BELEZA

Pois o certo é que eu pensaba dedicar hoxe a columna á tropa de mangantes gürtelinos. E non é que teña nada novo nin brillante que engadir ao moitísimo que todo o mundo dixo, pero estou tan patidifusa co que se está sabendo sobre ese submundo de apandadores engominados que, como a maioría dos españois, non podo apartar os ollos nin a mente dese pozo abisal de porcalladas. É como un "Gran Hermano", pero ao besta. Tan ao besta, en fin, que cabería preguntarse polo dano que a cousa puido facer na riqueza da nación. E non xa pola obviedade do diñeiro que se levaron todos a eito, senón polo afundimento dos negocios tras o descubrimento da trama. Eses xastres, eses restaurantes de luxo, eses xoieiros, eses vendedores de reloxos de ouro, eses concesionarios de coches de pompa, ¿non notarían un buraco enorme tras a caída dos gürtelinos? A nosa falta de reactivación económica dos últimos meses, ¿non estará propiciada por este pequeno revés que sufriu a corrupción no noso país, corrupción que, polo que se ve, é a base esencial da economía española? Total, que pretendía escribir estas e outras bobadas sobre o asunto cando, de súpeto, fun ao Circo Price de Madrid e vin PSY, un espectáculo dun grupo canadense, Lles 7 Doigts de la Main, e volvín quedarme patidifusa, pero pola súa hermosura. Os nove mozos e mozas de PSY, todos moi novas, son uns actores, bailaríns e artistas de circo extraordinarios que, coa soa ferramenta dos seus corpos e unha coreografía hipnotizante, alcanzan a maxia máis pura e poderosa, un momento de graza inesquecible. E pensei aliviada que, se Gürtel é o epítome da fealdad, dunha zafia miseria interior que lles asoma aos ollos, por fortuna na vida tamén existe isto outro, existen Lles 7 Doigts de la Main e tantas outras persoas capaces de vivir para crear beleza.
Rosa Montero