OBEDIENCIA DEBIDA

Cando votamos aos que nos teñen que representar nos parlamentos, que serán quen terán o poder de facernos obedecer as decisións que as súas señorías tomen para organizar ben o país, que traballa para que os medios cheguen e tradúzanse en realizacións que beneficien a todos, non votamos os soldos, nin gastos, nin privilexios como son viaxar en primeira e procurarse unhas pensións vitalicias de moita contía. Porque todos sabemos que cando hai vacas fracas, como agora é o caso, causa moito bochorno comprobar o nulo exemplo e a falta de ética que dan, cando eles mesmos, os eurodiputados, gozan ostentosamente dunhas vantaxes económicas ás que non queren renunciar, pero iso si, piden perdón e seguen abusando delas porque pola súa categoría ou clase cren merecelas a pesar da crise, aínda que os que lles habemos de obedecer esteamos a un abismo de distancia da súa privilexiada situación e teñamos que acatar, a pesar noso, os seus duros recortes sociais e económicos.
É por iso polo que apelo ao sentido común e á vergoña cívica de quen teñen a obrigación de ser modélicos, para que tamén se axusten o cinto e recorten, como todos facemos, o seu opulenta calidade de vida. Recomendo, ante a súa probable negativa, que alguén co poder e sensibilidade suficientes rectifique este "desfasamento contable" que deixa moito que desexar, se é que queren que lles obedezamos tan fielmente como nos esixen.