sábado, 31 de outubro de 2009

TORALLA NUN MAR DE DÚBIDAS

O novo deslinde da illa viguesa afecta aos xardíns e as piscinas dos chalés, pero o ministerio mantén aparcado o proxecto da senda pública

Mentres ao carón da ponte todo o mundo celebra a noticia, ao outro se recibe con perplexidade, cabreo, moitas dúbidas e unha falta de información tan grande que ata imaxinan que o do paseo marítimo é unha milonga. Un "bulo" que se propagou a través dun correo electrónico co que tragou a prensa porque o titular era en grao sumo suculento. "O ministerio creará unha senda litoral na illa de Toralla". A plataforma A Ría Non véndese, portadora da boa nova, non entende como o Goberno non lles tomou a dianteira para facer pública a noticia: ao fin abríase o paso por completo á illa privada que alberga unha torre de 20 pisos xunto á praia de viguesa de Samil. Pero o ministerio négao.
"Unha cousa é o paseo, do que agora mesmo non hai nada, seguro, e outra distinta o deslinde, que é o que se está levando a cabo. Como é chan urbano, son 20 metros cara a dentro a partir da liña do mar", indica, desde Madrid, un portavoz oficial do Ministerio de Medio Ambiente, Medio Rural e Mariño, que dirixe a galega, e medio viguesa, Elena Espinosa. O Goberno central recoñece que "existe un proxecto de senda peonil" desde fai tempo, "un camiño nada agresivo", poida que de madeira, polo perímetro (1.386 metros) do deslinde, pero que está aparcado á espera de mellores perspectivas económicas.
Agora que empeza a azoutar o inverno na illa, agora que as araucarias dóbranse polo vento, e o mar embiste e vén con bríos suficientes como para zurrarle sen parar ata abril ao dique, moitos veciños pecharon as súas casas, pero en Toralla, con bo tempo, chegan a vivir "entre 700 e 1.000 persoas", segundo o administrador da illa. Todas estas decatáronse polos xornais do inminente propósito do ministerio de levar por diante boa parte das leiras particulares para deixar pasear aos cidadáns do montón, que levan toda a vida tendo prohibida a entrada a esta illa de Vigo.
Os propietarios recibiron esta semana unha carta da Xefatura Provincial de Costas con data do 14 de outubro. O escrito anunciáballes que estaba a exposición o novo deslinde e que contaban cun prazo de 15 días para presentar alegacións. ¿Era unha casualidade, ou non, que o aviso ministerial chegase ao mesmo tempo que a noticia difundida pola Ría Non véndese? Eles, agora, cren que este colectivo ecoloxista excedeuse ao entender "paseo" onde o Goberno central só dicía "deslinde". Pero unha voz, desde o ministerio de Espinosa, lanza un aviso: "A verdade, hoxe, é que o único que hai é o segundo, pero os ecoloxistas adoitan ser xente ben informada...".
El Pais

Unha empresa formada polos veciños

venres, 30 de outubro de 2009

O PP OURENSÁN FAVORECEU AUN EDÍL AO RECALIFICAR UN PARQUE NATURAL

O Concello de Ourense transformouno en solo urbano

O goberno do PP do Concello de Ourense recalificó como solo urbano non consolidado, no plan de 2003, unha parcela de Oira catalogada como parque natural no plan anterior e que tiña ademais protección arqueolóxica, xa que na súa metade Sur atópase o Castro de Oira.
A decisión do goberno local presidido por Manuel Cabezas e do que era concelleiro de Urbanismo o actual portavoz do PP e deputado autonómico Enrique Nóvoa, favoreceu os intereses da familia do tamén concelleiro do grupo de goberno, e responsable de Persoal, Francisco Javier Rodríguez Nóvoa. Tamén os da promotora Maexpa, á que a institución autorizou a edificar nesa zona mil vivendas.
Segundo consta na sentenza do Xulgado Contencioso Administrativo número 1 de Ourense, os pais e o irmán do concelleiro venderon as parcelas a Maexpa. Pese ao parentesco, o edil non se ausentou da comisión e votou a favor da modificación da cualificación urbanística que favorecía a operación entre os seus familiares e a promotora.
Non é a única irregularidade que recolle a sentenza. A xuíza sostén que o goberno municipal do PP autorizou a aprobación dos estatutos e as bases de actuación para a xestión urbanística desa parcela a pesar de que a inmobiliaria non conseguiu acreditar que tiña o 50% da superficie do polígono, unha condición necesaria e "esencial" para aprobar os estatutos da xunta de compensación.
Rodríguez Nóvoa non só favoreceu os intereses da súa familia, senón os seus propios. Segundo consta en polo menos unha escritura de compravenda, o edil era tamén titular, xunto co seu irmán e os pais de ambos, dunha das leiras vendidas a Maexpa. Algún dos títulos de propiedade da da familia Rodríguez Nóvoa datan do ano 2000, segundo consta na documentación en poder dos demandantes. O plan de urbanismo de 2003 empezouse a redactar en 1998 e aprobouse inicialmente en 2002.
A operación urbanística que agora anulou a Xustiza foi xa paralizada fai case dous anos polo goberno de PSOE e BNG, aínda que por outros motivos. Socialistas e nacionalistas xa denunciaran no seu día o planeamanto completo aprobado en 2003 polo PP. Pero á súa chegada ao Concello, o bipartito suspendeu o desenvolvemento urbanístico desa área de repartición de Oira ao comprobar que o plan urbanístico expuña o trazado do AVE polo medio da cidade, dividíndoa en dúas. O novo goberno local acordou en xaneiro de 2008 co Ministerio de Fomento que o AVE discorrese por fóra da cidade. A decisión supuxo multiplicar o investimento inicial, que pasou de 60,1 millóns de euros a 570 millóns, pero para acceder á Estación Empalme, o novo trazado atravesa a parcela de Oira recalificada polo PP para autorizar a construción das mil vivendas.
Desde que PSOE e BNG modificaron o trazado da alta velocidade, anulando o proxecto urbanístico nesa parcela, o grupo popular apoiado pola Confederación de Empresarios e a Cámara de Comercio non ha cejado na súa demanda de que o AVE pase soterrado pola zona da Ponte. Nese caso, a edificabilidade anulada na parcela de Oira volvería estar autorizada, confirma o goberno local.
O grupo de goberno sostén que o soterramento non é adecuado e reprocha ao PP a súa "constante mestura dos intereses persoais e os institucionais".
El Pais

xoves, 29 de outubro de 2009

A INTIMIDADE DOS CORRUPTOS

"Preocúpame moito a percepción social que poida existir entre a cidadanía polos casos de corrupción" -Javier Rojo, presidente do Senado-

Colguei na parede un mapa de España onde vou picando banderitas en cada concello, deputación ou comunidade onde aparece un caso de corrupción, como aqueles avós que seguían o curso da guerra nun mapa. Nos últimos días, entre Gürtel, Millet, Baleares e concellos varios, as banderitas pisábanse unhas a outras e tiven que cambiar o mapa por outro maior.
O seguinte paso no meu xogo político foi unir os casos a partir de elementos coincidentes entre eles. Dependendo de se a relación é máis ou menos directa, uso fíos de diferentes cores. Nalgúns casos coinciden os corruptores, noutros os corrompidos. Ás veces aparecen relacións de segundo ou terceiro grao, pero ao final aparecen. Aos poucos vou trazando unha telaraña tupida, que tapa cada vez máis mapa.
Imaxino que coñecen a teoría dos "seis graos de separación". Xa saben: todos os humanos estamos conectados por unha distancia de non máis de seis pasos. Calquera de nós está conectado con Obama ou o Papa mediante coñecidos entre medias que acaban coincidindo. Son amigo dun tipo que é amigo dun sacerdote que coñece a un bispo que se reuniu varias veces co Papa. Non se se a teoría é rigorosa ou unha paparrucha, pero dá xogo.
No caso da corrupción que percorre o país e que vai saíndo a golpe de denuncia, investigación ou vinganza política, dáme que os graos de separación son bastantes menos. Sexa por vínculos entre empresarios que pagan mordida, ou entre gobernantes que pon o cazo en administracións diferentes pero que acaban sentados na mesma executiva, seguramente o mapa da corrupción é máis íntimo do que parece. Como unha gran familia. Ou un sistema.
Isaac Rosa

mércores, 28 de outubro de 2009

A XUNTA COLABORADORA PARA A ESPECULACIÓN

A consellería do Mar planea expropiar chan para empresas acuícolas se os veciños néganse a vendelo

A Consellería do Mar deixará que sexan as empresas as que compren os terreos para instalar plantas de acuicultura, pero se reserva a opción de expropiar para cederllos despois en propiedade ás industrias. O departamento da Xunta propón unha modificación puntual do plan acuícola do bipartito na que se rexeita que sexa a Administración a que expropie o chan, este quede en mans da Xunta e adxudíquese por concorrencia competitiva por un máximo de 30 anos. O cambio "persegue fundamentalmente que a expropiación quede como un método posible de adquisición de terreos, pero non como a única forma de comprar a propiedade dos mesmos, e sempre aparecendo como beneficiaria a empresa que vai desenvolver o proxecto sectorial, que será a titular dos terreos". A consellería considera que a concesión non debe empregarse no caso de actividades empresariais ao "non tratarse de bens de dominio público". Ademais, aplicar o método da concesión "implicaría obrigar á Administración a realizar importantes desembolsos dos que non dispón" para a compra do chan.
A deputada socialista Marisol Soneira reprochou onte ao PP en comisión parlamentaria que a empresa poida comprar así "ao prezo que queira" e, se un propietario non quere vender, sexa a Xunta a que expropie a "prezos irrisorios" para darlle en propiedade ás empresas "o mellor do patrimonio costeiro" de Galicia. Soneira criticou que a Administración pública convértase en "colaborador necesario para a especulación". O portavoz do PP José Manuel Balseiro replicou que o sistema do bipartito supuña "utilizar diñeiro público para confiscar" terreos. "A Xunta non é ningunha inmobiliaria, por iso estamos en contra da expropiación. Non podemos usar esa fórmula con carácter xeral", afirmou.
O deputado do BNG Bieito Lobeira defendeu a creación dunha reserva de chan público para evitar o "trato caciquil e especulativo" das empresas que se aproveitan da miseria da xente".

martes, 27 de outubro de 2009

A NOVA REFORMA DA LEI DA PESCA, SALTOUSE O DITAME DO CONSELLO ECONÓMICO

O informe do consultivo CES difundido o venres, critica con dureza e acusa á Consellería do Mar de que o informe que enviou o día 15, foi un borrador que nada tiña que ver co anteproxecto en firme
A Xunta de Galicia e a Consellería do Mar liderada pola popular Rosa Quintana, fixo caso omiso á lexislación vixente, aprobando a Reforma da Nova Lei de Pesca sen o ditame preceptivo do Consello Económico.
O informe difundido polo consultivo CES, critica con dureza e acusa á Consellería do Mar de que o informe que envión o día 15, foi un borrador que nada tiña que ver co anteproxecto en firme e que é o que debemos ditaminar, tal e como marca a lexislación vixente, afirman.
Este organismo, non se corta e acusa abertamente o abuso que fai a nova Xunta Gobernada polo PPdeG, dos Trámites de Urxencia, saltándose desta forma a legalidade vixente e advirte que este trámite debería reservarse só para aqueles casos que realmente o xustifiquen.
A Consellería do Mar, Rosa Quinta desmente ao do Consello Económico, é insiste en que o que enviaron foi o Anteproxecto.
Tamén carga con dureza sobre as iniciativas de Rosa Quintana acusándoa de suprimir tres apartados do Artigo 8 da Lei de Pesca impulsada por Carmen Gallego e a conformidade do cento por cento do sector.
Así quedarían eliminadas as zonas de produción e comercialización dos produtos que se extraen, creando a xuízo do CES, inseguridade xurídica e deixan ao libre albedrío a venda de especies, podendo entrar libremente e sen ningún control os produtos da cadea paralela de importación arruinando por completo ao sector pesqueiro galego.
Os sectores máis representativos xa informaron que lla acelerado a reforma para evitar a posible valoración da mesma por UXT e CCOO, etc.

luns, 26 de outubro de 2009

A COMPETENCIA É BOA PARA FARO DE VIGO

Tras tomar posesión da alcaldía, Caballero fixo declaración pública de bens. Na ocasión, Corina Porro manifestou que iso lle daba igual, que ela, escrupulosa coas leis, prefería cumprir con aquela que non a obriga a expor o seu patrimonio á curiosidade do público que vota.
Trátase dunha significativa diferenza entre Abel Caballero e Corina Porro.
Con todo, na súa confrontación política e persoal si que coinciden en algo: o uso e malgaste de fondos públicos, sexan municipais ou do porto, con absoluto desprezo cara ás necesidades os cidadáns e en beneficio das súas respectivas posicións e carreiras políticas.
O sorprendente é que non todos os vigueses escandalízanse. Están tan afeitos a que o diñeiro dilapídese dese xeito que despois moitos - un 60% en 2007 - acoden ás urnas e votan á unha, ao outro ou ata ao de máis alá. Cando non merecen nin un dos pasos ata o colexio electoral.
FARO DE VIGO O GRAN BENEFICIADO
O diario de Prensa Ibérica (Grupo Moll) inventou unha moi produtiva fórmula máis aló da información ao seu xeito. Compórtase como unha diaria e lucrativo valo publicitario, desas que varían o seu contido. No seu caso, alternando dúas mensaxes, hoxe o de Corina mañá o de Caballero. Ou viceversa.
Co pulso que sosteñen ambos, cos diñeiros procedentes da Autoridade Portuaria e do Concello, o Faro de Moll está paliando con éxito o evidente descenso de publicidade nas súas páxinas.
Que o porto de Vigo anúnciese en Vigo en lugar de utilizar eses recursos para promocionarse no exterior, ten tela mariñeira. Aínda que tamén hai que se trata dunha perversión que non inventou a Porro, nin moito menos. Fíxoo, de forma igual de abusiva, Caballero . E en menor medida os anteriores, coa matizable excepción de Julio Pedrosa, quen, como consecuencia, sufriu unha dura campaña do Faro.
Non só iso: como represalia aos lóxicos recortes publicitarios de Pedrosa, Faro de Vigo causou un tremendo dano a Vigo, á súa actividade industrial e portuaria, contribuíndo decisivamente á paralización das obras de ampliación dos peiraos do Areal.
OS SILENCIOS DO FARO
A cambio dos grandes anuncios de páxina e outras fórmulas propagandísticas, Faro de Vigo ofrece tanto a Corina como a Caballero ampla cobertura dos seus actos e programas. Evidentemente, sen tomar partido. Procurando manter un equilibrio que fai supor que as substanciosas, millonarias contribucións que chegan á súa caixa desde a Alcaldía e a Autoridade Portuaria teñen un monto similar. En ocasións, o xornal ata estimula a competencia entre ambos, o que inmediatamente se traduce en maiores achegas.
Pero ese xornal tan decano e peculiar non se limita a publicar con gran alarde tipográfico os supostos logros dos seus campións económicos. Tan importantes son para Perly como para Abel os seus clamorosos silencios. O Faro nunca mencionará, por exemplo, o sospeitoso incremento de patrimonio de Corina Porro. Nin comentará que Caballero, moi conscientemente, rodéase dun mediocre equipo de mediocres baixiños. Para aparecer na foto máis destacado.
O Faro cobra pola propaganda, a cobertura en positivo e os silencios ou apagamentos informativos.
EMPRESA FORÁNEA QUE EXPLOTA VIGO
Grazas á súa función de valo publicitario política, recorrendo tamén ao "pressing" se fai falta, o diario que leva o nome de Vigo na súa cabeceira é, probablemente, o máis rendible dos dezaoito que, repartidos por España, forman parte do grupo editorial Prensa Ibérica.
Un grupo editorial que atopou na cidade de Vigo a súa mellor vaca leiteira. Que ordeña a conciencia mediante as eficaces directrices que aplican xestores chegados de fóra. Concretamente da Nova España, de Oviedo, que esa é a procedencia dos seus directores.
Seguramente por iso, logo de tantos anos, Prensa Ibérica descabalgou da dirección xeral do Faro a Ceferino de Blas, no seu momento tamén procedente de Asturias. Porque De Blas, tras décadas de residencia na nosa cidade, e a pesar das súas resistencias, converteuse nun vigués. O que non interesaba ao grupo, xa que a defensa dos intereses de Vigo por encima doutros criterios podía pór en cuestión a rendibilidade do xornal.
X.L. EIRAS-Vigoempresa.com

domingo, 25 de outubro de 2009

DÍAZ FERRÁN PODERÍA SER INHABILITADO

Economía investiga a solvencia da aseguradora Mercurio do líder da patronal

A Gerardo Díaz Ferrán crécenlle os ananos. Se o líder da CEOE xa tiña serias dificultades para manter á flote as súas empresas e está á espera de saber se será xulgado pola Audiencia Nacional por desviar diñeiro público proveniente dos gobernos de Aznar, agora será tamén investigado polo Ministerio de Interior por posibles irregularidades nunha das súas empresas, a aseguradora Mercurio, especializada en xestionar seguros de autobuses.
Sen fondos para atender aos seus clientes
Segundo informa Público, o xefe dos empresarios podería quedar inhabilitado para traballar no sector dos seguros durante os próximos dez anos se se comproba que Seguros Mercurio carece de fondos suficientes para facer fronte aos posibles sinistros que poderían sufrir os seus clientes. O regulador do sector seguros, dependente de Economía, solicitou a investigación da sociedade e abriu un acta de infracción á entidade, á que acusa desa falta de cobertura.
Reincidente
Segundo a investigación, Mercurio podería necesitar algo máis de nove millóns de euros para lograr os fondos que lle require o regulador. Non é a primeira vez que a entidade incorre nunha infracción: xa en 2004 a Dirección Xeral de Seguros impúxolle medidas de control específicas polo mesmo motivo: non ter a cobertura suficiente para facer fronte aos imprevistos dos seus asegurados.
Podería quedar inhabilitado
Se o regulador chega a sancionar á empresa, isto podería supor a inhabilitación dos seus administradores para exercer cargos durante dez anos en calquera outra empresa do sector, é dicir, o presidente da patronal podería estar incapacitado para exercer como empresario nun sector económico.
Sen comprador
Seguros Mercurio, que se encarga principalmente de asegurar os vehículos do Grupo Marsans, tamén propiedade de Díaz Ferrán, dá emprego a un centenar de traballadores, pero leva meses co cartel de "véndese" sen atopar comprador. Economía podería estar investigando tamén os negocios inmobiliarios da aseguradora, que estivo actuando como arrendadora e arrendataria de varios locais para Viaxes Marsans, entre outros.
Doazóns a Fundescam
A polémica empresa foi ademais a elixida polo xefe da patronal para facer doazóns a Fundescam, a organización dependente do PP de Madrid que custeou parte das campañas electorais de Esperanza Aguirre. Mercurio pagou un total de 246.000 euros a Fundescam en 2003 en tres pagos en concepto de doazóns. Naquel momento, Díaz Ferrán era presidente da patronal madrileña.
El Plural

sábado, 24 de outubro de 2009

IMPUTADA A PRESIDENTA DO PARLAMENTO BALEAR POR CORRUPCIÓN URBANÍSTICA

Maria Antònia Munar, presidenta de honra de Unió Mallorquina (UM), foi citada para declarar sobre o caso Can Domenge

O maxistrado instrutor do Tribunal Superior de Justícia de Illas Baleares (TSJIB), Javier Muñoz, ditou hoxe providencia na que cita a declarar en calidade de imputados a Maria Antònia Munar, presidenta do Parlamento balear e tamén ao deputado do PP, Fernando Louro. O xuíz indaga o caso Can Domege, por supostos posibles delitos de malversación de fondos, revelación de segredos oficiais e prevaricación na adxudicación duns terreos de Palma para construír 600 vivendas. A operación efectuouna o Consell de Mallorca na pasada lexislatura, baixo a presidencia de Maria Antònia Munar co apoio do PP.
Munar, presidenta fundadora do grupo Unió Mallorquina (UM), é unha das figuras crave na formación das maiorías políticas co PP desde os anos 80. Nas últimas lexislaturas xestionou as maiorías do PP con Jaume Matas e de Francesc Antich do PSOE. Na causa de Can Domenge, polo último gran solar dispoñible no centro de Palma, de 52.000 metros cadrados, está imputado tamén Miquel Nadal, conselleiro de Turismo de Baleares e ex líder de Unió Mallorquina (UM). Nadal, ex vicepresidente do Consell, rexeitou que vaia dimitir do Goberno do Baleares. Catro políticos de UM están procesados neste sumario.
O Consell premiou a oferta inmobiliaria de 30 millóns das firmas Sacresa e Ferrá-Tur cun proxecto do arquitecto Jean Nouvel. Nadal antes de convocar o concurso reuniuse co ex conselleiro da Generalitat Joan Maria Pujals (CIU), que representaba a Sacresa. A empresa Núñez e Navarro, que ofreceu 60 millóns ao Consell, se querelló contra os políticos da antiga maioría de UM e PP que votaron a decisión.
Un xuíz de Palma fixou unha fianza civil de 38,5 millóns de euros para diversos políticos e empresarios que interviñeron na toma de decisións e trámites previdos, entre eles o actual presidente de UM, Miquel Àngel Flaquer, a empresa Sacresa e o político catalán Joan Maria Pujals.

venres, 23 de outubro de 2009

ESPAÑA PODRECIDA DE CORRUPCIÓN

A Policía "toma" o Concello del Ejido nunha operación contra o branqueo

Os axentes da Policía Nacional están efectuando un rexistro desde primeira hora da mañá de onte nas dependencias do concello de El Ejido. Nunha operación ordenada pola Fiscalía Anticorrupción, os axentes investigan unha presunta trama de branqueo de capitais que se saldou, por agora, con 20 detidos, entre eles, o alcalde da localidade, Juan Enciso
A Policía Nacional detivo a vinte persoas nunha operación contra o branqueo de capitais que se desenvolveu en Almería, Madrid, Sevilla e El Ejido (Almería), cuxo concello foi rexistrado. A titular do Xulgado de Instrución número 2 de Almería, a instancias da Fiscalía Anticorrupción nesta provincia, ordenou a detención de vinte persoas e os rexistros dos seus domicilios, así como das sedes de doce sociedades, a Empresa Mixta de Servizos Municipais SA (El Sur) e o Concello del Ejido.
Operación "Poñente"
Aos detidos nesta operación, denominada Poñente, impútanselles os delitos continuados de branqueo de capitais, malversación de caudais públicos, suborno, trafico de influencias e falsidade en documento mercantil. As detencións e rexistros tiveron lugar nos municipios de Almería, El Ejido, Madrid e Sevilla. A nota da Fiscalía explica que a súa investigación empezou en 2007 coa intervención da Unidades de Apoio de Policía Xudicial, intervención Xeral da Administración do Estado e Axencia Tributaria adscritas á Fiscalía Especial Anticorrupción, así como a Xefatura Superior de Policía de Granada, a Unidade de Policía Xudicial adscrita á Fiscalía Superior de Andalucía e a Comisaría de Policía de Almería.
Trama empresarial
A operación responde a unha trama empresarial creada polos detidos ao redor da Empresa Mixta de Servizos Municipais SA (El Sur) de El Ejido e o Concello de devandita localidade. As dilixencias da Fiscalía foron xudicializadas en abril de 2009 acordándose pola titular do Xulgado a intervención telefónica dos terminais dos detidos máis relevantes na trama empresarial. As dilixencias foron declaradas secretas pola Xuíz instrutora do caso e continúan en devandito estado. Por outra banda, a empresa mixta de servizos municipais desde fai uns meses está no punto de mira, entre outras cuestións, por un suposto traspaso ilegal de traballadores das subcontratas Arborimar e Maviroad.
CC.OO. denunciou
O sindicato CC.OO. denunciou nunha nota a situación que se vive na empresa e asegura que a intervención ordenada pola Fiscalía Anticorrupción débese a este caso. CC.OO. apunta que os axentes "non están deixando saír aos funcionarios" do Concello de El Ejido ata que faciliten as claves dos seus computadores e están prohibindo a entrada e saída ao inmoble.
Escisión do PP
Juan Enciso, alcalde de El Ejido, é o Presidente do PAL, Partido de Almería, unha formación provincial nacida dunha escisión do Partido Popular na provincia almeriense.

xoves, 22 de outubro de 2009

A REDE NATURA 2000 E OS ESPAZOS NATURAIS PROTEXIDOS

Despois do paro, un dos conflitos máis frecuentes en Galicia é o medio ambiente, o seu coidado e conservación. Os responsables do tema definiron no seu momento a Rede Natura 2000 por aplicación da directiva 92/43/CE de conservación de hábitats naturais e de flora e fauna silvestre, incluída logo na lexislación nacional no Real Decreto 1997/1995. A directiva trata de garantir a biodiversidade aplicando as medidas para conservación vixentes na Unión Europea.
O Consello da Xunta aprobou unha proposta -de 66 espazos e unha superficie total de 370.000 hectáreas, o 12,32% de Galicia- aparentemente coherente pero viciada de orixe. O talón de Aquiles da Rede Natura é considerar que a superficie de Galicia que reserva é unha alfombra de chans, plantas, augas, aire e animais sen relación co soporte físico sobre o que se instala, que considera como unha base física que non cambia, o que non é certo. Outro problema non valorado suficientemente é que no espazo da rede existe unha poboación humana que vive e desenvolve as súas actividades nel desde fai séculos con dereitos sobre o terreo ocupado. O caso da negativa dos habitantes do futuro parque natural dos Ancares é bastante significativo.
Das 66 zonas seleccionadas, o parque nacional das Illas Atlánticas é o único ben definido e seguro: rodeado polo mar, os seus límites non variarán substancialmente nos próximos séculos e a presión antrópica é escasa (excepto nas illas Cíes). Os restantes 65 espazos da Rede Natura, uns máis que outros, están ameazados por perigos naturais ou antrópicos e case sempre ambos. Vexamos o caso do complexo dunar de Corrubedo e lagoa de Carregal e Vixán. A duna de Corrubedo comezou a formarse fai 5.000 anos, cando o nivel do mar empezou a subir desde 5 ou 6 metros por baixo da posición actual. Agora, o ascenso do nivel do mar e a erosión do vento están destruíndo a duna, que xa non recibe achegues de area da praia. En breve producirase a rotura da barra que limita a lagoa de Carregal e Vixán co mar. Pero na parte alta de calquera praia galega podemos ver que sucede o mesmo: as súas dunas ou ben están mortas ou agonizantes, e a súa vida depende do tempo que tarde o vento (que xa non as alimenta con area) en erosionarlas e a vexetación en cubrilas. Moitas cidades costeiras galegas foron edificadas sobre dunas cubertas pola vexetación (A Coruña, Vigo, Fisterra, A Pobra do Caramiñal, A Illa de Arousa). A duna de Corrubedo e a lagoa de Carregal e Vixán están condenadas a desaparecer de aquí a finais de século. Corrubedo perderá aos poucos altura e Carregal e Vixán converteranse en pequenos golfos ocupados polo mar durante a marea alta. Da mesma forma, todos os humidais costeiros de Galicia: Frouxeira, Doniños, Traba, Caldebarcos, Carnota, Louro, etcétera, están condenados a desaparecer erosionados polo mar. O quentamento global transformou os espazos costeiros da Rede Natura en contornas cada vez mais fráxiles por unha mal formulación das premisas de partida. Houbera sido mellor ser menos ambiciosos e seleccionar adecuadamente os espazos a protexer co fin de non vernos envolvidos nunha cadea continua de reivindicacións e protestas por efectos imposibles de evitar.
Juan Ramón Vidal Romaní

mércores, 21 de outubro de 2009

A AUTORIDADE PORTUARIA NON ACODE Á MESA DE DIÁLOGO SOBRE MASSÓ CONVOCADA POR MAR

Concello, Confraría e Marina Atlántica manifestaron a súa sorpresa e desagrado

Rotundo fracaso. A Autoridade Portuaria non acudiu á mesa de diálogo convocada pola conselleira de Mar, Rosa Quintana, para afrontar o conflito do porto deportivo de Massó. A súa ausencia sorprendeu a todos: representantes da Confraría de Pescadores (o patrón maior Evaristo Fernández e o avogado do depósito); do Concello, alcaldesa Clara Milllán e o asesor xurídico e da empresa Marina Atlántica, o propio Ubaldino Rodríguez Bello e o enxeñeiro Manuel Cameáns. O malestar foi absoluto por parte da rexedora, que considera unha falta de respecto dos cangueses a reiterada postura da Autoridade Portuaria, que por segunda vez non acode a unha mesa de diálogo. Ás 10 da mañá, a escusa esgrimida pola conselleira Rosa Quintana foi que Corina Porro non puidera acudir por problemas de axenda. Ao mediodía, Corina Porro aseguraba: "Non teño nada que dicir nin que facer respecto diso. Xa hai suficientes sentenzas favorables á empresa. Non temos nada que achegar. Non imos rescatar a concesión nin nada diso".
Ante a ausencia da Autoridade Portuaria e que a conselleira Rosa Quintana aseguraba que o seu papel era só de árbitro , aínda que acudise como delegada do propio presidente da Xunta de Galicia, Alberto Núñez Feijóo, a mesa de diálogo carecía xa de sentido. A indignación da alcaldesa foi maior cando Rosa Quintana asegurou que o venres xa coñecía que non ía acudir ningún representante da Autoridade Portuaria. Polos demais, todos mantivéronse nos mesmo de sempre. A Confraría de Pescadores que se impida a obra; o Concello, que non pode parala e a empresa que hai sentenzas xudiciais suficiente para que esta continúe.
Proposta da alcaldesa
Así as cousas, Clara Millán desvelou onte a proposta que gardaba para o pleno do presente mes. Presentará unha moción á próxima sesión para instar á Autoridade Portuaria a que non prorrogue a concesión a Marina Atlántica. O día 29 de xaneiro de 2010 finaliza a prórroga de 22 meses outorgada polo consello de administración da Autoridade Portuaria de Vigo o 27 de marzo de 2008 para que a empresa finalizase as obras da concesión. Deuse ha unha primeira prórroga por 12 meses en maio de 2007. A proposta realizaraa a alcaldesa como máxima responsable do departamento de Urbanismo.
Clara Millán manifestou a súa indignación por todo o sucedido e afirma que cada vez está máis convencida de que se trata dunha manobra do Partido Popular para minar a un goberno con alcalde do BNG. "Non créome que isto pase por casualidade. É unha falta de respecto ós veciños de Cangas a ausencia dá Autoridade Portuaria. Tampouco créome que ou que dixo a conselleira de que non sabía nada dá situación en que se atopaba ou sector pesqueiro en Cangas". A suposta ignorancia da conselleira tampouco a entendeu a Confraría de Pescadores e a empresa ofreceuse a darlle toda a documentación que tiña no seu poder sobre o tema. Marina Atlántica tampouco viu con bos ollos a segunda ausencia da Autoridade Portuaria a unha mesa de diálogo. A empresa di que segue aberta ao mesmo.
Faro de Vigo

martes, 20 de outubro de 2009

A CORRUPCIÓN NON PODE SAÍRLLE GRATIS AOS PARTIDOS

A corrupción é unha enfermidade cíclica da política española na súa curta historia democrática. Tanto que os cidadáns parecen xa anestesiados ante os seus efectos. Resulta preocupante que nas zonas onde se concentran os casos de corrupción denunciados, os partidos implicados non sufran desgaste algún, segundo as sondaxes. É dicir, que os votantes considérana xa consustancial á política. Esa aparente claudicación da cidadanía non pode ser aproveitada polos partidos para non tomar decisións contra os seus dirixentes implicados. Ao contrario, a súa responsabilidade é cortar de raíz calquera brote corrupto para devolver aos españois a confianza na política.

luns, 19 de outubro de 2009

¡QUE BONITO ES TODO!

Ingresos con orixe "sen especificar", control absoluto sobre alcaldes e obras, pago de comisións, financiamento ilegal, vontades compradas a golpe de talonario e agasallos de luxo, adxudicacións irregulares...

PP galego: "diñeiro negro e servizos prestados"
Un informe da Unidade de Delitos Económicos e Fiscais (UDEF) evidencia que as empresas da trama Gürtel tiveron unha destacada presenza en todos os actos do PP que se celebraron en Galicia de 1996 a 1999 e que o pago da metade deles fíxose efectivo en diñeiro negro. Naqueles anos Pablo Crespo, un dos primeiros detidos da trama, era Secretario de Organización do PP galego.
Fai uns días Feijóo declarou que "facerme responsable a min de algo que pasou en 1999 é política ficción (...) pois eu, nesa época, nin se queira estaba afiliado". Con todo, desde o PSOE asegúranse que "Pablo Crespo era un estreito colaborador de Feijóo cando formaba parte do Consello de Administración de Portos de Galicia e Feijóo era o máximo responsable deste organismo como conselleiro de Política Territorial".
As mesmas fontes aseguran que outros dous "homes crave" do PP galego están estreitamente relacionados coa Gúrtel, Carlos Negreira, presidente dos populares galegos e Rafael Louzán, presidente da Deputación de Pontevedra.
Segundo o secretario xeral dos socialistas galegos, Manuel Vázquez, "hai datos documentais que apuntan a que o presidente da Deputación de Pontevedra está claramente relacionado co caso Gürtel a través da contratación de traballos" e que a relación de Negreira débese "á súa xestión á fronte de Portos de Galicia con contratacións a empresas vinculadas á trama de corrupción que investiga o Tribunal Superior de Xustiza de Madrid e o Tribunal Supremo" ¿Terá Feijóo que asumir en primeira persoa a súa recomendación a Camps? aquilo de... "Que cada pau aguante a súa vela"...
Responsabilidade penal e responsabilidade política
Cando en febreiro estalou o escándalo Gürtel, os dirixentes do PP optaron pola técnica do avestruz e presentáronse como vítimas dunha campaña de acoso e derriba socavando o estado de dereito. Os dirixentes do PP desacreditaron as acusacións xudiciais. Difundiron como argumento para o seu defensa que o xuíz Garzón inventábase todo tipo de acusacións co único obxectivo de prexudicarlles e con iso lograron que o maxistrado inhibísese no caso aínda que a recusación que presentaron contra el foi rexeitada. Con todo, non puideron evitar que outros xuíces confirmasen as acusacións. A partir dese momento os dardos envelenados do PP dirixíronse cara ao Ministerio do Interior e as forzas de seguridade, que segundo os populares filtraban partes do sumario coa aviesa intención de prexudicar ao seu partido.
"Estou esperando que Cospedal vaia ao Xulgado"
Cospedal, logo de dicir a viva voz que se estaban vulnerando os dereitos fundamentais, logo de emitir sen proba algunha gravísimas acusacións nun desesperado intento de defender o indefendible, recoñece agora -cando ata desde dentro do seu propio partido esixen medidas-, que "é posible que persoas relacionadas no seu momento ou actualmente co PP tivesen comportamentos irregulares ou ilegais
"Estou esperando que Cospedal vaia ao Xulgado. Eu págolle o taxi, ata o avogado" dixo fai uns días Rubalcaba, pero onde realmente ten que irse Cospedal é á súa casa porque o cargo que ostenta vénlle moi grande, case tan grande como a Rajoy o seu.
Rajoy "a velas vir"
En galego, a expresión "a velas vir" define ás persoas que "non fan nada" que "observan sen intervir", unha definición que ten en Rajoy ao seu máximo expoñente.
Rajoy recomenda aos seus afiliados que miren cara a outro lado, que se preocupen doutras cuestións, que sigan o seu exemplo...
E aínda terá a desvergoña de presentarse como candidato a outras eleccións...
Pilar Rego

domingo, 18 de outubro de 2009

ABEL CABALLERO SI PAGA A TRAIDORES

Caballero contratou no Concello e no Porto a 5 fillos de cargos do PSOE. Outros familiares foron incluídos nos seus equipos grazas aos plans de fomento do emprego do bipartito

O alcalde de Vigo, Abel Caballero, está atopando entre os fillos e familiares dos seus concelleiros e cargos do PSOE local -que el preside- unha auténtica canteira de profesionais cos que ocupar as prazas libres nos equipos que constituíu no Concello olívico e antes no Porto, do que foi máximo responsable antes de converterse en rexedor municipal. Nada menos que cinco fillos de edís e dirixentes do PSOE vigués ocupan postos en ambas as institucións desde que o ex ministro de Transportes fíxose cargo delas.
O propio deixou a súa firma plasmada nun dos contratos realizados á filla do seu concelleiro de Tráfico e Mobilidade -o socialista Xulio Calviño (o tránsfuga do PXOM) contratada como socióloga do departamento de Urbanismo.
Ademais da filla do responsable da seguridade local, iniciou o seu mandato no Porto vigués contratando á filla da súa actual concelleira de Vías e Obras, Isaura Abelairas, entón edil da oposición. Na institución portuaria, o agora rexedor fichou á filla do seu concelleiro de Distritos e secretario de Organización do PSOE local, Anxo Rivas. Devandita contratación para un posto de telefonista chegou a ser denunciada polos representantes sindicais do Porto ao asegurar que a elixida non quedara no primeiro posto no concurso de méritos convocado ao efecto.
Co seu salto á alcaldía, fichou a unha filla do segundo matrimonio do seu edil de Xestión Municipal, Carlos López Font, para ocupar a xerencia da Mancomunidade Intermunicipal de Vigo. Outra filla, neste caso do parlamentario e secretario xeral do PSOE vigués, Manuel Galego, foi tamén contratada polo alcalde para integrala no seu equipo persoal na área de relacións institucionais e prensa, gabinete no que neste mesmo ano foi fichado como asesor o cuñado da ex concelleira e agora portavoz socialista no Senado, Carmela Silva.
Fomento do emprego
Varios dos contratos realizados por en favor dos fillos de edís e altos cargos do PSOE, así como outros dirixentes do seu mesmo partido, realizáronse con cargo aos programas de fomento do emprego destinados a parados, subvencionados pola Xunta cando a Consellería de Traballo estaba dirixida na época do bipartito polo entón número dous do PSdeG, Ricardo Varela. Así consta no contrato da filla do edil de Tráfico -e que expira en decembro próximo-, un dos auspiciados por un convenio entre e Varela que lle supuxo ao Concello vigués o ingreso de 1,8 millóns de euros, aínda que o rexedor pedira case cinco.
La Voz

sábado, 17 de outubro de 2009

TI VAI FACENDO

A máxima que titula estas liñas dirixiu a política urbanística en Galicia durante décadas. Coa mesma particular relaxación levantáronse cortellos e construído urbanizacións. Na Galicia rural e na urbana. Na costa e no interior. Os encargados de velar polo respecto da norma miraron para outro lado coa torticera convicción de que detrás de cada consentimento había un estómago agradecido moi predisposto á hora de votar. Pero algúns tribunais decidiron cobrarse unha factura que terá moitos euros de recarga. Os concellos que consentiron, como o de Vigo, empezan a temer as consecuencias do ti vai facendo: impopulares demolicións e multimillonarias indemnizacións. Todo moi edificante.
Fernándo Tabarés

venres, 16 de outubro de 2009

SR. RAJOY: O DIÑEIRO DE DON "VITO" É DOS CONTRIBUÍNTES

Soster publicamente que catro caraduras montaron unha trama para aproveitarse do Partido Popular, sometido agora a unha suposta persecución política, é un insulto á intelixencia. Nada menos que 18 cargos do PP (de momento)recibiron, en diñeiro branco ou negro ou en especie, 6,3 millóns de euros, cantidade coa que se poden comprar 25 Ferraris último modelo ou 32 pisos de 200.000 euros, iso depende das necesidades ou caprichos de cada cal. O importante de verdade, o que convén que ninguén esqueza, é que ese diñeiro pertence a todos os contribuíntes. Non sae da perspicacia financeira de Don Vito Correa nin dun charramangueiro do calibre do Bigotes. Nin sequera sae de afortunados investimentos en arte do ex tesoureiro e aínda senador Luís Bárcenas ou da aguda visión comercial de conselleiros, alcaldes e concelleiros do PP. As probas deses subornos que figuran no sumario do caso Gürtel son contundentes, como o son tamén as que levan á conclusión de que o PP financiouse ilegalmente polo menos en tres comunidades autónomas. Obviamente con moito máis diñeiro, que tamén sae das arcas públicas. Dito doutro xeito: dos impostos que pagamos entre todos. Deses mesmos impostos cuxa subida cualifica Mariano Rajoy de catástrofe absoluta para o futuro de España.

Os dirixentes do PP teñen perfecto dereito a enganarse a si mesmos coa estratexia de culpar sempre ao próximo dos seus propios males. Pero non a ofender ao cidadán ao que se roubou descaradamente.
JESÚS MARAÑA

xoves, 15 de outubro de 2009

CORRUPCIÓN OU TRANSPARENCIA

Non fai falta esforzarse para ver como a corrupción ábrese paso en todas direccións, fai uso da forza, do poder e do diñeiro convertendo os seus desexos en realidade, e con iso corrompe as persoas, as empresas e as institucións, tamén vai rompendo estados e xerando pobreza e miseria entre os máis débiles do noso planeta. A corrupción mantense indiferente, o seu único obxectivo é a súa riqueza, o seu poder, posuír máis, acumular máis.
E é que cando convivimos coa corrupción nun país desenvolvido sentimos vergoña. A corrupción paséase indiferente sen mostrar vergoña nin pudor no noso país, un país desenvolvido, democrático e solidario, din. En cambio, a tolerancia coa corrupción chega aos niveis máis altos, ou iso parécenos ao ver día si e día tamén titulares informativos dando mostras dela, ou accións xudiciais mínimas e tremendamente decepcionantes.
Se isto ocorre en países desenvolvidos como o noso, que pasará en países do terceiro mundo, países rotos e empobrecidos, sen nada no horizonte que dea esperanza á súa poboación, países onde a idea da morte por fame é aceptada como un mal endémico imposible de erradicar, din con total resignación. Mentres a corrupción e os corruptos séguense paseando con indiferenza, ante a mirada taciturna de gobernos, políticos e cidadáns que apenas podemos dar crédito ao que ocorre.
Parece coma se ignorásemos a forza da transparencia como norma, transparencia máis aló das palabras, transparencia en todo tipo de transaccións mercantís e financeiras, transparencia na aplicación de leis penais non tolerantes con ningún tipo de corrupción, a transparencia é o antídoto contra a corrupción e os corruptos, xera igualdade ante a lei e o ben común, favorecendo a redistribución da riqueza e pondo un pouco de esperanza en priorizar aquilo que debe ir primeiro: a vida e a dignidade de todas as persoas.

mércores, 14 de outubro de 2009

LOIS PÉREZ CASTRILLO ASINOU UN CONVENIO SEN PUBLICIDADE

Carrumeiro cobrou 69.000 euros do bipartito por gardar material

O Consorcio Galego de Servizos dá Igualdade e do Benestar, posto en marcha polo BNG desde a Vicepresidencia da Xunta, pagou 69.000 euros á empresa Carrumeiro Media, fundada por dirixentes do mesmo partido, para a "almacenaxe, distribución e conservación de diverso material" do consorcio.Tres das persoas que constituíron Carrumeiro foron Xoán Manuel Bazarra Agulla, Alberte Soto Soto e Alberte Ansede Estraviz que deixaron os seus postos na empresa un ano despois de que o bipartito asumise o goberno da Xunta, no que ocupaban altos cargos de Industria e Medio Rural os dous primeiros, mentres que Ansede pasou a levar a Organización do BNG.
O anterior xerente do Consorcio, o nacionalista Lois Pérez Castrillo, asinou un convenio sen publicidade e por un ano con Carrumeiro para "almacenaxe, distribución e conservación de diverso material", aseguraron fontes da Consellería de Traballo. Carrumeiro recibiu contratos da Xunta do bipartito por valor de 1,1 millóns de euros. O actual xerente do Consorcio, Roberto Rodríguez, fixo a acusación onte, en comisión parlamentaria, ao suxerir que a empresa, con "certa vinculación" ao BNG, encargábase do "desprazamento diario entre as oficinas" do Consorcio e os edificios da Xunta en San Caetano, a uns catro quilómetros. Rodríguez defendeu a contratación dun chofer para o seu posto de xerente xa que, dixo, antes tamén existía porque "con carácter habitual" contratábase a un taxista, "sempre o mesmo", que chegou a cobrar entre 1.000 e 1.900 euros. Carrumeiro recibiu de Vicepresidencia 500.000 euros en contratos nos dous últimos anos do bipartito.
Centros de día
O xerente do Consorcio compareceu en comisión para explicar a situación de 15 centros do día construídos polo Consorcio e 8 conveniados con concellos que, segundo defendeu o portavoz do BNG, Carlos Aymerich, "xa tiñan que estar abertos".
Rodríguez explicou que 12 destes centros abrirán as súas portas antes de final de ano, data para a que a Xunta prometeu 400 novas prazas en centros de días. Ademais, outros catro centros xa teñen adxudicado o contrato para dotalos de equipamentos. Os sete restantes será "imposible" que entren en funcionamentos entre finais de ano e inicios de 2010.
EL PAIS

martes, 13 de outubro de 2009

IBERDROLA FURA O CANON DO SIL PARA EXPORTAR ENERXÍA A PORTUGAL

A eléctrica fornecerá ao país luso con dúas centrais en plena Rede Natura

Iberdrola apontoará a súa posición no mercado eléctrico portugués desde os polémicos aproveitamentos hidroeléctricos que levanta na conca do Sil, unha zona protexida polo seu alto valor ambiental. A compañía que preside Ignacio Sánchez Galán ten entre os seus plans a subministración de enerxía ao país veciño desde Galicia a partir de 2012, cando está previsto que finalice a construción das centrais de Santo Estevo II e San Pedro II, que aumentarán a súa capacidade en algo máis de 200 megavatios, sobre os 340 megavatios que dispón hoxe ambas as instalacións.
A compañía vasca aproveitará a ampliación da interconexión con Portugal que realiza Rede Eléctrica, que tamén prevé finalizar a súa execución en devanditos anos. Este transvasamento manterase polo menos ata 2018, cando entre en funcionamento o macroproyecto hidráulico que Iberdrola levanta no Alto Támega, na Cuenca del Duero, preto da localidade lusa de Chaves, un dos de maior dimensión de Europa, e con capacidade para fornecer a un millón de habitantes.
"Unha vez entren en funcionamento dos novos saltos do Sil", sinalan fontes de Iberdrola, "abordarase a evacuación da electricidade coa referencia do mercado portugués, xa que a planificación enerxética actual establece a integración práctica de ambos os países en canto á distribución de electricidade". "Esta posibilidade queda reforzada", explican, "se temos en conta que a central do Alto Támega non estará lista ata o 2018". Con todo, matizan que resulta difícil avanzar cálculos exactos sobre "o que vaia ocorrer coa electricidade que se xere nas presas do Sil, xa que a futuro a súa venda tamén dependerá do mercado e de como estea a demanda en cada momento e lugar". Cando en xaneiro presentou o proxecto luso, Iberdrola sinalou que "dada a localización desta nova infraestrutura, a escasa distancia de Galicia, onde está previsto reforzar as interconexiones eléctricas entre España e Portugal, e próxima aos aproveitamentos españois del Duero e o Sil, esperamos optimizar os seus custos de explotación", esbozando así un esquema de operación conxunta de toda a súa infraestrutura luso-galaica.
O proxecto industrial da compañía no país veciño prevé destinar, entre 2012 e 2018, ao redor de 1.700 millóns de euros para construír catro novas presas (Gouvãé, Padroselos, Alto Támega e Daivõé), que poderá explotar durante un período de 65 anos. Estas novas centrais, as dúas primeiras de bombeo (900 megavatios) e as outras dúas de turbinación pura (234), serán capaces de producir uns 2.000 gigavatios hora ao ano, cifra que representa o 3% do consumo eléctrico portugués e que será suficiente para atender o consumo anual de aproximadamente un millón de persoas.
Iberdrola é xa a primeira compañía española do mercado liberalizado portugués de electricidade por número de clientes e o segundo operador comercial do país, só por detrás da lusa EDP. A nova conexión a 400 kilovoltios con Portugal, entre Cartelle-Lindoso, que levanta Rede Eléctrica, e que servirá de ponte para reforzar a interconexión enerxética, deberá estar en marcha en 2013. "Co proxecto do Alto Támega no horizonte e a integración do mercado ibérico da electricidade, os nosos técnicos consideran que sería moi probable que a futuro sexa Portugal o que fornecese electricidade ao mercado español e non ao revés", din fontes de Iberdrola. "Cos desenvolvementos de bombeo que se van a facer en Portugal", explican, "é probable que se converta en clave para suplir a inestabilidade da enerxía eólica que se vai a desenvolver en España e especialmente en Galicia".
EL PAIS

luns, 12 de outubro de 2009

O PP DE FRAGA PAGOU EN NEGRO A TRAMA GÜRTEL

A caixa B de Pontevedra proba que existía unha facturación dual. Rajoy estaba ao tanto dos pagos en diñeiro negro ás empresas de Correa

O Partido Popular galego pagou 3.224.826 euros en diñeiro negro, entre abril de 1996 e setembro de 1999, aos provedores que lle organizaron todo tipo de eventos, segundo revela un informe da Brigada de Branqueo da Policía, que conclúe que existen indicios dun presunto financiamento ilegal do PP.
O presidente dos populares galegos durante aqueles anos era Manuel Fraga, que tiña como secretario de Organización do partido a Pablo Crespo, hoxe en prisión acusado de ser un dos xefe da trama Gürtel, e como secretario xeral a José Cuiña, falecido en 2007 e implicado en múltiples escándalos durante a súa traxectoria política.

A caixa de Pontevedra
As conclusións da Policía baséanse na análise dos documentos atopados na caixa de seguridade número 5 da oficina do Banco Santander na rúa Peregrina de Pontevedra, cuxo titular era Pablo Crespo. O rexistro na entidade realizouse o pasado 19 de febreiro, por orde xudicial, cando o caso de corrupción xa estalara e Crespo atopábase en prisión.

Máis de tres millóns en negro
Nos documentos en poder da Policía detallábanse os gastos totais do PP de Galicia entre os anos 1996 e 1999, que ascenderon a 6,1 millóns de euros. Deles, máis da metade pagáronse en negro.

A Brigada de Branqueo
A Brigada de Branqueo explica no seu informe que as cantidades abonadas en diñeiro B divídense en dous grupos: "un que corresponde a pagos realizados onde existe un soporte documental do mesmo mediante notas de recibín, recibos, etc, que ascenden a 2.640.246 euros, e outro que se refire a pagos realizados onde non existe un soporte documental do mesmo, cuxo montante ascende a 584.580 euros".

As empresas provedoras
Nos documentos escondidos na caixa de seguridade da entidade bancaria figuraba unha relación de empresas que organizaran os actos do PP galego, pero dos que o partido non tiña nin un recibín. Nun dos papeis atopados, Crespo escribe "que está intentando localizar os xustificantes de devanditas empresas e impórtelos correspondentes. Segundo a Policía, son os seguintes: FCS (126.000 euros), A-Un Asociados (120.000 euros) e Special Events (114.000 euros).

Empresas Gürtel
Os investigadores conclúen que dous desas empresas, Special Events e FCS, forman parte do armazón empresarial de Francisco Correa, o xefe de Gürtel. No informe non se realiza ningún comentario sobre a terceira sociedade, A-Uno Asociados. No Rexistro Mercantil Central figura unha empresa con devandita denominación, constituída en 1997 e dedicada á publicidade.

domingo, 11 de outubro de 2009

A AUDIENCIA DA CORUÑA VOLVE CULPAR A FOMENTO POR AFASTAR O "PRESTIGE"

O auto do tribunal reprocha á xuíz de Corcubión que acuse de "prudente e razoable" unha decisión que foi un "erro clamoroso"

A Audiencia Provincial da Coruña ordenou que se impute de novo ao ex director xeneral da Mariña Mercante José Luís López-Sors, ao que considera responsable da decisión tomada polo Ministerio de Fomento en 2002 de afastar o Prestige da costa galega cando empezaba a perder fuel.
O tribunal coruñés botou por terra o auto da xuíz de Corcubión, Carmen Veiras, encargada do sumario, quen retirara a acusación contra López -Sors por considerar que actuou de forma "razoable e prudente" cando se negou a dar refuxio en porto ao petroleiro grego, o 13 de novembro de 2002, despois de que este sufrise unha vía de auga fronte á costa de Finisterre.
A decisión da Audiencia abre de novo a porta a esixir responsabilidades ao Estado español pola enorme marea negra que seguiu ao afundimento do petroleiro tras seis días de periplo polo Atlántico. O auto da Audiencia desmonta con contundencia os argumentos da xuíz de Corcubión, á que reprocha que acuse de "prudente e razoable" unha decisión -a de afastar o buque da costa- que logo se revelou un "erro clamoroso".
O tribunal ordena que López-Sors sexa xulgado por "responsabilidade criminal con imprudencia grave" xunto aos outros tres imputados, o capitán, Apostolos Mangouras, e dous oficiais, un de nacionalidade grega e outro filipina. A imputación do ex director xeneral atende varios recursos presentados por acusacións particulares, entre elas as de Nunca Máis, Esquerda Unida e varios colectivos afectados pola vertedura de petroleiro.

sábado, 10 de outubro de 2009

ELUDIR AS DERRIBAS A TRAVÉS DO PXOM

O Alto Tribunal sinala que "cando media unha sentenza anulatoria de licenza, a nova ordenación non a deixa sen efecto"

O Supremo advirte ao Concello que non pode eludir derribas a través do PXOM.

A Sala do Contencioso do Tribunal Supremo advirte ao Concello de que non pode escudarse no novo Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM) para eludir a execución dalgunhas sentenzas de demolición de edificacións declaradas ilegais.
Tamén fai constar o Supremo que "cando media unha sentenza anulatoria dunha licenza por desconformidade co planeamento, a nova ordenación non deixa sen efecto aquela, senón que seica puidese constituír un suposto de imposibilidade de execución" e advirte que serán nulos de pleno dereito "os actos e disposicións contrarios aos pronunciamentos das sentenzas que se diten coa finalidade de eludir o seu cumprimento", engadindo a continuación que o órgano xurisdiccional a quen corresponde a execución da sentenza declarará a instancia de parte, a nulidade dos actos e disposicións adoptadas.
No mesmo escrito faise constar tamén que "aínda que a administración municipal segue dispondo das súas facultades de ordenación urbanística e, xa que logo, de modificación das determinaciones aplicables, debe, se iso incide sobre actuacións xa declaradas ilegais en sentenza firme, demostrar que a modificación non ten a finalidade de converter o ilegal en legal senón de atender racionalmente ao interese público urbanístico".
Reprocha tamén ao Concello que non procedese a cumprimentar o mandato, tendente á legalización das obras, requirindo á promotora para que no prazo de dous meses solicitase, con proxecto que incluíse a subsanación dos desaxustes, a correspondente licenza".
Respecto da situación creada polo novo Plan Xeral o Supremo advirte que se se redactou buscando evitar a derriba non é unha medida admitida polos tribunais. No entanto, con este recurso o Concello vigués logrou dilatar a situación durante dous anos.

venres, 9 de outubro de 2009

NUÑEZ FEIJÓO MINTE

¡Feijoo mantivo a Crespo como director de Portos cando era Conselleiro!

Non dicía que o número dous da Gürtel non era da súa época no PP galego?

O sumario do caso Gürtel deixa evidencias de que a trama de corrupción afectou de cheo ao PP galego a través do que fose o seu secretario de Organización, Pablo Crespo, un dos principais imputados na trama. As empresas de Francisco Correa financiarían de xeito irregular ao PPG e o propio Manuel Fraga recoñeceu que desde 1999 era consciente de que había "algo" irregular nas xestións de Crespo e botouno en canto sóuboo. Alberto Núñez Feijóo, actual presidente da Xunta, asegurou que non tivera relación con Crespo, con todo, o imputado foi o seu representante nas institucións portuarias de Galicia cando Feijóo era conselleiro, e traballou con el ata 2005, ata que o Executivo socialista de Emilio Pérez Touriño retirouno deste cargo.
Aínda que onte negou manter relacións con el, Alberto Núñez Feijóo mantivo a Pablo Crespo á fronte da institución pública Portos de Galicia como o seu representante durante os dous anos e medio que el foi conselleiro de Política Territorial durante o último mandato de Manuel Fraga. O actual presidente galego asegurou que o imputado na trama Gürtel "nin sequera aparecía por alí", aínda que o certo é que lle representaba á fronte da institución portuaria da rexión, e fíxoo ata 2005, cando o PSOE e o BNG chegaron ao poder e destituírono.
Ingresos "sen especificar" no PPG
O levantamento do segredo parcial do sumario da trama converteu ao PP galego nun dos puntos centrais do caso. O propio Crespo, un dos xefe da trama, recoñeceu desde o cárcere que os populares tiveran ingresos con orixe "sen especificar", evidenciando o presunto financiamento ilegal do partido por parte das empresas da trama. Ante estas declaracións, Feijóo tratou de desvincularse de Crespo e asegurou que "as presuntas persoas implicadas en presuntos casos de corrupción" xa non tiñan cargos no partido durante a súa época como conselleiro grazas á "gran renovación" levada a cabo no partido nos próximos anos.
Destituído en canto sóubose "algo"
Quen si recoñeceu que había irregularidades no partido foi Manuel Fraga, que dixo que expulsou a Crespo do partido en canto soubo "algo" sobre a presunta trama. Con todo, non explicou por que se lle mantivo no consello de administración de Portos de Galicia, departamento que dependía directamente da Conselleria de Feijóo, nin por que, tendo evidencias do seu comportamento irregular, non levaron esas sospeitas ante a Xustiza.
Débedas de 300 millóns de pesetas con Correa
O propio PP recoñeceu que, tras destituír a Crespo en 1999, encargou unha auditoría interna que revelou supostas débedas do partido con empresas vinculadas á trama. Devanditas débedas, que ascendían aos "300 millóns de pesetas" (preto de dous millóns de euros) non serían abonadas, porque non se atopou xustificación algunha para esas facturas. Nos anos seguintes, as empresas dirixirían varias cartas a Fraga para reclamar o pago das débedas pero, segundo o presidente de honra do PP, nunca se pagou "porque era diñeiro non xustificado por ningunha parte" e, como tal, as empresas "nunca chegaron a reclamalo xudicialmente".
A oposición pide a Feijóo que "deixe de mentir"
Aínda que os datos do Diario Oficial de Galicia evidencian que Crespo permaneceu como representante da Consellería de Feijóo ata a chegada ao poder de Touriño en 2005, o presidente da Xunta insistía en que non gardou ningunha relación co imputado, o que provocou o enfado da oposición. O secretario xeral PSdeG, Pachi Vázquez, esixiu a Feijóo que "deixe de mentir e esconder a cabeza baixo o á". "Non pode dicir que non coñece a Crespo, porque é falso", insistiu. Pola súa banda, o portavoz do BNG, Guillerme Vázquez, pediu ao PP que abra unha investigación interna e asegurou que o silencio de Feijóo é unha proba de que "está de acordo co que está pasando" na súa formación.
EL PLURAL

xoves, 8 de outubro de 2009

O TRIBUNAL SUPERIOR ANULA UNHA PISCIFACTORÍA

O Superior anula unha piscifactoría nunha zona coa mesma protección que Touriñán

Anulada unha granxa mariña en Ribadeo que autorizara a Xunta de Fraga

Outra sentenza dun xulgado vén engadir máis inseguridade xurídica ao empantanado sector da acuicultura en Galicia. A Sala do Contencioso Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), nun fallo coñecido onte, anula a declaración de impacto ambiental que a Xunta de Manuel Fraga emitiu para autorizar a construción da piscifactoría de Rinlo, en Ribadeo, en 2005. O fallo invalida de paso as licenzas de obra e actividade concedidas polo Concello de Ribadeo, gobernando entón polo alcalde socialista, Balbino Pérez, quen apoiou sen reservas a construción. A planta ía construírse dentro dunha zona protexida dentro da Rede Natura con hábitats prioritarios, características ambientais similares a cabo Touriñán, onde o actual Goberno de Feijóo volveu a dar permiso a Pescanova para levantar a maior granxa mariña que se situaría en Galicia.
A sentenza do TSXG sobre a instalación de Rinlo conclúe que non existiu un estudo de impacto válido, xa que a Xunta de Fraga non contemplou a afectación negativa sobre o ecosistema, e os estudos realizados con posterioridade acreditan que "levar a cabo con éxito a recuperación dos hábitats naturais de carácter prioritario" é "de extrema dificultade, senón imposible". Xa que logo, o tribunal conclúe que a instalación pode "xerar potencialmente un dano ambiental irreversible". O fallo estima que a licenza de construción e de actividade, que concedeu en primeira instancia a Xunta de Manuel Fraga -cando xa estaba en funcións, o 29 de xullo de 2005- anúlase por ser ilegal.
A obra, promovida pola firma asturiana Acuinor, íase a situar nuns terreos acoutados como Rede Natura 2000, unha figura de protección ambiental establecida pola Unión Europea para que os Estados membros eviten a deterioración de lugares de especial importancia polo seu valor natural. O fallo, contra o que cabe recurso, non só ilegaliza a planta prevista en Ribadeo senón que sinala que excepción debe seguir un Goberno para instalar unha piscifactoría nun espazo con protección de Rede Natura, como é tamén o caso de Touriñán. Por iso é polo que o colectivo Adega brindase onte pola sentenza. A organización ecoloxista estima que, a pesar de que as obras foron paralizadas xa tres veces, é agora, con esta resolución, cando un tribunal establece verdadeiras restricións aos proxectos en terreos protexidos.
O fallo do tribunal é estrito coas excepcións para construír en zonas de Rede Natura con hábitats prioritarios, como son os casos de Rinlo e Touriñán. Así sinala que nese tipo de áreas as "autoridades nacionais competentes" só poden aprobar proxectos "tras haberse asegurado de que non causarán prexuízo ao lugar". Se aínda así a Administración considera que as actuacións nesas zonas deben seguir adiante "unicamente poderanse alegar consideracións relacionadas coa saúde humana e a seguridade pública, ou relativas a consecuencias positivas de primordial importancia para o medio ambiente, ou ben, previa consulta á Comisión Europea, outras razóns imperioso de interese público de primeira orde".
"A Administración non foi capaz de acreditar que non se estaba fragmentando o hábitat". "Aplicando esta lexislación, moitos proxectos non terían que estar na Rede Natura", concluíu exultante o letrado da organización ecoloxista. O seu secretario executivo acusou á Xunta de Fraga de "tramitar declaracións de impacto ambiental con mapas a medida" para establecer piscifactorías. A noticia chega cando aínda non está perfilado o novo plan acuícola que anunciou o Goberno de Feijóo. A conselleira do Mar, Rosa Quintana, recibiu o fallo como "unha máis das complicacións xurídicas" rexistradas ao redor da actividade acuícola. Fontes do departamento sinalan que os servizos xurídicos estudan a sentenza e resérvanse posibles accións posteriores.
EL PAIS

mércores, 7 de outubro de 2009

O DRAMA DA LUDOPATÍA

ABEL CABALLERO XOGA CO DIÑEIRO DO POBO?

Quen paga as túas apostas, Abel? O pobo, respondeu el.

A conclusión con peche en brancas do tan discutido e polémico plan Nouvel que o entón presidente da Autoridade Portuaria, Abel Caballero, puxo en circulación para utilizalo especialmente nos seus fins electorais, pon de manifesto a estas alturas da película, a grotesca precariedade na que estaba sustentándose e a práctica imposibilidade de levalo a cabo. Agora temos constancia de que non é posible construír un hotel en terreos pertencentes ao Porto se non se produce un permiso especial do Consello de Ministros para facelo, unha circunstancia que non se expresou claramente no seu momento e que parece evidente. As razóns argumentadas polo PSOE para remontar este obstáculo son peregrinas. Baséanse a día de hoxe en que como aqueles que gobernan son do seu mesmo partido, teríano fácil para recibir os permisos correspondentes. Trátase dun argumento dificilmente sostible. E se así fose non deixaría de considerarse unha teoría inadecuada que ten máis que ver co colegueo que coa norma. Persoalmente interpreto que o Consello de Ministros é máis serio que todo iso, goberne quen goberne.
O Plan Nouvel e as entelequias contidas na súa disparatada formulación custáronlle á institución dous millóns e medio de euros que hai que pagar sen sequera pór un ladrillo, o que resulta absolutamente reprobable. Non hai xustificación para dilapidar, nos momentos que corren, unha cantidade de diñeiro así sen que teña aplicación algunha fiándose ao capricho e á falta de previsión un gasto que non reportou absolutamente nada. Trátase de coller 2,3 millóns de euros e tiralos ao mar en lugar de empregalos nun albergue para indixentes, nunha biblioteca pública ou nunha piscina olímpica, por citar carencias moi explícitas da cidade. Non se pode seguir xogando con pólvora allea. E se se xoga, o razoable é que se responda publicamente dela e dos seus destinos.
PLAN NOUVEL, PLAN MONEO, PLAN XERAL...

O PORTO PIRATA
¿Como se pode aprobar (consello de administración, director, técnicos e avogados) e encargar (Abel caballero) un proxecto ilegal (segundo Corina Porro)? ¿Se é ilegal, cos fondos do porto houbo malversación. E, entón porqué Corina Porro non denuncia a Abel?

martes, 6 de outubro de 2009

ESTAMOS NISO

Por que a Xunta de Galicia quere agora un pacto urbanístico cos municipios?; desexa realmente fortalecer a autonomía política municipal?, pretende axilizar así a insoportable e custosa tramitación do planeamento?, que ofrece a Lei 9/2002 e as súas reformas para xustificar as modificacións actuais e non outras de maior relevancia?, é o núcleo rural o problema central da gobernación do territorio? Responder a estas preguntas teñen sentido, porque logo de trinta anos de reflexión e traballo para construír un país moderno, democrático e sostible, o fracaso no que incumbe ao urbanismo, a ordenación do territorio e o seu gobernación resulta, salvo honrosas excepcións, demoledor. Excesivas torpezas, incumprimentos e incomprensión dos problemas axudan a entender mellor o sentido profundo desta afirmación.
No que incumbe á comunidade autónoma, cabe sinalar a súa incapacidade para establecer directrices de ordenación do territorio que axuden e faciliten o planeamento, a súa elevada responsabilidade en canto a tutela e disciplina urbanística, o fracaso dun pintoresco canon urbanístico ou a necesidade de traballar por un gran acordo para elaborar e aprobar unha nova Lei de Ordenación Urbanística, que ademais concilie coa vixente Lei do Solo.
No que respecta aos municipios, os problemas son máis coñecidos, aínda que seguramente mal entendidos. Así, os municipios sen planeamento ou que non se adaptan á Lei 9/2002, roldan o 85% do total. Os municipios que carecen de patrimonio municipal do solo, de obrigado cumprimento, son a gran maioría. A licenza directa é práctica común e os custos do proceso urbanizador os paga case sempre o contribuínte. A gran maioría da poboación descoñece a xestión urbanística, as cesións obrigatorias e gratuítas de terreos ou a distribución das cargas e beneficios asociados ao proceso urbanizador. Repor a legalidade e sancionar a infracción teñen aquí, lamentablemente, categoría de anécdota, dada a debilidade institucional dos municipios para afrontar con solvencia esas competencias básicas. Ademais, os municipios esquivan o urbanismo por razóns múltiples: proximidade veciñal, elusión de conflitos e reprodución política. Prometer racionalidade e disciplina ten case sempre funestas consecuencias electorais.
Por iso a responsabilidade política da comunidade autónoma é grande. A súa axuda ao municipio é esencial. Os municipios deben protagonizar gran parte do urbanismo, pero están obrigados a entender a súa dimensión social, a ofrecer servizos solventes e a practicar a pedagoxía política. En todo caso, o núcleo rural non é a prioridade. Os problemas están noutro lado.

luns, 5 de outubro de 2009

O BNG BENEFICIOSE DA XUNTA

O BNG contratou a súa campaña cunha empresaria que beneficiou na Xunta

Promoacción facturou ao Bloque 1,1 millóns polo 1-M, o 74% dos seus gastos electorais

A contabilidade da campaña electoral das pasadas autonómicas, presentada no Parlamento polo Consello de Contas, reforza os lazos que unen ao BNG co grupo de empresas ás que beneficiou desde o bipartito. Carrumeiro Media recibiu da Xunta 78 contratos valorados en 1,1 millóns de euros, outorgados por consellerías controladas polos nacionalistas. A súa presidenta é Helena Rial, administradora doutra empresa, Promoacción, á que o Bloque confiou o 74% do seu orzamento para as eleccións do pasado 1 de marzo, segundo consta na documentación de Contas.
Tres dos socios orixinais de Helena Rial deixaron os seus postos en Carrumeiro xusto dous meses antes de que comezase a fervenza de contratos co bipartito; dous deles para irse ás consellerías que beneficiaron á empresa e o outro, para dedicarse á Secretaría de Organización do Bloque. Rial seguiu en Carrumeiro e noutras dúas empresas das que paralelamente era administradora, Dúas Pingas e Promoacción. Na relación de provedores que achega o informe do Consello de Contas obsérvase que o BNG contratou con esta última o 73,94% do seu orzamento para a última campaña electoral: 1.081.286 euros do total de 1.462.282 gastados. Fontes do BNG restaron importancia á vinculación de Carrumeiro e Promoacción, e subliñaron que a relación do Bloque con esta última "remóntase a fai case 20 anos".
A lista de provedores do BNG -aqueles que presentan facturas superiores a 6.000 euros- é de só 10, fronte aos 37 que traballaron co PP e os 32 que o fixeron co PSOE. O seguinte provedor do Bloque, cun 20% do total, é Nalgures Produccións, propiedade do irmán do ex conselleiro nacionalista Fernando Blanco. Nalgures obtivo contratos por valor de 186.910 euros da Consellería de Cultura, que entón dirixía Ánxela Bugallo, do BNG.
O conselleiro maior de Contas, Antonio López, entregou toda a documentación ao presidente en funcións do Parlamento, José Manuel Baltar. En total, as tres formacións políticas gastaron na campaña 5,45 millóns de euros, dos que 4,1 millóns corresponden a subvencións da Xunta. O PSdeG foi o que máis gastou, con dous millóns de euros, seguido do PP, con 1,87 millóns, e do BNG, con 1,46.
No capítulo de conclusións, o informe revela "o pago de gastos electorais desde caixas en metálico", aínda que non especifica partidos nin contías. En todo caso, advirte de que a normativa electoral establece que todos os recursos electorais "deben ser ingresados nas contas bancarias específicas, e todos os gastos ser pagados con cargo ás mesmas". Tamén denuncia a existencia de dúas contas do BNG en Caixa Galicia que non constan na súa preceptiva comunicación á Xunta Electoral.
As anomalías detectadas inclúen a xustificación de gastos por envío directo de propaganda electoral por un importe superior ao gasto máximo subvencionable por ese concepto. Neste caso están o PP e o BNG, aínda que o Consello de Contas imputa as cantidades excedidas aos gastos ordinarios, para verificar que non se excede o límite deste tipo de desembolso. Os gastos por envío de propaganda constituíron o 29,62% do total dos tres partidos. Contas recomenda unha regulamentación máis clara dos gastos en publicidade exterior, prensa e radio.
O conselleiro maior restou importancia ás anomalías atopadas, polo que considerou que non hai impedimento para que a Xunta libere os 4,1 millóns de euros que debe aos partidos como subvencións. Un 20,80% do gastado en campaña polas tres formacións corresponde a anticipos destas cantidades.

domingo, 4 de outubro de 2009

DETIDOS POR CORRUPCIÓN URBANÍSTICA

Detidos o ex alcalde de Yaiza e os seus dous fillos por corrupción urbanística

A Policía Nacional detivo este mércores ao ex alcalde de Yaiza, José Francisco Reyes, do Partido Nacionalista de Lanzarote (PNL), e a dous dos seus fillos por presunta corrupción urbanística relacionada con irregularidades na concesión de licenzas supostamente ilegais para proxectos hostaleiros no municipio lanzaroteño.

O ex alcalde do municipio lanzaroteño de Yaiza José Francisco Reyes, do Partido Nacionalista de Lanzarote (PNL), e dous dos seus fillos foron detidos este mércores acusados de presunta corrupción urbanística por axentes da Policía Nacional que rexistraron o seu domicilio de Femés.
Fontes próximas ao caso sinalaron que os axentes irromperon por sorpresa no domicilio do político sobre as 10:00 horas desta mañá para proceder a un rexistro ordenado pola autoridade xudicial.
Testemuñas presenciais indicaron que Reyes, que xa foi detido tamén no marco da Operación Unión, que investiga unha trama de corrupción urbanística en Lanzarote, saíu da vivenda esposado, mentres que polo menos un dos seus fillos permaneceu retido polos axentes no interior dun vehículo policial durante o rexistro domiciliario.
A detención do ex alcalde e os seus dous fillos está relacionada cunha denuncia que no seu día presentou o ex conselleiro de Política Territorial do Cabildo de Lanzarote e actual secretario xeral do PSOE na illa, Carlos Espino, que está sendo tramitada no Xulgado de Instrución Número 2 de Arrecife. Espino denunciou entón ao ex alcalde de Yaiza e ao actual alcalde de Teguise, Juan Pedro Hernández, de CC, a partir dun informe elaborado polos servizos xurídicos externos do Cabildo no que se lle advertía da posible comisión de varios delitos urbanísticos por parte dos citados rexedores municipais.
En vista dese informe, o entón conselleiro de Política Territorial do Cabildo presentouse a finais de 2006 ante a Brigada Provincial da Policía Xudicial e a Unidade de Drogas e Crime Organizado, Grupo de Branqueo de Capitais, para denunciar os feitos supostamente delituosos.

sábado, 3 de outubro de 2009

QUE A TERRA NON SE QUENTE CATRO GRAOS

O Hadley Center predicir falta de auga potable, secas e inundacións se non se reducen pronto as emisións de CO2

Os expertos en cambio climático xa dan por seguro que as temperaturas aumentarán dous graos e cren que a loita debe centrarse en evitar que se chegue aos catro a final do século XXI, como predicir a Oficina Meteorolóxica do Reino Unido (Met Office). Podería ocorrer ata cara a 2060 ou 2070 se non se reducen pronto as emisións de gases de efecto invernadoiro, alertou cun informe presentado en Oxford. Ese ascenso da temperatura podería pór en risco o abastecemento de auga potable á metade da poboación mundial. "A xente dirá que é un escenario extremo, e o é, pero tamén é un escenario probable se non se toman medidas drásticas", dixo o doutor Richard Betts, xefe de Impacto Climático do Centro Hadley e autor do informe.
O estudo foi presentado nunha conferencia que reúne a máis de 130 expertos para analizar cales serían as consecuencias dun incremento de máis de dous graos nas temperaturas da Terra. Elaborado polo Hadley Center, un centro da Met Office especializado en estudar o cambio climático, o estudo realizouse por encargo do Ministerio británico de Enerxía e Cambio Climático. O seu titular, Ed Miliband, leva semanas alertando do perigo de que non se alcance un acordo mundial de redución de emisións en decembro próximo en Copenhague.
Un aumento medio de catro graos significa que as temperaturas subirían moito máis nalgunhas zonas. No Ártico, por exemplo, poderían crecer ata 15,2 graos, e no África occidental e algunhas rexións do sur, 10 graos, provocando grandes secas. Todos os modelos informáticos prognostican reducións de choivas de ata o 20% nesas zonas de África e en América central, o Mediterráneo e partes de Australia. Noutras zonas, por exemplo India, as choivas poden aumentar un 20% ou máis, provocando así un aumento do risco de inundacións.
"Todos eses impactos poden ter enormes consecuencias para a subministración de alimentos, o acceso ao auga potable e a saúde", segundo Richard Betts. "Con todo, é posible evitar eses perigosos aumentos do nivel das temperaturas cortando as emisións de gases de efecto invernadoiro. Se chegan á súa cota máis alta no próximo decenio e logo redúcense rapidamente, pode ser posible evitar polo menos a metade deses catro graos de quentamento", engadiu Betts.

venres, 2 de outubro de 2009

O XUÍZ QUE É "MÁIS QUE AMIGO"

De la Rúa está cada vez máis só. Os seus continuos encomios ao presidente valenciano e as súas críticas ao Executivo socialista erosionan a súa imaxe

O percorrido do caso Gürtel en Valencia puxo no ollo do furacán a Juan Luís da Rúa, presidente do Tribunal Superior de Xustiza da Comunidade Valenciana (TSJCV). Dixo sentirse "feliz" de que Francisco Camps consideráselle "máis que un amigo". E non considerou que nin iso nin outras proximidades co presidente autonómico fosen motivo para absterse do caso no que Camps estaba imputado por suposto delito de suborno. Asinou o arquivo do caso. Ademais, decidiu, xunto aos maxistrados Juan Montero e José Francisco Ceres, ignorar un informe policial que, ademais de incluír novos datos sobre os traxes e outros agasallos comprados en Milano e Forever Young, destapa un posible financiamento ilegal do PP valenciano a través dunha trama de facturación opaca con Orange Market (mercantil fundamental no caso Gürtel) e polo menos seis construtoras.
Da Rúa (Salamanca, 1943) foi, din os de máis percorrido na carreira xudicial, un "moi bo" xuíz de instrución e un "brillante" maxistrado do Social. Era, contan, xunto aos tamén maxistrados Francisco Pérez e Gonzalo Moliner, dos máis próximos á realidade do traballador nos preitos, cun certo aire "paternalista". Máis de 50 xuíces en exercicio foron preparados por el. E moitos, hoxe, non lle recoñecen. De la Rúa asinou o arquivo definitivo da causa, a pesar dos indicios que detallou o maxistrado do seu mesma sala, José Flors. A moitos maxistrados, a súa intervención neste caso irrítalles porque empaña, din, "o esencial principio de imparcialidade". Máis aínda, cando o propio Da Rúa, ata a quen lle recomendaron que se mantivese á marxe, respondeulles que non o faría e que se alguén consideraba o contrario, que o expuxese, que non prosperaría.
Está adscrito á conservadora Asociación Profesional da Magistratura (APM). Preside o Tribunal de Xustiza valenciano desde 1999 e o seu nomeamento foi recibido con tranquilidade polo sector máis progresista. Agora, está en situación de prórroga. O seu segundo mandato terminou o pasado 6 de xullo. A súa praza sairá en breve. E as críticas son feroces. Non conta sequera co respaldo da súa asociación, que manifestou o seu apoio a Pedro Castelán, presidente da Audiencia Provincial, unha substitución natural para o sector máis próximo á dereita. Non ten praza no Tribunal Supremo, ao que aspirou en dúas ocasións e en cuxos concursos non logrou os apoios necesarios.
É home de referencia persoal e profesional para Fernando de Rosa, vicepresidente do Consello do Poder Xudicial e ex conselleiro de Xustiza do Goberno de Camps, o seu único apoio claro no seo dese órgano. Cando a Sala do Civil e Penal que preside aceptou a competencia do caso Gürtel, a atención sobre el intensificouse. Non só non calou cando Camps sinaloulle publicamente como "máis que un amigo", non só dixo sentirse "feliz" por iso, senón que defendeu que esa relación, que el cualifica de "institucional", non era razón para afastarlle do procedemento. Algúns din que a esa proximidade publicamente coñecida e ás súas posibles coincidencias ideolóxicas, poden sumarse outras vinculacións.
De la Rúa vive na sede do Tribunal Superior valenciano, un palacio neoclásico declarado Monumento Histórico Artístico Nacional en 1982. A súa residencia ocupa, na cuarta planta, 300 metros cadrados. Os gastos que dela se derivan os paga a Generalitat. Non é a casa que usa de luns a venres para estar facilmente dispoñible. Non. É a casa familiar. Nela viviron os seus cinco fillos, vinculados tamén á carreira xudicial. Nela xogan os seus netos. A esas dependencias acoden os seus amigos. Unha capela na vivenda foi testemuña de privadas cerimonias. As razóns de seguridade non son suficientes para quen desde dentro da carreira xudicial defenden o fin de privilexios que poden contaminar a independencia. Eses mesmos critican que a Administración busque como coartada para non afrontar o asunto facerlle un oco no mesmo edificio ao fiscal do alto tribunal valenciano.

xoves, 1 de outubro de 2009

A BANCA NON ESCARMIENTA

O número dous de BBVA se prexubila cunha pensión de 52 millóns de euros

O festival obsceno de liquidacións millonarias non cesa, esta pensión é "obscena", "rechamante" e "escandalosa

Tras pedir de xeonllos ao Goberno ZP un rescate financeiro con diñeiro público polo tsunami das 'subprimes', José Ignacio Gorigolzarri cesa como conselleiro delegado de BBVA cunha pensión de 52 millóns. Unha pensión escandalosa en tempos de crises.
Anxo Cano, actual director de Recursos e Medios de BBVA, substituirá a José Ignacio Gorigolzarri como conselleiro delegado do banco, informou este martes a entidade á Comisión Nacional do Mercado de Valores (CNMV).
Goirigolzarri, de 55 anos, deixará o cargo por xubilación anticipada, cunha pensión apoiada polos 52,49 millóns de euros que ten dotados o segundo banco español para garantirlle esa prestación.
Segundo informaron fontes da entidade financeira, Goirigolzarri non cobrará ningún tipo de indemnización por cesamento, xa que abandona o banco "de mutuo acordo".
Diferentes políticos acusaron este mércores de "obscena", "rechamante" e "escandalosa" a pensión de 52,5 millóns de euros que recibirá o ex conselleiro delegado do BBVA, José Ignacio Goirigolzarri, por deixar o banco.
Polo momento, a reacción máis suave ante a indemnización foi a da vicepresidenta segunda do Goberno e ministra de Economía, Elena Salgado, que subliñou que foi "unha decisión dos accionistas" do banco, aínda que admitiu que cabe "unha consideración de ética" sobre o asunto.
"Eu creo que non temos que opinar sobre eses temas", afirmou para engadir que "é unha consideración de ética sobre o que saben cal é a opinión do Goberno pero, en todo caso, é unha decisión dos accionistas".