martes, 3 de marzo de 2009

A HISTORIA REPÍTESE, O ESCORPIÓN E A RA (BNG-PSOE)

.
Conta un relato popular africano que nas beiras do río Níxer, vivía unha ra (PSOE) moi xenerosa.
Cando chegaba a época das choivas ela axudaba a todos os animais que se atopaban en problemas ante a crecida do rio.
Cruzaba sobre as súas costas aos ratos, e ata a algunha nutritiva mosca á que se lle mollaban as ás impedíndolle voar. Pois a súa xenerosidade e nobreza non lle permitían aproveitarse delas en circunstancias tan desiguais.
Tamén vivia por alí un escorpión (BNG), que certo día suplicoulle á ra: «Desexo atravesar o río, pero non estou preparado para nadar. Por favor, irmá ra, lévame á outra beira sobre as túas costas»
A ra, que aprendera moito durante a súa longa vida chea de privacións e desencantos, respondeu enseguida: «Que che leve sobre as miñas costas? ¡Nin pensalo! ¡Coñézoche o suficiente para saber que se che subo ás miñas costas, inxectarasme un veleno letal e morrerei!»
O intelixente escorpión (BNG) díxolle: «Non digas estupideces. Ten por seguro que non che picarei. Porque se así o fixese, ti afundiríasche nas augas e eu, que non sei nadar, perecería afogado»
A ra negouse ao principio, pero a incuestionable lóxica do escorpión foron convencéndoa... e finalmente aceptou. Cargouno sobre as súas esvaradías costas, onde el se agarrou, e comezaron a travesía do río.
Todo ía ben. A ra nadaba con soltura a pesar de soster sobre as súas costas ao escorpión. Aos poucos foi perdendo o medo a aquel animal que levaba sobre as súas costas.
Chegaron a metade do río. Atrás quedara unha beira. Fronte a eles divisábase a beira á que debían chegar. A ra, hábilmente sorteou un remolino...
Foi aquí, e de súpeto, cando o escorpión (BNG) picou á ra (PSOE). Ela sentiu unha dor aguda e percibiu como o veleno estendíase por todo o seu corpo. Comezaron a fallarlle as forzas e a súa vista se nubló. Mentres se afogaba, quedáronlle forzas para gritarlle ao escorpión:
«¡Sabíao!. Pero... Por que o fixeches?» O escorpión (BNG)respondeu: «Non podo evitalo. É a miña natureza»
E xuntos desapareceron no medio do remolino mentres se afogaban nas profundas augas do río.

Ningún comentario: