RAJOY XOGA CON LUME

O presidente do Goberno, Mariano Rajoy, medita en Galicia o final do axitado primeiro semestre do curso político e dubida sobre a posibilidade de facer unha crise de Goberno e de tomar mais iniciativas no ámbito político, tal e como llelo esixen dende o seu partido baróns rexionais e dirixentes que temen o contaxio do desastre electoral do PP -e por suposto do PSOE- durante as pasadas eleccións europeas do 25 de maio de cara aos que serán próximos comicios municipais e autonómicos de maio de 2015.
Nos primeiros seis meses do ano apareceron cinco noticias moi importantes como son a abdicación do Rei Juan Carlos, o afundimento do bipartidismo na eleccións europeas do 25 de maio, o final da era Rubalcaba e a chegada de Pedro Sánchez á fronte do PSOE, a confesión da grande estafa de Jordi Puyol e a aparición de Podemos na escena política nacional. Sen dúbida en todos estes acontecementos de primeiro nivel, Rajoy tivo a súa participación de xeito directo e indirecto. Ademais, da caída do bipartidismo derívase un importante trompazo electoral do PP o 25-M que se podería proxectar no curso electoral de 2015, mesmo a pesar da paulatina recuperación da economía e do paro.

Os relevos habidos na Coroa e no PSOE considéranse feitos positivos en xeral para o país. Como tamén o é a confesión da grande estafa de Jordi Pujol e a súa familia porque iso desinchou o proceso secesionista e liquidado o discurso de 'España nos rouba', porque o ladrón evidente resultou ser o mesmo Jordi Puyol e o seu clan.

Non obstante a caída do bipartidismo e a aparición de Podemos, que en principio divide a esquerda e beneficia ao PP, son dúas cuestións que preocupan ao presidente por cando está en xogo a estabilidade política e a gobernabilidade do país se se mantén a caída do bipartidismo e o ascenso de Podemos como terceiro partido e moi preto do PSOE, o outro gran partido dinástico que podería caer na tentación republicana a nada que vise en perigo o seu segundo posto na escala nacional.

A cuestión que Rajoy ten agora sobre a mesa, ademais dos festexos da Diada do 11 de setembro, é sen dúbida a posible crise do Goberno agora que o nomeamento de Cañete como Comisario europeo está cada vez mais difícil e que De Guindos se empeña na presidencia do Eurogrupo, ao tempo que ministros como García Margallo -por razóns de saúde- ou como Mato, Wert e Gallardón están moi afectados no seu prestixio, mentres dende Bruxelas o novo presidente da Comisión, Juncker, lle pide a Rajoy que propoña a unha muller para o posto que a España lle toca na Comisión.

Este Goberno de Rajoy está moi tocado e o presidente xoga con lume se insiste en non mover ficha porque os desafíos da política e as citas electorais de 2015 esixen tomar a iniciativa e contar no Goberno e no PP con dirixentes políticos de claro pulo, prestixio e notoriedade, e aí incluído un cambio radical na falida política de comunicación do Goberno. E a pregunta é: atreverase Rajoy á crise do seu Goberno empurrado pola UE e o calendario electoral? Dende logo ese cambio é toda unha necesidade para el e para o PP e tamén para España en xeral.