luns, 19 de xaneiro de 2009

A COFRADIA CORUÑESA DENUNCIARÁ A CONTAMINACIÓN DA RIA Á UE

Os lodos acumúlanse desde fai medio século e alcanzan os 180 centímetros na ponte antiga do Burgo
.
A pesar dos controis, os mariscadores aseguran que continúan aparecendo verteduras
.
Os mariscadores da ría herculina non aguantan máis. Avisárono fai tempo, e das palabras pasarán aos feitos se non hai unha resposta tallante das administracións implicadas para que desapareza a contaminación. Nos primeiros días de febreiro, representantes da Confraría de Pescadores da Coruña acudirán á oficina do comisario de Pesca da Unión Europea en Madrid para tramitar unha denuncia sobre a situación se non teñen resposta.
Os afectados admiten que desde a Administración fixéronse investimentos importantes, pero aseguran que seguen aparecendo verteduras puntuais de fecais en lugares (88, segundo a Consellería de Medio Ambiente) por onde só debería saír a auga da choiva. No entanto, din que o principal problema son os fondos contaminados, que alcanzan unha altura de 30 centímetros na ponte da Pasaxe e ata 180 na ponte antiga do Burgo. A contaminación acumúlase desde fai medio século, cando se instalaron no fondo de ríaa industrias de fertilizante, deterxentes, aceiteras e cárnicas. Dragarlos é competencia do Ministerio de Medio Ambiente, que non se pronunciou con claridade.
De prosperar a denuncia, o Estado estará en idéntica situación que en 2005, cando a Comisión Europea impúxolle unha millonaria sanción pola contaminación da ría de Vigo, aínda que fai un ano deixouna en suspenso ante a posta en marcha de proxectos de rexeneración.
No caso da ría herculina ata oitenta puntos seguen detectando os membros da confraría no ámbito da súa competencia, que vai de Punta Alba, á beira de Sabón (Arteixo), ata a praia de Bastiagueiro (Oleiros) e que no fondo da ría tamén inclúe o litoral dos municipios de Culleredo e Cambre. E está A Coruña, cun porto que non é o que máis contamina, salvo feitos puntuais que afectaron como as catástrofes do cargueiro químico Erkowitt (1970), ou os petroleiros Urquiola (1976) e Aegean Sexa (1992).

Ningún comentario: