martes, 1 de decembro de 2009

A CULPA DO PARO É DOS TRABALLADORES

A noticia non é que se despida a traballadores en tempos de crises. Nin que se despida a traballadores veteranos e formados e substitúaselles por mozos sen formación. Tampouco é novo o segredo nos despedimentos, nin obrigar a quen van perder o seu traballo a ensinar gratis a quen lles substitúen. O novo é que fronte a uns despedimentos levántese unha onda de indignación que chegou aos políticos e ao mundo académico. A International Association for Feminist Economics (IAFFE) afirma que se a empresa trataba de reducir custos para compensar a caída de beneficios conseguise unha redución maior recortando un 1% os salarios dos altos executivos que despedindo a 100 dos empregados peor pagos.
En todos os países apréciase un rexeitamento crecente ás enormes diferenzas de ingresos entre os cidadáns, que con frecuencia non responden á cualificación nin ao traballo realizado. En España é fácil atopar titulares denunciando o soldo escandaloso dos banqueiros. En EE UU, as súas desorbitantes primas levaron a The New York Estafes a afirmar que "non teñen vergoña". Tamén os salarios dos altos executivos xeraron un debate nacional, culminando co anuncio do Goberno de Obama de limitar o soldo de 175 persoas que dirixen empresas rescatadas polo Goberno. O rexeitamento social a estes ingresos escandalosos non debería quedar nunha censura conxuntural. A crise fai politicamente inaceptable a miseria crecente, as desigualdades nas rendas e no nivel de vida das persoas. Unhas desigualdades que durante as últimas décadas de políticas económicas neoliberais aumentaron, non diminuído, como nos prometeron. Na nosa opinión, a indignación contra as diferenzas abismais non debe taparse nin desactivarse, senón, ao contrario, converterse nunha oportunidade para repensar como explicar as desigualdades.

2 comentarios:

Anónimo dixo...

LA CULPA DEL PARO ES DE LOS POLÍTICOS.

Entre todos la mataron y ella sola se murió. Durante todo el último cuarto de siglo, ningún gobierno se ha interesado por dotar a España de una economía sólida y de futuro. El presente es consecuencia de todo lo anterior: Felipe, Aznar y ahora ZP. Mientras los españoles nos sigamos dejando engañar por los eslóganes vacuos del bipartidismo, nada podrá cambiar. ¡Votemos a Ciudadanos, insuflemos aire fresco en la política española! ¡Llevemos a Europa un mensaje de renovación!

Anónimo dixo...

ESPECULACIÓN RAPIDA

Así nos va. En este país nuestro NO se crean trabajos con valor añadido ya que estos no dan para la empresa un beneficio rápido y espectacular. Tenemos como ejemplo la producción basada en la especulación. ¿Qué empresa consigue tantos beneficios, de manera rápida, sin ataduras laborales? Para mí, la respuesta está en la construcción. Mientras se vende todo va bien, todos ganan. La cruda realidad asoma al cabo del tiempo, cuando los precios están a un nivel imposible de adquirir las viviendas y todo se derrumba. El empresario despide a los trabajadores, la empresa (una S.L.) se declara en quiebra, el banco se queda con las promociones. Como resultado tenemos a un promotor que ganó muuuchoooo dinero durante años, los trabajadores al paro, el banco con una deuda a recuperar, baja el consumo, etc. Mientras las empresas de verdad, las que merecen todo el respeto debido, que existen desde hace muchos años y que han mantenido muchos puestos de trabajo, se ven abocadas a despidos no deseados, por la simple razón de que nos se consume como antes. Ahora pregunto: ¿La recuperación vendrá en crear otra vez riqueza especulativa?. Si es así, que Dios nos coja confesados y los gobernantes actuales y los que estuvieron antes (PP PSOE) que nos hagan el favor de apartarse y dejar paso a personas que tengan "algo" que aportar.