A placa de xeo Wilkins ameaza con desgajarse da Antártida
.A plataforma xeada, duns 1.500 quilómetros cadrados, quentouse 2,5 graos en 50 anos
..
Novas fisuras rexistráronse na placa de xeo Wilkins. Este feito pode conducir á apertura do istmo de xeo que ata agora evitou que a placa se desgaje da península antártica. Esa ponte de xeo conecta a placa Wilkins con dúas illas, Charcot e Latady. Unha imaxe obtida polo satélite Envisat o 26 de novembro, novas fisuras (en diferentes cores, na imaxe), formáronse ao leste da illa Latady e parecen estar movéndose en dirección norte, informa a Axencia Europea do Espazo (ESA, nas súas siglas inglesas).
Angelika Humbert, do Instituto de Geofísica da Universidade de Münster e Matthias Braun do Centro de Sensores Remotos da Universidade de Bonn, ambas en Alemania, localizaron durante as súas actividades diarias de seguimento, novas fisuras na capa de xeo.
"Estas fisuras, que se suman ás que xa existían previamente (en azul na imaxe), ameazan con romper un anaco de xeo que podería causar que a ponte perda a súa estabilidade e crébese", explica Humbert. "Estes cambios recentes están pasando máis amodo e máis constantemente que os eventos vistos a principios deste ano"
En febreiro de 2008 un área duns 400 quilómetros cadrados se desgajó da placa de xeo, estreitando a ponte de xeo ata unha banda de seis quilómetros. A finais de maio de 2008, un área duns 160 quilómetros cadrados se reompió, e deixou a ponte en 2,7 quilómetros. Entre maio e o 9 de xullo de 2008, a placa de xeo sufriu máis perdas: uns 1.350 quilómetros cadrados.
A placa Wilkins, unha ampla meseta de xeo flotante ao sur de Latinoamérica, na Península Antártica, foi estable durante a maior parte do último século antes de que empezar a retirarse nos anos noventa. A península experimentou un quecemento extraordinario nos últimos 50 anos: 2,5 graos centígrados.
Ningún comentario:
Publicar un comentario