Abel Caballero prometeu 6.000 vivendas de protección no actual mandato e non se construíu nin unha soa
O mar de guindastres vaticinado polo alcalde vigués para a etapa posterior á entrada en vigor do Plan Xeral nin existe nin tampouco se lle espera. As 6.000 vivendas protexidas que se ían a construír, ou polo menos iniciar neste mandato, seguen pendentes e nin unha soa deu comezo, sen que tampouco estean previstas. E non menos importante: ningún dos proxectos máis importantes do Plan Xeral atópase en marcha nin existe previsión algunha respecto diso antes das eleccións de 2011. A construcción de 55.709 vivendas que se deberían construír no primeiro cuadriénio (2008-2012) delas 116.061, non se constrúe ningunha.
É un balance descorazonador que se complementa con só darse un paseo pola cidade. Existen algúns solares baleiros, é certo, pero ningún ou case ningún loce un guindastre que sexa sinónimo de actividade construtiva. Nestes dous anos as licenzas concedidas pola Xerencia de Urbanismo son case a anécdota: un ramallete de vivendas unifamiliares ( pendentes do Contencioso Administrativo, que as pode declarar ilegais)
Pero quizais a proba máis palpable do parón urbanístico é o esquecemento en que caeu a data na que entrou en vigor o Plan Xeral. O 25 de agosto de 2008 culminaban case oito anos de elaboración dun documento que todos os sectores implicados, políticos e sociais, consideraban urxente. A pesar diso dilatouse moito máis do previsto, foi obxecto de polémicas sen fin e ao final aprobouse por unha corporación municipal dividida case en dúas metades iguais: 14 votos a favor (PSOE e BNG) e 13 en contra (PP).
Unha vez aprobado a actividade construtiva ignorou a entrada en vigor do documento, no que sen dúbida influíu a coincidencia coa crise económica. Non hai licenzas, non existe case labor construtivo e na Xerencia de Urbanismo algúns departamentos teñen moi pouco traballo. Os proxectos máis coñecidos (Praza de España, Beiramar, Guixar, entre outros) seguen pendentes e a actividade pública limitouse a iniciar a elaboración do planeamento secundario. Unha chea de ámbitos están en redacción e no seu día, ninguén sabe cando, poderán construírse alí miles de vivendas. O que segue no aire é cando chegará ese día e se realmente será posible.
O mar de guindastres vaticinado polo alcalde vigués para a etapa posterior á entrada en vigor do Plan Xeral nin existe nin tampouco se lle espera. As 6.000 vivendas protexidas que se ían a construír, ou polo menos iniciar neste mandato, seguen pendentes e nin unha soa deu comezo, sen que tampouco estean previstas. E non menos importante: ningún dos proxectos máis importantes do Plan Xeral atópase en marcha nin existe previsión algunha respecto diso antes das eleccións de 2011. A construcción de 55.709 vivendas que se deberían construír no primeiro cuadriénio (2008-2012) delas 116.061, non se constrúe ningunha.
É un balance descorazonador que se complementa con só darse un paseo pola cidade. Existen algúns solares baleiros, é certo, pero ningún ou case ningún loce un guindastre que sexa sinónimo de actividade construtiva. Nestes dous anos as licenzas concedidas pola Xerencia de Urbanismo son case a anécdota: un ramallete de vivendas unifamiliares ( pendentes do Contencioso Administrativo, que as pode declarar ilegais)
Pero quizais a proba máis palpable do parón urbanístico é o esquecemento en que caeu a data na que entrou en vigor o Plan Xeral. O 25 de agosto de 2008 culminaban case oito anos de elaboración dun documento que todos os sectores implicados, políticos e sociais, consideraban urxente. A pesar diso dilatouse moito máis do previsto, foi obxecto de polémicas sen fin e ao final aprobouse por unha corporación municipal dividida case en dúas metades iguais: 14 votos a favor (PSOE e BNG) e 13 en contra (PP).
Unha vez aprobado a actividade construtiva ignorou a entrada en vigor do documento, no que sen dúbida influíu a coincidencia coa crise económica. Non hai licenzas, non existe case labor construtivo e na Xerencia de Urbanismo algúns departamentos teñen moi pouco traballo. Os proxectos máis coñecidos (Praza de España, Beiramar, Guixar, entre outros) seguen pendentes e a actividade pública limitouse a iniciar a elaboración do planeamento secundario. Unha chea de ámbitos están en redacción e no seu día, ninguén sabe cando, poderán construírse alí miles de vivendas. O que segue no aire é cando chegará ese día e se realmente será posible.
Ningún comentario:
Publicar un comentario