Desde a súa investidura no Parlamento galego como novo presidente de Galicia, Alberto Núñez Feijóo vén insistindo na mensaxe de que non vai repetir o modelo de Goberno de Manuel Fraga, por moito que ao seu partido se mantivese 16 anos no poder. Tras a fugaz experiencia do bipartito de socialistas e nacionalistas, o PP recuperou a Xunta, pero é un PP que se empeña en aparecer distinto, lonxe do autoritarismo e o paternalismo moral do vello patrón. En certo xeito, a carta de presentación de Feijóo é contraditoria. El mesmo foi vicepresidente do último Goberno de Fraga e sete dos dez membros do seu novo Gabinete ocuparon tamén cargos na antiga Administración do PP. Ningún deles, con todo, estivo en primeira fila. Veñen do segundo escalafón e representan unha clara substitución xeracional.
Feijóo, ademais, distanciouse dos vellos poderes do partido, aos que Fraga se tivo que encartar en numerosas ocasións. Fixo o Goberno que lle pareceu oportuno, sen ningunha concesión aos baróns territoriais. Tamén ignorou as presións abertas da patronal para que suprimise de inmediato a prohibición provisional de construír a menos de 500 metros do mar, unha das medidas estrela do bipartito. E cara a fóra advertiu de que, na fronte do financiamento autonómico, manterá as alianzas da Xunta anterior cos gobernos socialistas de Asturias e Estremadura contra a postura de comunidades do PP como Madrid e Valencia.
Pero en apenas unha semana Feijóo tivo tempo para desdecirse en asuntos relevantes. En contra das súas despreocupadas promesas durante a campaña electoral, tivo que deixar para máis adiante a rebaixa no tramo autonómico do IRPF. Todos os recortes fiscais prometidos sumaban 200 millóns anuais, unha perda de ingresos insoportable para a Xunta. Os seus compromisos de "rexeneración democrática" chocan co nomeamento dun conselleiro, o de Medio Ambiente e Infraestruturas, que ten un expediente aberto por incumprir a Lei de Incompatibilidades tras unha carreira de ida e volta entre a Administración e construtoras ás que adxudicou contratos públicos.
Nos primeiros días de Feijóo priman as boas formas e os discursos impecables. Pero a irresponsabilidade con que o seu partido actuou na campaña electoral pode pasarlle factura en breve.
Feijóo, ademais, distanciouse dos vellos poderes do partido, aos que Fraga se tivo que encartar en numerosas ocasións. Fixo o Goberno que lle pareceu oportuno, sen ningunha concesión aos baróns territoriais. Tamén ignorou as presións abertas da patronal para que suprimise de inmediato a prohibición provisional de construír a menos de 500 metros do mar, unha das medidas estrela do bipartito. E cara a fóra advertiu de que, na fronte do financiamento autonómico, manterá as alianzas da Xunta anterior cos gobernos socialistas de Asturias e Estremadura contra a postura de comunidades do PP como Madrid e Valencia.
Pero en apenas unha semana Feijóo tivo tempo para desdecirse en asuntos relevantes. En contra das súas despreocupadas promesas durante a campaña electoral, tivo que deixar para máis adiante a rebaixa no tramo autonómico do IRPF. Todos os recortes fiscais prometidos sumaban 200 millóns anuais, unha perda de ingresos insoportable para a Xunta. Os seus compromisos de "rexeneración democrática" chocan co nomeamento dun conselleiro, o de Medio Ambiente e Infraestruturas, que ten un expediente aberto por incumprir a Lei de Incompatibilidades tras unha carreira de ida e volta entre a Administración e construtoras ás que adxudicou contratos públicos.
Nos primeiros días de Feijóo priman as boas formas e os discursos impecables. Pero a irresponsabilidade con que o seu partido actuou na campaña electoral pode pasarlle factura en breve.
Ningún comentario:
Publicar un comentario