O baleiro legal sobre as fontes naturais impide o seu control sanitario
.
As autoridades recordan que ningún organismo analiza a auga dos mananciais de forma regular
.
Nin a Xunta nin os concellos: ningunha Administración está obrigada por lei a controlar regularmente a salubridade das fontes públicas, nas que miles de galegos recollen habitualmente auga para consumo humano. Ese baleiro legal desencadeou xa a intoxicación dunhas 25 persoas na fonte do Castiñeiro, en Lugo, pero a situación podería repetirse en calquera outro manancial de Galicia.
«Na auga dunha fonte natural nunca hai garantía porque podes tomar unha mostra que dea ben, e á media hora tomar outra que dea mal porque nese tempo chegou un contaminante», indicaron onte fontes da Consellería de Sanidade, que recalcaron que a cloración é a única garantía de potabilidade. E máis no contorno urbano, onde «é moi fácil que se contamine un acuífero por unha rotura na rede de sumidoiros, unhas obras ou unha fuga de fecais», aseguraron as mesmas fontes.
Fai dous anos que os concellos galegos asumiron a competencia de analizar en laboratorios clínicos a auga de traídas, fontes, mananciais e acuíferos dos seus territorios, pero a periodicidade dos exames non está regulada; e na práctica, como ocorre en Lugo capital, levan a cabo cada varios meses. Sanidade segue realizando algunhas analíticas discrecionales, «por responsabilidade».
A lexislación tampouco «marca» con claridade a sinalización que debe figurar nas fontes. «os concellos acostuman a colgar letreiros nos que indican que a auga está tratada sanitariamente ou non», declararon desde Sanidade. A responsabilidade cidadá tamén xoga un papel decisivo. Así, moitos carteis desaparecen ou a xente, en ocasións afeita a beber das fontes, non fai caso. «Persoalmente, creo que ou responsable é a persoa que vai beber», concluíron en Sanidade.
Ningún comentario:
Publicar un comentario