sábado, 30 de abril de 2011

SPAIN IS DIFFERENT

En España, parte dos que se dedican á política entenden que iso é unha oportunidade para gozar ou aproveitarse para facer negocio cos diñeiros públicos, e probablemente noutros países é igual, pero a diferenza é que en Alemaña, por exemplo, salta á luz pública que o ministro de Defensa ha plagiado a súa tese doutoral -e isto non ten nada que ver coa súa actividade política- e a súa brillante traxectoria no seu partido salta feita cachizas e dimite como ministro.
En España todos sabemos que iso de dimitir (salvo honrosas excepcións) non está na nosa cultura, e sabemos que ocorre con señores que se jactan de colocar na Administración pública por centos de persoas, ou que obteñen pingües beneficios durante o seu paso pola política.
Tamén somos o país que premia a banqueiros (non somos os únicos) que puxeron ao país na corda frouxa.
Para finalizar, somos o país que quere acabar (o brazo executor son uns cantos xuíces) coa carreira do maxistrado máis recoñecido no mundo, e que marcou o rumbo a seguir contra os ditadores que hoxe senten menos seguros de quedar impunes; en fin ¡o mundo ao revés!... España é diferente.

1 comentario:

Anónimo dixo...

Cuando la época del crédito fácil y barato termina, el castillo de naipes se desploma. A partir de ese momento, las “malas inversiones” se vuelven insostenibles. El valor de los activos bursátiles e inmobiliarios cae produciendo un efecto riqueza negativo que deprime al consumo y la inversión. La economía entra en recesión y el paro se dispara. Las empresas y las familias se encuentran con dificultades crecientes para devolver sus préstamos, lo que deteriora la cartera de préstamos de los bancos, acentúa la contracción del crédito y refuerza la caída de la economía real. En este marco, las instituciones crediticias se ven forzados a presionar a sus deudores para que hagan frente a sus obligaciones y éstos se ven obligados a vender aceleradamente sus activos lo que contribuye a reducir todavía más su precio. Esto a su vez agudiza el deterioro de la posición de las entidades financieras y conduce a una crisis del sistema de pagos. Esta es la lógica inexorable de un “boom” apoyado en el apalancamiento. Como ha escrito Deepak Lal, tenemos una recesión hayekiana con consecuencias fisherianas.