mércores, 11 de agosto de 2010

A GRAN ESMORGA

Non hai escapatoria. Estamos pelexando e facendo esforzos sobrehumanos para salvar un país en quebra moral, cultural e económica. Por esta orde. España é hoxe unha ruína capaz de agonizar durante unha década coma se nada importante estivese sucedendo. Cos seus coches oficiais, os seus traxes impecables, e os seus bravuconadas parlamentarias gozando de excelente saúde, mentres o país e a súa clase media retorcer e escápase polo desaugadoiro. Por iso non merece a pena o esforzo. Nin por unha década máis de vida, nin por media.
Un grupo de científicos está convencido de que en 2012 terá lugar a gran hecatombe solar. Ao parecer, o sol espertouse, e dentro de ano e medio lanzará un estornudo cósmico -descoñezo o nome científico- que fará saltar polo aire todos os sistemas eléctricos do planeta e que chamuscará o bigote a todo aquel que se poña por diante.
O día sinalado para o desastre haberá folga xeral en España. Entre os servizos mínimos e o estalido solar, quedarémonos como idiotas facendo cola nos aeroportos, no metro, ou no portelo electrónico de calquera ministerio. Cando consigamos despegar a silicona dos caixeiros, atoparémonos con que non hai electricidade, e con que os billetes estanllos repartindo varios albanokosovares a modo de corralito á europea. A explosión cazaranos ademais con non se cantos millóns de parados, e coas rexións de España lanzándose como tolas pola borda do país e arrincando as últimas ruínas antes do salto. Ademais haberá un ministro comparecendo para explicar que a folga non a secundou ninguén, por se cuela, e que o fogonazo é consecuencia do cambio climático. Por sorte, quedará sen luz en metade da comparecencia, e aforrarémonos os últimos cinco minutos de bobadas, mentiras e inconstitucionalidades varias. E entre tanto, a oposición seguirá en terra de ninguén, intentando atopar o seu sitio, ou intentando comprar un pouquiño de carisma no mercado de segunda man.
Ante tal situación, en lugar de esperar ao cabo do mundo entre recortes orzamentarios e choros, entre mentiras piadosas e enquisas manipuladas, o mellor é que vaiamos directamente ao gran. Fagamos as contas co que queda na caixa e convoquemos un ano de festexos para queimar o que nos queda, e o que nos regalen os nosos veciños para saír desta situación. Destinemos unha boa partida ao Plan Esmorga (juerga) nos próximos orzamentos.
Con sorte, amentas os alemáns, os franceses e os italianos seguen traballando como tolos, coa auga ao pescozo, intentando sacar adiante aos seus países e esquivar o fogonazo solar, a nós a rabia do gran astro atoparanos de mojito en mojito, cantando "Que viva España, o lolo lolo lololó" e asomándonos á rúa en bañador, a ver se a famosa tormenta cósmica, ademais de matar, broncea un pouquiño. Ele. Que unha cousa é que esteamos en crise e outra que esteamos brancos co verán.

Ningún comentario: