luns, 17 de outubro de 2011

O 20-N

Xa está disposto o ring para o gran combate do 20-N. Nos recunchos, enfrontados, dous púxiles sobre os que pivotan os destinos nacionais. Asisten ao espectáculo outras representacións residuais, solto sen valor, aínda que os empolicados ao poder empeñáronse as últimas lexislaturas en darlles chance con estatutos a medida, tratos de favor, sentenzas xudiciais que ninguén comparte... Bo, xunto a eles, aparecen tamén minorías; sindicatos -meras correas de transmisión do poder- sen reivindicar dereitos laborais con cinco millóns de parados; evocando, ademais, distintos poderes fácticos e financeiros.
É a democracia -autoridade do pobo- a paso de marcha. O maná dos votos que inclinará a balanza ao partido mellor organizado, eficaz ou operativo. Cada cidadán un voto. O demais é cháchara inútil. Relativismo da verdade. As urnas decídeno todo: se Dios existe ou non, se chove aínda que haxa un sol resplandeciente sen nubes ou se España débese ou non se debe suicidar...
Son os mitins que acenden os nosos pobos. Onde homes, chegados da capital, verborrean un tempo garantindo paraísos terreais sen pegar golpe. Caravanas automobilísticas que rompen a paz do noso silencio reclamando votos para personajillos. Tipos dispostos a sacrificarse polo persoal que, axiña que se celebran as eleccións, desaparecen ocupando despois confortables e remuneradoras poltronas.
Pirámide societaria integrada por aproveitados, bribones e outras xentes de mal vivir. A picaresca española afirmada como cultura dun pobo orfo polo que pelexarán dous galos de Morón... Caterva de políticos vividores que necesitamos -idéntico despropósito que Don Quixote argumentaba a Sancho con relación a cómicos, pallasos e saltimbanquis- "porque axudan a quitarnos os nosos medos".

1 comentario:

VOLTAIRE-VIGO dixo...

AD 14-10-11

Ja, ja, ja... Mi querida MATILDE, mira que no estar informada de que el nuevo concejal ignorante del deporte vigues con sueldo millonario y jubilación también millonaria a cuenta de los curritos de barreras, ANTES QUE CHARLATAN FUE MUSICO...

Cuidadito y de clandestinidad, nada de nada. Tocaba la flauta como “Amelin” y enseguida empezó a ejercer de CANTANTE ¡¡Durante veintidós años!! En un sindicato que en su día fue obrero.

Le hicieron vigues distinguido, seguramente por conseguir que el J. A. O. Lamas, director del IMD y eterno asesor de Santi o do BNG , antes do PP e ahora do PS le tuviese a su hermano mayor cobrando durante muchos años sin aparecer por su puesto de trabajo en el pabellón de las traviesas, hasta que lo prejubilaron recientemente.

Ahora que no hay dinero para financiar el deporte de los jubilados, podía hacer devolver lo cobrado ilegalmente a su hermano o al menos tener la dignidad de dimitir.

¿Qué opina de esto el señor alcalde? Por cierto, también ejerce de concejal de A-NORMALIDAD LINGÜÍSTICA, ¡Jo! Un tipo que nunca en su vida hablo en gallego...

Señor, señor... En que manos estamos y que asquito me dan.

(LA CORRUPCIÓN QUE NOS INVADE)
http://httpvoltairevigoblogspotcom.blogspot.com