CULTURA DEIXA AOS CONCELLOS A CATALOGACIÓN DO PATRIMONIO

Os bens inventariados ata agora estaban fóra dos plans de urbanismo.

O traballo de catalogación e inventario do patrimonio galego que desde a época de Manuel Fraga levaban a cabo equipos de arquitectos especializados nas catro provincias galegas, será agora asumido polos concellos. A Dirección Xeral de Patrimonio da Xunta decidiu revisar o procedemento e optou, como primeira medida, por subvencionar ás entidades locais para que elaboren os seus propios catálogos.
O inventario do patrimonio inmobiliario supón a protección dos bens con valor histórico ou artístico, case nunca incluídos nos plans de ordenación municipal, e constitúe a base de coñecemento da realidade patrimonial de Galicia.
Os catro equipos de arquitectos que desde fai máis dunha década formáronse neste traballo -catalogaron as tres cuartas partes dos concellos de Galicia- deixarán en breve o labor que ata agora se lles adxudicaba mediante contratos puntuais e polo que percibían ao redor de 1.300 euros por cada municipio inventariado (uns 80.000 euros ao ano).
A Consellería de Cultura sostén que optou polo cambio de modelo na contratación en aras dunha "maior eficacia e transparencia". A dirección xeral asegura que o novo procedemento "será máis barato e dará mellores resultados". "Eses equipos foron contratados a dedo", indica un portavoz deste gabinete da Xunta.
Pero os arquitectos consultados entenden que contratar o traballo aos concellos é "un absurdo" xa que estes son "os primeiros interesados en non catalogar para que non haxa demasiados ámbitos de protección, de forma que os veciños poidan facer o que queiran". Ademais exponse a dúbida de se as axudas económicas desviaranse" aos concellos "amigos".
A Xunta de Galicia está obrigada a velar pola protección destes bens e a instar aos concellos a cumprir as leis. ¿Como vai obrigar aos mesmos concellos aos que subvenciona para que sexan eles os que fagan o seu propio catálogo?", pregúntanse os especialistas.
Patrimonio prevé outras dúas opcións de contratación, tras a das axudas aos concellos. A primeira, que sexan os técnicos da propia dirección xeral quen realicen o traballo mediante "inclusións colectivas" dos bens. "Un sinsentido", sosteñen os profesionais, convencidos de que, neste caso, Patrimonio tería que "aumentar considerablemente o persoal" xa que os técnicos "apenas poden asumir o traballo de oficina".
A última opción que baralla a administración galega, de "carácter excepcional", consiste en contratar os traballos mediante concurso público. Unha opción que en opinión dos arquitectos só beneficiaría "ás grandes consultoras de enxeñería, que van á baixa porque poden facer un traballo rápido, pouco especializado e barato mediante a contratación de técnicos que están empezando".
O traballo de inventariado dos bens patrimoniais desenvolvido ata o momento foise facendo lentamente por equipos pequenos que catalogaban fábricas, lonxas, colexios da época da República e outros elementos arquitectónicos de valor que non teñen protección nos plans de urbanismo dos concellos, como é o caso da Panificadora de Vigo, aínda non catalogada, ou dos edificios dos anos 60 e 70 de José Bar Bóo, na mesma cidade. De Vigo cara abaixo, a práctica totalidade dos concellos están sen inventariar.
Nestes casos, a única protección dos bens patrimoniais é a que está incluída nos plans xerais de urbanismo e nas normas provinciais. En canto os concellos reciban a axuda da Xunta, serán os gobernos locais, mediante os seus propios arquitectos ou os que contraten, quen decidan que elementos protéxense e cales non.

EL PAIS

LEI DA PAISAXE DE GALICIA (II)

Blindaxe do territorio grazas á lei da paisaxe
.

O texto obrigará ós novos proxectos a incluír unha avaliación do impacto visual que provocará na zona para preservar a nosa identidade
..
.

Protexer a paisaxe como parte do territorio e símbolo da nosa identidade. Con este obxectivo, o Consello da Xunta aprobou onte o proxecto de Lei de protección da paisaxe de Galicia, pola que ademais da declaración de impacto ambiental, os novos proxectos deberán incorporar un estudo do impacto visual ou paisaxístico para avaliar os efectos que provocará na zona.
A nova lei promoverá políticas para a súa conservación, protección, xestión e ordenamento a partir dos catálogos da paisaxe de Galicia, documentos que delimitarán as grandes áreas paixísticas e que incluirán un inventario dos valores de cada área e dun diagnóstico, identificando as zonas que precisan medidas especiais de protección e intervención. "O obxectivo é recoñecer xuridicamente a paisaxe e promover políticas para a súa xestión e conservación, a través dun valioso instrumento legal que deberá servir de marco de referencia para todas as lexislacións", indicou Emilio Pérez Touriño, na rolda de prensa posterior ó Consello da Xunta.
Seguindo esta liña, a lei establece a existencia das directrices da paisaxe, que precisarán cal é a calidade axeitada para cada zona e as accións específicas para lograla, aí como unha descrición dos indicadores de calidade para o control das paisaxes e normas para a definición dos plans urbanísticos e sectorais. Estas directrices terán carácter vinculante para os instrumentos de planificación sectorial e urbanística e integraranse na Avaliación Ambiental Estratéxica que deben incluír os PXOMs.
Os espazos protexidos serán especialmente tratados nesta normativa, que creará plans de acción especiais centrados nas paisaxes de espazos naturais de especial protección. O colofón será a creación do Observatorio Galego da Paisaxe, que será a entidade de apoio e asesoramento á Xunta, así coma o órgano responsable da colaboración e coordinación con outras administracións e sectores da sociedade.
.

A terceira do Estado, tras Valencia e Cataluña
.

A normativa galega é a terceira que se aproba no Estado, tras o regualamento valenciano e mais o catalán, e segue tamén a senda do Convenio Europeo da Paisaxe, que entende este elemento como algo "esencial" para o benestar das persoas. Non obstante, para o Colexio de Xeógrafos de España, Antonio Prieto Cerdán, a norma galega é máis feble que as súas predecesoras. "Queda curta", asegurou no macro dunhas xornadas en Compostela, xa que non vén da man da Lei de ordenamento, como si o fai a valenciá. "Isto suponlle unha obriga máis feble, correndo o risco de que ninguén a cumpra".

.

CONSELLERIA DE MEDIO AMBIENTE

LEI DA PAISAXE DE GALICIA

Galicia será a terceira comunidade en promulgar unha Lei da paisaxe
.

Pretende poñerlle freo á desorde urbanística e á perda dos sinais de identidade dun pobo
..

Confluencia do medio natural e da intervención humana nese espazo. Con esta nova concepción de paisaxe, Galicia está a promover unha normativa de protección que contribúa a preservar a identidade dun país, unha zona ou área xeográfica concreta. Trátase da futura Lei de protección da paisaxe, que converterá Galicia na terceira comunidade do Estado en contar cunha norma deste tipo. A súa finalidade non é outra que incidir no ordenamento territorial dende a percepción que a cidadanía ten dese espazo. "A Lei da paisaxe incidirá de forma determinante na planificación, introducindo un novo condicionante ás transformacións que se levan a cabo sobre o territorio", asegura o presidente do Colexio de Xeógrafos de Galicia, Ignacio Fernández López no marco dunha dunha charla sobre a Repecusión do ordenamento legal da paisaxe, que tivo lugar na facultade de Xeografía e Historia de Santiago.
Esta nova ferramenta materializarase na práctica nun estudo de impacto paisaxístico que, xunto ó estudo de impacto, deberán incorporar todos os proxectos que incidan sobre o territorio. "Non se trata de ver unicamente como esa actuación afecta ás plantas, ós animais ou ás canles, senón tamén á vista. Debemos ver como, por exemplo, unha industria ou unha urbanización vai quedar integrada no seu contorno, como pretende alterar o que está ó seu redor e, en consecuencia, decidir se é posible ou non", explica Antonio Prieto Cerdán, presidente estatal do Colexio de Xeógrafos. O fin último desta nova ferramenta de protección é precisamente acabar coa tendencia destes últimos anos de alterar a paisaxe e, por extensión, o territorio sen ningún control. "Ten que entrar en valor a vista. Introducir a mente humana na paisaxe. En definitiva: aplicar o sentido común", asegura Prieto Cerdán.
Esta nova concepción do territorio persegue compatibilizar o desenvolvemento sustentable cunha maior calidade de vida dos cidadáns. De aí, que a Lei da paisaxe promova a participación da sociedade. Desta forma, a norma prevé a inclusión dun estudo de integración paisaxística que, a través de simulacións e fotomontaxes, mostren o resultado final da obra. "A previsión do resultado final débese trasladar á cidadanía a través de foros e charlas para que expresen a súa opinión. Para que indiquen o que lles gusta e o que lles molesta porque, en definitiva, son eles os que conviven con ese contorno que vai ser modificada e son eles os que deben indicar que valores identitarios non poden ser alterados", indica o presidente do Colexio de Xeógrafos de España.
O factor económico tamén entra en xogo nesta nova concepción identitaria da paisaxe. Para Ignacio Fernández López, existen numerosos exemplos de como unha paisaxe senlleira supón un importante atractivo e reclamo turístico, vital para a subsistencia desa sociedade. "A Ribeira Sacra é un claro exemplo desa mestura de acción da natureza e intervención humana que converten ese territorio nun espazo singular que hai que protexer pola súa beleza e pola súa importancia económica", conclúe o representante galego dos xeógrafos.

.

CONSELLERIA DE MEDIO AMBIENTE

EXECUCIÓN DE SENTENZAS

A fiscalía de Urbanismo ordena que se derruben as construcións ilegais.

. .

O Tribunal Supremo pretende "evitar sensacións de impunidade"

Ao Sr. Presidente da Xunta de Galicia D. Emilio Pérez Touriño:

Escoite a D. Antonio Vercher, fiscal especial de Medio Ambiente e Urbanismo do Tribunal Supremo, que recomenda medidas preventivas ante un posible dano irreparable sobre a ordenación do territorio.
.
Antonio Vercher, fiscal especial de Medio Ambiente e Urbanismo do Tribunal Supremo, trasladou onte aos fiscais delegados desa materia as conclusións alcanzadas nunhas xornadas celebradas en decembro en Fuerteventura para que se apliquen. Entre elas, figura que os fiscais das seccións de Medio Ambiente e Urbanismo pidan a execución das sentenzas firmes que declaren unha obra ilegal. En concreto, no apartado dedicado a cuestións relativas aos delitos sobre a ordenación do territorio e contra o patrimonio histórico consta: "Insístese na importancia de que se acorde a demolición da obra ilegal no proceso penal para evitar sensacións de impunidade e na necesidade dunha especial vixilancia por parte dos fiscais de Medio Ambiente e Urbanismo das executorias para a efectiva aplicación de dita medida cando así se estableceu por sentenza".

.

MAIS INFORMACIÓN, PINCHAR AQUI...

OS MANDAMENTOS DO URBANÍSMO

A seriedade imprescindible

.

.

Alfredo Vara

.

Primeiro mandamento: Non destruír a nosa terra con urbanismo salvaxe.

Segundo: Adaptar as leis e procedementos ao primeiro mandamento.

Terceiro: Non pisar os dereitos lexítimos dos cidadáns, incluídos os promotores.

Cuarto: Actuar con rapidez para evitar a consolidación dos danos, pero sen precipitación que bote por terra o intento.

Quinto: Actuar de forma contundente contra quens violen o primeiro mandamento, por acción directa ou por omisión dos deberes dos cargos públicos e funcionarios.

Sexto: Argumentar con solidez para que o xuíz poida ditar unha resolución solvente e xusta.

En materia tan delicada non podemos permitirnos o máis leve fallo. Xogámonos demasiado.

LEI DA PAISAXE

[SE CABALLERO E DOMÍNGUEZ DIN QUE DEFENDEN UN DESENVOLVEMENTO SOSTIBLE PARA VIGO, NON SE ENTENDERÍA QUE DEIXASEN AO PXOM DE VIGO FÓRA DA LEI DÁ PAISAXE QUE A XUNTA APROBARÁ EN OUTUBRO.]

LEI DO SOLO ESTATAL (8/2007)

A entrada en vigor o 1 de xullo da Lei do solo estatal obrigará a revisar os ámbitos do PXOM de Vigo

.

O documento necesitaría unha nova avaliación ambiental

.

A nova normativa estatal afectará aos terreos urbanizables do municipio, a excepción do centro da cidade e do Casco Vello.

.

O 1 de xullo entra en vigor a nova Lei do Solo do Estado. Unha normativa que afectará a todos os plans xerais que están en tramitación ou en redacción, como é o caso do de Vigo, que non conta aínda coa aprobación definitiva da Xunta. Esta lexislación estatal, de obrigado cumprimento, provocará que no PXOM vigués teñan que revisarse ata 75 ámbitos ou ordenacións detalladas que figuran no documento que está pendente de aprobación.

A medida afectará a todos os solos urbanizables que están repartidos polo municipio, a excepción do centro da cidade -os edificios ou solares que están incluídos en zona delimitada polo Plan de Edificios a Conservar- e o Casco Vello.

Os trámites administrativos do Plan Xeral de Ordenación Municipal, coa inclusión de polo menos o 30 por cento de solo para vivenda protexida, non só necesitará unha exposición ao público para presentación de alegacións. Outra das consecuencias inmediatas será a obrigación de someter o documento a unha avaliación ambiental, que contemple a nova realidade.

Na actualidade o Plan Xeral está pendente, no que se refire aos trámites que son competencia da Consellería de Medio Ambiente, de que este departamento autonómico faga público o informe preceptivo de que o Plan "cumpre" desde o punto de vista ambiental. Este informe é consecuencia de haberse acollido á declaración de excepcionalidade -que foi un dos puntos de fricción entre Concello e Xunta a finais do ano pasado-. Coa normativa estatal que entrará en vigor o día 1 de xullo, non serviría a excepcionalidade e si habería que ir a unha avaliación ambiental completa, segundo os técnicos municipais.

Estes informes son imprescindibles para que Política Territorial poida emitir o seu informe favorable ao Plan Xeral vigués e, como consecuencia, a aprobación definitiva do documento.

APROBADA A LEI DO LITORAL

A lei que limita a edificación do litoral ata o 2009 entra en vigor

.

Impide construír en 3.000 hectáreas a menos de 500 metros do mar

.

A restricción afecta só a solo urbanizable e non paralizará ningún edificio en execución

.

A rápida tramitación blinda 85 concellos costeiros antes do 27-M

.

A construción na franxa do territorio galego de maior valor paisaxístico e máis exposta á forte presión urbanística queda restrinxida de forma cautelar desde hoxe en 85 concellos costeiros coa entrada en vigor da Lei de Medidas Urxentes en Materia de Ordenación do Territorio e do Litoral. A norma, que a Xunta publicou onte no Diario Oficial de Galicia, prohibirá edificar durante dous anos en 3.000 hectáreas de solo urbanizable situado a menos de 500 metros do mar, o que equivale ao 13% da superficie na que se pode construír na costa.

As restriccions, coas que Galicia segue o camiño que xa emprenderon con éxito comunidades como Asturias, Cantabria, País Vasco e Cataluña, aplicaranse ata que os concellos do litoral adapten a seu planeamento á lei urbanística 9/2002 -un requisito que na actualidade só cumpren 14 municipios, dos que únicamente é costeiro A Pobra do Caramiñal, cuxo plan ten a aprobación parcial- ou ben ata que a Xunta aprobe o plan integral do litoral. Ese documento, que xa debía estar listo desde o 1 de xaneiro do 2006, dividirá os 1.700 quilómetros de costa en cinco zonas -A Mariña lucense, Costa Ártabra, Costa dá Morte, Rías Baixas e as illas- para concretar o ámbito de protección de acordo coas singularidades orográficas e de ocupación de cada unha. Tendo en conta que a elaboración do planeamento urbanístico require máis ou menos máis de cinco anos de tramitación, o veto ao ladrillo a menos de 500 metros do mar estenderase nos concellos afectados durante os dous anos de vixencia máxima que a Xunta dáse na lei. Touriño xa anunciou a semana pasada que o plan do litoral non verá a luz ata os primeiros meses do 2009. Ademais da Pobra do Caramiñal, só A Illa de Arousa escapa, por razóns obvias, á aplicación da nova norma autonómica.

.

Municipios máis afectados

.

Os concellos nos que a lei terá máis incidencia son Vilanova de Arousa, Muxía e Outes, nos que o 100% do seu solo urbanizable atópase a menos de 500 metros do mar. En tres máis, a proporción de solo urbanizable nesa franxa de protección autonómica supera o 80%: Oia (80,3%), Porto do Son (80,7%) e Fisterra (92,8%). Pero a norma non implicará a paralización de ningún edificio que xa estea en construción, sempre que dispoña, está claro, da licenza correspondente. Neste caso, catro concellos concentran a totalidade do seu solo urbano nos 500 metros terra dentro. Son Corcubión, Muxía, O Grove e, como é lóxico, A Illa de Arousa. Noutros dez municipios, os asentamentos urbanos nesa zona superan o 80% da edificación no municipio: Fisterra (99,8%), Laxe (94,3%), Mañón (82,3%), Miño (89,5%), Neda (90%), Porto do Son (96,4%), Sada (93,7%), Cangas (86,8%), Oia (85,7%) e Vilanova de Arousa (81,9%).

A Xunta suscita a lei como un paréntesis para planificar como debe crecer a zona máis fráxil do país, onde cada actuación debe ser moi medida.

NOVA LEI ESTATAL DO SOLO

Zapatero destaca que la ley del suelo acaba con la corrupción

.
El Congreso aprueba la nueva normativa con la única oposición del PP

.
El texto incrementa hasta el 30% la reserva de terreno destinado a vivienda protegida
.
«Esta nueva ley de suelo aumenta el número de viviendas protegidas, conduce el crecimiento urbano, protege el patrimonio paisajístico y medioambiental de nuestras ciudades y pueblos, aumenta la transparencia para combatir radicalmente las irregularidades y la corrupción en el ámbito urbanístico». Con estas palabras, el presidente del Gobierno, José Luis Rodríguez Zapatero, saludó el nacimiento de la nueva ley del suelo, que fue aprobada ayer en el Congreso de los Diputados con el apoyo de todos los grupos políticos, salvo el PP. La norma resulta un marco general de mínimos que deberán respetar todas las comunidades. En una intervención inesperada, el jefe del Ejecutivo puso fin a un año y medio de debate, siempre con la oposición del PP, que ha negado uno por uno todos los supuestos beneficios que han otorgado PSOE, IU y los nacionalistas a esta nueva regulación. Esta norma sustituye a la Ley del Régimen del Suelo de 1998. El texto entrará en vigor el próximo 1 de julio.

Entre las medidas más destacables aparece la figura del agente urbanizador, que actuará como intermediario entre la Administración y los propietarios a la hora de tramitar la urbanización de un terreno. Pero la ley presenta otras actuaciones también novedosas.

.

Valoración de suelos

.

Entre las medidas más polémicas, particularmente rechazada por los promotores, destaca el nuevo sistema de valoración del suelo, que considera sus características objetivas y el destino que tenga en ese momento, así como sus rendimientos de explotación. Por contra, excluye de la valoración sus expectativas de futuro, si bien permite ampliar el precio hasta un máximo del doble por factores objetivos, como la accesibilidad a núcleos de población. Según afirman los que se oponen a esta regulación, sólo servirá para abaratar las expropiaciones de los terrenos.

.

Vivienda protegida

.

El fomento de este tipo de residencia es otro de los ejes. A partir de julio, toda operación urbanística estará obligada a establecer una reserva de suelo del 30% (40% en Galicia), que se destinará a la construcción de viviendas de VPO. Actualmente, la legislación da libertad a las distintas Administraciones autonómicas para fijar sus cuotas de vivienda social. Además, establece un porcentaje de cesión del suelo a los ayuntamientos de entre el 5 y el 15% para las dotaciones municipales. También prohíbe vender o subastar terrenos públicos destinados a VPO por encima del valor máximo de repercusión de esos suelos para ese uso.

.

Control urbanístico

.

Con ánimo de disponer de mecanismos que sirvan para controlar el crecimiento de los municipios, esta norma establece la revisión de todas las actuaciones urbanísticas cuando conlleven, por sí mismas o en unión a las aprobadas en los últimos años, un incremento superior al 20% de la población o de la superficie de suelo urbanizado en el municipio.

.

Corrupción

.

La norma obliga a que las permutas de terrenos y los convenios urbanísticos pasen por los plenos de los ayuntamientos, o a que en toda recalificación o aumento de la edificabilidad se haga constar la identidad de los cinco propietarios anteriores de las parcelas. Asimismo, se exige el sometimiento obligatorio a información pública de los planes y convenios urbanísticos antes de su aprobación por los ayuntamientos. Incluso éstos deberán publicar en Internet y tener a disposición de los vecinos copias en papel de los planes vigentes. El nuevo marco exige que los concejales y directivos municipales declaren públicamente sus bienes y actividades.

.

Defensa medioambiental

.

En este plano, la ley del suelo hace hincapié en la especial protección de la que gozan los espacios naturales. Así, pone fin al principio que regía con la anterior norma de que todo el terreno es urbanizable, ya que esta filosofía acaba siendo una tentación para la especulación y para las irregularidades urbanísticas, según destacó el propio presidente del Gobierno en su intervención.

.

Terrenos incendiados

.

Los terrenos forestales incendiados se mantendrán en la situación de suelo rural a los efectos de esta ley y estarán destinados al uso forestal, al menos durante el plazo previsto en el artículo 50 de la ley de montes, con las excepciones en ella previstas. La administración forestal deberá comunicar al Registro de la Propiedad esta circunstancia.

LEI DE ORDENACIÓN DO LITORAL

María José Caride defende que a Lei de Ordenación do Territorio e do Litoral salvagarda o patrimonio futuro de todos os galegos

Santiago, 8 de maio de 2007.- A conselleira de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes, María José Caride, defendeu hoxe que a Lei de medidas urxentes en materia de ordenación do territorio e do litoral de Galicia é un instrumento fundamental para salvagardar o patrimonio futuro da costa galega para o uso e disfrute de todos os cidadáns e evitar os abusos urbanísticos.
Segundo María José Caride, a Lei aprobada hoxe “busca unha nova Galicia, un país habitable e respectuosos co seu contorno, unha Galicia da que nos sintamos orgullosos, na que termos como feísmo ou marbellización non teñan sentido”.
Durante a súa intervención ante o pleno do Parlamento, a conselleira de Política Territorial destacou que este texto lexislativo contribuirá a compaxinar o desenvolvemento económico co respecto as tradicións, ao patrimonio, ao territorio e á identidade de Galicia. Así mesmo, fixo un chamamento á unidade no obxectivo común “preservar o litoral para os nosos fillos e as vindeiras xeracións de galegos”.
A Lei de medidas urxentes en materia de ordenación do territorio e do litoral de Galicia establece:
1-A suspensión cautelar e transitoria de todos os novos desenvolvementos urbanísticos na franxa dos 500 metros da liña litoral para determinados tipos de clasificación de solo (queda excluído o solo urbano consolidado dentro da franxa dos 500 metros do litoral):
Para todos os concellos: -Suspensión de novos desenvolvementos urbanísticos nos terreos situados dentro da franxa dos 500 metros clasificados como solo urbanizable, apto para urbanizar ou rústico apto para o desenvolvemento urbanístico.
Concellos de menos de 50.000 habitantes: -Ademais do epígrafe anterior, a suspensión tamén afecta aos terreos que, malia estar clasificados como solo urbano, non reúnan os requisitos de solo urbano consolidado e, en todo caso, aos terreos incluídos en polígonos, unidades de actuación ou de execución.
En total, a lei afecta ao 13% da superficie urbanizable dos municipios costeiros, ao redor de 3.000 hectáreas. Isto supón que a lei só afecta ao 1% do solo urbanizable de toda Galicia.
2-Unha disposición adicional recolle a posibilidade, por parte da Xunta, de utilizar os plans de incidencia supramunicipal para promover vivendas protexidas. Ata o de agora, a figura da incidencia supramunicipal estaba limitada a regular a implantación territorial de solo destinado a infraestruturas, dotacións e instalacións de interese público ou utilidade social cuxa incidencia transcenda máis aló dun termo municipal.
3- Modifícase o artigo 33 da Lei 9/2002, de ordenación urbanística e protección do medio rural de Galicia (máis coñecida coma Lei do solo), para permitir a construción de infraestruturas de produción de enerxía renovable (por exemplo, enerxía solar fotovoltaica entre outras) en solo rústico.
4-Intégranse os procedementos de avaliación ambiental estratéxica e da redacción do planeamento dun concello, o que axilizará dito proceso.
5-Promóvese a creación do Instituto de Estudos do Territorio, que terá por obxecto, entre outros, prestar asistencia e asesoramento aos concellos para a elaboración, xestión, adecuación e execución do seu planeamento, así como realizar traballos de investigación e difusión e prestar apoio á consellería. Este Instituto, que se configurará como un organismo autónomo de carácter administrativo, tamén se encargará da análise, o estudo e o asesoramento en materia de urbanismo e ordenación do territorio.
Vixencia da Lei
-A Lei entrará en vigor trala súa publicación nos vindeiros días no Diario Oficial de Galicia.
-En calquera caso, a súa aplicación será de carácter temporal, xa que a Lei estará vixente mentres os concellos non adapten os seus planeamentos á normativa actual, ou ben non entre en vigor o Plan de Ordenación do Litoral (que establecerá os criterios, principios e normas xerais para a ordenación urbanística da zona litoral).
Concellos afectados
-Todos aqueles que non teñen adaptado os seus PXOMs á Lei 9/2002 (Lei do Solo) .
-A pesares de que a Lei do Solo daba un prazo de tres anos aos concellos para que se adaptaran (prazo que venceu o 1 de xaneiro de 2006), a día de hoxe, a Pobra do Caramiñal é o único concello costeiro que ten adaptado de forma parcial o seu PXOM á Lei 9/2002.
-Polo tanto, afecta a un total de 86 concellos (47 na provincia da Coruña, 30 en Pontevedra e 9 en Lugo), xa que non só se inclúen os costeiros, senón aqueles que lindan con ríos afectados pola interacción das mareas.
-Para facilitar a adaptación dos planeamentos, ao marxe desta Lei, a CPTOPT habilitou unha liña de axudas dotada con 39 millóns de euros en cinco anos (3 millóns xa para o presente exercicio) para financiar da elaboración de plans xerais para todos os concellos galegos con subvencións que van dende o 80% ata o 100% do custe destes traballos en función do número de habitantes.

O PXOM DE VIGO SIGUE SENDO ILEGAL

María José Caride reitera que as correccións do PXOM de Vigo “son requisito legal, polo tanto non negociables”

.
A lei marca “taxativamente” o procedemento legal para aprobar definitivamente un PXOM, indicando que este debe pasar polo Pleno da Corporación e ser remitido logo á CPTOPT con todos os informes necesarios para que esta resolva.

.
A conselleira de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes, María José Caride, reiterou hoxe no Porriño a preguntas dos xornalistas a necesidade de que o Concello de Vigo realice no seu Plan Xeral de Ordenación Municipal todas as correccións esixidas na Orde do 19 de xaneiro xa que estas non son “imposicións” da CPTOPT, como di o Concello, senón “requisitos indispensables para cumprir coa legalidade e, polo tanto, non son negociables. Esas correccións deben ser realizadas polo Concello, xa que a lei marca “taxativamente” o procedemento legal para a aprobación definitiva de cada plan. Este procedemento establece que o documento, unha vez corrixido, debe ser aprobado provisionalmente polo Pleno da Corporación e, xunto con todos os informes necesarios, remitidos á Consellería para que esta resolva.
A conselleira tamén recordou que “foi o Concello o que se deu un mes e medio de prazo para realizar as correccións e non son eu quen ten que responder diso, senón quen adquiriu ese compromiso”. María José Caride reiterou que a CPTOPT mantén o seu compromiso de resolver sobre o PXOM nun mes, en lugar dos tres meses que permite a lei, a partir do momento en que se reciba toda a documentación con todas as correccións realizadas así como con todos os informes requeridos, e lembrou que o Concello aínda está pendente de obter a necesaria declaración da Consellería de Medio Ambiente sobre o procedemento de Avaliación Estratéxica Ambiental. Pero a conselleira preguntouse “qué estivo facendo o Concello dende 2004”, cando xa a anterior Consellería de Política Territorial, dirixida por Alberto Núñez Feijóo, detectara a maioría das deficiencias que sigue a presentar o PXOM e que están especificamente indicadas na Orde do 19 de xaneiro. Por iso, a titular da CPTOPT pediulles aos responsables municipais “que non lle trasladen confusión aos cidadáns vertendo opinións claramente interesadas e electoralistas”.
A CPTOPT sempre fixo pública a necesidade de que Vigo contara cun Plan Xeral de Ordenación Municipal dotado de seguridade xurídica e adaptado á legalidade vixente, independentemente do tempo que precise.

A NOVA LEI DO SOLO

Una enmienda a la Ley de Suelo frena la urbanización de parques naturales

.

Las autonomías tendrán que justificar "científicamente" la pérdida de valores naturales

.
Los parques naturales están cercados por el ladrillo. Comunidades como Murcia, Baleares o Castilla y León han desprotegido por ley, sin justificación ni exposición pública, decenas de miles de hectáreas de espacios naturales para urbanizarlos. La nueva Ley de Suelo, gracias a una enmienda de última hora introducida ayer por el PSOE en el Senado, afirma que sólo se podrá urbanizar en aquellos espacios protegidos que hayan perdido sus valores naturales y para ello las autonomías tendrán que justificarlo "científicamente". Al texto se sumará la Ley de Patrimonio Natural que prepara el Ministerio de Medio Ambiente y que fija "la prevalencia de la protección ambiental sobre la ordenación territorial y urbanística". En 2001, la Comunidad de Murcia tramitaba su Ley del Suelo sin sobresaltos. En el último momento, el PP introdujo una enmienda aparentemente técnica, pero de gran trascendencia. "Los límites de los Espacios Naturales Protegidos de Murcia se entenderán ajustados a los límites de los Lugares de Importancia Comunitaria", decía el texto. La norma, así, reducía los espacios protegidos de Murcia a los lugares protegidos por Bruselas, lo que en la práctica suponía desproteger 14.000 hectáreas, en gran parte de las cuales ya hay proyectos urbanísticos en marcha. Y lo hizo sólo con una frase en una ley y sin justificación. El PSOE llevó la ley al Constitucional, que aún no ha fallado, y los planes urbanísticos, como la urbanización para 60.000 personas en Marina de Cope, prosiguen.

En 2003, el Gobierno balear que preside el ex ministro de Medio Ambiente Jaume Matas copió el modelo. En dos disposiciones adicionales de la Ley de Acompañamiento a los Presupuestos -ni siquiera de la Ley del Suelo- desprotegió 22.000 hectáreas del Parc de Llevant y del de Cala d'Hort. Estos parques redujeron su superficie en más de un 90% y unas 20.000 hectáreas pasaron a ser urbanizables.
El ejemplo cundió. Castilla y León desprotegió en 2004 parte del pinar de Navas del Marqués (Ávila), una zona de área crítica para la cigüeña negra sin justificarlo, y hace un mes aprobó por ley en el último pleno de la legislatura, una urbanización en terreno protegido en Soria con el nombre de Ciudad del Medio Ambiente.
Para evitar trampas jurídicas como estas, el PSOE introdujo ayer una enmienda de última hora en el Senado a la Ley de Suelo que restringe la desprotección de espacios naturales. La enmienda, aprobada con los votos de todos los partidos salvo el PP, establece: "Sólo podrá alterarse la delimitación de los espacios naturales protegidos o de los espacios incluidos en la Red Natura 2000, reduciendo su superficie total o excluyendo terrenos de los mismos cuando así lo justifiquen los cambios provocados en ellos, por su evolución natural, científicamente demostrada". Además, esta desprotección "deberá someterse a información pública" y en el caso de la Red Natura 2000, lugares protegidos por la Unión Europea, esta consulta "se hará de forma previa a la remisión de la propuesta de descatalogación a la Comisión Europea". En la práctica, esto supone alargar durante meses la tramitación, dificultar los trámites y preservar los espacios naturales existentes, ya que las comunidades autónomas y ayuntamientos necesitarán informes científicos para aprobar estos cambios.
El senador socialista Eduardo de Orduña afirmó: "Gracias a esta ley, los espacios naturales no podrán alterarse a capricho sino mediante procedimientos razonados y justificados, no sólo porque alguien haya elegido ese lugar para construir".
El coordinador de Ecologistas en Acción, Tho Oberhuber, apoyó la reforma: "Al menos este texto frena la desprotección sin justificación de parques naturales. Las autonomías podrán intentar construir en ellos, pero cada vez será más difícil". Los tribunales han comenzado a vetar urbanizaciones en espacios protegidos (como hizo en Las Navas del Marqués) y las comunidades se ven tentadas a aprobarlas por ley para evitar a los jueces.
La Ley de Aguas también establece que los nuevos planes urbanísticos deben contar con informes sobre la disponibilidad de agua. Con este tipo de medidas, el Ministerio de Medio Ambiente y el Ministerio de Vivienda intentan controlar el urbanismo, fundamentalmente en manos de las comunidades autónomas y los ayuntamientos.
La tercera pata de la contención del urbanismo salvaje es el Anteproyecto de Ley del Patrimonio Natural y la Biodiversidad. El borrador de la reforma establece que en las zonas protegidas, la conservación del medio natural estará siempre por encima del urbanismo.
.

La norma supera el veto del PP gracias a CiU
.
La comisión del Senado desestimó ayer por 13 votos a 12 (de todos los grupos parlamentarios, salvo el PP) el veto de los populares a la Ley de Suelo. El PP justificó su veto en que la ley invade "claramente las competencias autonómicas", no fomenta la oferta de nuevas viviendas y "la regulación excesiva de los sistemas de transformación urbanística", entre otras cosas. El PP anunció que defenderá el veto en el pleno.
CiU también había propuesto un veto, por invasión de competencias, que retiró a última hora. La retirada de ese veto permitió al texto seguir su tramitación -ahora pasa al pleno antes de volver al Congreso-, ya que la unión de Convergència y el PP habría bloqueado la ley. El PSOE destacó que el apoyo de CiU desmiente la acusación de los populares de que la ley invade competencias autonómicas.

EL PAIS

CORRIXIR O PXOM DE VIGO

O Concello de Vigo aínda ten que corrixir aspectos do seu PXOM relacionados con clasificacións erróneas do solo

.
Na reunión de hoxe analizáronse criterios de programación e estratexias de actuación do Plan, pero quedan pendentes de próximas reunións outros cambios na clasificación do solo, a visión de conxunto do documento ou a aplicación dos informes sectoriais

.
Santiago, 12 de marzo de 2007.- A Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes foi hoxe sede da quinta xuntanza de traballo para supervisar as correccións esixidas na Orde 19/02/2007 que o Concello de Vigo ten que introducir no seu PXOM para adaptalo á legalidade vixente e dotalo de seguridade xurídica.
No encontro de hoxe, que durou máis de tres horas, participaron o director xeral de Urbanismo, Ramón Lueje, e técnicos deste departamento, así como representantes da Xerencia Municipal de Urbanismo do Concello de Vigo. Na xuntanza analizáronse os criterios de programación e estratexias de actuación do PXOM e a súa relación coa posta en cargas dos solos urbanos non consolidados e dos solos urbanizables delimitados.
En reunións anteriores se estudaran os cambios que o Concello deberá introducir na clasificación de solos urbanos que non reunían os requisitos esixidos por lei (carecían dos servizos necesarios para a súa clasificación como tal ou non se xustificaba a súa consolidación pola edificación existente nas súas dúas terceiras partes). Non obstante, e trala reunión de hoxe, quedan pendentes para próximas reunións bastantes das cuestións recollidas na Orde 19/01/2007, como son, aínda, correccións en clasificacións erróneas do solo en ámbitos calificados no documento como solo non urbanizable ou solo rústico.
Tamén queda pendente a visión de conxunto do PXOM ou a inclusión de varios informes sectoriais (Costas, ferrocarrís ou avaliación ambiental estratéxica), así como a aplicación de todos os informes sectoriais que o Concello non incluíra no PXOM remitido á CPTOPT para a aprobación definitiva e sobre o que se emitiu a Orde 19/01/2007.
Á espera de que se concrete a data da próxima reunión, a Consellería de Política Territorial reitera a súa intención de colaborar co Concello de Vigo e espera que este subsane as deficiencias sinaladas na Orde 19/01/2007, moitas delas xa detectadas en 2004 e que permanecen aínda sen corrixir. Agora, o Concello debe realizar as correccións esixidas, aprobar novamente o documento no seu pleno municipal e remitir o Plan á CPTOPT para que esta resolva sobre a súa aprobación definitiva.

NOVAS DA XUNTA DE GALICIA

María José Caride asegura que a Lei de Protección do Litoral impulsará a economía galega ao igual que sucedeu nas comunidades autónomas que xa aplicaron medidas similares

.
A conselleira de Política Territorial defendeu no Parlamento que a Lei de Medidas Urxentes freará as “situacións irreversibles” en materia urbanística no litoral galego

.
Destacou que a Lei defende os intereses “de todos os galegos, e non os de algúns particulares”
.

Anunciou que o seu departamento presentará este ano o Plan de Ordenación do Litoral

.-
..
A conselleira de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes, María José Caride, defendeu hoxe, ante o Pleno do Parlamento, o proxecto de Lei de medidas urxentes en materia de ordenación do territorio e do litoral de Galicia como un instrumento “absolutamente prioritario” para garantir un desenvolvemento urbanístico sostible e ordenado na franxa dos 500 metros que é de competencia autonómica e evitar “situacións irreversibles”.
Durante a súa intervención, María José Caride puxo como exemplo os resultados económicos de medidas similares de protección do litoral levadas a cabo por outras Comunidades Autónomas como Asturias, Cantabria, Cataluña ou o País Vasco. Segundo dixo, medidas deste tipo “deron resultados tremendamente positivos á economía asturiana”, mentres pola contra, noutras zonas coma no Mediterráneo “agora os investimentos foxen para outros sitios”.
Neste senso, a titular da CPTOPT sostén que, lonxe de paralizar a economía galega, o obxectivo principal desta lei é “poñer en valor a costa, que é a nosa maior carta de presentación, e non estragala”.
Cómpre salientar que a Lei afecta ao 13% do chan urbanizable dos concellos costeiros e a menos do 1% de todo o chan urbanizable de Galicia, polo que, segundo Caride “non se paraliza nada, porque os concellos poden seguir crecendo fóra da franxa dos 500 metros”. “Queremos que Galicia creza hoxe, que poida crecer mañá e que creza para o futuro”, asegurou, polo que a Lei defende “os intereses de todos os galegos e non os de algúns particulares de Galicia e de fóra de Galicia”, insistiu.
A Lei, unha vez que sexa aprobada definitivamente polo Parlamento, terá un carácter transitorio ben ata que os concellos adapten o seu planeamento á normativa vixente (Lei do Solo), ou ben ata que entre en vigor o Plan de Ordenación do Litoral que, segundo anunciou a conselleira, se presentará este mesmo ano. A Lei 9/2002 establecía un período de tres anos para que os concellos adaptaran o seu planeamento, algo que non fixo ningún dos do litoral, agás o da Pobra do Caramiñal, que o adaptou recentemente. Polo tanto, no caso da Pobra, dita Lei non lle será de aplicación, segundo especificou María José Caride.
Así mesmo, durante a súa intervención, a conselleira de Política Territorial referiuse á creación do Instituto de Estudos do Territorio, previsto na Lei 9/2002 e que foi “voluntariamente incumprido por parte dos anteriores gobernos porque non había vontade política de axudar aos concellos no seu planeamento”, asegurou. Neste senso, animou aos concellos a que desenvolvan os seus planeamentos de acordo coa normativa co fin de garantir a seguridade xurídica e evitar situacións sen amparo legal. Segundo a conselleira, en moitos casos “non se acadan estándares de calidade e non se equilibran repartos de cargas”. Para María José Caride, hai que facer “cidades máis vivibles e un urbanismo máis sensato e acordo cos nosos proxectos vitais”.
Finalmente María José Caride agradeceu o consenso respecto ao texto e as aportacións realizadas pola Secretaría para o Territorio e a Biodiversidade do Ministerio de Medio Ambiente, o resto de consellerías da Xunta, a Fegamp, a Confederación de Empresarios de Galicia as asociacións ecoloxistas Adega, Asociación Galega de Historia Natural a Federación EcoloxIsta Galega e Verdegaia. Así mesmo destacou que o texto foi sometido a informe do Consello Económico e Social, algo que non sucedeu no seu día coa Lei 9/2002 .

INFORME DE PATRIMONIO CULTURAL

O Director Xeral de Patrimonio Cultural, vistos os informes dos Servizos Técnicos en relación co asunto:

Documento: Plan Xeral de Ordenación Municipal, Fase 6ª, Aprobación Provisional. Concello de Vigo (Pontevedra)

Ámbito: Concello de Vigo

Promotor: Concello de Vigo

Autor: Consultora Galega s.l.

.

Con data de 28 de abril de 2006, ten entrada no Rexistro Xeral da Consellería de Cultura e Deporte (n° de rexistro 5.257) a documentación do Plan Xeral de Ordenación Municipal, Fase 6ª, Aprobación Provisional, do concello de Vigo, para o preceptivo informe sectorial.
En data 8 de abril de 2005 esta Dirección Xeral emitira informe desfavorable sobre a documentación presentada relativa ó Plan Xeral de Ordenación Urbana "tendo en conta o tratamento incompleto e pouco definido que o Patrimonio Cultural recibe no documento o que non garante unha protección efectiva".
O director xeral de Patrimonio Cultural despois de ter vistos os informes dos servizos técnicos e en virtude das competencias que lIe outorga a lei 8/1995, de 30 de outubro, de Patrimonio Cultural de Galicia, a lei 16/1985, de 25 de xuño, de Patrimonio Histórico Español, así como o resto da lexislación vixente sobre Réxime do Solo e Ordenación Urbana, en relación coa protección e conservación do Patrimonio Cultural, estima e emite o seguinte
.

INFORME

.
Examinada a documentación da que consta o Plan Xeral de Ordenación Municipal, Fase 6ª, Aprobación Provisional, do Concello de Vigo, e tendo en conta que non se fixeron todas as modificacións propostas no informe desta Dirección Xeral de 8 de abril de 2005, considérase que o documento propón, nalgunhas das súas determinacións, un tratamento inadecuado e incompleto do patrimonio cultural, e amosa a algunhas deficiencias que cómpre corrixir cara á consecución dun tratamento oportuno e compatible coa protección deste patrimonio, que debe orientarse á protección e conservación do mesmo coma parte dos valores tradicionais, os sinais de identidade e da memoria histórica de Galicia, segundo ó establecido na lexislación urbanística e patrimonial en vigor.
Por todo estimase que, dende o punto de vista da conservación e protección do Patrimonio Cultural, o Plan Xeral de Ordenación Municipal, Fase 6ª, Aprobación Provisional, do Concello de Vigo, para acadar o informe favorable da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural, o documento para a Aprobación Definitiva deberá recoller todas as consideracións relacionadas no Anexo adxunto ao presente informe, onde se establecen as liñas xerais das omisións e deficiencias atopadas, có obxecto de que se modifique o documento antes da súa aprobación definitiva.
.

Santiago de Compostela, 19 de xaneiro de 2007
O director xeral de Patrimonio Cultural
Asdo.: Felipe Arias Vilas

TODO O INFORME, PINCHAR AQUÍ...

(AAE) DO PXOM DE VIGO

Sr. Conselleiro de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible.
.

XUNTA DE GALICIA

.

.......

ASUNTO: Avaliación Ambiental Estratéxica (AAE) do PXOM de Vigo

. Despois de dez anos nos que os sucesivos gobernos incumpriron a obriga de poñer os medios para evitar o aumento da contaminación da ría de Vigo; logo de 6 anos perdidos para Vigo por mor da prepotencia dos Gobernos municipais de BNG e PP ao tratar de impoñer un Plan Xeral insostible e ilegal, uns anos nos que non se prestou a atención debida ás chamadas da cidadanía para que se solucionasen os problemas que, de modo paradoxal, crearan en Vigo os propios gobernantes, e son estes os que os agravan.
Na nosa opinión resultaría contraditorio que a Xunta de Galicia ditaminase que é un inconveniente someter o PXOM de Vigo ao informe de Avaliación Ambiental argumentando que non se pode perder máis tempo. A Consellería de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible pode prever como será Vigo no 2025 no caso de que se aprobe o PXOM e tamén pode predicir o que se perderá de maneira irreversible para a cidade e para a totalidade do concello.
Agora ben, posto que o Plan vai ser substancialmente modificado, se a Dirección Xeral de Desenvolvemento Sostible fai agora o “exame de sostibilidade”, este realizarase sobre o Plan desautorizado pola Consellería de Política Territorial. No seu informe, a Dirección Xeral de Urbanismo (DXU), avala os criterios técnicos do Ditame de Sostibilidade elaborado polo profesor Montalvo, da Universidade de Vigo, e coincide coas súas ideas esenciais. A DXU recorda ao Concello de Vigo que as súas competencias son, entre outras, analizar a adecuación das determinacións do Plan á protección do medio rural, e á súa incidencia sobre as políticas autonómicas de desenvolvemento sostible. Recoñece, a Dirección Xeral, a orixe rural da maior parte do territorio, e conclúe que o Plan non atende, entre outras cuestións, aos principios de utilización racional do chan e desenvolvemento sostible, non garante un desenvolvemento coherente e ordenado, provoca unha grande extensión global de solo a transformar (impacto de ocupación do solo), e evidencia importantes deficiencias nas redes de abastecemento e saneamento.
Na nosa opinión, parece que por coherencia co ditame de Política Territorial, o PXOM de Vigo non debería pasar o devandito “exame”. A maiores, o Exame de Legalidade do PXOM de Vigo, presentado por Alternativa Veciñal, aporta evidencias de incumprimento das leis e directivas ambientais; segundo este Exame, entregado no seu día a todas as Consellerías e ao propio Concello de Vigo, o PXOM é insostible e ese cualificativo aséntase sobre argumentos demoledores.
No caso de que a Xunta de Galicia optase por centrarse en valorar as intencións do Goberno municipal e emitise resolucións confiando en que o Concello realice os cambios indicados por Política Territorial, con dilixencia e respecto escrupuloso á legalidade, todo parece indicar, sempre segundo a nosa opinión, que as intencións do Goberno municipal non parecer camiñar nesa dirección. Para facer esta afirmación baseámonos nos seguintes feitos:
1. A contestación de Consultora Galega, a través dun contrainforme, aos reparos efectuados pola Xunta de Galicia no seu Informe Previo á Aprobación Inicial, no que incidía nos erros, na falta de claridade, nas incongruencias e contradicións do PXOM, así como na falta de garantías e xustificacións das súas pretensións, dá unha idea do que entende o Goberno municipal de Vigo por colaboración e responsabilidade compartida.
2. O feito de que, no documento do PXOM enviado á Xunta de Galicia, se contemplase a construción da nova depuradora, en Bouzas, unicamente con un punto, indica o valor e a prioridade que tivo durante seis anos, para o goberno municipal do PP, o BNG, o PG, o xerente de urbanismo e Consultora Galega, un indicador básico de sostibilidade como é o saneamento de augas residuais dunha poboación como a de Vigo á que habería que engadir o suposto incremento dela que implica o PXOM.
3. As manifestacións e actuacións da Alcaldesa e do Concelleiro de Urbanismo e Medio Ambiente parecen ir máis na dirección de intentar legalizar as actuacións urbanísticas ilegais que en restituír a legalidade.
4. O Valedor do Cidadán, no seu informe anual, denunciou o abandono de funcións en materia de infracción urbanística por parte da Concellería de Urbanismo e Medio Ambiente.
Existe, abofé, unha altísima probabilidade de que as recomendacións da Xunta de Galicia non vaian ser seguidas polo Goberno municipal de Vigo, o cal deixaría, de novo, a defensa da legalidade en mans da cidadanía, que non tería máis opción que recorrer aos tribunais de xustiza. Non parece unha opción viable nin desexable.
Se, pola contra, a Consellería de Medio Ambiente agarda unha versión nova do PXOM que inclúa todos os cambios realizados, e analiza o Plan modificado, o resultado previsible será que a inviabilidade técnica do PXOM provocará novas perdas de tempo que engadirán máis motivos para decidir empezar de novo.
Como se vén repetindo desde a Xunta de Galicia, fronte á intimidación, á chantaxe, á manipulación e á mentira, non queda máis remedio que adoptar medidas claras e estritas; esixir con todas as garantías que tales medidas se cumpran e controlar, moi de preto, o seu cumprimento. Todo iso pódese conseguir sometendo o Plan ao procedemento administrativo de Avaliación Ambiental. Non en balde a lei de Avaliación Ambiental Estratéxica (AAE) é unha lei de garantías: garantía de prevención e garantía de participación.
En definitiva, tendo en conta que o PXOM de Vigo é moi deficiente desde o punto de vista técnico, ademais de ilegal e insostible, na nosa opinión, debe redactarse de novo. Paralelamente pódese realizar a AAE do mesmo. Mentres, unhas normas provisionais ditadas pola Xunta poderían dar seguridade xurídica ao Concello. Evitaríanse problemas porque a súa realización sería máis correcta, tería validez por máis anos e, sobre todo, existiría a seguridade de que ía respectar as leis urbanísticas e ambientais.
.

Por todo o devandito,

. SOLICITAMOS á Consellería de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible que teña en conta a opinión da cidadanía e dos informes que se decantan polo respecto á legalidade e obrigue ao Concello de Vigo a realizar a Avaliación Ambiental Estratéxica do PXOM. Iso supón resolver que o Concello de Vigo debe elaborar un Informe de Sostibilidade Ambiental, someter o Plan a exposición pública e redactar, conxuntamente coa propia Consellería, unha Memoria Ambiental.
Entendemos que deixar nas mans do Concello de Vigo a solución dos problemas legais e ambientais do PXOM, coñecidos os antecedentes das súas actuacións nesta materia, contribuiría a agravar os devanditos problemas de cara ao futuro.
Vigo, a 26 de febreiro de 2007

NOTA: ESTE DOCUMENTO FOI ENTREGADO POLO REXISTRO XERAL DA XUNTA DE GALICIA EN VIGO, CON DATA 27 DE FEBREIRO DE 2007

A XUNTA REXEITOU O PXOM

A Xunta require ao Concello de Vigo que subsane as deficiencias do Plan Xeral para garantir a seguridade xurídica e poder aprobalo definitivamente

.
Os problemas legais detectados están relacionados co nivel de servizos públicos para garantir a calidade de vida dos cidadáns, e coa clasificación do solo.
Segundo a conselleira María José Caride, “cómpre que o Concello corrixa canto antes estas deficiencias para que Vigo poda comezar a desenvolver o seu proxecto de cidade no 2007”
Persisten as deficiencias que xa foran sinaladas no informe previo á Aprobación Inicial emitido pola anterior Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Vivenda en 2004.
O Concello de Vigo debe corrixir as carencias expresadas nos informes sectoriais vinculantes de Costas, Estradas, ferrocarrís, e Augas de Galicia, así como incorporar a resolución da Comisión Superior de Urbanismo.

.
Santiago, 19 de xaneiro de 2007.- A Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes vén de requirir ao Concello de Vigo que subsane as deficiencias detectadas no Plan Xeral de Ordenación Municipal co fin de garantir a seguridade xurídica deste documento e poder aprobalo de xeito definitivo. Así llo comunicou esta mañá a conselleira, María José Caride Estévez, á alcaldesa da cidade, Corina Porro, nunha conversa telefónica, ao tempo que a Dirección Xeral de Urbanismo lle remitía a Orde da Consellería pola que a aprobación definitiva do Plan Xeral queda supeditada a que o Concello corrixa as cuestións sinaladas na mesma.
Co fin de facilitar que Vigo conte canto antes cun Plan de ordenación municipal, a conselleira de Política Territorial expresou a súa vontade de total colaboración e cooperación co Concello de Vigo para adaptar, canto antes, as deficiencias do Plan á normativa urbanística vixente, unha liña xa expresada polo presidente da Xunta, Emilio Pérez Touriño, cando sinalou que Vigo contará cun PXOM en 2007 sempre que se resolvan as eivas legais que contén o documento.
María José Caride subliñou que “como conselleira de Política Territorial e como viguesa ben sei que Vigo necesita e merece un Plan, pero un Plan que garanta a seguridade xurídica, os servizos e infraestruturas básicas para os cidadáns, que permita o desenvolvemento social, empresarial e socioeconómico da primeira cidade de Galicia, que garanta o acceso a unha vivenda digna e que ordene a cidade". "En definitiva –engadiu- un Plan que se poida executar e financiar, que respecte o Medio Ambiente, un Plan que faga de Vigo a cidade na que se poden desenvolver os proxectos de futuro das súas xentes”.
Durante a súa intervención para dar conta do contido da Orde sobre o PXOM vigués, a conselleira matizou que as deficiencias detectadas pola Dirección Xeral de Urbanismo trala análise pormenorizada do Plan están presentes dende a primeira fase do traballo e xa aparecían recollidas no informe previo á aprobación inicial do PXOM realizado polo anterior conselleiro en data de 28 de xullo de 2004.
Os principais problemas legais están relacionados co nivel de servizos públicos para garantir a calidade de vida dos cidadáns, e coa clasificación do solo, xa que un Plan debe contar coa necesaria capacidade de infraestruturas e servizos xerais (auga, saneamento, infraestruturas viarias, ...).
Así mesmo, o Concello de Vigo deberá corrixir as carencias detectadas nos informes sectoriais vinculantes de Costas, Estradas, Ferrocarrís e Augas de Galicia, así como incorporar a resolución da Comisión Superior de Urbanismo de Galicia. Adicionalmente, o PXOM debe obter da Consellería de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible a resolución sobre o procedemento de Avaliación Ambiental Estratéxica ou a declaración de inviabilidade prevista na disposición transitoria primeira da Lei 9/2006, sobre a avaliación dos efectos de determinados plans e programas no medio ambiente.

.
PRINCIPAIS DEFICIENCIAS DO PXOM:

.

1.-Extensión da cidade: A Dirección Xeral de Urbanismo entende que o PXOM, nos seus termos actuais, contempla unha extensión desmesurada e insostible de solo urbanizable contradicindo a actual lexislación urbanística por ser incompatible cos principios de contención, sustentabilidade e utilización racional do solo. Aínda así, considera axeitada a solución nos bordes da cidade, pero non así no resto, debido á extensión desmedida do solo que se pretende urbanizar.
“O principal problema urbanístico da cidade de Vigo é o da súa extensión e modo de asentamento. Na actualidade xa está transformada (urbanizada ou sub-urbanizada) unha grande cantidade de solo, en proporción superior á desexable para a poboación da cidade. Polo tanto, un criterio básico á hora de clasificar novos solos urbanos ou urbanizables debe ser o da contención, aínda a costa da densidade (a densidade media do conxunto da cidade actual está en valores baixos). O PXOM ofrece unha solución probablemente axeitada para os ocos do tecido existente nas beiras inmediatas da cidade compacta. Pero fóra dela, o plan plantexa tamén unha gran cantidade de pequenas extensións de solo urbano e sobre todo áreas de solo urbanizable cuxas capacidades residenciais superan as que se poden estimar como necesarias, provocando unha gran extensión global de solo a transformar, en principio innecesaria no prazo para o que se articula o plan xeral e, principalmente, que non resulta congruente cos principios de sustentabilidade e utilización racional do solo, que son principios inspiradores da lexislación urbanística.”
2.- Infraestruturas básicas escasamente dimensionadas: O Plan non contempla solucións que garantan a calidade de vida da cidadanía e que afectan aos servizos máis básicos (auga, saneamento,...)
“Na actualidade a rede de saneamento de augas residuais ten deficiencias de servizo, principalmente por falta de capacidade de depuración para os caudais altos. O PXOM non deixa resolto este problema, e mesmo o agrava, pois prevé un forte crecemento da cidade sen artellar, previamente, as solucións de infraestrutura.
Algo semellante ocorre coa rede de abastecemento de auga potable, pois o plan xeral non deixa previstas as actuacións necesarias para poder garantir o servizo aos consumidores actuais e aos futuros que xurdan co desenvolvemento do plan.”
3.-Carencias na estratexia de desenvolvemento: O Plan non garante un desenvolvemento ordenado entre o crecemento urbanístico e a dotación de servizos nin establece prioridades ao respecto.
“O plan xeral vén obrigado a establecer a estratexia para garantir o seu desenvolvemento coherente. Debe garantir a viabilidade técnica e económica da obtención e execución dos sistemas xerais, como requisito previo para o desenvolvemento das áreas de solo urbano non consolidado e de solo urbanizable delimitado.
A estratexia de crecemento urbano do plan xeral non garante un desenvolvemento ordenado ao non acompasar o ritmo de crecemento da cidade coa execución dos sistemas xerais.”

4.-Incorreccións na clasificación do solo: A Lei 9/2002 fixa os criterios para a clasificación dos solos, de xeito que o solo urbano é aquel que está ubicado no entramado urbano e, ademais, conta con servizos de acceso rodado, abastecemento de auga, evacuación de augas residuais e subministro de enerxía eléctrica. O PXOM de Vigo tipifica como urbanos solos que non reúnen as condicións para selo e clasifica de forma distinta solos que teñen as mesmas características.
“O plan xeral non xustifica suficientemente a proposta de clasificación do solo que realiza, de tal modo que en diversas zonas, atendendo aos datos que contén o documento, a solución adoptada non responde aos requisitos que establece a lexislación vixente.”

5.-Outras deficiencias: -As estimacións de crecemento urbanístico do propio Plan Xeral son contraditorias, incumpren as condicións para un desenvolvemento coherente e superan as súas propias proxeccións.
Procedemento

Agora corresponde ao Concello de Vigo incorporar ao Plan as modificacións derivadas dos informes preceptivos e vinculantes en materia de costas, estradas, ferrocarrís e augas.
Tamén deberá obter da Consellería de Medio Ambiente a resolución sobre o procedemento de Avaliación Ambiental Estratéxica ou a declaración de inviabilidade prevista na Lei 9/2006 sobre avaliación dos efectos de determinados plans e programas no medio ambiente.
Por todos estes motivos, todos eles fundamentados na normativa urbanística vixente, a Consellería de Política Territorial, Obras Públicas e Transportes decidiu resolver que non procede outorgar a aprobación definitiva do PXOM de Vigo.
Non obstante, unha vez subsanadas as deficiencias indicadas e aprobadas polo Pleno da Corporación viguesa as modificacións que procede introducir, elevarase de novo o documento a esta Consellería para a súa aprobación definitiva.

MAIS INFORMACIÓN

A NOVA LEI DO SOLO

-O PP e CIU mantiveron as súas enmendas de devolución ao proxecto de Lei do Solo, mentres o BNG retirou a que presentara tras comprometerse o PSOE a estudar as peculiaridades que ofrecen os pequenos asentamentos urbanos en Galicia. Algúns dos argumentos principais utilizados polos portavoces foron os seguintes:
-Pablo Matos (PP). "A necesaria modificación, agilizando os procedementos de tramitación dos instrumentos de transformación do solo urbanizable en solares aptos para edificar, sobre todo vivenda protexida; a generalización dos instrumentos de xestión que eviten a retención especulativa do solo, como calquera outro instrumento de xestión, son competencias exclusivas das comunidades autónomas".
-"Favorecer ás corporacións locais que poidan constituír e desenvolver os patrimonios públicos de solo non é só unha cuestión urbanística; é sobre todo un problema de financiamento e de reforma da Lei de Facendas Locais. A dinamización do mercado de aluguer, tan necesario para facilitar o acceso á vivenda e moderar o prezo de venda, tampouco é un problema urbanístico, senón de reforma da Lei de Arrendamentos Urbans, da Lei de Enxuiciamento Civil e da Lei Orgánica do Poder Xudicial. Polo tanto, o proxecto de lei non dá resposta aos problemas actuais do sector da vivenda".

-A proposta de reservar o 25% de solo residencial para a vivenda protexida "ademais de que o Estado carece de competencias para establecer esa porcentaxe "é todo menos mova. A inmensa maioría das comunidades autónomas xa a contemplan".
-"Cambia o sistema de cálculo do prezo respeto ao solo urbano, que ata a data establécese segundo o aproveitamento, é dicir, o valor básico de repercusión dos relatorios catastrales. Con este sistema ao Goberno, ás comunidades autónomas, os concellos e os promotores inmobiliarios as expropiaciones vanlles a saír máis baratas, pero é totalmente inxusto que un cidadán teña a mala sorte de que lle pase polo seu terreo unha vía, unha estrada ou unha actuación urbanística e non llo pague realmente ao que vale".

-Francisco Rodríguez (BNG). A de Galicia "é a estrutura complexa e particular dun país vinculada á explotación agraria tradicional". "Se esta lei aplícase literalmente e por encima da legalidad autonómica, da que ninguén dúbida, créanme que nos van a provocar moitísimos problemas". "Non á especulación, non ás edificacions salvaxes, pero si respeto pola estrutura urbana diferenciada do noso país que é distinta da do resto do Estado". "Se todo o núcleo rural actual convértese en rústico, créanme que non facemos un favor ao país nin desde o punto de vista demográfico nin desde o punto de vista cultural".
-Francisco Contreras (PSOE). "Na lei 6 / 1998 o PP argumentóu que era a falta de solo no que facía subir o prezo e estableceu o solo urbanizable como residual. Todos sabemos cal foi o resultado desa filosofía. No periodo 1998-2005, o prezo acumulado da vivenda de nova construción foi do 150%; o incremento do prezo do solo no mesmo periodo foi, segundo o Banco de España, do 500%. Convén recordar que na década 1990-2000, en España urbanizáronse 170.384 hectáreas, un 25% de todo o urbanizado en toda a nosa historia anterior". "Este proxecto, afastado dos tecnicismos do dereito urbanístico, pretende converterse nunha lei de solo, non nunha lei urbanística, e por iso fálase exclusivamente de situacións básicas, diferenciando entre solo rural e solo urbanizado".
-En resposta á acusación do PP de que a maioría das comunidades autónomas teñen reserva para solo residencial, o portavoz socialista lanzou un reto: "Baleares ten o cero por cen de reservas; a rexión de Murcia ten o 10% de reserva, e a Comunidade Valenciana ten na lei o cero por cen. Se lles parece que esa cantidade é ridícula, nós estamos dispostos a incrementala, seguramente co seu apoio, do 25% ao 30%". "Vostedes din que é ridículo; xa veremos se de verdade queren resolver o problema".

NOVA LEI PROTECCIÓN DA COSTA

A Xunta prohibirá construír a menos de 500 metros do mar en todos os concellos

.

A medida afecta sobre todo aos concellos que aínda non adaptaron a sua planificación á lexislación vixente, a futura lei, prevé aplicarse no segundo semestre do ano 2oo7.
.

A conselleira de Política Territorial, María Xosé Caride, presentou un avance da Lei de Medidas Urxentes de Ordenación do Territorio e do Litoral de Galicia que inclúe a suspensión do desenvolvemento urbanístico de terreos situados a menos de 500 metros do mar naqueles concellos que aínda non adaptaron o seu plan á lexislación vixente.

-En rolda de prensa na sé da Xunta, Caride explicou que esta suspensión poderá aplicarse en todos os municipios costeiros que no seu PXOM teñan clasificados, dentro desa franxa, terreos de solo urbanizable, apto para urbanizar ou rústico apto para o desenvolvemento urbanístico.

-No caso dos municipios costeiros con poboación inferior a 50.000 habitantes estas limitacións estenderanse aos terreos que, pese a estar clasificados como solo urbano, non reúnan os requisitos de solo urbano consolidado e, en todo caso, aos terreos incluídos en polígonos, unidades de actuación ou de execución.

-Participe: Envíe fotos denuncia do feismo da súa localidade.

-Debate: ¿Hai que derrubar todas as construcións ilegais?

mais noticias: