 |
| Rafael Tormes |
O futuro é, ao parecer, isto, e pinta así de mal. Regresando das vacacións (os afortunados que puideron gozalas por conservar o posto de traballo ao seu termo), onde regrésase é a ese futuro que se parece tanto ao pasado, e que por iso non se conquista, senón que se regresa. E habería que regresar moito para atoparse un país tan desestructurado, tan inhabitable, tan inxusto. Sinala Rubalcaba que co novo engorde do IVE, un caderno escolar tributa o mesmo que un iate. Dio Rubalcaba, pero é verdade, como tamén o é que pretendendo vender a retirada do cartón sanitario aos inmigrantes "sen papeis" como un intento de acabar co "turismo sanitario" dos guiris do Norte, o Goberno non descende outro peldaño na escala da ignominia porque non pode. Non lle quedan máis peldaños.
En Rodiezmo, onde os dirixentes socialistas recuperan por un día a memoria, e acórdanse de que son socialistas, ou de que o foron, clamouse contra o actual estado de cousas e contra o Goberno que as precipita ao abismo, pero onde máis se clamou foi en Pontevedra, onde acudiu Rajoy para pedir a reelección de Alberto Núñez Feijóo como presidente da Xunta, aínda que se acode moito, máis veces, acabará cegándolle todas as posibilidades de logralo. Ser galego non basta para ser ben recibido en Galicia. Nin ser de Pontevedra para selo na cidade da ría. Así llo recordaron ao rexistrador da propiedade en excedencia centos de estafados de NovaGalicia, xubilados e anciáns no seu maior parte, que ven nel non ao paisano, senón ao tipo que non só non lles socorre como un presidente de Goberno pode, senón que dá carta de natureza a esa estafa, a ese refugallo, e patente de corso a quen o perpetraron. Lamentablemente, gardas colocados ao efecto impedíronlles, porra en man, achegarse.
Neste acelerado regreso ao futuro, en dúas tacadas vannos pór no século XIX, se é que non nos anos 40 do século seguinte. Con outro deseño, con outra estética, albíscase o retorno do gasógeno, do Auxilio Social e dos sabañóns a pouco que afíe as súas garras xeadas o inverno. Ao futuro, a xente quere ir, pero non regresar, e menos en semellante compañía.
Ningún comentario:
Publicar un comentario