Se o terrible terremoto de mediados do mes de marzo pasado, o posterior sunami e, como consecuencia de ambos, o desastre nuclear de Fukushima non sucedesen en Xapón, este mes de abril, como tantos outros meses de primavera xaponesa, propiciaría que calles e prazas de pobos e cidades enchéronse de xentes dispostas a celebrar o "Hanami" ou florecimento das cerdeiras. Os miles de mortos (preto de 15000) e desaparecidos (outros tantos) sumiron, con todo, a Xapón nunha silenciosa dor e duelo que non deixan nin un pequen0 risquicio para a festa da chegada da primaveira.
2011 será recordado no archipíelago xaponés como un dos anos máis negros da historia nipoa e, -quen sabe- seica signifique tamén un antes e un logo da utilización da enerxía nuclear no mundo. Ben está que o todo poderoso home moderno , viuse relegado ao seu auténtico lugar fronte á natureza. Nada que obxectar, máis aló das naturais lamentacións polas miles de persoas muertas e desaparecidas. Pero a terceira consecuencia, que catro dos seis reactores da central nuclear de Fukushima queden en tan mal estado que, un mes despois Xapón non logra controlalos nin pode concretar cando poderá levalos a unha parada fría, vai ter inevitables consecuencias sobre este tipo de enerxía.
Preguntas
Cantas centrais nucleares , non só en Xapón, senón no mundo enteiro están situadas nas proximidades das costas? Pode calquera outro terremoto desta magnitude ocorrido nun país non tan ben preparado para facer fronte a un sismo, como é o caso de Xapón, provocar unha catástrofe de semellantes ou maiores dimensións? Quizais este sexa o momento adecuado para que a comunidade científica internacional párese a reflexionar sobre o particular. E, por favor, que os políticos e o capital queden só en espectadores privilexiados, de primeira fila, ata, pero non para mediatizar , inducir e tergiversar as respostas ás preguntas formuladas que, polo ben de toda a humanidade, deben contestarse sen ningún tipo de tapuzos.
E, se como consecuencia das respostas que esperamos, temos que cambiar o noso modo de vida , baseado hoxe no consumo enerxético imparable e desmedido, haberá que facelo. A todos nós, aos nosos fillos e netos, vainos moito niso. J.M.V.
2011 será recordado no archipíelago xaponés como un dos anos máis negros da historia nipoa e, -quen sabe- seica signifique tamén un antes e un logo da utilización da enerxía nuclear no mundo. Ben está que o todo poderoso home moderno , viuse relegado ao seu auténtico lugar fronte á natureza. Nada que obxectar, máis aló das naturais lamentacións polas miles de persoas muertas e desaparecidas. Pero a terceira consecuencia, que catro dos seis reactores da central nuclear de Fukushima queden en tan mal estado que, un mes despois Xapón non logra controlalos nin pode concretar cando poderá levalos a unha parada fría, vai ter inevitables consecuencias sobre este tipo de enerxía.
Preguntas
Cantas centrais nucleares , non só en Xapón, senón no mundo enteiro están situadas nas proximidades das costas? Pode calquera outro terremoto desta magnitude ocorrido nun país non tan ben preparado para facer fronte a un sismo, como é o caso de Xapón, provocar unha catástrofe de semellantes ou maiores dimensións? Quizais este sexa o momento adecuado para que a comunidade científica internacional párese a reflexionar sobre o particular. E, por favor, que os políticos e o capital queden só en espectadores privilexiados, de primeira fila, ata, pero non para mediatizar , inducir e tergiversar as respostas ás preguntas formuladas que, polo ben de toda a humanidade, deben contestarse sen ningún tipo de tapuzos.
E, se como consecuencia das respostas que esperamos, temos que cambiar o noso modo de vida , baseado hoxe no consumo enerxético imparable e desmedido, haberá que facelo. A todos nós, aos nosos fillos e netos, vainos moito niso. J.M.V.
Ningún comentario:
Publicar un comentario