Xa empezou o circo. Xa os charlatans desde a pista de serrín intentan camelarnos a todos. A festa da democracia abre as súas portas de par en par para recibir ao caudaloso río de votos que darán o éxito ou a frustración. O truco ou trato do último "Halloween" roda como opción fatídica sobre a mesa de xogo: mentira ou verdade, eficacia ou fracaso, medo ou chantaxe, ameaza ou inutilidade, honestidade ou corrupción.
Os partidos políticos aspiran á vitoria electoral. O sistema abraza, xunto co económico, o social e o ideario. Todas as ciencias humanas. En primeiro lugar a nosa historia individual extensiva á colectiva. Tamén a filosofía, pero tamén todas as ciencias propiamente ditas, desde a bioloxía e a física ata as matemáticas e a astronomía. A pesar da recoñecida presenza de minorías teóricas, os alcances populares e datos de cada partido serviranlles para expresar e manter a súa realidade interpretadora conforme venzan na cita electoral do 20N.
Os partidos políticos aspiran á vitoria electoral. O sistema abraza, xunto co económico, o social e o ideario. Todas as ciencias humanas. En primeiro lugar a nosa historia individual extensiva á colectiva. Tamén a filosofía, pero tamén todas as ciencias propiamente ditas, desde a bioloxía e a física ata as matemáticas e a astronomía. A pesar da recoñecida presenza de minorías teóricas, os alcances populares e datos de cada partido serviranlles para expresar e manter a súa realidade interpretadora conforme venzan na cita electoral do 20N.
O espectáculo español actual -dividido, cohibido, hemipléxico- pode sintetizarse nun cadro de tons sombríos. Reflicte o cansancio suicida de sociedades decadentes, prostituído por dirixentes de segunda fila que se dedicaron a sestear no inoperante Senado ou comadrear na Cámara de San Xerónimo. A dúbida -destacou un comentarista do século XX- invadiuno todo. Deixou de ter características cartesianas, deixou de ser método de análise para o achado da verdade e pasou a ser unha postura cómoda...
Quizais a nosa esperanza radique na nosa desesperación por rexenerar a España como proxecto de vida común. Tal como postulaba Confucio: "poden sosterse os imperios sen exército, sen gardas, sen monarcas, ata sen leis; pero non poden sosterse sen fe". O próximo día 20 depositarei o meu voto na urna...
Quizais a nosa esperanza radique na nosa desesperación por rexenerar a España como proxecto de vida común. Tal como postulaba Confucio: "poden sosterse os imperios sen exército, sen gardas, sen monarcas, ata sen leis; pero non poden sosterse sen fe". O próximo día 20 depositarei o meu voto na urna...
Ningún comentario:
Publicar un comentario