantemento dos seus propios fogares, deben facer fronte ás necesidades doutras familias: as dos seus fillos, en paro e sen casa propia ou, no mellor dos casos, que viven baixo un teito grazas ao aval que lles facilitaron os seus pais nun momento en que en España todos os cidadáns parecían ricos.
Agora, o Goberno failles pagar parte dos medicamentos, que lles son necesarias, xunto a unha efectiva conxelación das súas pensións. Iso, de momento.
Aínda por riba, o FMI pide baixar as pensións ante o risco de vivir máis do esperado.
Ningún comentario:
Publicar un comentario