CARLOS CARNICERO
As conversacións, gravadas pola policía, entre o concelleiro de urbanismo de Alhaurín el Grande, Gregorio Guerra, e o promotor inmobiliario José Burgos son unha radiografía obscena da forma na que se conducen quen desde a función pública acceder ao hemisferio da corrupción. Non cabe dúbida de que o código penal debese analizarse por se necesita intensificar o castigo, o escarmento e a exemplarización de quen tendo a confianza da sociedade para xestionar asuntos públicos utilizan o seu poder para beneficio persoal. E tamén a celeridade coa que a Xustiza accede a estes asuntos que son visibles moito antes de que as institucións poñan en marcha os instrumentos de persecución destes delitos.
.A estética non pode ser máis impresentable porque a coacción directa -"pararémosche a obra e revisaremos as licenzas"- é a manifestación duns comportamentos mafiosos de quen sabe que a forza do estado pode caer contra quen se resista á coacción. As recentes eleccións xerais non serviron para desentrañar politicamente o fenómeno da corrupción urbanística. Produciuse, ata, a paradoxa de que edís inmersos en procesos xudiciais ou de investigación saíron reforzados nas urnas polos votos dos cidadáns. Aínda funciona a aparencia de éxito e hai sectores da sociedade e situacións nas que vale máis o relumbrón ou as expectativas de éxito que a ética da actuación pública.
.Fai falta que se coñeza con detalle a forma na que proceden os mafiosos que abusan da súa condición pública para que o noxo que promove a contemplación deses procedementos cheguen a quen aínda pensan que vale todo se o resultado é o crecemento económico
Ningún comentario:
Publicar un comentario