xoves, 20 de setembro de 2012

FRAUDE ELECTORAL DE MARIANO RAJOY

O programa electoral do Partido Popular para as eleccións xerais de novembro tiña por título "O que España necesita". Semanas logo da vitoria por maioría absoluta do PP e da constitución do goberno de Mariano Rajoy podemos afirmar, vendo as primeiras medidas adoptadas, que nin España nin os españois necesitamos que nos empuxen ao precipicio da recesión á que nos leva este "vello goberno" recentemente elixido.
Porque se é grave a teimosía nunhas actuacións políticas que nos levaron á crise e, ademais, lonxe de sacarnos dela estana agravando, máis grave aínda é presentarse cun programa electoral a unhas eleccións a propósito que non se vai a cumprir e ocultando aos electores cales son as verdadeiras decisións políticas que pensan realizar cando se ocupou o poder.
Sen ningún tipo de esaxeración, e cando nas democracias asentadas cada vez solicítase e esixe a transparencia e a rendición de contas dos gobernos, cambiar o paso e realizar políticas totalmente opostas ás escritas no programa electoral é unha fraude democrática. E o é, aínda que se queiran facer a bulir, ata no día de Reyes, para ver se canto antes fáganse antes pasaráselles o cabreo aos cidadáns. Quen creen iso no goberno equivócanse, porque o incremento do paro que vai traer estas medias, o aumento das desigualdades e o beneficio aos máis poderosos non se lles vai a esquecer a uns cidadáns aos cales estáselles empezando a caer a venda dos ollos.
Algúns exemplos: -Impostos. O PP non se cansou de dicir que eles non só non soben os impostos, senón que é bo baixalos. Ata na páxina 109 do programa electoral afirmaban que "elevaremos os mínimos exentos no IRPF adaptándoos mellor ás circunstancias das familias". Que ocorreu ao chegar ao goberno? Que aumentaron o IRPF e o Imposto de Bens Inmobles (IBI). Aínda que máis aos que menos salarios teñen, co que as rendas do traballo asumirán dous terzos dos gravames.
-Emprego. Mariano Rajoy pedía o voto dos cidadáns porque tiña un programa para crecer e xerar emprego. Falaban de emprego seguro e flexible para todos. A realidade, é que por primeira vez desde que existe non sobe o salario mínimo interprofesional e mantéñeno nos 641,40 euros.
-Estado de Benestar. Programa do PP: "O noso principal obxectivo en política social é garantir o Estado do Benestar" (páx.104). Feitos: o goberno balear do PP di ás mulleres que deben pagar antes de abortar, aínda que a lei obriga ás autonomías a ofrecer a prestación ou abonala directamente.
-Dependencia. Programa do PP: "O Partido Popular comprométese a preservar o carácter universal e a calidade dos servizos públicos que conforman o Estado do Benestar" (páx.104); "Garantiremos a calidade e sustentabilidade dos servizos do benestar" (páx. 32). Feitos: se praza un ano, ata o 1 de xaneiro de 2013 a aplicación da lei de Dependencia para novos beneficiarios.
-Familia. Programa do PP: "As familias son un sustento esencial da sociedade, sobre todo en época de crise, e apoiarémolas como merecen" (páx. 107); "Promoveremos a actualización do noso dereito de familia para adaptalo ás novas realidades sociais, favorecendo a mediación e a corresponsabilidade dos pais..." (páx. 109). Feitos: o Consello de Ministros apraza a ampliación do permiso de paternidade de dúas a catro semanas ata o 1 de xaneiro de 2013.
-Conciliación. Programa do PP: "Aprobaremos un plan integral de apoio ás familias, dirixido fundamentalmente a promover as medidas que faciliten a compatibilización da vida profesional e familiar" (páx. 108). Feitos: o goberno do PP incrementa o horario laboral dos funcionarios a 37,5 horas semanais.
-Aforro. Programa do PP: "Modernizaremos o imposto sobre a renda co obxectivo de favorecer o aforro, o investimento e o emprego" (páx.43). Feitos: novo gravame do 2 por cento para rendas de aforro de ata 6.000 euros; 4 por cento ata 24.000 euros; e 6 por cento para rendementos superiores. É dicir, gravan menos aos que máis teñen.
-Transparencia. Programa do PP: "Incrementaremos a transparencia e a información sobre a situación económico-financeira de todas as administracións públicas, homoxeneizando para todas elas os prazos, periodicidade, formatos e criterios de presentación da información" (páx. 32). Feitos: Rajoy coñecía a situación financiera da Generalitat Valenciana e acode ao seu rescate ante a imposibilidade de saldar as débedas.
Estes exemplos demostran dúas cousas graves. A primeira enganaron aos españois e non cumpren o seu programa electoral. A segunda, é que as débedas e o malgasto dos gobernos autonómicos do PP, pagámola todos os españois con recortes en servizos esenciais que son os que garanten os dereitos do estado do benestar.
Dos españois depende asistir a esta fraude electoral como espectadores que sofren os recortes, ou como cidadáns activos que piden que o seu goberno elixido democraticamente, polo menos, cumpra o seu programa electoral.

4 comentarios:

UN CIUDADANO dixo...

Qué factura le va a pasar, el PSOE haciendo el lila y perdiendo votos por minutos, IU a por los descontentos socialistas, en una pelea claramente porque la derecha no gobierne, jamás por salir fortalecidos de la crisis socialista, de UPyD mejor no hablar, porque cuando todo el mundo se de cuenta de que son tan de derechas como el PP sus votos volverán a estos, y los PPerillos que jamás van a pensar por si mismos, Mariano entra por la venta, roba a un abuelo, llama vago a un albañil en parado y ata a un homosexual para.... que no tenga derechos, y aquí todos locos por volver a votarle; lo que es francamente difícil es que si hoy hay elecciones no repitan la mayoría absoluta.

A nadie le gusta, pero al día siguiente todos los que no fuimos a votar, porque no va conmigo y no me representan, y además, como protesta colgaremos ingeniosas fotos en Facebook para que nuestros amigos vean lo ingeniosos y pro-democracia que somos.

Y mientras todo lo anterior pasa, abuelos no saben de dónde mierda darle otro pellizco a la pensión para seguir estirandola para poder ALIMENTAR a su familia, gente es puesta en la calle por bancos, y chavales que sólo quieren estudiar se llevan a casa los dientes en el bolsillo.

Pero podemos estar tranquilos, no pasará en silencio, al día siguiente tendremos la foto y el reportaje en el periódico de turno, y podremos compartirlo en nuestro muro, total, es más facil que ir a una manifestación o que mojarse el día de la elecciones.

UN INDIGNADO dixo...

No estaba en la realidad. Por eso atacaba a Zapatero en todo: él no sabía, pero atacaba, sólo atacaba, sin propuestas, sólo ataque, afear, distorsionar, "váyase, señor González, de Aznar", su maestro, lo aprendió bien; todos ellos, el PP, inútiles absolutos, cuando están en la oposición, ni una idea, solo atacar, afear, insultar si llega el caso. Pues, señor mío, si usted ahora, cuando ha tocado con la realidad y tiene que gobernar y lo hace como lo hace, siempre apretando las clavijas a los débiles, sin tocar un pelo a los poderosos económicos, saliéndose totalmente de su programa electoral, que lo llevó a la presidencia del gobierno, si tuviera un mínimo de moral, o de ética, habría de dimitir. Llamar a los ciudadano al voto para la formación de un nuevo gobierno. Y ese nuevo gobierno, que sí sabría lo que tenemos entre manos, que tomara las decisiones que hubiera de tomar, y el ciudadano admitiría sus medidas, porque ya hemos sabido quiénes son los culpables de la crisis, y qué hay que hacer para no volver a las andadas y, quizás, tomase otras medidas que las suyas, porque, como se ha aireado en varios frentes, hay otras alternativas, cualquier cosa menos que usted siga gobernando España, porque engañó a los ciudadanos con un programa que le ha sevido para limpiarse el culo, y su gobierno no es legítimo.

DEMOCRACIA dixo...

El programa del PP solo fue una tapadera, un producto propagandístico dentro de una campaña de marketing para poder llegar a la Moncloa, pues ocultaba deliberadamente los planes y la política neoconservadora, basada en los recortes en derechos sociales y laborales, que se pensaba aplicar. Esta política se había ido imponiendo en las Comunidades Autónomas gobernadas por el PP, en las que la deuda públca se había multiplicado exponencialmente debido al derroche al servicio de la corrupción, que conseguía enriquecer a los altos cargos del partido, financiar la organización y ampliar su clientela de poder.


La situación era perfectamente conocida por Mariano Rajoy, que prefería ocultar la realidad y presentarse como el hombre que necesitaba España, un político serio, firme y seguro cuya principal preocupación seria reducir lo antes posible las cifras de paro, pues conseguiría devolver, con su sola presencia y saber hacer, la confianza de los mercados, de los inversores y empresarios, lo que llevaría a una nueva etapa de crecimiento económico.


Lo que hoy nos muestra la realidad es algo muy distinto, los dirigentes del PP mintieron y mienten para poder llevar acabo una política que solo beneficia al capital financiero europeo e internacional, además de a la élite de poder y dinero de nuestro país, cuyos intereses van a defender a ultranza.

UN GALEGO dixo...

AO SR. RAJOY

Pois permítame que lle diga D.Mariano que me parece un incompetente de tomo e lombo. Que un personaxe como vostede, presidente dun dos principais partidos políticos do pais, dedicado en corpo e alma á política, e cuxo partido gobernan en varias autonomías, nos saia agora dicindo que a realidade lle impediu cumprir as súas promesas, é como pouco querer tomarnos o pelo a todos os españolitos sen distinción de ideoloxías.

Vostede e os seus seguidores estiveron 8 anos na oposición asegurando ter a chave mestra que levantaría ao pais da crise na que, segundo vostedes o sumira o PSOE. Estiveron a facerlle 4 anos a vida imposible ao anterior goberno e actuando do xeito máis desleal posible ata o punto de pedir que se afundira España que vostedes xa a levantarían (palabras do ministro Montoro) e agora sáenos vostede por peteneras dicindo que estivo a cobrar como presidente dun partido e como parlamentario sen ter nin a máis repajolera idea da realidade de España... Sr Rajoy... a outro can con ese óso, que os cidadáns podemos parecerlle parvos, pero todo ten un límite