Tras ler o artigo do 18 de outubro na sección A Cuarta Páxina do catedrático de Facenda da Universidade do País Vasco Ignacio Zubiri que leva por título ¿Que anda mal no imposto da renda?, xurdíronme unha serie de pensamentos elementais, nada sofisticados. En devandito artigo afírmase que non hai vontade política, nin se dedican recursos para evitar que defraudar a Facenda sexa tan rendible en España; e que con reducir a fraude á metade a recadación subiría tres puntos do PIB.
A pregunta é obvia: señor presidente do Goberno, señora ministra de Economía, é certo que non hai vontade política?, é certo que non se dedican suficientes recursos? Poden vostedes desmentir o que Zubiri afirma?
Por outra banda, nestes momentos tan delicados nos que tanta xente está perdendo o seu emprego e pásao mal para chegar a fin de mes, bótase de menos unha comparecencia pública en televisión do presidente do Goberno en horario de máxima audiencia, dirixíndose directamente ao país.
Creo que a xente estaría máis disposta a asumir sacrificios se se lle explica con claridade e sinceridade cales son as dificultades, por que se tiveron que adoptar medidas económicas tan drásticas, que presións houbo, por que é tan difícil conseguir que as grandes fortunas, e en xeral os sectores máis prósperos da sociedade, contribúan na medida en que lles corresponde cando tantas familias de clase media, non digamos xa as capas menos favorecidas, vense angustiadas para saír adiante.
O presidente do Goberno debe estas explicacións a tanta xente como confiou nel e hoxe retiroulle a súa confianza.
A pregunta é obvia: señor presidente do Goberno, señora ministra de Economía, é certo que non hai vontade política?, é certo que non se dedican suficientes recursos? Poden vostedes desmentir o que Zubiri afirma?
Por outra banda, nestes momentos tan delicados nos que tanta xente está perdendo o seu emprego e pásao mal para chegar a fin de mes, bótase de menos unha comparecencia pública en televisión do presidente do Goberno en horario de máxima audiencia, dirixíndose directamente ao país.
Creo que a xente estaría máis disposta a asumir sacrificios se se lle explica con claridade e sinceridade cales son as dificultades, por que se tiveron que adoptar medidas económicas tan drásticas, que presións houbo, por que é tan difícil conseguir que as grandes fortunas, e en xeral os sectores máis prósperos da sociedade, contribúan na medida en que lles corresponde cando tantas familias de clase media, non digamos xa as capas menos favorecidas, vense angustiadas para saír adiante.
O presidente do Goberno debe estas explicacións a tanta xente como confiou nel e hoxe retiroulle a súa confianza.
E.C.D
Ningún comentario:
Publicar un comentario