xoves, 1 de abril de 2010

O PECADO

O tribunal que delibera sobre a anulación de escoitas telefónicas no caso Gürtel ordenou á policía un rastrexo porque sospeita que está sendo, á súa vez, sometido a escoitas. Se se descobren as segundas escoitas, é posible que teña que reunirse unha nova instancia xudicial, co perigo de que sexa sometida a unha terceira dimensión de escoitas. Este episodio desmente un dos grandes tópicos que nos atafega na historia. O español escoita. E ademais, cando é necesario, sabe escoitar. Aí vemos un segundo tópico desmontado. O da pereza tecnolóxica. O ¡que inventen eles! Creo que, en xeral, existe pouca autoestima e minusvaloramos aos nosos científicos, cineastas e ata aos cociñeiros, pero tamén aos nosos truáns. Hai que ver como bregan os nosos mangantes desde Suíza ata as illas Caimán, con que software de donaire móvense polos paraísos fiscais, e sen un puto complexo. A novela criminal non a inventaron os norteamericanos, senón a narrativa picaresca e o Cervantes de Rinconete e Cortadillo, cando Sevilla era unha extraordinaria mestura de casino de Montecarlo, a City londinense, Chinatown e o The wire de Baltimore. É na corrupción política, o pillaxe do público, onde contamos con fenómenos de auténtica vangarda. Luís Roldán, que agora recupera a liberdade, foi obxecto de escarnio, quizais pola estética dos seus gayumbos, pero non vexo eu vulgaridade nun tipo que se foxe sendo director xeneral da Garda Civil e é capaz de chegar a Laos sen que aínda se saiba do botín. Furtarnos o caso Gürtel non só sería unha estafa colectiva, senón un menosprezo profesional a Correa e compañía. Pero estamos nun país católico: no pecado vai a penitencia. E como dixo un dos implicados na trama político-inmobiliaria-eclesiástica descuberta estes días en Galicia: "Ti súbelle un pelín ás imaxes e que sexa o que Deus queira". Amen.

Ningún comentario: