O FUTURO PINTA NEGRO

O futuro pinta negro, con voitres, disfrazados de gaivota, roldando nosos castigados petos, para pagar máis impostos, máis por transporte, por falar por teléfono, pola electricidade e así, unha longa cadea só suxeita á imaxinación predadora dos nosos gobernantes que, coa escusa do déficit, causado polos seus mandatarios financeiros e os seus administradores, os bancos, desenvolveron un déficit de vergoña e dignidade aínda maior.
Por eles, polos banqueiros "rescatados" co noso diñeiro, comeremos menos, teremos menos calefacción, compraremos menos roupa, medicamentos, libros e xoguetes para os nosos netos, non poderemos saír a divertirnos e; sobre todo, a axuda aos nosos fillos no paro, reducirase; perderemos os nosos aforros nas preferentes bancarias e xa podemos darnos cun canto nos dentes se evitamos o desafiuzamento e nos alcanza para mal comer.
Nós os pensionistas, os vellos, os que traballamos toda unha vida para sacar adiante a España (se, a España e non a "este país" como o denominan os políticos e os furibundos nacionalistas), non recibimos a paga que nos corresponde por lei, polo incremento (e tanto) do custo da vida en nosa máis que escuálida pensión que a subiron unha escuálida porcentaxe do que debía ser. Ademais do xa escamoteado por outras vías, teremos que pagar polas receitas e por medicamentos, ademais do euro por receita, se o Constitucional non o remedia.
Esta brutal redución do poder adquisitivo da pensión é un castigo inxusto aos vellos de parte deste goberno que parece estar presidido, mais que por un presidente por un Pinocho mentireiro ao que o nariz lle chega á esquina. O descarado incumprimento do programa electoral, que resulta ademais, como no caso das pensións, un incumprimento da lei, é o colmo do engano político programado.
A verdade é que non se como podemos soportar tanta mentira e corrupción na nosa clase política; parece mesmo que nos estamos a afacer e que a tónica na economía, as empresas e as familias é tratar de medrar, de onde haxa, sen que a honradez que debería presidir todas as nosas accións importe xa a ninguén, un pemento.
Pobre país aquel que chega a esta situación de corrupción; pois perder a moral e a dignidade é perder o máis valioso do ser humano; é peor que perder a vida: O cumprimento do déficit acordado cos nosos verdugos, os financeiros alemáns non o vale.