Os Estados Unidos de Europa é proxecto que está proxectado en falso. Como o teñen concibido agora os políticos non pode frutificar. Os Estados Unidos de América tardaron moito tempo en fortalecerse, en unirse- tiveron unha Guerra de Secesión-. Compraron territorios con diñeiro para ensanchar o que era a propiedade do estado. Tardaron en conseguilo máis de cen anos. Pero eran outros tempos. Os tempos que transcorren agora, son poderosos, hai diñeiro suficiente para conseguir a Unión, pero non se quere facer; e ésto canto antes saibámolo será mellor para todos.
Se os países do Norte non queren unirse cos do sur porque somos menos austeros e máis derrochones, que o digan, para que poidan facer o seu propio club. Os demais, se podemos faremos outro club, máis pequeno, menos poderoso, pero ao fin libres.
Alemaña está dominando a situación por que nesta guerra mundial non hai canóns, non hai invasión física, pero si que a hai en canto á perda de soberanía que quere Alemaña prodúzase, para esa soberanía desprendida dos outros países caia sobre ela e póidaa manexar ao seu antollo. É aquí onde entra outra vez o lebensraum ou espazo vital que sempre necesitou Alemaña para expandir os seus territorios e aos seus habitantes. Da forma en que imos e coas perdas de tempo infrutuosas, a solución europea vese máis que imposible.
Parecía mentira que tivésemos que esperar a Grecia para que as cousas cambiasen e fosen a mellor. Ben, demostrouse a todos os politicastros de quenda que Grecia non significa nada, nos mercados, e polo tanto todo segue igual. É máis, canto máis cousas ocorren que pensemos que van cambiar as cousas a mellor, os mercados toman a decisión contraria e penalízano, como foi o rescate, que foi castigado e agora as eleccións gregas que foron ignoradas, coma se non pasase nada.
Coa curmá de risco española a 573 e cos intereses da débeda ao 7,5%, quédanos un prazo de seis meses, como moito para o seguinte rescate nacional, neste caso. Por iso está Merkel forzando os tempos, para vaian caendo os máis débiles. Non parece que Italia teña que pedir un rescate, porque ten unha riqueza produtiva maior que España, ademais non está inmersa na burbulla inmobiliaria, pero Italia non pode seguir tampouco coa curmá de risco en 465 puntos básicos, porque é a ruína a futuro e dentro de catro anos cando cheguen os vencimentos e non poderá acudir aos pagos, como lle pasará a España, pero nun curto prazo.
Imos por mal camiño.
1 comentario:
Es una auténtica pena ver como la clase política en España _quizá tambien en otros paises _ se degrada a una velocidad alarmante, vamos hacia una deriva más que segura sin tener posiblilidad de enderezar el timón, y es que mientras los políticos sean personas sin preparación -vemos que los ministros no tienen nada que ver con el ministerio que ocupan, que los asesores son simplemente personal fiel a uno u otro partido sin más ,..... seguiremos por estos derroteros. Ya es hora de que a los políticos se les exija un "curriculum" adecuado para el cargo que van a ocupar, como, por otra parte, hacen con el resto de los mortales y , dicho sea de paso, que sus sueldos -desde el alcalde del pueblo más pequeño al presidente - estén establecidos por ley como los sueldos de los funcionarios, porque a fin de cuentas no dejan de ser servidores públicos.
La indignación de los ciudadanos está más que justificada y creo que somos muy comedidos para las circunstancias que acontecen: presuntamente nos roban en los bancos y aqui no pasa nada, nos engaña nuestro gobierno y todo sigue igual,..... ¿Hasta cúando?.
Publicar un comentario