Un estudo de WWF mostra que os 45 millóns de plantas prometidos polo Goberno son insignificantes
A promesa do presidente do Goberno de plantar 45 millóns de árbores entre 2008 e 2012, pendente de cumprimento, é insuficiente. A cifra é irrisoria. España necesita plantar 2.000 millóns de árbores e arbustos ata 2030, segundo un estudo do grupo ecoloxista WWF e científicos da Universidade Autónoma de Madrid. Aínda que a proposta da organización ecoloxista parece desatinada, os propios autores do informe achegan datos que desmontan esta percepción. Na actualidade, os bosques españois cobren o 29% do territorio que potencialmente poderían ocupar. E, segundo os últimos inventarios forestais, España xa conta con case 18.000 millóns de árbores, polo que o plan só suporía aumentar un 11% o número de árbores en 20 anos, aínda que a un ritmo de 190 árbores por minuto.
Fronte ao cuestionable criterio técnico empregado polo PSOE para elaborar a súa proposta electoral -o slogan Un español, unha árbore-, os científicos da Universidade Autónoma elaboraron un mapa de paisaxes vexetais potenciais que mostra como sería España se non existise intervención humana. A partir desta cartografía utópica, os autores identificaron as zonas prioritarias de restauración forestal: os carrascales, as carballeiras e os robledales ibéricos, "case en perigo de extinción", segundo a ONG.
O estudo, que se presentóu en Ávila no quinto Congreso Forestal Español, rexeita que a recesión económica sexa un motivo para abandonar os bosques. O plan proposto por WWF, financiado polo Ministerio de Medio Ambiente e Medio Rural e Mariño, levaría un investimento de 4.000 millóns de euros, pero xeraría 150.000 empregos. O actual programa do Goberno, se se cumpre, implicará un desembolso de 90 millóns de euros e apenas crearía 3.000 postos de traballo, segundo os cálculos da ONG.
Dez millóns nun día
"Existen antecedentes no noso país que demostran que un plan desta envergadura é posible", asegura o responsable do programa de bosques de WWF, Félix Romeu, en alusión ao gran plan de restauración emprendido na segunda metade do século XX. No ámbito internacional hai outros exemplos que demostran que a proposta non é disparatada. Segundo datos de Nacións Unidas, Etiopía, un país que non pode presumir dunha economía boiante, plantou 700 millóns de árbores en 2007. E a provincia india de Uttar Pradesh sementou 10,5 millóns de árbores nun só día.
A xuízo de Romeu, "a Amazonia está desaparecendo pola presión da agricultura e a gandería, pero ese fenómeno xa ocorreu en España fai moitos anos". Con todo, a pesar da situación "dramática" dalgúns bosques, o activista denuncia "unha ausencia clara de liderado" desde o Ministerio de Medio Ambiente. A organización denuncia no seu informe Os bosques que nos quedan e propostas para a súa restauración que só o 13% da superficie forestal conta con plans de xestión.
Ata nos espazos pertencentes á rede Natura 2000 un proxecto da UE cuxa finalidade é asegurar a supervivencia das especies máis ameazadas de Europa estes plans de xestión son "practicamente inexistentes".
O proxecto de WWF implica restaurar dous millóns e medio de hectáreas. Pouca cousa, se se ten en conta que esa superficie será devorada polos incendios ata 2030 se segue a tendencia actual.
A promesa do presidente do Goberno de plantar 45 millóns de árbores entre 2008 e 2012, pendente de cumprimento, é insuficiente. A cifra é irrisoria. España necesita plantar 2.000 millóns de árbores e arbustos ata 2030, segundo un estudo do grupo ecoloxista WWF e científicos da Universidade Autónoma de Madrid. Aínda que a proposta da organización ecoloxista parece desatinada, os propios autores do informe achegan datos que desmontan esta percepción. Na actualidade, os bosques españois cobren o 29% do territorio que potencialmente poderían ocupar. E, segundo os últimos inventarios forestais, España xa conta con case 18.000 millóns de árbores, polo que o plan só suporía aumentar un 11% o número de árbores en 20 anos, aínda que a un ritmo de 190 árbores por minuto.
Fronte ao cuestionable criterio técnico empregado polo PSOE para elaborar a súa proposta electoral -o slogan Un español, unha árbore-, os científicos da Universidade Autónoma elaboraron un mapa de paisaxes vexetais potenciais que mostra como sería España se non existise intervención humana. A partir desta cartografía utópica, os autores identificaron as zonas prioritarias de restauración forestal: os carrascales, as carballeiras e os robledales ibéricos, "case en perigo de extinción", segundo a ONG.
O estudo, que se presentóu en Ávila no quinto Congreso Forestal Español, rexeita que a recesión económica sexa un motivo para abandonar os bosques. O plan proposto por WWF, financiado polo Ministerio de Medio Ambiente e Medio Rural e Mariño, levaría un investimento de 4.000 millóns de euros, pero xeraría 150.000 empregos. O actual programa do Goberno, se se cumpre, implicará un desembolso de 90 millóns de euros e apenas crearía 3.000 postos de traballo, segundo os cálculos da ONG.
Dez millóns nun día
"Existen antecedentes no noso país que demostran que un plan desta envergadura é posible", asegura o responsable do programa de bosques de WWF, Félix Romeu, en alusión ao gran plan de restauración emprendido na segunda metade do século XX. No ámbito internacional hai outros exemplos que demostran que a proposta non é disparatada. Segundo datos de Nacións Unidas, Etiopía, un país que non pode presumir dunha economía boiante, plantou 700 millóns de árbores en 2007. E a provincia india de Uttar Pradesh sementou 10,5 millóns de árbores nun só día.
A xuízo de Romeu, "a Amazonia está desaparecendo pola presión da agricultura e a gandería, pero ese fenómeno xa ocorreu en España fai moitos anos". Con todo, a pesar da situación "dramática" dalgúns bosques, o activista denuncia "unha ausencia clara de liderado" desde o Ministerio de Medio Ambiente. A organización denuncia no seu informe Os bosques que nos quedan e propostas para a súa restauración que só o 13% da superficie forestal conta con plans de xestión.
Ata nos espazos pertencentes á rede Natura 2000 un proxecto da UE cuxa finalidade é asegurar a supervivencia das especies máis ameazadas de Europa estes plans de xestión son "practicamente inexistentes".
O proxecto de WWF implica restaurar dous millóns e medio de hectáreas. Pouca cousa, se se ten en conta que esa superficie será devorada polos incendios ata 2030 se segue a tendencia actual.
Ningún comentario:
Publicar un comentario