xoves, 15 de xullo de 2010

ONDE ESTÁ O PARTIDO SOCIALISTA GALEGO?

É unha pregunta que empeza a resoar con insistencia. Non fan oposición, ou non saben, ou non queren facela, Fan e buscan a confrontación, e os argumentos salpican a todos, empezando por eles mesmos. Falta liderado, ilusión, empuxe, programa e identidade. E Madrid, o Goberno central, nin os tivo en conta no bipartito, nin agora considéraos. Non manda o seu secretario, senón que obedece ao aínda todopoderoso Blanco. É a realidade. Incómoda, pero certa. Eólicas, carbón, investimentos e infraestruturas. Sempre apegados e aferrados a perder todos os trens. Quédalles moita travesía do deserto e moito revulsivo nas bases e entre as bases. Sería un erro recrearse en falsos espellismos e perder a realidade e o pulso da sociedade galega.
Non se pode calar, non se pode mirar cara a outro lado cando os intereses de Galicia son minguados sen explicacións, sen xustificación e sen necesidade. A incoherencia do presidente do Goberno e os seus inconsecuentes decisións poden pasar unha incómoda e tráxica factura a dúas centrais térmicas galegas. Pero os socialistas galegos calarán. Como o veñen facendo desde tempo atrás. A perda de obxectividade, de realismo e transparencia, ademais dunha inexistente autocrítica, só crea desafección e desilusión. Unhas bases descontentas só xeran desmovilización, abstención. Non queren velo. Estase entrando nunha espiral de descualificacións que o único que fai é emponzoñar o debate. Así non se constrúe un país. ¿Onde están os socialistas galegos? Probablemente nas antípodas de onde estaban fai uns anos, non moitos. Ver para crer.

2 comentarios:

J.T.L. dixo...

EL PSOE PERDIÓ EL RUMBO SOCIAL

El partido socialista está cada vez más oculto tras la sombra que refleja un liderazgo demasiado personalista y del cual, para colmo, no fluyen sobre todo ideas y doctrina, sino más bien un concepto muy soft de la política y no precisamente sobrado de materia gris y proyectos estratégicos.
Es decepcionante comprobar que en una situación como la que estamos viviendo no se esté impulsando el debate y el pensamiento colectivo, la presencia del partido como vertebrador de proyectos que ilusionen y que sean capaces de volver a poner en marcha con nuevo vigor y con una lógica diferente a la economía y a la sociedad.
No sé si es que no quiere hablar o es que se le calla pero la impresión que tengo es que el partido socialista, y los propios socialistas, se mantienen en silencio dejando hacer al gobierno. Basta ver que se han tomado decisiones de gran trascendencia y que han condicionado la política social y económica sin que el partido ni siquiera haya tenido noticia previa de ellas. O que se gobierna el día incluso contraviniendo el programa o el ideario más elemental del partido que se supone que es lo que realmente une a sus afiliados, simpatizantes y votantes.

Anónimo dixo...

PACHI VÁZQUEZ, MAL POLÍTICO

Huérfano de poder y aferrado a los pactos con los nacionalistas en las grandes ciudades y las diputaciones del norte, el PSdeG de Manuel Vázquez todavía no se ha repuesto del descalabro de las elecciones de hace un año. El ex presidente Emilio Pérez Touriño fue entonces descabalgado del poder, pero su consejero de Medio Ambiente y gran parte del equipo saliente lograron salvar el pellejo en aquel simulacro de catarsis que fue el congreso socialista de abril de 2009 (fue el candidato único). La alternativa socialista es ahora una jaula de grillos.