sábado, 14 de xullo de 2012

SEIS MESES CON MARIANO, MENOS DIÑEIRO E PEOR SAÚDE

Póñennos malos, oia... E é que padecemos un ministro (Sancho Rof) que comparou unha epidemia mortal cun bichito que se caía da mesa se morría. Despois tocounos aguantar unha ministra que curaba todo con óso de porco ben cocido (Celia Villalobos); pasamos pola ministra zamorana-pontevedresa que era lista de aquí espérote (subiron as listas de espera nos hospitais) e agora maltrátanos unha señora (Ana Mato) que non sabía cantos coches tiña no seu garaxe... A ela débese o repagamento, a supresión de medio millar de fármacos para -di- doenzas menores e a ela débese o consello de cambiar a penicilina por herbas e hojitas do campo (tisanas)...
Señora, polo menos ofrézanos marihuana! Iso pide don Mario Vargas Llosa (sóalle?) ao comprobar que a prohibición da droga só serviu para converter ao narcotráfico nun poder económico e criminal que multiplicou a inseguridade e a violencia... Ministra: vostede se que nos pon malos.
Madrid, Valencia, Castela-A Mancha e Galicia: aquela fusión que nos prometía o ouro e o mouro saltou feita estelas cos defraudados enganados e cabreados; a fiscalía hip, hip, hurra! demandando a NCG; un particular involucra no caso ao señor Méndez e fillos e Feijóo (que me di don Alberto?) avoga tamén pola investigación mentres o señor Negreira está disposto a retirar honras e medallas e a Audiencia Nacional di "quietos, parádevos e o denunciante promete insistir. Y ¿Falamos de Bankia? Se parece a película de "Todos ao cárcere" cunha restra de imputados recoñecibles, na súa maioría, por pertencer ao partido da gaivota. Arruinaron miles de persoas, conseguiron créditos baratos e puxeron a economía a pan pedir...
O GAIÁS E OUTROS CHOIOS. Non o van crer pero segundo o conselleiro Vázquez, o "sindios" do complexo-mausoleo é culpa... do !bipartito!
Ou sexa, que nin Fraga tivo nada que ver e Cuíña, Feijóo e Pérez Varela pasaban por alí pero cos ollos pechados. O caso é que aos trece millóns xa invertidos pola Xunta hai que unirlle entre seis e dez millóns máis para un proxecto insostible e interdito, como o propio plan presentado a bombo e prato e que manda !carafio! É un plaxio de estudos que aparecen en internet...
E nos xornais aparece outro gran choio: "Xunta e Goberno dan o dobre do necesario para rematar en asilo ilegal. Ademais sufragaranse outras obras como festas gastronómicas, por non falar dunha subvención para o talaso ilegal de Oia sobre o que pesa orde de derrubamento.
DEBERES PARA FEIJÓO. Ao rebufo do convite aos mariachis e antes da viaxe de don Alberto por América (por atún e ver o duque) ao presidente puxéronlle deberes: en Xénova, que adiante as eleccións ao veranciño de San Martín ou á festa de san Martiño e o meu querido amigo Anxo Guerreiro, que se explique. Que faga as contas: ¿Como vai o do coche eléctrico que ía converter a Ourense en Detroit? ¿Onde están as empresas acuícolas prometidas para sementar o litoral de peixes e euros? Onde quedou o Plan Eólico... ¿Levoullo o vento...?
Recortan a merenda aos presos en Cataluña; retiran a auga aos internados en hospitais da Mancha; crecen as listas de espera en sanidade ata un 17% e os evasores, os defraudadores, terán novas facilidades para regular os seus delitos. E en TVE volve Ana e os Sete e Curro Jiménez. Reaparece o Códice e descobre o bosón de Higgs, segundo cren os científicos (agás o voceiro da Conferencia Episcopal) a explicación do Universo.

2 comentarios:

UN INDIGNADO dixo...

“Zapatero destruyó España durante sus siete años de mandato, no sólo en su economía, sino también en su moral, confundiendo, desmoralizando, mintiendo, esparciendo corrupción desde lo público y creando millones de seres que ya no saben distinguir entre el bien y el mal.”
“Mariano Rajoy, que pierde apoyos a un rítmo fulgurante, como consecuencia de que su gobierno es cobarde, mentiroso e injusto. No sólo ha hecho pagar la factura de la crisis a las clases medias y a los que tienen un puesto de trabajo, sino que ha dilapidado la credibilidad, agotado la legitimidad y frustrado a millones de españoles que le dieron su voto al no atreverse a acabar con el gran cáncer del país, que es un Estado enorme, corrupto, inepto y tan costoso que ningún país podría financiar sin arruinarse.”
“Primero hay que reducir los gastos y realizar recortes y reformas que hagan al país competitivo, para después empezar a trabajar para recuperar la prosperidad. Pero en España esa receta no sirve porque cualquier despegue, ajuste o reforma será boicoteado por una clase política dividida e invadida de enfermedades terminales como la corrupción, la avaricia, la golfería y la insolidaridad. Los enemigos de España no están fuera, sino dentro del Estado y quien no se lo crea que analice hoy la política socialista-pepeista, animadoras de las trifulcas y del enfrentamiento, o la de los nacionalistas vascos y catalanes, felices de que España se debilite porque así piensan que será más fácil independizarse.”

D.R.M. dixo...

La clase política se ha convertido en uno de los principales problemas de los españoles, pero no parece que el comportamiento del electorado sea mucho más ético que el de sus representantes. De acuerdo con un estudio de la Fundación Alternativas, 40 de los 69 alcaldes acusados de corrupción que acudieron a los comicios de 2011 fueron reelegidos. Este fenómeno se reproduce al analizar la tasa de reelección de los partidos políticos implicados en tramas corruptas, incluyendo aquellos que cambiaron de candidato. En 63 de los 106 municipios cuyo alcalde se vio envuelto en un escándalo volvió a ganar la misma formación.
El ámbito municipal, ligado a recalificaciones de suelo, adjudicaciones y contratos diversos con escasa fiscalización ha sido uno de los flancos más accesibles para las prácticas corruptas. Por ello, resulta esclarecedor comprobar el grado en que los votantes perdonan o premian a aquellos alcaldes implicados en casos de corrupción. La Fundación Alternativas, en su Informe sobre la democracia en España, ha recopilado una lista de 106 localidades de toda España en las que alcaldes o miembros destacados del gobierno municipal fueron acusados de algún tipo de ilegalidad penal, y en cuya investigación llegó a intervenir un juzgado.
La mayoría pertenecen a PP o PSOE, aunque también se dan casos en partidos locales, regionales o nacionalistas, como el BNG, PAR, Nueva Canarias o Coalición Canaria. El periodo de análisis comprende entre 2007 y 2011, por lo que también se ha tomado en cuenta tramas de gran alcance como la Gürtel. La conclusión es que la corrupción se castiga electoralmente, pero de forma muy tímida, por lo que la mayoría de candidatos y partidos salpicados vuelven a ganar en las urnas. Además, también se favorecen algunas prácticas corruptas que los ciudadanos valoran como positivas.
La sanción de los votantes se aprecia en una ligera caída del número de reelecciones en aquellos municipios donde se detectó corrupción, en comparación con el resto. En 63 de los 106 municipios donde padecieron escándalos optaron por mantener al mismo partido al mando del ayuntamiento. Es decir, en un 59,4% de los casos, frente al 66,4% del resto de localidades, donde hubo continuidad en 5.566 de un total de 8.386 consistorios.