Os bens inventariados ata agora estaban fóra dos plans de urbanismo.
O traballo de catalogación e inventario do patrimonio galego que desde a época de Manuel Fraga levaban a cabo equipos de arquitectos especializados nas catro provincias galegas, será agora asumido polos concellos. A Dirección Xeral de Patrimonio da Xunta decidiu revisar o procedemento e optou, como primeira medida, por subvencionar ás entidades locais para que elaboren os seus propios catálogos.
O inventario do patrimonio inmobiliario supón a protección dos bens con valor histórico ou artístico, case nunca incluídos nos plans de ordenación municipal, e constitúe a base de coñecemento da realidade patrimonial de Galicia.
Os catro equipos de arquitectos que desde fai máis dunha década formáronse neste traballo -catalogaron as tres cuartas partes dos concellos de Galicia- deixarán en breve o labor que ata agora se lles adxudicaba mediante contratos puntuais e polo que percibían ao redor de 1.300 euros por cada municipio inventariado (uns 80.000 euros ao ano).
A Consellería de Cultura sostén que optou polo cambio de modelo na contratación en aras dunha "maior eficacia e transparencia". A dirección xeral asegura que o novo procedemento "será máis barato e dará mellores resultados". "Eses equipos foron contratados a dedo", indica un portavoz deste gabinete da Xunta.
Pero os arquitectos consultados entenden que contratar o traballo aos concellos é "un absurdo" xa que estes son "os primeiros interesados en non catalogar para que non haxa demasiados ámbitos de protección, de forma que os veciños poidan facer o que queiran". Ademais exponse a dúbida de se as axudas económicas desviaranse" aos concellos "amigos".
A Xunta de Galicia está obrigada a velar pola protección destes bens e a instar aos concellos a cumprir as leis. ¿Como vai obrigar aos mesmos concellos aos que subvenciona para que sexan eles os que fagan o seu propio catálogo?", pregúntanse os especialistas.
Patrimonio prevé outras dúas opcións de contratación, tras a das axudas aos concellos. A primeira, que sexan os técnicos da propia dirección xeral quen realicen o traballo mediante "inclusións colectivas" dos bens. "Un sinsentido", sosteñen os profesionais, convencidos de que, neste caso, Patrimonio tería que "aumentar considerablemente o persoal" xa que os técnicos "apenas poden asumir o traballo de oficina".
A última opción que baralla a administración galega, de "carácter excepcional", consiste en contratar os traballos mediante concurso público. Unha opción que en opinión dos arquitectos só beneficiaría "ás grandes consultoras de enxeñería, que van á baixa porque poden facer un traballo rápido, pouco especializado e barato mediante a contratación de técnicos que están empezando".
O traballo de inventariado dos bens patrimoniais desenvolvido ata o momento foise facendo lentamente por equipos pequenos que catalogaban fábricas, lonxas, colexios da época da República e outros elementos arquitectónicos de valor que non teñen protección nos plans de urbanismo dos concellos, como é o caso da Panificadora de Vigo, aínda non catalogada, ou dos edificios dos anos 60 e 70 de José Bar Bóo, na mesma cidade. De Vigo cara abaixo, a práctica totalidade dos concellos están sen inventariar.
Nestes casos, a única protección dos bens patrimoniais é a que está incluída nos plans xerais de urbanismo e nas normas provinciais. En canto os concellos reciban a axuda da Xunta, serán os gobernos locais, mediante os seus propios arquitectos ou os que contraten, quen decidan que elementos protéxense e cales non.
O traballo de catalogación e inventario do patrimonio galego que desde a época de Manuel Fraga levaban a cabo equipos de arquitectos especializados nas catro provincias galegas, será agora asumido polos concellos. A Dirección Xeral de Patrimonio da Xunta decidiu revisar o procedemento e optou, como primeira medida, por subvencionar ás entidades locais para que elaboren os seus propios catálogos.
O inventario do patrimonio inmobiliario supón a protección dos bens con valor histórico ou artístico, case nunca incluídos nos plans de ordenación municipal, e constitúe a base de coñecemento da realidade patrimonial de Galicia.
Os catro equipos de arquitectos que desde fai máis dunha década formáronse neste traballo -catalogaron as tres cuartas partes dos concellos de Galicia- deixarán en breve o labor que ata agora se lles adxudicaba mediante contratos puntuais e polo que percibían ao redor de 1.300 euros por cada municipio inventariado (uns 80.000 euros ao ano).
A Consellería de Cultura sostén que optou polo cambio de modelo na contratación en aras dunha "maior eficacia e transparencia". A dirección xeral asegura que o novo procedemento "será máis barato e dará mellores resultados". "Eses equipos foron contratados a dedo", indica un portavoz deste gabinete da Xunta.
Pero os arquitectos consultados entenden que contratar o traballo aos concellos é "un absurdo" xa que estes son "os primeiros interesados en non catalogar para que non haxa demasiados ámbitos de protección, de forma que os veciños poidan facer o que queiran". Ademais exponse a dúbida de se as axudas económicas desviaranse" aos concellos "amigos".
A Xunta de Galicia está obrigada a velar pola protección destes bens e a instar aos concellos a cumprir as leis. ¿Como vai obrigar aos mesmos concellos aos que subvenciona para que sexan eles os que fagan o seu propio catálogo?", pregúntanse os especialistas.
Patrimonio prevé outras dúas opcións de contratación, tras a das axudas aos concellos. A primeira, que sexan os técnicos da propia dirección xeral quen realicen o traballo mediante "inclusións colectivas" dos bens. "Un sinsentido", sosteñen os profesionais, convencidos de que, neste caso, Patrimonio tería que "aumentar considerablemente o persoal" xa que os técnicos "apenas poden asumir o traballo de oficina".
A última opción que baralla a administración galega, de "carácter excepcional", consiste en contratar os traballos mediante concurso público. Unha opción que en opinión dos arquitectos só beneficiaría "ás grandes consultoras de enxeñería, que van á baixa porque poden facer un traballo rápido, pouco especializado e barato mediante a contratación de técnicos que están empezando".
O traballo de inventariado dos bens patrimoniais desenvolvido ata o momento foise facendo lentamente por equipos pequenos que catalogaban fábricas, lonxas, colexios da época da República e outros elementos arquitectónicos de valor que non teñen protección nos plans de urbanismo dos concellos, como é o caso da Panificadora de Vigo, aínda non catalogada, ou dos edificios dos anos 60 e 70 de José Bar Bóo, na mesma cidade. De Vigo cara abaixo, a práctica totalidade dos concellos están sen inventariar.
Nestes casos, a única protección dos bens patrimoniais é a que está incluída nos plans xerais de urbanismo e nas normas provinciais. En canto os concellos reciban a axuda da Xunta, serán os gobernos locais, mediante os seus propios arquitectos ou os que contraten, quen decidan que elementos protéxense e cales non.
EL PAIS
Ningún comentario:
Publicar un comentario