SEGUNDA TRANSICIÓN

Sempre serei partidario de dicir que os grandes cambios e evolucións sociais non dependen só da clase política que nos represente, senón que xorden e dependen tamén da necesidade dunha nova transición democrática que permita de forma recíproca, transparente e íntegra, que o conxunto da sociedade do noso país participe coordinada e activamente nas institucións.
Fai xa trinta e tres anos que coa Primeira Transición rexurdiu da propia sociedade española a necesidade de crear as bases máis sólidas do noso vixente Estado de Dereito para poder pasar dun réxime autoritario a unha democracia representativa coa aprobación do Proxecto de Reforma de Lei Política que permitiu a elaboración da Constitución do 78 e consensuar unha Amnistía Nacional que á súa vez, abriu o camiño cara a unha pluralidade política e social coa legalización dos partidos políticos e co sufraxio universal que permitiu e permite a participación cidadá nunhas eleccións democráticas e libres.
Hoxe por hoxe, máis que progresar dos grandes cambios e avances producidos polo primeiro Goberno da Transición, foise retrocedendo en valores e dereitos que como a Constitución do 78, quedou en papel mollado. De tal maneira que ata o Estado das Autonomías xa non é un sistema efectivo e eficiente que poida descentralizar o poder central do Estado cara a políticas e xestións que teñan a capacidade de poder chegar equitativa e coordinadamente a todos e cada un dos cidadáns do noso país. Porque en si, o que se necesita é un novo modelo de Estado que das autonomías delegue cara aos municipios con presupostos, competencias e recursos directamente transferidos ata ás máis pequenas poboacións censadas dos concellos para que a calidade dos servizos públicos poidan prestarse máis en igualdade de dereitos, condicións e oportunidades para cada cidadán que determinada pola desproporción territorial e do censo dos pequenos ou grandes municipios, producíndose así unha desigualdade na percepción dos presupostos, competencias e recursos entre uns e outros cidadáns.

Hoxe chegou o día no que a sociedade española está a manifestar a necesidade de poder levar a cabo unha segunda transición que vaia dunha democracia representativa a unha democracia participativa; e para facelo primeiro sería esencial recapitular a Constitución do 78 para poder consensuar unha Nova Constitución que vaia acorde aos novos tempos do século XXI. As novas xeracións necesitan un cambio no sistema constitucional democrático que identifique e dea maior protagonismo participativo nas políticas e xestións dos intereses comúns dos cidadáns nos diferentes sectores institucionais.
Os cidadáns non só deberan de ter o dereito de poder elixir o futuro do noso país cada catro anos, senón tamén a potestade de poder aprobar ou derrogar leis do Parlamento en asembleas populares que nos puidese permitir mediante web ou redes sociais, ratificar consensuadamente os proxectos e propostas que determinarán sobre os nosos propios destinos.