ABISMO DE IGUALDADE

Son conscientes de que do mesmo modo que hoxe as guerras xa non se gañan no campo de batalla senón no terreo dos medios de comunicación, a hexemonía ideolóxica se consegue de por mesmo camiño. O importante non é o que se fai, senón o que se fai crer que se fai. Por iso Maruhenda é o prototipo de transmisor este tipo da manipulación e repite os marcos da corrente de "as miles de notas de prensa listas para usar": a presentación dunha "esquerda revolucionaria radical e antisistema" (cuxa realidade é que a súa cúpula, a última vez que gobernou, realizo unha política económica neoliberal e mesmo se aliou á dereita máis casposa nunha reforma constitucional que colocou o pagamento da débeda con preferencia ás prestacións sociais-) fronte ao comedido e eufemistico "centro-dereita", que algún asalariado a chegado a cualificar de "socialdemócrata" e Cospedal do partido dos traballadores, cuxo único obxectivo non é outro que crear emprego. (na CAM, co contido moral de ofertalo preferentemente aos que cobran desemprego sobre os que o perderon xa ese dereito e aos mozos sobre os maiores de 45- unha cousa de custos, moi propia do neoliberalismo),

A presentación deste xiro á esquerda do mundo en xeral e o noso en particular, non é máis que unha simetría de espello invertendo a realidade. Só é posible, porque previamente parte do mundo foi invadido de ignorancia e confusión través destes medios cuxa actividade esta orientada á desorientación e o enredo. Un intento de presentar as maiores diferenzas sociais xamais alcanzadas como un "abismo de igualdade" que o seu descaro non lles importa nomear fronte ao dato evidente dun o 80% da poboación á que só lle chega, do seu traballo, o 17% da riqueza que se consegue.

Parécelle natural, -dicía o director de La Razón co seu particular concepción desta- que unha empresa pague a, -neste caso Urdangarin-, voluminosos emolumentos de asesoramento - "implícito na natureza adquirida do personaxe" -, que non require máis proba de existencia que aquela que é froito da súa xestión: algo transmitido "seguramente" por osmose familiar ante a natureza divina con que a Graza de Deus se trasmite a terceiros dende o sangue real.

Non lles dá apuro nin vergoña construír un sucedáneo da realidade social -baseado no diñeiro-, que presenta á economía como o mecanismo fundamental das relacións humanas, en lugar dunha ferramenta mediante a que os home intercambian o seu traballo do xeito mais racional e equitativa posible.