Crear un novo imposto ambiental é subir os impostos. Aumentar os impostos especiais, do alcohol e do tabaco, é subir os impostos. Manter a suba do IRPF no 2014, esa «recarga temporal de solidariedade» que só estaría dous anos, é subir os impostos. Subir o imposto de sociedades eliminando algunhas deducións é, por suposto, subir os impostos. E se detallo estas obviedades unha por unha é para subliñar o valor próximo a cero da palabra do presidente do Goberno, Mariano Rajoy, que volveu demostrar que entende por dicir a verdade. «Non» hai «impostos o venres», asegurou o mércores nos corredores do Congreso. Cabe preguntarse que parte do non entenderamos. Explicouno Cristóbal Montoro ao anunciar o venres o que Rajoy negara: non é unha suba de impostos, é unha «novidade tributaria», un «axuste dalgúns impostos» para «converxer con Europa». Quédame claro.
Que Mariano Rajoy nos minta non é noticia. Lévao facendo anos: é o líder da oposición que recolleu firmas contra a suba do IVE ao 19% e que despois elevou ao 21%. É tamén o político que votou en contra da xubilación aos 67 anos e que agora planea que nos xubilemos aos 70. É o presidente que negou que fosen a subir os impostos na súa toma de posesión e que despois os subiu no seu primeiro Consello de Ministros. A novidade é que xa non se molesta sequera en buscar escusas. É falso que «a herdanza recibida» (marca rexistrada) sexa a razón que xustifique os seus anteriores incumprimentos; o PP sabía perfectamente que é o que tiña por diante e, aínda así, seguiu prometendo un unicornio para cada español durante a campaña electoral. Pero de que guindeira caeu esta semana Rajoy para que o que non ía pasar o mércores se faga realidade o venres? Como crer o presidente no futuro?
Tampouco se entende a vantaxe política dunha mentira así. Habíaa durante as eleccións: ocultar o verdadeiro programa asegurou a maioría absoluta. Pero que gaña Rajoy negando o mércores unha suba de impostos que se anuncia aos dous días? Por que o fai?
Que Mariano Rajoy nos minta non é noticia. Lévao facendo anos: é o líder da oposición que recolleu firmas contra a suba do IVE ao 19% e que despois elevou ao 21%. É tamén o político que votou en contra da xubilación aos 67 anos e que agora planea que nos xubilemos aos 70. É o presidente que negou que fosen a subir os impostos na súa toma de posesión e que despois os subiu no seu primeiro Consello de Ministros. A novidade é que xa non se molesta sequera en buscar escusas. É falso que «a herdanza recibida» (marca rexistrada) sexa a razón que xustifique os seus anteriores incumprimentos; o PP sabía perfectamente que é o que tiña por diante e, aínda así, seguiu prometendo un unicornio para cada español durante a campaña electoral. Pero de que guindeira caeu esta semana Rajoy para que o que non ía pasar o mércores se faga realidade o venres? Como crer o presidente no futuro?
Tampouco se entende a vantaxe política dunha mentira así. Habíaa durante as eleccións: ocultar o verdadeiro programa asegurou a maioría absoluta. Pero que gaña Rajoy negando o mércores unha suba de impostos que se anuncia aos dous días? Por que o fai?
Prórroga para o déficit
O peor, o máis nefasto da política de comunicación do Goberno, é que, no fondo, o venres había algunha boa noticia que vender: non facía falta mentir esta semana. Que a Unión Europea conceda unha prórroga de dous anos a España para reducir o déficit é unha excelente novidade, un éxito do Goberno que evitará recortes máis duros e, talvez -sendo optimistas-, o principio do fin de suicídaa política da austeridade en Europa. Para que mentir entón? Por inercia?
O peor, o máis nefasto da política de comunicación do Goberno, é que, no fondo, o venres había algunha boa noticia que vender: non facía falta mentir esta semana. Que a Unión Europea conceda unha prórroga de dous anos a España para reducir o déficit é unha excelente novidade, un éxito do Goberno que evitará recortes máis duros e, talvez -sendo optimistas-, o principio do fin de suicídaa política da austeridade en Europa. Para que mentir entón? Por inercia?
Ningún comentario:
Publicar un comentario