A sanidade pública, universal e gratuíta é dos poucos mecanismos de distribución da riqueza e de equidade que nos quedan, mentres sexa sufragada polos impostos, xa que se supón que as rendas máis altas pagan máis impostos. Se a sanidade pública pasa a ser pagada polos enfermos, adeus equidad, desaparece o elemento de solidariedade que unifica algo a sociedade e se fose así o que sobrarían nesta sociedade serían os políticos incapaces de facer algo por ela. Como traballador da sanidade pública, antes que recortes aconsellaría algunha medida que aumentase a eficiencia e reducise os custos; observei que cando existe un estímulo a eficiencia dos mesmos traballadores multiplícase, e supoño que os xestores tamén están ao tanto diso, xa que logo cunha xestión honrada e eficaz poderíase mellorar a calidade aforrando en custos. Desde logo habería que deixar de tolerar algunhas condutas abusivas, como que en horario pagado pola sanidade pública trabállese na sanidade privada.
O maior aforro que está por facerse é na xestión do medicamento. Os xestores da sanidade pública renunciaron a ela (a excepción do medio hospitalario), e xa que logo non pode facer concursos nin negociar directamente cos laboratorios e fabricantes para abastecerse dos fármacos que logo si paga, perdendo niso varios miles de millóns de euros anualmente.
O maior aforro que está por facerse é na xestión do medicamento. Os xestores da sanidade pública renunciaron a ela (a excepción do medio hospitalario), e xa que logo non pode facer concursos nin negociar directamente cos laboratorios e fabricantes para abastecerse dos fármacos que logo si paga, perdendo niso varios miles de millóns de euros anualmente.
CIPRIANO PALACIOS LÓPEZ (Médico)
Ningún comentario:
Publicar un comentario