UN DISCURSO DE PLENA ACTUALIDADE

¿Pero vostedes en que estaban estes dous anos? ¿Que dicían? Xusto o contrario do que expón esta reforma laboral. Era o seu presidente do Goberno quen dicía que o abaratamento do despedimento non axudaría a recuperar a confianza no sistema financeiro, que non ía apoiar reforma laboral algunha que supuxese abaratar o despedimento. Era cando dicía que «Nunca apoiaremos o despedimento máis barato e o recorte das políticas sociais». ¡Quen lles viu e quen lles ve, señores do Goberno! (...) O Executivo non fai esta reforma nin por motivos económicos nin moito menos por atención social. A decisión de acometela non nace de proxecto político algún, se é que aínda lles queda diso. Foi a Unión Europea, foron as circunstancias as que lles esixiron esta reforma laboral. Sempre lles faltou a vostedes o fundamental: a convicción do que hai que facer e de que é necesario facelo.
Nós defendemos que é necesaria unha reforma laboral, pero non esta reforma laboral (Varios señores deputados: ¡Ahhh!) Si, señorías. (Aplausos.) Nós defendemos que esta reforma laboral é un fracaso anticipado e anunciado, polas formas e polo fondo. Polas formas porque logo de dous anos traen hoxe este texto sen diálogo social e sen acordo político. Foron incapaces de liderar un consenso político, económico e social porque nunca souberon a que acordo querían chegar, nunca souberon a que acordo chegar con ninguén. Por iso é polo que a reforma laboral non guste a ningún e que cada día sálganlles novos detractores. Non convenceron aos traballadores, nin aos emprendedores, nin aos expertos, nin aos sindicatos, que lles convocaron unha folga xeral.
Señorías, chegaron ao Goberno presumindo de talante, e a golpe de decreto enterrárono para sempre. (...). desprezaron as formas, señorías, pero, o máis importante, equivocáronse no fondo. O Goberno equivocouse no contexto, no enfoque, no contido e na redacción desta reforma. (...) O decreto do Goberno non está exposto para contratar senón para despedir e o que necesita España non é facilitar o despedimento, non é fomentar a saída, senón fomentar a contratación. Tanto se empeñaron en demostrar aos de fóra que eran capaces de tomar decisións dolorosas que se esqueceron do importante, que esas decisións han de ser eficaces e xustas.