luns, 18 de outubro de 2010

PENSIÓNS E SOLDOS (3)

Nos xornais, na radio e na televisión, anuncian continuamente que a crise está facendo perigar as pensións públicas do estado de maneira que fan crer que cando nos xubilemos ou cando nos recoñezan unha incapacidade para o traballo, o estado non vai darnos un euro.

Xuíces e maxistrados

Máis precaria é a situación dos xuíces e maxistrados que pasan de percibir un activo de 4.000 ou 4.500 € a ser beneficiarios dunha pensión de xubilación duns 1.800 €, a condición de que acrediten, polo menos, 35 anos cotizados, o que non é tan fácil tendo en conta a idade media de ingreso na Carreira xudicial que adoita oscilar entre os 31 ou 32 anos.
Non sempre foi así o tratamento dos xuíces e maxistrados xubilados en España. Antes para calcular o importe da súa pensión servía como salario regulador para a xubilación o salario maior que percibisen durante dous anos polo menos, contía significativamente máis alta que a actual pensión que se lles ofrece.
Así que tanto xuíces como maxistrados están en pé de guerra solicitando unha equiparación da pensión de xubilación e do salario activo pedindo que non lles aplique un tope máximo de pensión para dese xeito poder percibir unha pensión exactamente igual ao salario que viñan percibindo durante a súa xudicatura.
Ademais tamén están solicitando unha rebaixa no período de prestación efectiva de servizos (35 anos) porque non se pode empezar a traballar como xuíz aos 16 anos. Devandita aspiración témola todos por suposto, pero non podemos nin sequera pedila, xa que sería unha auténtica tolemia que notarios, avogados ou arquitectos, por nomear algunhas profesións que tampouco se poden iniciar aos 16 anos, tivesen a mesma pretensión que os Xuíces xa que iso implicaría o fin do sistema do benestar social e das arcas da seguridade social.
Con todo, os xuíces ven en todo o seu dereito. Ademais como a súa xubilación forzosa está datada aos 70 anos no canto da os nosos 65 anos, tamén entoan a súa queixa de que traballan cinco anos máis que o resto dos mortais polo que é necesario que non lles apliquen os nosos topes máximos de xubilación e que, en definitiva, págueselles como fai 23 anos, de acordo co que efectivamente viñan cobrando ao momento da súa xubilación.
Con todo isto desde o Goberno falan de austeridade e de contención económica e é moi significativo que ningún dos ex parlamentarios ou ex ministros renuncien á súa indemnización por cesantía e sigan acumulando e simultaneando pensións e remuneracións con todas as garantías legais e co diñeiro dos contribuíntes.

Ningún comentario: