Os dous partidos que nos gobernan son tamén empresas de tipo medio con xestores e empregados... que formulan contas e poñen en práctica a estratexia que deciden as súas executivas, os políticos profesionais que cando gañan as eleccións gobernan e manexan enormes presupostos. A xestión dos partidos debería ser exemplar, proba de que os seus xefes son xentes serias, preparadas e responsables. Non obstante non é o caso.
A xestión de recursos humanos e nóminas do PP é manifestamente mellorable, contratan mal e despiden peor. Os casos Sepúlveda e Bárcenas. Situacións semellantes en calquera empresa privada levan ao relevo nos departamentos de persoal e mesmo máis arriba por deficiencias manifestas. Pero non pasou nada, tolerancia máxima coa incompetencia e mesmo complicidade con esta por razóns que só eles saben.
Ademais do departamento de recursos humanos o de asuntos legais tampouco brilla pola súa competencia. Tras moito meditar presentaron unha demanda en defensa da honra do partido contra o diario "O País" e quen tivese escrito os estadillos atribuídos ao tesoureiro do partido. José Antonio Zarzalejos criticou con fundamento a demanda tanto dende o punto de vista xurídico como político e estratéxico. Peor ademais o xuíz ao que lle correspondeu por repartición a demanda devolveuna por defectos de forma. Ou se trata de defectos intencionados, para que lla devolvesen, ou os letrados son uns incompetentes. Ambas as dúas hipóteses son como para o presidente e a secretaria xeral do partido se formulen revisar a organización da casa e a competencia profesional das cales a administran.
Ao outro lado, no PSOE, a xestión da moción de censura de Ponferrada non pode ser máis desafortunada; demostra tan pouco xuízo e ausencia de recto criterio, como para que varios dos dirixentes, por acción ou por omisión e tolerancia, cambien de ocupación. Con ironía o secretario xeral do socialismo madrileño dicía esta semana que lle preocupaba o "descuberto" que lle deixaban ao secretario xeral.
A xestión de recursos humanos e nóminas do PP é manifestamente mellorable, contratan mal e despiden peor. Os casos Sepúlveda e Bárcenas. Situacións semellantes en calquera empresa privada levan ao relevo nos departamentos de persoal e mesmo máis arriba por deficiencias manifestas. Pero non pasou nada, tolerancia máxima coa incompetencia e mesmo complicidade con esta por razóns que só eles saben.
Ademais do departamento de recursos humanos o de asuntos legais tampouco brilla pola súa competencia. Tras moito meditar presentaron unha demanda en defensa da honra do partido contra o diario "O País" e quen tivese escrito os estadillos atribuídos ao tesoureiro do partido. José Antonio Zarzalejos criticou con fundamento a demanda tanto dende o punto de vista xurídico como político e estratéxico. Peor ademais o xuíz ao que lle correspondeu por repartición a demanda devolveuna por defectos de forma. Ou se trata de defectos intencionados, para que lla devolvesen, ou os letrados son uns incompetentes. Ambas as dúas hipóteses son como para o presidente e a secretaria xeral do partido se formulen revisar a organización da casa e a competencia profesional das cales a administran.
Ao outro lado, no PSOE, a xestión da moción de censura de Ponferrada non pode ser máis desafortunada; demostra tan pouco xuízo e ausencia de recto criterio, como para que varios dos dirixentes, por acción ou por omisión e tolerancia, cambien de ocupación. Con ironía o secretario xeral do socialismo madrileño dicía esta semana que lle preocupaba o "descuberto" que lle deixaban ao secretario xeral.
Rubalcaba máis que descuberto está contaminado do erro do seu secretario de organización. Tanto se consistiu coma se non se decatou non pode despachar o caso cun "cometemos un erro" e aquí paz e despois gloria. Os erros deben pagarse, aínda que só sexa por exemplaridade. O de Ponferrada indica un despiste na dirección do partido socialista, que debería levalos a acelerar o proceso sucesorio. A decepción entre a militancia é evidente e será crecente, porque carecen de referencia. Rubalcaba fixo un bo discurso no debate sobre o estado da nación, pero ninguén o escoitou; e a súa comparecencia estelar en Tele5 o pasado sábado deu unha audiencia moi baixa. Evidentemente os acontecementos superáronlle, canto antes mellor. Fernándo Glez. Urbaneja
Ningún comentario:
Publicar un comentario