venres, 21 de outubro de 2011

A BURGUESÍA CATALÁ-O CAUDILLO DURÁN LLEIDA

Foi o máis ponderado, equilibrado, sincero, xusto. A mellor nota da clase. Nel confluía a fastuosidade do pavo real e o ardor guerreiro catalanista... Referímonos ao individuo candidato de CIU, Josep Antoni Durán Lleida, redivivo Capitán Trono repartindo mandoblazos a todas as comunidades sarracenas. Un mitin serviulle para asegurar -xa antes tamén arremetera contra o acento galego- que os xornaleiros de Andalucía e de Estremadura "reciben un PER para pasar unha mañá ou toda a xornada no bar do pobo". Vaidade de vaidades, todo vaidade (vanidad). Exabrupto tras exabrupto nos seus xuízos e rectificacións para xustificar o inxustificable, rasgándose as vestiduras e quedar como o galo de Morón, sen plumas e cacareando... A cambio a Generalitat gasta 556 millóns en pagar os consellos comarcais e garante un "PER catalán" que excede os nove mil cargos electos. Cúmprese así o previsto por un tal Gracián: "Todos os vicios dan tregua: o glotón axítase, o deshonesto enfádase, o bebedor dorme, o cruel cánsase; pero a vaidade do "caudillo Durán Lleida" nunca di basta, sempre tolemia e máis tolemia".
Atrás queda a Cataluña feita polos seus empresarios e glosada polos seus escritores, músicos, pintores. Aquela burguesía traballadora, libre e cosmopolita, aberta e comprensiva, emprendedora e acolledora. O prototipo do seny, nutrido de sentido común. Hoxe todo semella sufrir cataclismo en proveito de políticos ineficaces que dan tixeretazos ao benestar social mentres se contemplan no embigo de embaixadas, subvenciones partidistas e sectarismo ao español..

1 comentario:

UN GALEGO dixo...

Pregunta : ¿foi a burguesía catalá unha burguesía emprendedora, arriscada e innovadora como a burguesía doutros países de Europa?
Resposta: A burguesía catalá foi fundamentalmente unha burguesía proteccionista: Acudía a Madrid para que subisen os aranceis e con iso permitir ter o monopolio do mercado español para os seus produtos. Por exemplo a industria téxtil catalá desenvolveuse grazas aos aranceis que nos obrigaban ao resto dos españois a comprar uns produtos que puidésemos comprar máis baratos no estranxeiro, pero tiñamos que comprarllos a eles porque forman parte de España.
Pero en Cataluña non houbo empresarios de verdade arriscados e innovadores por exemplo no norte de Italia onde se crea a FIAT e outras empresas lideres do automóbil, arriscando estas burguesías o seu capital.
A burguesía padana quizá teña motivos de orgullo, pero a catalá non. A burguesía catalá non alimentou ao inmigrante charnego, senón que o inmigrante charnego alimentou ao burgués catalán, que se limitou a chupar do bote e a encherse os petos a eito á conta de réstaa de l'Estat".
En Cataluña a burguesía limitouse por exemplo a esperar a que Franco decidise , con capital público crear a SEAT, filial da FIAT e instalala en Barcelona. A burguesía catalá arriscou e innovou moi pouco a diferenza doutras burguesías europeas.
A burguesía catalá leva tres séculos dándonos aos españois polo cu.
Ata a vista