luns, 11 de outubro de 2010

A CORRUPCIÓN QUE NON CESA

Cando o PSOE viuse envolvido nunha serie de casos de corrupción nos primeiros anos noventa do século pasado, non se falaba doutra cousa. As malversacións, as apropiacións indebidas, o financiamento ilegal, o latrocinio dos caudais públicos eran portadas de xornais e telexornais día tras día, copaban iso que chaman a "axenda mediática" e determinaban o contido dos debates colectivos cuxo único punto de incerteza residía en pescudar cal sería o escándalo seguinte.
Hoxe a situación é a inversa, xa que afecta ao partido da oposición que, segundo Aznar, era incompatible coa corrupción. Desde o estalido do caso Gürtel, unha trama colosal de presunta corrupción que abarca todo o país, ao partido saíronlle escándalos específicos na Comunidade de Madrid (con casos como a suposta espionaxe e Fundescam), na de Valencia (co novo caso do lixo de Alicante), na das Baleares (co caso Matas) e agora no municipio de Murcia, onde se repite o guión con fidelidade mecánica: algún alto cargo detido e a constelación habitual de recualificacións, funcionarios corruptos, empresarios agudos e chanchullos.
¿Por que non é este o tema permanente dos medios? ¿Por que a axenda enfócase sempre noutra dirección? Adoita dicirse que o PSOE era partido de Goberno mentres que o PP é de oposición, o que non é certo, porque a corrupción afecta ao PP en gobernos subestatales. Hai quen sostén que isto é así porque a corrupción é inherente ao PP, xa que nun partido sen ideoloxía os cargos e militantes só aspiran a controlar os poderes para facer mangas capirotes cos diñeiros públicos.
Dise que os abundantes procesos incoados a membros do PP por suposta corrupción non afectan ás súas expectativas de voto. Pero pode estar tratándose dunha situación do vaso colmado e a consabida pinga. Se esta non é o novo caso de suposta corrupción urbanística en Murcia quizá o sexan as declaracións de Javier Arenas pondo en dúbida por enésima vez a imparcialidade das forzas da orde. É habitual: ao proliferar os casos de corrupción nas súas filas, o PP deslexitima a actuación de xuíces e policías e, no colmo do delirio, cualifica a España de "Estado policial". E iso que xa non existe a Brigada Político-Social da época da "extraordinaria placidez".

RAMÓN COTARELO
Catedrático de Ciencias Políticas

1 comentario:

Anónimo dixo...

LA CORRUPCIÓN POLÍTICA

Este es un pais de corruptos y trincones, que verguenza de politicos, todos tienen 3 o 4 pagas, y encima se jubilan con la paga integra de 3.000 euros. Cuando va a entrar anticorrupción en GALICIA, No os podeis imaginar lo que hay aqui, multitud de empresas adcritas al PP, se habla de 40.000 personas, todas chupando, una verguenza.
No pienso ser complice de estos ladrones, no pienso votar a nadie. POLITICOS = CORRUPTOS