Sen dúbida algo está pasando na nosa sociedade occidental, ademais da crise económica, ante os cada vez máis habituais casos de suicidios de persoas que se atopan desamparadas, sen recursos económicos nin apoio moral por parte das súas familias nin das administracións públicas.
Un destes últimos sucesos luctuosos aconteceu en Grecia, onde unha persoa maior quitouse a vida para non ter que "mendigar" comida nos colectores de lixo. A maior parte da poboación xa parece tomalo como algo habitual e a situación faise insostible por iso é polo que as autoridades europeas competentes teñen que tomar cartas no asunto e non só pensar no déficit, a curmá de risco ou inxectar diñeiro constantemente ás bancos senón tamén nas persoas e a calidade de vida destas a través de garantirlles uns servizos sociais básicos e universais para todos os cidadáns.
¿Onde está a Europa social, das liberdades e os Dereitos Humanos?. Que non quede todo en papel mollado, non só depende dos nosos gobernantes, senón tamén de todos os cidadáns que temos o dereito e a obrigación de esixir un mínimo de dignidade para todos os que carecen dos servizos esenciais para poder subsistir. Mentres tanto, paradoxalmente, a riqueza está en mans duns poucos privilexiados que loitan para que todo siga igual. Xa abonda de que os cidadáns teñamos que mendigar o que por dereito natural correspóndenos.
Un destes últimos sucesos luctuosos aconteceu en Grecia, onde unha persoa maior quitouse a vida para non ter que "mendigar" comida nos colectores de lixo. A maior parte da poboación xa parece tomalo como algo habitual e a situación faise insostible por iso é polo que as autoridades europeas competentes teñen que tomar cartas no asunto e non só pensar no déficit, a curmá de risco ou inxectar diñeiro constantemente ás bancos senón tamén nas persoas e a calidade de vida destas a través de garantirlles uns servizos sociais básicos e universais para todos os cidadáns.
¿Onde está a Europa social, das liberdades e os Dereitos Humanos?. Que non quede todo en papel mollado, non só depende dos nosos gobernantes, senón tamén de todos os cidadáns que temos o dereito e a obrigación de esixir un mínimo de dignidade para todos os que carecen dos servizos esenciais para poder subsistir. Mentres tanto, paradoxalmente, a riqueza está en mans duns poucos privilexiados que loitan para que todo siga igual. Xa abonda de que os cidadáns teñamos que mendigar o que por dereito natural correspóndenos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario