sábado, 11 de abril de 2009

OS VERÁNS NO MAR

Os veráns no mar duran 30 días máis que fai 35 anos.
O verán mariño prolongouse en algo máis de trinta días. Ou o que é o mesmo, as condicións estivais no mar incrementáronse un 40% entre 1974 e o 2006, a razón de case un día por ano, segundo recóllese nun estudo elaborado polo CSIC e publicado na revista PNAS . O dato é preocupante, porque a maior calidade das augas está ocasionando episodios de morte masiva en organismos invertebrados bentónicos, que habitan no fondo dos ecosistemas acuáticos.
Os investigadores han demostrados que estes sucesos de mortalidade en masa son causados polo quentamento global. O traballo sinala que en períodos estivais extremadamente longos e cálidos como os de 1999 e o 2003 producíronse sendos procesos de mortalidade en masa en máis de 500 quilómetros no mar Ligur (brazo do mar Mediterráneo, ao sur de Europa) e en case a totalidade do Mediterráneo noroccidental.
O alongamento das condicións estivais no mar causado polo cambio global débese ao incremento na duración e intensidade da estratificación ou falta de mestura entre as augas profundas, máis frías e ricas, e as superficiais na columna de auga. Así durante o período estival a capa superficial do mar quéntase progresivamente, polo que aumenta o contraste térmico coas capas de auga inferiores.
Esta situación de estratificación desenvólvese desde maio ata outubro, cando co descenso das temperaturas e a intervención do vento, a auga arrefríase e mestura de forma vertical de novo, polo que rompe a estratificación.
Cambios no litoral: Marta Ribes, investigadora do Instituto de Ciencias do Mar do CSIC, explica que «o aumento de episodios de mortalidade producirá cambios profundos na composición das comunidades litorais que viven nas capas superiores do mar». «Para poder cuantificar, entender e, quizais, afrontar a tempo os efectos do cambio climático global sobre os ecosistemas é importante dispor de observatorios e series de datos ambientais», engade.

Ningún comentario: